Η Εθνική δεν ολοκλήρωσε την υπέρβαση στη Βικτόρια, έχει όμως μπροστά της μια χρυσή ευκαιρία να μάθει απ' αυτό το ταξίδι στον Καναδά. Ο Ρικ Πιτίνο κατέθεσε τη δική του πρόταση για το ελληνικό μπάσκετ και παρότι το αποτέλεσμα δεν ήταν ευτυχές, ουδείς μπορεί να έχει παράπονο από αυτή την ομάδα. Ακόμα κι αν έχασε με κατεβασμένα τα χέρια από την Τσεχία.

Αλλωστε δεν περίμενε και κανείς ότι η αποδεκατισμένη Ελλάδα θα έπαιρνε το εισιτήριο για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο. Ομως η παρουσία της ομάδας στα πρώτα τρία ματς του Προολυμπιακού ικανοποίησε το απαιτητικό ελληνικό κοινό. Ακόμα και στην ήττα από τον Καναδά, η εμφάνιση και ο τρόπος προσέγγισης του αθλήματος έφερε πίσω το χαμένο χαμόγελο. Διότι η Εθνική άφησε πίσω της το κακώς εννοούμενο σκεπτόμενο μπάσκετ, έβαλε την ταχύτητα στο ρεπερτόριό της, δεν δίστασε να σουτάρει από μακριά και πλησίασε όσο ποτέ άλλοτε τον σύγχρονο τρόπο που παίζεται η καλαθοσφαίριση παγκοσμίως. "Οι αρχές και ο τρόπος διδάχτηκαν και το μέλλον είναι λαμπρό", όπως έγραψε και στο twitter μετά το ματς...

Τσεχία, Ιταλία, Σλόβενία...

Μα δεν είναι έτσι η ελληνική σχολή, μπορεί να διαμαρτυρηθεί κάποιος. Δυστυχώς ή ευτυχώς ξεκάθαρη άποψη για το ποια είναι η ελληνική σχολή δεν υπάρχει. Το ότι οι Ελληνες προπονητές έχουν ως αρχή και τέλος την άμυνα δεν είναι κακό, όμως αυτό δεν φτάνει πλέον. Είδαμε την Τσεχία, την Ιταλία, τη Σλοβενία, τις ομάδες που πέρασαν στο Ολυμπιακό Τουρνουά μέσω των Προολυμπιακών. Απολαύσαμε όμορφο μπάσκετ, γρήγορο, επιθετικό, παρότι οι περισσότερες δεν έκαναν προετοιμασία και είχαν πολλές απουσίες.

Η Σλοβενία έβαλε 96 στο Κάουνας και προκρίθηκε. Η Ιταλία έριξε 102 μέσα στο Βελιγράδι στους Σέρβους. Η Τσεχία σταμάτησε στους 97. Και όλες τους έπαιξαν άμυνα με όλες τους τις δυνάμεις. Εκαναν κι αυτές σκάουτινγκ στους αντιπάλους, δεν είναι ελληνικό προνόμιο να είσαι έτοιμος να αντιμετωπίσεις την ομάδα που βρίσκεται στην άλλη πλευρά.

Ομως το μπάσκετ δεν είναι μόνο η άμυνα, δεν είναι μόνο το σύστημα, δεν είναι το 5 εναντίον 5 για να ψάχνεις όλα τα μις ματς. Πραγματικά σκεπτόμενο μπάσκετ είναι όταν τα κάνεις όλα με ταχύτητα και μπορείς να διαβάσεις το παιχνίδι τρέχοντας, όχι περπατώντας. Το πραγματικό μπάσκετ είναι να μπορείς να στείλεις την μπάλα στο καλάθι όταν υπάρχει προϋπόθεση για καλό σουτ. Να έχεις προπονηθεί για να σουτάρεις και όχι να περνάς τις ώρες σου μπροστά σε οθόνες για να μάθεις το παιχνίδι του αντιπάλου.

Ας ακούσουμε τον Πιτίνο

Ο Ρικ Πιτίνο, λοιπόν, κατέθεσε την πρότασή του και ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα ήρθε η ώρα να τον ακούσουμε. Είχε πει βέβαια πως με τον ελληνικό τρόπο μπάσκετ θα χάνουμε με 30 πόντους και στο ματς με την Τσεχία ηττηθήκαμε με 25 με το δικό του τρόπο. Ναι, αλλά δεν φταίει ο Πιτίνο αν οι Τσέχοι είχαν ομάδα με περισσότερο ταλέντο και ομοιογένεια. Δεν ήταν αυτή η Εθνική για να φτάσει στον τελικό του Προολυμπιακού, υπέρβαση έκανε με το συγκεκριμένο ρόστερ. Και για να πούμε την αλήθεια, βοήθησε σημαντικά την Ελλάδα και η δική της ομοιογένεια που προερχόταν από τα "παράθυρα" των προκριματικών, όμως τα ξημερώματα της Δευτέρας υπερίσχυσε το ταλέντο, η ταχύτητα και το σουτ. Εκεί που ακόμα και οι Τσέχοι είναι καλύτεροι από τους Ελληνες.

Ας μην ξεχνάμε άλλωστε πως αυτή η Εθνική, ξέχωρα από τα πολλά προβλήματα με τις απουσίες, ήταν και μια ομάδα μόνη της ουσιαστικά. Η ΕΟΚ έχει διοίκηση Πρωτοδικείου εδώ και μήνες, όλα λειτουργούν στον αυτόματο πιλότο και αν δεν ερχόταν ο Πιτίνο να βάλει την προσωπικότητά του πάνω απ όλη αυτή την κατάσταση, η κατάσταση ίσως να ήταν δραματική, Τελικά όχι μόνο σώθηκε το γόητρο του ελληνικού μπάσκετ, αλλά μπήκαν οι βάσεις για να συζητήσουμε διαφορετικά.

Ηρθε η ώρα, λοιπόν, να αλλάξουν τα πάντα. Και ο τρόπος που μαθαίνεται το μπάσκετ στα μικρά παιδιά και η συνολική φιλοσοφία της Ελλάδας ως προς το άθλημα. Δεν παίζει πλέον ρόλο πώς ήρθαν οι επιτυχίες στο παρελθόν, αν η άμυνα μας έδωσε νίκες και κούπες, το θέμα είναι να κοιτάξουμε το μέλλον. Το μπάσκετ είναι ένα άθλημα που μεγαλώνει παγκοσμίως, ασχολούνται εκατομμύρια παιδιά παντού και το επιθετικό ταλέντο δεν γίνεται να μην κυριαρχήσει.

Ταχύτητα και τρίποντο είναι τα πιο βασικά χαρακτηριστικά πλέον στο μπάσκετ και στην Ελλάδα δεν τα έχουμε ως προτεραιότητα. Η παραγωγή παικτών έχει σταματήσει και παρότι ορισμένοι επιμένουν να βλέπουν το δένδρο και όχι το δάσος, οι ευφήμερες χαρές δεν φτάνουν. Ούτε ο Γιάννης Αντετοκούνμπο θα σβήνει όλα τα προβλήματα και θα υπερηφανευόμαστε πως πάμε καλά.

Χάσαμε, δεν αποτύχαμε

Ο Πιτίνο, λοιπόν, μας τα εξήγησε ωραία. Και κατέθεσε την πρότασή του για το ελληνικό μπάσκετ. Δυστυχώς η θητεία του ολοκληρώθηκε και ο ίδιος μας αποχαιρέτησε, όμως όποιος πάρει στα χέρια του τα ηνία του αθλήματος από τον Σεπτέμβρη και μετά, ας λάβει υπόψιν τον Hall of Famer από τη Νέα Υόρκη. Εχει φάει με το κουτάλι την παραγωγή παικτών στα κολλέγια, είναι ο κατάλληλος να διδάξει και εξηγήσει τι πρέπει να γίνει για να ελπίζουμε σε κάτι καλό στο μέλλον.

Οχι απαραίτητα να αναλάβει μια ομάδα ή να είναι πρώτος προπονητής στην Εθνική, αλλά να φέρει πράγματα και λογικές που στην Ελλάδα τα έχουμε ξεχάσει. Ολα αυτά μπολιασμένη με την ελληνική γνώση και εμπειρία, ίσως δημιουργήσουν ένα εκρηκτικό μείγμα, που θα προκαλέσει και πάλι την εκτόξευση του ελληνικού μπάσκετ...

Ο Πιτίνο - δήλωσε ότι - έφυγε, αλλά και να ήθελε να μείνει, δεν ήξερε σε ποιον να το πει. Μακάρι τον Σεπτέμβρη να βρεθεί κάποιος και να του ζητήσει να μείνει, να γυρίσει, όπως θέλετε πείτε το. Γιατί αν υπάρχει τελικά κάτι θετικό απ' όλη την ιστορία του Προολυμπιακού, είναι η διαφορετική προσέγγιση του Αμερικανού κόουτς. Κι ας χάσαμε... Τουλάχιστον αυτή τη φορά δεν αποτύχαμε.