Οι 12 γίγαντες στην Πόλη ήταν Έλληνες
Οι Τούρκοι είχαν σίγουρη τη νίκη. Είχαν δημιουργήσει μια γιορτή. Ομως αυτή η Εθνική βγάζει υγεία κι φάνηκε μέσα κι έξω από το παρκέ. Οι προσπάθειες δύο μηνών στέφθηκαν με επιτυχία και πλέον η Ελλάδα είναι αγκαλιά με την πρόκριση στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Γράφει ο Σπύρος Καβαλιεράτος.
Τι να διαλέξει κανείς; Την εικόνα στο παρκέ; Ή μήπως τους πανηγυρισμούς στα αποδυτήρια; Τα μπουγέλα του Βαγγέλη Λιόλιου στους παίκτες και το γλέντι παικτών, προπονητών και παραγόντων μέσα στο Σινάν Ερντέμ.
Η Εθνική έγινε και πάλι, όχι επίσημη, αλλά μια αγαπημένη ομάδα. Ενα σύνολο που το χαίρονται και όσοι παίζουν και όσοι είναι στη διοίκηση και όσοι την βλέπουν. Το μπάσκετ ενώθηκε και πάλι και ξέρετε πως όταν οι Ελληνες είναι μονιασμένοι, δεν έχουν κανέναν αντίπαλο.
Η Εθνική ομάδα στα δύο ματς με την Τουρκία δεν ήταν ένα δεμένο σύνολο. Δεν είχε όλο το ταλέντο του κόσμου. Είχε όμως αυτή την ατμόσφαιρα που την κάνει ανίκητη. Καμία γκρίνια εκτός παρκέ, ο καθένας στο ρόλο του μέσα κι έξω από το γήπεδο και στο παρκέ παίκτες που δεν φοβήθηκαν τίποτα. Ούτε τους 14.500 Τούρκους στις εξέδρες, ούτε τους 12 Dev Adam του Ενέ. Για όσους δεν θυμούνται, 12 Dev Adam είναι το παρατσούκλι της Εθνικής μπάσκετ στην Τουρκία και μάλιστα αυτό το υπέροχο τραγούδι παίζει από τα μεγάφωνα του Σινάν Ερντέμ σε κάθε ματς και εμπνέει τους γείτονες. Μόνο που και στα Λιόσια και στην Κωνσταντινούπολη, οι 12 γίγαντες ήταν Έλληνες.
Με πρώτο και καλύτερο τον Γιώργο Παπαγιάννη που σκέπασε τα δύο καλάθια και δικαίωσε όλη την προσπάθεια της Ομοσπονδίας σε συνεργασία με τον Παναθηναϊκό, ώστε να βρίσκεται στη διάθεση της Εθνικής στα δύο αυτά ματς.
Με εκπληκτικό τον Δημήτρη Αγραβάνη, που ήταν πρώτος σκόρερ και ο άνθρωπος που έβαλε τα μεγάλα σουτ στο καθοριστικό σημείο.
Αλλά και πραγματικούς ηγέτες, τον αρχηγό Κώστα Παπανικολάου και τον Κώστα Σλούκα. Θυμίζουμε ότι ο Ολυμπιακός τους άφησε να παίξουν - δικαιώνονται και εδώ την Ομοσπονδία και τη συνεργασία της με τους ερυθρόλευκους - μια μέρα μετά το ματς με το Μιλάνο και συνολικά σε τρία ματς σε πέντε μέρες. Ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός, ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός, είχαν τεράστια συνεισφορά σε αυτή τη διπλή επιτυχία.
Ολα αυτά για την Ελλάδα και την Εθνική, δίχως κανένα απολύτως οικονομικό κέρδος. Διότι ο Σέιν Λάρκιν πληρώνεται αδρά για να κάνει τον Τούρκο και να παίζει με την Εθνική μια χώρας, που πριν από λίγα χρόνια γνώρισε.
Ισως και γι αυτό να νίκησε η Ελλάδα. Από τη μία υπήρχαν παίκτες που έπαιζαν με αγάπη για την πατρίδα και τη φανέλα, από την άλλη μια ομάδα με ηγέτη ένα μισθοφόρο. Ισως τελικά όλο αυτό να έκανε τη διαφορά, σε συνδυασμό με την υπέροχη ατμόσφαιρα και την σωστή κατανομή ρόλων μέσα στο σύνολο. Γι αυτό και μέσα από αυτή τη διαδικασία αναδείχθηκε ένας παίκτης που κάποτε ήταν από τα μεγάλα ταλέντα του ελληνικού μπάσκετ, στην πορεία των ετών χάθηκε και φέτος με τον Μίλαν Τόμιτς στο Περιστέρι επανέκαμψε. Και ο Μανωλόπουλος, που τον είχε στην αρχή της σεζόν, τον εμπιστεύτηκε και στην Εθνική. Ναι, είναι ο 23χρονος Δημήτρης Μωραϊτης, που μαζί με τον Παναγιώτη Καλαϊτζάκη και τον Βασίλη Μουράτο έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στις δύο νίκες.
Γι αυτό είναι η Εθνική αγκαλιά με την πρόκριση
Ας δούμε τώρα και πώς έχει διαμορφωθεί η κατάσταση.
Η Ελλάδα έχει ακόμα 10 ματς στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όμως αυτό το 3-1 και η διπλή νίκη επί της Τουρκίας την φέρνει αγκαλιά με την Ινδονησία, την Ιαπωνία και τις Φιλιππίνες. Τις τρεις χώρες δηλαδή που θα υποδεχθούν τις 32 ομάδες το καλοκαίρι του 2023.
Ήταν δύο ματς κομβικά για την Εθνική, που μετά την ήττα της πρεμιέρας από τη Μεγάλη Βρετανία σε δύσκολη θέση. Ηταν κάτι παραπάνω από απαραίτητη έστω μία νίκη για να μην βρεθεί η ομάδα με την πλάτη στον τοίχο, από την άλλη το 2 στα 2 άνοιγε την μεγάλη πόρτα για το Παγκόσμιο Κύπελλο. Προσοχή, ο στόχος δεν είναι απλά η πρόκριση στην επόμενη φάση των προκριματικών, αυτό είναι το αυτονόητο και θα ερχόταν ούτως ή άλλως. Το ζητούμενο ήταν και είναι να μεταφερθούν όσο το δυνατόν περισσότερες νίκες και όσο το δυνατόν λιγότερες ήττες στο δεύτερο κομμάτι αυτής της διαδικασίας.
Δείτε την πραγματική βαθμολογία...
Διαβάστε τώρα την βαθμολογία που πρέπει πραγματικά να κοιτάμε.
- Ελλάδα 3-1
- Σερβία 3-1
- Λετονία 3-1
- Βέλγιο 2-2
- Τουρκία 1-3
- Μεγάλη Βρετανία ή Λευκορωσία
Αν, δηλαδή, ολοκληρωνόταν σήμερα η πρώτη φάση και περνούσαν οι τρεις ομάδες κάθε ομίλου της διασταύρωσης, τα πράγματα θα είχαν ως εξής: Η Ελλάδα έχει το ίδιο ρεκόρ με Σερβία και Λετονία, ακολουθεί το Βέλγιο και η Τουρκία έχει μείνει πίσω, με 1-3 και τεράστιο μειονέκτημα πλέον σε σχέση με την Εθνική μας. Κι αυτό γιατί όχι μόνο η ελληνική ομάδα έχει την ισοβαθμία σε σχέση με τους Τούρκους, αλλά γιατί σε οποιαδήποτε τριπλή ή τετραπλή ισοβαθμία, το πλεονέκτημα της γαλανόλευκης θα είναι τεράστιο.
Είναι κάπως περίπλοκο το σύστημα που οδηγεί στο Παγκόσμιο του 2023, αλλά η Εθνική ξέμπλεξε σε μεγάλο βαθμό την κατάσταση και έκανε πιο εύκολο το δρόμο προς την Ασία. Κι όσο νωρίς κι αν είναι με δεδομένα τα 10 ματς που ακολουθούν, μοιάζει δύσκολο να μην είναι πλέον η Ελλάδα στις τρεις πρώτες ομάδες του επόμενου ομίλου της, που δίνει και την τελική πρόκριση.
Ας μην ξεχνάμε ότι υποδέχεται την Μεγάλη Βρετανία και πηγαίνει στην Λευκορωσία τον Ιούνιο, κάτι που σημαίνει πως είναι εφικτό το 2 στα 2 και το 5-1 στην πρώτη φάση. Συνεπώς μπορεί να της φτάνουν 2 ή 3 νίκες στο δεύτερο κομμάτι των προκριματικών, απέναντι σε Σερβία, Λετονία και Βέλγιο, ώστε να έρθει και τυπικά η πρόκριση στο Παγκόσμιο του 2023.
