Οταν το καλοκαίρι του 2018 ο Ολυμπιακός έχανε τον Ιωάννη Παπαπέτρου κι αποφάσιζε να επενδύσει στον Σάσα Βεζένκοβ, λίγοι πίστευαν ότι θα μπορούσε να βγει κερδισμένος. Ο 23χρονος τότε φόργουορντ, βλέπετε, είχε περάσει μεταξύ πάγκου και εξέδρας την τρίτη του σεζόν στην Βαρκελώνη, πληρώνοντας κατά κάποιο τρόπο την ταραχώδη περίοδο που βίωναν οι μπλαουγκράνα με συνεχείς αλλαγές προπονητών και φιλοσοφίας.

Παρ' όλα αυτά, οι ερυθρόλευκοι είχαν αντιληφθεί τις δυνατότητές του και εκμεταλλευόμενοι το μεγάλο πλεονέκτημα που του έδινε το ελληνικό διαβατήριο, τον ενσωμάτωσαν στον κορμό τους, με την πεποίθηση ότι η παρουσία του στον Πειραιά θα μακροημερεύσει.

Στον Ολυμπιακό δεν βρήκε δρόμους στρωμένους με ροδοπέταλα και η περιορισμένη χρησιμοποίηση του από τον Μπλατ -που στην πραγματικότητα δεν τον ήθελε στην ομάδα - λίγο έλειψε να τον οδηγήσει στην πόρτα της εξόδου. Κάπου εκεί όμως ο ερυθρόλευκος οργανισμός λειτούργησε όπως έπρεπε, του έδειξε πόσο τον πιστεύει- όπως είχε γίνει τον Νοέμβρη του 2011 με τον Κώστα Σλούκα που είχε επίσης βρεθεί με το ένα πόδι εκτός - και αντί να τον χάσει τον μεταμόρφωσε σταδιακά σε κύριο εκφραστή του παιχνιδιού του.

Τρία και κάτι χρόνια αργότερα, ο Βεζένκοβ δεν έχει απλώς στεριώσει στον Ολυμπιακό, είναι ο πολυτιμότερος παίκτης του για δεύτερη συνεχόμενη σεζόν και ταυτόχρονα ένας από τους κορυφαίους φόργουορντ στην Ευρώπη. Εχει συμβάλει τα μέγιστα στην εξαιρετική πορεία της ομάδας του στην EuroLeague και την Πέμπτη το βράδυ υπέγραψε ένα άψογο παιχνίδι στο ΟΑΚΑ, οδηγώντας την σε μία από τις μεγαλύτερες σε έκταση νίκες επί του αιωνίου αντιπάλου.

Γενικά, οι εμφανίσεις του τον Δεκέμβριο είναι η μία καλύτερη από την άλλη. Στο διπλό του Καζάν μέτρησε 36 PIR, στο Βελιγράδι 14, με Μπάγερν και Βιλερμπάν στο ΣΕΦ 24 και 19 αντίστοιχα και απέναντι στον Παναθηναϊκό 21. Επιδόσεις που τον έχουν φέρει πολύ κοντά στο βραβείο του MVP του μήνα στη Euroloeague, αν και απ' ο,τι φαίνεται θα του το στερήσει ο Νίκολα Μίροτιτς με την άχαστη Μπάρτσα.

Τα πάντα φυσικά ξεκινούν από το ατόφιο επιθετικό του ταλέντο το οποίο από μόνο του τον καθιστά ξεχωριστό. Ο Βεζένκοβ διαθέτει το χάρισμα να μπορεί να βάλει την μπάλα στο καλάθι, στοιχείο που όσο απλό ακούγεται, τόσο σπουδαίο και δυσεύρετο είναι. Σκοράρει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους με το μακρινό σουτ να αποτελεί το πιο φαρμακερό βέλος στην επιθετική του φαρέτρα.

Ταυτόχρονα όμως παρουσιάζεται ιδιαίτερα οικονομικός, εντυπωσιακά εγκρατής για σουτέρ και δεν εκβιάζει προσπάθειες. Κατά κανόνα παίρνει λιγότερες μπάλες από εκείνες που του αναλογούν κι αν μπορεί να του καταλογηθεί κάτι, είναι ότι σε αρκετές περιπτώσεις γίνεται υπερ του δέοντος ομαδικός προτιμώντας να πασάρει, αντί να εκτελέσει. Ίσως και γιατί βλέπει σε πολλές περιπτώσεις δίπλα του κάποιους συμπαίκτες του να σουτάρουν περισσότερο απ' ό,τι πρέπει και χρειάζεται πάντα ένας ισορροπιστής. Στο ντέρμπι του ΟΑΚΑ πήρε μόλις οκτώ σουτ, αλλά ήταν όλα ένα κι ένα.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας τον αφήνει στο παρκέ πιο πολύ από κάθε άλλον παίκτη (28,5 λεπτά) κι αυτό οφείλεται στις πολλές διαφορετικές δουλειές που κάνει στο γήπεδο. Η άμυνά του είναι συνήθως υποδειγματική, αφού δύσκολα χάνει μάχες από τους προσωπικούς αντιπάλους του, ενώ καταφέρνει ν' αναχαιτίζει αποτελεσματικά και τους γκαρντ που βρίσκονται στο δρόμο του μετά τις αλλαγές στα σκριν. Είναι ο πρώτος ριμπάουντερ τον ερυθρόλευκων με 5,5 ανά παιχνίδι -πάνω και από τον Φαλ που μετράει 5,1- ενώ ένα ακόμα στοιχείο του παιχνιδιού του που έχει βελτιωθεί εμφανώς είναι η δημιουργία. Δεν είναι τυχαίο ότι στα τελευταία επτά παιχνίδια του Ολυμπιακού στα οποία οι ερυθρόλευκοι έχουν δείξει και το καλύτερο φετινό τους πρόσωπο (6 νίκες οι περισσότερες με μεγάλες διαφορές και μόλις μία ήττα από τον Ερυθρό Αστέρα), ο Σάσα Βεζένκοβ μοιράζει περίπου 3 ασίστ κατά μέσο όρο.

Η μεγάλη επίδραση, όμως, του Βεζένκοβ στον Ολυμπιακό δεν προκύπτει τόσο τα ατομικά στατιστικά του, αλλά από την γενικότερη νοοτροπία του. Είναι αυτό που ο Παναγιώτης Γιαννάκης δίνει ως ορισμό στον ρολίστας πολυτελείας. Δηλαδή ο παίκτης που μπορεί να είναι ο σολίστας, αλλά επιλέγει για τον καλό του συνόλου να γίνει ρολίστας. Οπως δηλαδή εξελίχθηκε ο "Δράκος" στην καριέρα του. Ξεκίνησε ως σούπερ σκόρερ και έγινε ο άνθρωπος που έβαλε πρώτος απ' όλους το "εγώ" κάτω" από το "εμείς", βοηθώντας όχι μόνο τον εαυτό του και συνολικά το ελληνικό μπάσκετ.

Ο Βεζένκοβ, λοιπόν, είναι πλέον ένας ιδιαίτερα συγκροτημένος πνευματικά παίκτης, με αυξημένο το στοιχείο του αλτρουισμού και φυσικά υψηλό μπασκετικό IQ, που παρά τα ηγετικά χαρακτηριστικά του συμπεριφέρεται πρώτα ως καλός συμπαίκτης και μετά ως πρωταγωνιστής. Γι' αυτό και σε αντίθεση με άλλους σουτέρ, ξέρεις ότι ακόμα και στην κακή του βραδιά θα βρει τρόπο να προσφέρει στην ομάδα του.

Με λίγα λόγια συνδυασμός skillset (αγωνιστικές δεξιότητες) και mindset (τρόπος σκέψης) του 27χρονου διεθνή με την Εθνική Βουλγαρίας δημιουργεί ένα εκρηκτικό πακέτο, το οποίο οι αδερφοί Αγγελόπουλοι φρόντισαν να κλειδώσουν στα αποδυτήρια του Ολυμπιακού μέχρι το καλοκαίρι του 2024.