Οι Έλληνες κάνουν τη διαφορά

O προπονητής που σέβεται τον εαυτό του και δεν νοιάζεται μόνο για τη... θέση του και τα λεφτά, στο τέλος της ημέρας θα κάνει αυτό που πραγματικά θέλει ο ίδιος. Αυτό που πιστεύει ότι είναι το σωστό για την ομάδα του, ανεξάρτητα από το κόστος και τις όποιες αντιδράσεις.

Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, λοιπόν, επιβεβαίωσε ό,τι πραγματικά είναι: ένας προπονητής που δεν πρόκειται να πάρει παίκτη μόνο και μόνο για να γίνει αρεστός στους οπαδούς ή ακόμα και στη διοίκηση. Θα προχωρήσει με βάση τη δική του οπτική γωνία και θα κριθεί από τις πράξεις του. Όχι από τις πράξεις των άλλων... Αν αντιληφθεί πως δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο, απλά παίρνει το καπελάκι του και φεύγει. Όχι σαν άλλους - υποτιθέμενους - προπονητές που γατζώνονται από την καρέκλα και όταν αποτύχουν τα ρίχνουν στους άλλους...

Ο Σφαιρόπουλος αποφάσισε να βάλει τη χημεία του Ολυμπιακού πάνω απ' όλα και πήρε το ρίσκο του. Οι "ερυθρόλευκοι" δεν πρόσθεσαν 4αρι στο ρόστερ τους , παρότι μέχρι και πριν από μία εβδομάδα ήταν έτοιμοι να υπογράψουν τον Κένι Γκάμπριελ. Επί τη ευκαιρία να πούμε δύο πολύ σημαντικά στοιχεία. Πρώτον οι Αγγελόπουλοι είχαν δώσει το ΟΚ για την απόκτηση του Αμερικανού, ειδικά από τη στιγμή που έριξε τις απαιτήσεις του. Δεύτερον, ατζέντης του Γκάμπριελ στην Ελλάδα είναι ο Γιώργος Σφαιρόπουλος. Ναι, ο αδελφός του Γιάννη. Με άλλα λόγια, ο κόουτς του Ολυμπιακού θα μπορούσε να ικανοποιήσει τις επιθυμίες και των αδελφών και του αδελφού του και συνάμα και κάνει και το χατίρι των οπαδών, που διψούν για μεταγραφές. Δεν έκανε τίποτα απ' όλα αυτά. Αντίθετα έκανε ό,τι πίστευε ο ίδιος πως είναι καλό για τον Ολυμπιακό, αναλαμβάνοντας την ευθύνη. Τέτοιοι προπονητές χρειάζονται στις ομάδες, έτοιμοι να αφήσουν στην άκρη τις δημόσιες σχέσεις και την αγάπη για την... καρέκλα.

Αυτή είναι, βέβαια, η μία οπτική γωνία της υπόθεσης. Η άλλη έχει να κάνει με το σκεπτικό της... Το ότι ο Ολυμπιακός χρειάζεται 4αρι φαίνεται από την περασμένη αγωνιστική σεζόν, όταν ο Πρίντεζης δεν είχε ουσιαστικά μπακ απ. Ο Σφαιρόπουλος πίστεψε στον Αγραβάνη και δικαιώθηκε μόνο στα πλέι οφ της Α1. Στην Ευρωλίγκα ο 22χρονος φόργουορντ-σέντερ δεν στάθηκε στο ύψος της περίστασης. Στα πλέι οφ ανέβασε στροφές και ο Παπαπέτρου και η τελευταία εικόνα είναι συνήθως αυτή που μένει.

Αυτό ακριβώς είναι το ρίσκο που παίρνει ο Σφαιρόπουλος και αν δικαιωθεί, ο Ολυμπιακός δεν θα χρειαστεί 4αρι για την επόμενη πενταετία. Ή τουλάχιστον όσο θα βαστάνε τα πόδια του Πρίντεζη. Ο Αγραβάνης κατά κύριο λόγο και ο Γιάννης Παπαπέτρου κατά δεύτερο λόγο (διότι θα παίζει και στο "3") έχουν μπροστά τους μια μεγάλη ευκαιρία. Στα 22 τους είναι σε θέση να περάσουν στο επόμενο επίπεδο της καριέρας τους. Ήδη έγιναν μέλη της Εθνικής, αν γίνουν και παίκτες επιπέδου Ευρωλίγκα, ο Ολυμπιακός θα ενισχύσει τον ελληνικό του κορμό για πολλά, πολλά χρόνια, έχοντας ήδη Σπανούλη, Πρίντεζη, Μάντζαρη, Παπανικολάου, Αθηναίου. Και πάνω στον ελληνικό του κορμό μπορεί να κτίσει αυτροκρατορία, όπως έκανε και ο Παναθηναϊκός στο παρελθόν.

Το ρίσκο και η χημεία

Όταν, λοιπόν, θέλεις να το κάνεις αυτό, κάτι δίνεις και κάτι χάνεις. Ο Σφαιρόπουλος δίνει χρόνο συμμετοχής σε Αγραβάνη-Παπαπέτρου και χάνει τη σιγουριά ενός ξένου. Τι ζυγίζει περισσότερο; Αυτή τη στιγμή τον φίλαθλο κόσμο δεν τον νοιάζει η προοπτική αλλά το άμεσο αποτέλεσμα, κάτι που είναι γενικά στη φιλοσοφία ενός συλλόγου όπως ο Ολυμπιακός. Ομως κανείς δεν λέει ότι οι 22χρονοι δεν αξίζουν ή δεν είναι έτοιμοι για το τώρα. Κάθε άλλο. Ολοι τους πιστεύουν και στην ουσία αν δεν πάρουν τώρα περισσότερο χρόνο, θα... πάει χαμένο και ό,τι έγινε πέρυσι. Συνεπώς είναι στο χέρι του Αγραβάνη και του Παπαπέτρου να αρπάξουν την ευκαιρία και μαζί να δικαιώσουν τον Σφαιρόπουλο. Στην αντίθετη περίπτωση θα βγουν χαμένοι όλοι.

Συν τοις άλλοις, το γεγονός ότι δεν αποκτήθηκε φόργουορντ και μένει ο Μιλουτίνοφ, θα "αποσυμφορήσει" την κατάσταση από το 1" ως το "4". Θα βοηθήσει συνολικά στη χημεία του Ολυμπιακού. Διότι τώρα θα υπάρχουν στη 12αδα τέσσερα γκαρντ που θέλουν να παίζουν (Σπανούλης, Γκριν, Μάντζαρης, Χάκετ, να μην ξεχνάμε και τον Αθηναίου), τρεις φόργουορντ που θα έχουν χρόνο διότι θα μπορούν να αγωνίζονται και σε άλλες θέσεις (Λοτζέσκι στο "2", Παπανικολάου και Παπαπέτρου στο "4") και οι Πρίντεζης-Αγραβάνης. Μιλάμε για εννέα παίκτες που θα μοιράζονται 160 λεπτά συμμετοχής, άρα θα μπορούν να είναι όλοι ικανοποιημένοι. Με τον Γκάμπριελ (ή κάποιο άλλο 4αρι) στη 12αδα, η θέση "4" θα ήταν ουσιαστικά κλεισμένη και επτά παίκτες (Σπανούλης, Γκριν, Μάντζαρης, Χάκετ, Λοτζέσκι, Παπαπέτρου, Παπανικολάου) θα έπρεπε να μοιραστούν 120 λεπτά ανά ματς και ο Αγραβάνης θα ήταν επί της ουσίας ανενεργός στα περισσότερα ματς... Τώρα το ρόλο αυτό θα τον έχει ο Μιλουτίνοφ, που θα είναι η... καβάτζα αν κάτι δεν πάει καλά με τους άλλους σέντερ και θα χρησιμοποιείται σε ειδικές καταστάσεις, όταν απέναντι θα υπάρχουν ψηλοί τύπου Μπουρούση, Τόμιτς και Ραντούλιτσα...

Όλα διορθώνονται

Ολα αυτά έχουν λογική, αλλά είναι και θεωρία. Για να δικαιωθεί ο Σφαιρόπουλος, πρέπει και οι παίκτες να κάνουν ένα βήμα μπρος... Ο κόουτς τους εμπιστεύεται και γι αυτό δεν πηγαίνει στη... σιγουριά της μεταγραφής, που θα ικανοποιήσει την λαϊκή απαίτηση. Τι θα γίνει κανείς δεν μπορεί να ξέρει. Η απόφαση του Σφαιρόπουλου εμπεριέχει ρίσκο, αλλά ένας προπονητής που έχει ήδη δύο πρωταθλήματα με τον Ολυμπιακό, αξίζει εμπιστοσύνης... Και αν κάτι δεν πάει καλά στο σχεδιασμό, πολλά μπορούν να διορθωθούν στην πορεία... Ας μην ξεχνάμε ότι φέτος στην Ευρωλίγκα μπορούν να γίνουν μεταγραφές ως τον Μάρτιο. Διορθώσεις χωρούν αν τα σχέδια επί χάρτου δεν βγουν, οι ερυθρόλευκοι μπορούν να προχωρήσουν σε αλλαγή (αυτό άλλωστε θα σημαίνει ότι κάποιοι παίκτες δεν άρπαξαν την ευκαιρία ή προέκυψαν τραυματισμοί) ή και σε προσθήκη 7ου ξένου για την Ευρωλίγκα.