Ο Τζέιμς θυμίζει... Λεκλέρ, αλλά ο Ολυμπιακός παίζει με τη Μονακό και όχι τη Ferrari
Ο Ολυμπιακός ανέβηκε δεύτερος κι ας μην έπαιξε, ολοκλήρωσε ένα μικρό θαύμα στην κανονική περίοδο και πλέον θέτει τον επόμενο στόχο για να φτάσει στο Βελιγράδι. Να βάλει φρένο στον Μάικ Τζέιμς, που πατά το γκάζι σαν τον Λεκλέρ. Γράφει ο Σπύρος Καβαλιεράτος.
Ο Ολυμπιακός βγήκε και ενωμένος και δυνατός από μια πραγματικά δύσκολη κανονική περίοδο. Πέρασε δύσκολες στιγμές, στάθηκε στα πόδια του, ο χρόνος κύλησε υπέρ του και τώρα χαμογελά. Την ώρα που βλέπει ομάδες με διπλάσιο και τριπλάσιο μπάτζετ να ταλαιπωρούνται και να μην ξέρουν τι τους ξημερώνει, ολοκλήρωσε την κανονική περίοδο μόνο πίσω από την Μπαρτσελόνα, βελτιώνοντας την εικόνα του μέρα με τη μέρα. Η σημαία του σηκώθηκε και πάλι ψηλά στην EuroLeague, η δεύτερη θέση δεν είναι κάτι που συμβαίνει έτσι απλά. Το λες και ένα μικρό θαύμα...
Συνεπώς πριν αρχίσει η συζήτηση για την Μονακό και τις πιθανότητες πρόκρισης στο Final 4 του Βελιγραδίου, πρέπει να κλείσει πρώτα μία άλλη. Αυτή που έχει να κάνει με την πέρα από κάθε προσδοκία παρουσία των ερυθρολεύκων στα 28+3 ματς regular season. Μια πορεία που αν μη τι άλλο ζηλεύουν ομάδες σαν την Ρεάλ, την Εφές, την Μιλάνο, την Φενέρ και πολλές άλλες, που έριξαν πολλά περισσότερα χρήματα για να δημιουργήσουν το ρόστερ τους όμως τελικά είδαν την πλάτη του Γιώργου Μπαρτζώκα και των παικτών, όχι σε ένα μίνι τουρνουά, αλλά σε ένα πρωτάθλημα που άρχισε τέλη Σεπτέμβρη και θα ολοκληρωθεί μέσα Απρίλη.
Και θα ήταν άλλες τρεις σε τούτη τη λίστα, η ΤΣΣΚΑ, η Ουνίξ και η Ζενίτ έβλεπαν ούτως ή άλλως από απόσταση τον Ολυμπιακό όσο ακόμα είχαν δικαίωμα συμμετοχής στην EuroLeague. Ολες τους δε, είχαν να επισκεφτούν το ΣΕΦ βάσει προγράμματος, εκεί που τελικά πέρασε μόνο ο Ερυθρός Αστέρας σε αγώνα ειδικών συνθηκών λόγω παρουσίας μόνο 1000 θεατών.
Και δεύτερη θέση και +177
Και δεν είναι μόνο το 19-8 που κάνει υπερήφανους τους ερυθρόλευκους, δεν είναι μόνο η δεύτερη θέση πίσω από την Μπαρτσελόνα, είναι το +177 στη διαφορά των πόντων. Ναι, ο Ολυμπιακός είναι πρώτος σε όλη τη διοργάνωση, αφήστε που τελικά η απόσταση με την Μπάρτσα είναι μία νίκη, γιατί αν είχε έρθει εκείνο το διπλό στην Βαρκελώνη στο ματς που κρίθηκε στην παράταση, θα είχαν ρεκόρ και οι δύο 20-8...
Υποθετικά είναι όλα αυτά, όμως πριν μπει ο Ολυμπιακός στη μάχη των playoffs δικαiούται να χαρεί την επιστροφή του στην ελίτ της EuroLeague λίγο παραπάνω. Δεν είναι μικρό πράγμα αυτό που πέτυχε, άλλωστε καμία από τις δύο ελληνικές ομάδες δεν είχε καταταγεί δεύτερη από την ημέρα που μπήκε στη ζωή μας το νέο φορμάτ, από τη σεζόν 2016-17.
Κάπως έτσι ο Ολυμπιακός άφησε πίσω τα όποια στραβοπατήματα και κακές ήττες έκανε μέσα στη σεζόν (με Άλμπα και Αστέρα εις διπλούν), τίποτα δεν του κόστισε και εκμεταλλευόμενος αν μη τι άλλο συγκυρίες και άλλα αποτελέσματα, έφτασε εκεί που δεν πίστευε κανείς. Να είναι δεύτερος στην κανονική περίοδο και να παίζει με τον έβδομο για το Final 4.
Πέτυχε κάθε στόχο του
Να θυμίσουμε απλά ότι ο μεγάλος στόχος ήταν η επιστροφή στα playoffs (τελευταία συμμετοχή τη σεζόν 2017-18), εν συνεχεία το αβαντάζ έδρας και στο τέλος η καλύτερη δυνατή κατάταξη μέσα στην τετράδα. Ε, όλα τα κατάφερε και έγινε και το χατίρι των περισσότερων οπαδών, που δεν ήθελαν διασταύρωση με την Εφές. Οχι ότι στον Ολυμπιακό νοιάζονταν όσο ο κόσμος, το αντίθετο δεν έδειξαν ποτέ να φοβούνται τους Τούρκους. Κάθε άλλο. Αλλά το ποιος θα ερχόταν στα πλέι οφ είχε φύγει εντελώς από το χέρι των ερυθρολεύκων, είχαν κάνει τη δουλειά τους από την προηγούμενη εβδομάδα και περίμεναν. Η αλήθεια είναι ότι περίπου 30 λεπτά πριν από τα μεσάνυχτα - Παρασκευή προς Σάββατο - ήταν αγκαλιά με την Εφές, αλλά η Ρεάλ έπαθε μπλακ άουτ στη Μαδρίτη (κάτι που προκάλεσε αλυσιδωτές αντιδράσεις), έχασε από την Μπάγερν και κατέληξε τέταρτη, επιτρέποντας στον Ολυμπιακό να ανέβει μία θέση και να βγει δεύτερος.
Μάικ Τζέιμς σαν άλλος Λεκλέρ
Πάμε παρακάτω όμως. Το ότι ο Ολυμπιακός έφυγε μακριά από την Εφές, δεν σημαίνει ότι πέρασε και στο Final 4. Το πρόσφατο ταξίδι του Ολυμπιακού στο Μόντε Κάρλο έχει μείνει για τα καλά στο μυαλό και της ομάδας και των οπαδών, η συντριβή από την παρέα του Ομπράντοβιτς πλήγωσε τους ερυθρόλευκους. Γι αυτό και ουδείς πανηγυρίζει για το ζευγάρωμα.
Όχι ότι υπάρχει φόβος, άλλωστε ο Ολυμπιακός φέτος έπαψε να κοιτάζει τον αντίπαλο, αλλά δεν προκύπτει από πουθενά χαλάρωση. Μόνο εφησυχασμός και σεβασμός στους ρούκις της EuroLeague, που έχουν και μεγάλο μπάτζετ, έναν από τους κορυφαίους γκαρντ στη διοργάνωση και συνάμα έχουν δείξει τρομερή βελτίωση μέσα στη σεζόν.
Ειδικά στην έδρα τους μπορούν να τρομάξουν κάθε αντίπαλο, γι αυτό και τα δύο ματς, πιθανότατα Μεγάλη Τετάρτη και Μεγάλη Παρασκευή, είναι κομβικά. Αν οι ερυθρόλευκοι κάνουν το 2-0, θα έχουν ουσιαστικά κλείσει τα εισιτήρια για το Βελιγράδι. Αν όμως χάσουν ένα ματς, δύσκολα θα επιστρέψουν στο ΣΕΦ.
Η Μονακό τούτη τη στιγμή - για να μιλήσουμε με όρους Formula 1 - μοιάζει με τη Ferrari και ο Μάικ Τζέιμς οδηγεί την ομάδα του στα όρια, σαν άλλος Λεκλέρ. Γείτονες είναι άλλωστε, δίπλα μένουν στο Μόντε Κάρλο.
Εδώ και δύο μήνες οι Μονεγάσκοι τρέχουν με... 1000, είναι η πιο φορμαρισμένη ομάδα της EuroLeague και θέλουν να φτάσουν ως το τέλος. Ο Μάικ Τζέιμς είναι ο μπαρουτοκαπνισμένος σταρ και ο Ολυμπιακός πρέπει να βρει τρόπο να τον σταματήσει. Είτε να του βάλει φρένο, είτε να τον αναγκάσει να μείνει από καύσιμα. Λέγεται άλλωστε ότι συμβαίνει και στη Formula 1 αυτό...
Αν λοιπόν, σταματήσει τον Λεκλέρ του μπάσκετ, τότε το ταξίδι στο Βελιγράδι θα γίνει, τέσσερα χρόνια μετά το ραντεβού που χάθηκε. Αλλώστε στα playoffs, στα κρίσιμα, χρειάζεται ειδική οδήγηση και ο Ολυμπιακός ως ομάδα και ως οργανισμός ξέρει καλά το δρόμο προς τα Final 4. Η Μονακό τώρα θα αρχίσει να μαθαίνει και στην πραγματικότητα απέχει πολύ για να συγκριθεί με τη φετινή Ferrari.
Αντί επιλόγου. Και να μην θες να πιστεύεις σε σενάρια και θεωρίες συνωμοσίας, η EuroLeague με το πρόγραμμά της και την επιλογή να μην γίνονται οι τελευταίες αγωνιστικές ίδια μέρα και ώρα, επιτρέπει κάθε σκέψη. Κάθε χρόνο τα λέμε, κάθε χρόνο τα ίδια. Αν, λέμε αν, έχουν γίνει επιλογές αντιπάλων, η μισή ντροπή είναι του Μπερτομέου. Η άλλη μισή είναι όσων επιλέγουν... Αν επιλέγουν.
