Στις 18 Δεκεμβρίου 2017, την ημέρα που οι Λέικερς απέσυραν τη φανέλα του Κόμπι Μπράιαντ, στο παιχνίδι με τους Γουόριορς, ο κύριος Σάντι Τσιουχάρα, CEO της Warner Bros, καθόταν στα court seats του Staples Center, μαζί με τον Τζέφρι Κέντζεμπεργκ, τον CEO της τεράστιας εταιρείας παραγωγής, Dreamworks. H αγάπη του για το μπάσκετ, δεν θα το επέτρεπε ποτέ να λείπει από αυτό το μοναδικό γεγονός.

Δύο χρόνια νωρίτερα, ο Σάντι Τσιουχάρα δήλωνε: “Ο Λεμπρόν Τζέιμς είναι μία από τις πιο ισχυρές κι δημοφιλείς brands στον κόσμο και είμαστε ενθουσιασμένοι που θα συνεργαστούμε μαζί του”. Γιατί; Ο Σάντι Τσιουχάρα, ως το μεγάλο αφεντικό της Warner, οραματίστηκε την παραγωγή του Space Jam 2 και με προσωπικές κινήσεις το κατέστησε εφικτό.

Σήμερα, 21 Ιανουαρίου 2020, ο Σάντι Τσιουχάρα, μετά από 25 χρόνια θητείας στην Warner Bros, στα τελευταία 6 εκ των οποίων έχοντας το ρόλο του CEO της εταιρείας, είναι μαζί με τον Μπράιν Μπέιλι, οι άνθρωποι που θα μοιράζονται, μαζί με τον Πατρίκ Κομνηνό και τη FIBA το όραμα της ανάπτυξης και της γιγάντωσης του Basketball Champions League.

Μοιάζει απίθανο. Και θα ακουγόταν ακόμα πιο απίθανο, αν πριν από 4 χρόνια, όταν το BCL έκανε τα πρώτα του βήματα, έλεγαν σε μία παρέα ότι το 2020 η διοργάνωση της FIBA θα έκανε συνεργασία με ένα πολύ σημαντικό επενδυτικό σχήμα, προερχόμενο από τις ΗΠΑ, από τη Μέκκα του μπάσκετ, των επιχειρήσεων, της μπίζνας.

ΤΟ ΤΟΠΙΟ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ

Είναι όμως αληθινό και το τοπίο στο χώρο του μπάσκετ, μοιάζει να αλλάζει. Το BCL έρχεται να αποδείξει ότι δεν είναι ο φτωχός συγγενής των ευρωπαϊκών διοργανώσεων, κάτι που το είχε πετύχει τα τελευταία δύο χρόνια με την ποιότητα των ομάδων του, που στα εθνικά πρωταθλήματα κατέχουν πολύ υψηλές θέσεις). Πλέον μοιάζει να το επιβεβαιώνει όχι μόνο σε οικονομικό επίπεδο, αλλά και σε αυτό της προοπτικής.

Ομως, αυτά είναι θεωρητικά λόγια και είναι η στιγμή να δούμε επί του πρακτέου τι ακριβώς σημαίνει για το BCL και τις υπόλοιπες διοργανώσεις της FIBA αυτή η συνεργασία. Για να το αντιληφθούμε θα πρέπει να δώσουμε μεγάλη έμφαση σε δύο λεπτομέρειες. Αφενός στη χρονική στιγμή που επετεύχθη η συμφωνία και κατά δεύτερον στην προέλευση των επενδυτών.

Η εταιρία GCBH LP είναι αποκλειστικά και μόνο αμερικανικών συμφερόντων, με ανθρώπους που προέρχονται από τα ανώτερα επίπεδα της βιομηχανίας των Media, του θεάματος και άλλων δραστηριοτήτων. Είναι πασίγνωστο ότι οι Αμερικάνοι, όταν κάνουν business και πολύ περισσότερο όταν πρέπει να επενδύσουν αρκετά εκατομμύρια δολάρια, κάνουν ενδελεχείς έρευνες και αφιερώνουν πολύ χρόνο μέχρι να πάρουν την τελική απόφασή τους.

Ας δούμε όμως και τη χρονική στιγμή: Είναι η περίοδος, που η διαμάχη μεταξύ FIBA και EuroLeague μαίνεται, η υπόθεση των παραθύρων, της συμμετοχής των παικτών του ΝΒΑ, έκανε ακόμα πιο κατανοητό παγκοσμίως το πρόβλημα που υπάρχει στο ευρωπαϊκό μπάσκετ, και όλοι, ακόμα και στο ΝΒΑ γνωρίζουν καλά ποια είναι η ευρωπαϊκή πραγματικότητα. Το σχίσμα υπάρχει, τα προβλήματα είναι γνωστά (η Ευρωλίγκα έχει στους κόλπους της τα μεγαλύτερα brands), αλλά, παρόλα αυτά, ο αμερικάνικος όμιλος επενδυτών αποφάσισε να επενδύσει. Αυτή τη στιγμή, όχι αργότερα, και όχι υπό όρους.

Θα πρέπει να εξηγήσουμε ότι η GCBH δεν είναι μία χορηγός εταιρία του BCL και της FIBA. Είναι επενδυτές, συμμέτοχοι και μέλη του διοικητικού σχήματα που δημιουργείται στη νέα εταιρία υπό την ονομασία FIBA ClubsCo, όπου την πλειοψηφία των μετοχών διατηρεί η FIBA. Η επένδυση σημαίνει όραμα και προοπτική κέρδους, που απαιτεί προσπάθεια και μακρόπνοο πλάνο, κάτι που αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι ο Τσιουχάρα και ο Μπλέικ δε θα είναι απλά μέλη του Δ.Σ., αλλά θα έχουν ουσιαστική συμβολή στην ανάπτυξη του προϊόντος, διότι αν δεν αναπτυχθεί, θα χαθούν τα ίδια κεφάλαια που έχουν επενδύσει προσωπικά.

Η συμβολή της GCBH δεν θα είναι μόνο σε επενδυτικό επίπεδο. Θα βάλουν μεν κάποια αρκετά εκατομμύρια στο αρχικό επενδυτικό κεφάλαιο, ταυτόχρονα, όμως, με όπλο την τεράστια και πολύτιμη ατζέντα τους, αλλά και την εμπειρία στον χώρο των Media, των digital τεχνολογιών και της επικοινωνίας, θα δώσουν ή έστω θα επιχειρήσουν να δώσουν, τεράστια ώθηση συνολικά στο προϊόν, που ονομάζεται BCL και Intercontinental Cup. Παγκοσμίως.

Κάποιος που μπορει να διαβάσει και πίσω από τις λέξεις μπορεί να υποπτευθεί ή να συμπεράνει, ότι η συνεργασία αυτή δεν έγινε απόντος του ΝΒΑ. Τόσο ο Μπλέικ, όσο και ο Τσιουχάρα, είναι άνθρωποι με βαθιά γνώση και αγάπη για το μπάσκετ και με πρόσβαση ακόμα και στα υψηλότερα κλιμάκια του οργανισμού. Αρα πρέπει να θεωρείται αδύνατο να έκαναν κάτι τόσο μεγάλο, χωρίς να πάρουν τη γνώμη των ακόμα πιο ειδικών του καλύτερου πρωταθλήματος στον κόσμο.

Στο επίπεδο των ομάδων, είναι σαφές ότι τα χρήματα που θα μοιραστούν την επόμενη σεζόν θα είναι (πολλά) περισσότερα. Είτε ως πάγια αμοιβή για τη συμμετοχή, είτε ως μπόνους νικών ή κατάκτησης του τίτλου. Αυτή τη στιγμή δεν είναι απόλυτα σαφές και η FIBA όπως έχει κάνει από την αρχή του BCL, έτσι και τώρα, θα πρέπει όταν κρίνει ότι είναι η κατάλληλη στιγμή να δώσει στη δημοσιότητα τα στοιχεία για τη νέα πραγματικότητα. Και θα το κάνει προφανώς. Το δέλεαρ πάντως για τις ομάδες γίνεται ακόμα μεγαλύτερο. Όχι μόνο για αυτές που παίζουν ήδη στη διοργάνωση, αλλά και για αυτές που ανήκουν στην ΕCA.

ΣΤΟΧΟΣ ΤΗΣ FIBA Η ΚΟΡΥΦΗ

Ποιος μπορεί να είναι ο τελικός στόχος αυτής της συνεργασίας, θα ήταν πολύ παράτολμο να προβλεφθεί. Στη Βαρκελώνη, στο στρατηγείο της EuroLeague και του Eurocup όμως, λογικά υπάρχει σκεπτικισμός.

Το BCL απέδειξε ότι δεν είναι ένα φαντασμαγορικό βεγγαλικό και από την πλευρά της η FIBA πιστοποιεί ότι σε αυτή τη νέα εποχή που διανύει τα 4-5 τελευταία χρόνια, οι πράξεις της είναι μεθοδευμένες και μελετημένες. Η FIBA υποστήριξε το BCL, το παρέδωσε στα χέρια ενός έμπειρου τεχνοκράτη, του Πατρίκ Κομνηνού και δικαιώνεται απόλυτα.

Το BCL να υποστηρίζει διαφορετικά κριτήρια από αυτά που έχει κατά νου η EuroLeague, μπορεί να μιλάμε για δύο διαφορετικούς κόσμους αλλά, αυτό δεν εμπόδισε καθόλου τους Αμερικάνους να αποφασίσουν ότι μπορούν να επενδύσουν και να κερδίσουν (αυτό είναι το σημαντικό) σε ένα προϊόν, που αντίθετα με την EuroLeague, δεν είναι κλειστό, δίνει σε όλους την ελπίδα για το όνειρο της συμμετοχής, υποστηρίζει και δεν καταστρέφει τα εθνικά πρωταθλήματα

Ο τελικός στόχος; Σε πρώτη φάση είναι η ανάπτυξη του BCL, η προσέλκυση ακόμα πιο μεγάλων και παραδοσιακών ομάδων και αργότερα, ίσως και η κορυφή.