Πίσω στο 2000, ο Κιάνου Ριβς πρωταγωνίστησε σε μια ταινία που αφορούσε στο Αμερικανικό Ποδόσφαιρο. Οι επαγγελματίες παίκτες, λοιπόν, είχαν αποφασίσει να απεργήσουν για οικονομικούς λόγους και η λίγκα δεν σταμάτησε το πρωτάθλημα: απλά ζήτησε από τις ομάδες να ψάξουν και να βρουν άλλους παίκτες.

Ο Τζιν Χάκμαν σε ρόλο προπονητή στους Ουάσιγκτον Σέντινελς αναζήτησε και βρήκε παίκτες που για κάποιον λόγο δεν είχαν καταφέρει να κάνουν επαγγελματική καριέρα, τους κάλεσε και τους έδωσε μια δεύτερη ευκαιρία. Το πρωτάθλημα συνεχίστηκε με τους αντικαταστάτες , "The Replacements" ήταν ο τίτλος της ταινίας και παρά τις αρχικές αντιδράσεις και τα άδεια γήπεδα, ο κόσμος λάτρεψε αυτό που είχε.

Οι αντικαταστάτες γέμισαν τις εξέδρες σε όλες τις ΗΠΑ, ο Κιάνου Ριβς ως ηγέτης της Ουάσιγκτον τους οδήγησε στα πλέι οφ και κάποια στιγμή το κοινό άλλαξε εντελώς άποψη. Όταν ο βασικός κουόρτερμπακ έσπασε την απεργία και επέστρεψε στην ομάδα, ο κόσμος αντέδρασε και ζητούσε πίσω τον αντικαταστάτη.

Έχουν περάσει 17-18 χρόνια και η φανταστική αυτή ταινία, που βασίστηκε όμως στην πραγματική απεργία που έγινε το 1987 στο American Football, βρίσκει εφαρμογή - με κάποιες σημαντικές διαφορές είναι αλήθεια - στο παρκέ του μπάσκετ. Με τους ΝΒΑερς και τους περισσότερους παίκτες της EuroLeague να απέχουν, έχουν έρθει οι αντικαταστάτες για να ζήσουν το όνειρό τους: να παίξουν στις Εθνικές τους ομάδες στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, να το ευχαριστιούνται και σιγά, σιγά να γεμίζουν τα γήπεδα. Σε όλη την Ευρώπη, την Ασία, τη Νότια Αμερική. "The Replacements" δίνουν μια άλλη ομορφιά στη διαδικασία κι ας λείπουν τα πρωτοκλασάτα ονόματα.

Η δική μας Εθνική μπάσκετ που αγωνίζεται στα προκριματικά διαθέτει πολλούς παίκτες στο ρόστερ τους που κουβαλούν στην πλάτη τους μια ξεχωριστή ιστορία. Κυρίως οι μεγαλύτεροι σε ηλικία. Ο Παναγιώτης Βασιλόπουλος είχε σταματήσει το μπάσκετ και επέστρεψε σε ηλικία 30 ετών στην Κηφισιά... Με μηδενικό ουσιαστικά συμβόλαιο. Τον εμπιστεύτηκε ακολούθως ο Κόροιβος και σιγά, σιγά άρχισε να ανεβαίνει πάλι επίπεδο. Πήγε στον Κολοσσό, μετά στον Αρη, πριν από λίγο καιρό στην ΑΕΚ. Πήρε Κύπελλο Ελλάδας, είναι στους 16 του Champions League. Και στα 34 του, πέτυχε 17 και 15 πόντους σε δύο μέρες με το. Το προηγούμενο ρεκόρ του ήταν 10 πόντοι με την Εθνική. Και κάνει όνειρα ακόμα και για παρουσία στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2019, αν και εφόσον προκριθεί η Εθνική.

Να πάμε και στον Ντούσαν Σάκοτα; Στα νιάτα του ήταν φοβερό ταλέντο. Επαιξε στον Παναθηναϊκό και πήρε τίτλους. Πήγε στο Πέζαρο, στην Οστάνδη, στην Ενισέι, στο Βαρέζε. Βρέθηκε να παλεύει για την ίδια του τη ζωή. Και πλέον γεύεται χαρές που ίσως να μην περίμενε να ξαναζήσει.

Όμως και ο Βασιλόπουλος και ο Σάκοτα υπήρξαν μεγάλα ταλέντα στα νιάτα του, απλά δεν έφτασαν εκεί που μπορούσαν λόγω ατυχίας και τραυματισμών... Το ίδιο ίσως έγινε και με τον Δημήτρη Μαυροειδή, που επίσης αναγκάστηκε να σταματήσει το μπάσκετ λόγω τραυματισμού, αλλά επέστρεψε ακόμα πιο δυνατός.

Ο πραγματικός "αντικαταστάτης" όμως δεν είναι τόσο προβεβλημένος, αλλά τα τελευταία χρόνια κάνει θαύματα και έχει σημαντικό ρόλο στην Εθνική. Κόντρα στη Μεγάλη Βρετανία έκανε την ασίστ του αγώνα στον Μπουρούση κι εκεί διασφαλίστηκε η νίκη... Ναι, είναι ο Βαγγέλης Μαργαρίτης. Έπαιζε κάποτε στη Β' Εθνική και την Α2... Το βιογραφικό του γράφει Ηρακλή, Ιωνικός Νικαίας, ΕΑΠ, Κεραυνός Αιγίου, Περιστέρι, ΚΑΟΔ, Ικαροι Σερρών. Το 2012, στα 30 του, πήγε στην ΠΑΟΚ και έγινε παίκτης Α1. Ναι στα 30 του. Και στα 35 του κλήθηκε στην Εθνική. Ο δε Σκουρτόπουλος, δεν σταματά να εμπιστεύεται. Οχι άδικα.

Δεν ξέρουμε τι θα γίνει το καλοκαίρι, όταν θα είναι διαθέσιμοι όλοι οι παίκτες για την Εθνική. Ίσως πολλά από τα παιδιά που έκαναν το 4 στα 4 να μην κληθούν... Αν μαζευτούν και οι διεθνείς από την EuroLeague ή το ΝΒΑ. Ισως τον επόμενο χειμώνα να επιστρατευθούν πάλι, για να δώσουν και την πρόκριση στην Κίνα. Και μετά να μην είναι στην αποστολή για το Παγκόσμιο, διότι εκεί θα επιλεγούν πάλι οι πρωτοκλασάτοι.

Ο,τι και γίνει όμως, αυτοί οι αντικαταστάτες θα έχουν κερδίσει τον σεβασμό και την αγάπη του μπασκετικού κοινού. Και ποιος ξέρει; Όπως έγινε και με τον Κιάνου Ριβς στην ταινία "The replacements" ο κόσμος να τους αναζητήσει και να πανηγυρίσει αν τους ξαναδεί. Γιατί αυτοί που παίζουν στα προκριματικά, ειδικά οι άνω των 30, παίζουν πραγματικά για τη φανέλα, το εθνόσημο και τη δεύτερη μεγάλη ευκαιρία που παρουσιάστηκε στην καριέρα τους. Για να έχουν να το λένε στα παιδιά τους και όχι γιατί προλαβαίνουν πλέον να γίνουν πλούσιοι από το μπάσκετ. Εκτός αν γίνουν ταινία σε μερικά χρόνια και ζητήσουν δικαιώματα....