Οποιος επιχειρήσει να μειώσει την αξία της νίκης του Ολυμπιακού στο Τελ Αβίβ , δεν έχει παρά να θυμηθεί πόσο εύκολα είναι τα στραβοπατήματα των φαβορί στη φετινή EuroLeague... Και για να μην μπει στη διαδικασία να ψάχνει όλες τα προηγούμενα αποτελέσματα, ας δει τι έπαθε η Ρεάλ στην Πόλη... Εχασε από την βαθμολογικά αδιάφορη Γαλατασαράι και πλέον άναψε ακόμα περισσότερο η μάχη για την πρωτιά στην κατάταξη.

Ο Ολυμπιακός, βέβαια, δεν δεν χρειάζεται να κοιτάζει τόσο μακριά, όσο κοντά κι είναι πλέον η κορυφή. Διότι αυτό που πραγματικά τον ενδιαφέρει είναι να διασφαλίσει το πλεονέκτημα έδρας. Είτε 1ος, είτε ως 4ος, το ίδιο ακριβώς αβαντάζ θα έχει και μάλλον δεν είναι ξεκάθαρο ότι ο 5ος ή 6ος είναι καλύτεροι ή χειρότεροι από το 7ο ή τον 8ο... Οι αποστάσεις στην EuroLeague δεν είναι μεγάλες, όμως το πλεονέκτημα έδρας είναι κάτι τεράστιο και οι ερυθρόλευκοι δεν δείχνουν διατεθειμένοι να το διώξουν μακριά τους.

Το ματς στο Τελ Αβίβ, λοιπόν, πέρασε και ο Ολυμπιακός πήρε μια υπερπολύτιμη νίκη... Χρειαζόταν να είναι σοβαρός, να μην υποτιμήσει την Μακάμπι και πάνω απ' όλα να παίξει άμυνα. Να μην αφήσει τους Ισραηλινούς να βρουν ρυθμό, που σε συνδυασμό με την απουσία άγχους, θα μπορούσε να φέρει καταστροφικά αποτελέσματα για τους ερυθρόλευκους. Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έριξε στη μάχη μια ομάδα συγκεντρωμένη στο στόχο της, που με εφαλτήριο την άμυνα κυριάρχησε απόλυτα και έκανε τη ζωή της πιο εύκολη.

Οσο για την επίθεση; Ο Βασίλης Σπανούλης θα είναι πάντα πολύτιμος στα μεγάλα ματς, στα σημεία που η μπάλα θα καίει, στα πλέι οφ της EuroLeague. Ομως ο Ολυμπιακός είναι πάνω από πρόσωπα και στο διάστημα της απουσίας του αρχηγού, αναδείχθηκε και η προσωπικότητα των υπολοίπων παικτών, που αναγκαστικά είχαν δευτερεύοντα ρόλο. Με άλλα λόγια, οι στρατιώτες στον Ολυμπιακό, έχουν την ικανότητα να γίνουν και στρατιώτες, αρκεί να τους ζητηθεί... Αλλιώς μένουν στον αρχικό τους ρόλο.

Ο Ερικ Γκριν δείχνει συνεχώς για ποιο λόγο επέμεινε ο Σφαιρόπουλος να τον πάρει το καλοκαίρι, ο Ματ Λοτζέσκι θύμισε σε όλους ότι η τέχνη του σουτ και του σκοραρίσματος δεν ξεχνιέται ποτέ. Ο δε Πρίντεζης, ήταν ο ηγέτης στο Τελ Αβίβ, ο άνθρωπος στον οποίο ακούμπησε τη μπάλα ο Ολυμπιακός στην αρχή και μπήκαν οι βάσεις για το διπλό... Ο υπαρχηγός έχει κάνει άλλο ένα βήμα προς τα μπρος τον τελευταίο μήνα και κερδίζει δικαίως τον θαυμασμό...

Ομως υπάρχουν κι άλλοι. Ο σταθερότατος πλέον Κώστας Παπανικολάου και το νεότερο μέλος της παρέας, ο Ντόμινικ Γουότερς, είναι δύο παίκτες που επίσης έχουν δικαιώσει απόλυτα τον Σφαιρόπουλο. Στην περίπτωση του Παπ τα πράγματα είναι απλά. Οταν όλοι γκρίνιαζαν για το χρόνο συμμετοχής του, ο προπονητής δεν άκουγε κανένα πλέον ο Ολυμπιακός το εισπράττει στο πολλαπλάσιο, διότι ο 27χρονος φόργουορντ είναι ο Παπανικολάου που αγάπησε το κοινό των ερυθρολεύκων.

Ο δε Γουόρερς, είναι ακριβώς το γρανάζι που χρειαζόταν ο Ολυμπιακός για να λειτουργήσει στην εντέλεια. Συμπληρώνει τον Μάντζαρη στη θέση του πλέι μέικερ, μπορεί να συνεργαστεί άψογα με τους υπόλοιπους συμπαίκτες του και να δώσει λύσεις, όχι μόνο στην οργάνωση, αλλά και με τα μακρινά του σουτ.

Από κάθε άποψη, λοιπόν, ο Ολυμπιακός είναι μια καλοδουλεμένη μηχανή κι αυτό φαίνεται στα αποτελέσματά τους. Οι 17 νίκες, τα 7 διπλά, η 3η θέση στην κατάταξη είναι η απόδειξη της εξαιρετικής δουλειάς που γίνεται στον Πειραιά και θα έχει ως μεγάλο κέρδος το αβαντάζ έδρας. Εννοείται πως ακόμα δεν έχει τελειώσει τίποτα, μαθηματικά όλα είναι ανοιχτά, όμως δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας ακριβώς γιατί μιλάμε για τον Ολυμπιακό. Δηλαδή μια σταθερή ομάδα, που ακόμα κι όταν χάσει για λίγο το δρόμο της, θα βρει αμέσως τον τρόπο να διορθώσει την πορεία της... Τα μυαλά κανενός δεν πρόκειται να πάρουν αέρα τώρα που η σεζόν μπαίνει σιγά, σιγά στην τελική της ευθείας, ο Ολυμπιακός γίνεται κάθε μέρα και καλύτερος.