Ρεάλ, οι Γουόριορς της Ευρώπης
Η Ρεάλ πήρε την κούπα χάρη στο ταλέντο των παικτών της, την προσωπικότητά τους και τον κατάλληλο άνθρωπο στον πάγκο. Γι αυτό και μοιάζει με την καλύτερη ομάδα στη Γη, τους Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς. Γράφει ο Σπύρος Καβαλιεράτος.
Πήρε την 10η EuroLeague της η Ρεάλ και στην Ισπανία δεν ξέρουν ποιος να πρωτοαποθεώσουν. Το παιδί - θαύμα που λέγεται Λούκα Ντόντσιτς και έχει προλάβει να γράψει ήδη ιστορία με τα πιο χρυσά γράμματα; Τον Σέρχιο Γιουλ που κόντρα σε κάθε ιατρικό βιβλίο, επέστρεψε στη δράση μετά τη ρήξη χιαστού και έδωσε την έξτρα ώθηση στους Μαδριλένους σε playoffs και Final Four;
Έχουν κι άλλες επιλογές... Να γράψουν για τον Γάλλο Φαμπιέν Κοζέρ που είχε απορριφθεί απ' όλες τις ομάδες της Ευρώπης και εν τέλει αποκτήθηκε από τη Ρεάλ όταν έπαθε τη σοβαρή ζημιά ο Γιουλ τον περασμένο Αύγουστο; Ή μήπως για τον Τζέισι Κάρολ, τον καλύτερο 8ο-9ο παίκτη στην EuroLeague (γιατί σπάνια είναι η πρώτη αλλαγή της πρωταθλήτριας Ευρώπης); Θέλετε κι άλλους; Υπάρχουν πολλοί ακόμα...
Ο γερόλυκος Ρέγες που σήκωσε τη Ρεάλ στους ώμους του στον δεύτερο προημιτελικό με τον Παναθηναϊκό στο ΟΑΚΑ (ματς που ουσιαστικά άλλαξε τη σειρά), οι ψηλοί αλλά καθόλου άχαροι Αγιόν και Ταβάρες, οι ποιοτικοί Αντονι Ράντολφ και Τρέι Τόμπκινς, ο... πλέι μέικερ - σέντερ μπακ από την Αργεντινή Φακούντο Καμπάσο (όντας ανέτοιμος στο Final Four το γύρισε στα τάκλιν όταν χρειάστηκε), o Σουηδός ρολίστας Τέιλορ. Και όχι δεν ξεχάσαμε τον Ρούντι Φερντάντεθ. Πράγματι το πρόβλημα στη μέση τον έχει κάνει άλλο παίκτη, έχει πάψει πλέον να είναι σούπερ σταρ, όμως πλέον ξέρει να παίζει σωστά το ρόλο του. Δεν σκοράρει συνεχώς, αλλά παίζει άμυνα, παίρνει ριμπάουντ, δίνει πάσες. Το ότι στον τελικό είχε 5 ριμπάουντ, 3 ασίστ και 3 κλεψίματα, λίγοι το παρατήρησαν.
Η Ρεάλ Μαδρίτης αναδείχθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης και μαζί της νίκησε το μπάσκετ. Νίκησε η ποιότητα, ήταν ο θρίαμβος των παικτών και του ταλέντου, όχι του ξύλου και του... σκάκι.
Το ισπανικό μπάσκετ έχει τις δικές του ιδιαιτερότητες και μόνο Ισπανός προπονητής μπορεί να πετύχει στη Ρεάλ. Για παράδειγμα ο σύγχρονος τρόπος προπονητικής που προέρχεται από τη σέρβικη και την ελληνική σχολή, θέλει το σκάουτινγκ να κρατά ώρες και μέρες, τους παίκτες να διαβάζουν σελίδες ανάλυσης των αντιπάλων και ούτω καθ εξής. Σκάουτινγκ κάνουν και οι Ισπανοί, όμως όχι έτσι. Δίνουν πρώτα έμφαση στην επίθεση και το ταλέντο τους και παράλληλα γνωρίζουν τον αντίπαλο άριστα, ακόμα κι αν δεν έχουν καταναλώσει ώρες ανάλυσης για οποιαδήποτε κίνηση της ομάδας που θα αντιμετωπίσουν.
Ετσι μαθαίνουν από μικροί οι Ισπανοί, αυτή είναι η κουλτούρας τους, αυτή είναι η σχολή τους και η Ρεάλ δεν αλλάζει τίποτα απ' αυτή τη φιλοσοφία . Πριν από μερικά χρόνια, σε ένα τουρνουά μικρών Εθνικών ομάδων, πήγαν οι προπονητές της ελληνικής ομάδας και αντάλλαξαν σκάουτινγκ με τους Ισπανούς, επειδή δεν υπήρχε πολύς χρόνος ανάμεσα στα ματς... Οι Ελληνες παράδωσαν ένα ολόκληρο βιβλίο για τον επόμενο αντίπαλο, οι Ισπανοί μόνο μία σελίδα. Οι Ελληνες παραξενεύτηκαν με τους Ισπανούς, οι Ισπανοί με τους Ελληνες. Είναι όμως θέμα φιλοσοφίας...
Κερδισμένοι βέβαια βγήκαν φέτος κατά κράτος οι Ισπανοί. Ο λόγος; Είχαν το καλύτερο ρόστερ. Ισορροπία μέσα κι έξω από τη ρακέτα. Προπονητή ιδανικό να υπηρετήσει αυτή τη φιλοσοφία, όχι να βάλει τον εαυτό του πάνω από την ομάδα. Διότι ο προπονητής δεν μπορεί να είναι πρωταγωνιστής, οι παίκτες ήταν, είναι και θα είναι οι σταρ στον αθλητισμό.
Και δεν είναι καθόλου τυχαίο, ότι τελικά ο τίτλος κατέληξε στην Ρεάλ Μαδρίτης. Την ομάδα των 85.8 πόντων ανά αγώνα, που θα ήταν πολλοί περισσότεροι αν ήταν πλήρης καθ' όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης. Οποιοσδήποτε άλλος θα λύγιζε μπροστά σε τόσο σοβαρές καταστάσεις και τραυματισμούς, όμως οι Μαδριλένοι άντεξαν και στο τέλος πήραν την κούπα. Χάρη στην επίθεσή τους και την προσωπικότητα των παικτών, ειδικά στην περιφέρεια. Εκεί που κρίνονται όλα... Για παράδειγμα η ΤΣΣΚΑ των 88 πόντων κατά μέσο όρο, είχε όλα αυτά τα στοιχεία, όμως της έλειψε το πιο βασικό για να κατακτήσει και την κούπα... Η προσωπικότητα των περιφερειακών και το καθαρό μυαλό συνολικά.
Γι αυτό, λοιπόν και στις 20 Μαΐου, η EuroLeague κατέληξε στα χέρια των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς της Ευρώπης... Της ομάδας με το περισσότερο ταλέντο, τους περισσότερους ηγέτες, τους ξεκάθαρους ρόλους και του κατάλληλου προπονητή στην κατάλληλη θέση. Οταν μοιάζεις με τους καλύτερους σρτον κόσμο, θα είσαι ο καλύτερος στην Ευρώπη.