Και πέρυσι και φέτος οι "ερυθρόλευκοι" έκαναν σεφτέ στο "Γ. Καραϊσκάκης" με το ίδιο σκορ. Τέσσερα στη Λουκέρνη, τέσσερα και στην Πλζεν. Ακολούθησε αποθέωση από την εξέδρα και συνθήματα του στιλ "έτσι ονειρευόμαστε τον Ολυμπιακό".

Έργο Μαρτίνς όλα αυτά. Και πέρυσι και φέτος. Έστω κι αν φέτος αναγκάστηκε να προσαρμόσει το πλάνο χωρίς να υπολογίζει στον καλύτερο και πιο επιδραστικό ποδοσφαιριστή του: Τον Κώστα Φορτούνη.

Ο "Φορτού" έλειψε χθες, κυρίως στο πρώτο ημίχρονο. Διάστημα στο οποίο οι Τσέχοι παίζοντας όλοι πίσω από τη μπάλα, σε ένα συνεπές στο ανασταλτικό κομμάτι πλάνο, περιόρισαν την ισχύ των γηπεδούχων στην περιοχή τους. Όχι ότι απείλησαν. Ο Σα ήταν ο πιο κοντινός θεατής του αγώνα. Σε ένα παιχνίδι, άλλωστε, με τις τελικές προσπάθειες στο 24-3, το αποτέλεσμα ήταν λίγο – πολύ αναμενόμενο παρότι η εικόνα μέχρι να μπει το 1-0 δεν προμήνυε 4άρα.

ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΜΥΑΛΟ

Αν θελήσει κανείς να σταθεί στην ουσία πέρα από το 4-0 και την σπουδαιότητα της πρόκρισης που εξασφάλισε την παρουσία της ομάδας σε όμιλο ευρωπαϊκής διοργάνωσης, ο Ολυμπιακός προκάλεσε ορισμένα πολύ ενδιαφέροντα συμπεράσματα.

Πρώτα απ' όλα η ομάδα τήρησε απόλυτα την οδηγία της υπομονής που είχε προαναγγείλει ο κόουτς στη συνέντευξη Τύπου. Ακόμη και στο πρώτο κομμάτι που το γκολ δεν ήρθε, οι "ερυθρόλευκοι" τήρησαν με απόλυτη συγκέντρωση το πλάνο, χωρίς φούρια, χωρίς να τους παρασύρουν οι 30.123 -μετρημένοι- της εξέδρας.

Έβαλαν τη μπάλα κάτω, τη γύρισαν σωστά, έψαξαν την καλή κάθετη και τις συνεργασίες σε μικρό χώρο, όπως και την αδύνατη πλευρά της άμυνας, έπαιξαν με μυαλό. Πιο σημαντικό κι από τα 4 γκολ είναι ότι η ανασταλτική λειτουργία του Ολυμπιακού υπήρξε υποδειγματική απ' όλους.

Η Πλζεν βρήκε ανοιχτό γήπεδο για να απειλήσει μόλις μία φορά, στο πρώτο ημίχρονο που έγινε σουτ εντός περιοχής, η μπάλα κόντραρε και κατέληξε κόρνερ. Εν ολίγοις, σε 90+ λεπτά ο Ολυμπιακός, μια ομάδα με μεγάλα αμυντικά κενά πέρυσι, θωράκισε τέλεια την εστία και τον τερματοφύλακά του.

"ΣΥΜΠΛΗΓΑΔΕΣ" ΣΕΜΕΔΟ - ΜΕΡΙΑ

Όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία. Ο Σεμέδο με τον Μεριά, παρότι προπονήθηκαν μαζί για 4-5 μέρες αποτέλεσαν το κορυφαίο -εδώ και χρόνια- δίδυμο στο κέντρο της άμυνας του Ολυμπιακού χωρίς την παραμικρή διάθεση υπερβολής ή βιασύνης. Ο Πορτογάλος στόπερ τα... κούτσουρα που είχε στην επίθεσή της η Πλζεν, τα "πελέκησε" κανονικά. Δεν έχασε μία μονομαχία στον αέρα, έβγαινε πρώτος στη μπάλα, έχει τεχνική κεντρικού μέσου για να πασάρει με απόλυτη άνεση κι ευστοχία.

Όταν δεν έβγαινε πρώτος στη μπάλα, κολλούσε στον αντίπαλο του σαν βεντούζα και δεν τον άφηνε να γυρίσει με καμία δύναμη. Απλά χρειάστηκε να κάνει 2-3 φάουλ. Ακόμη κι αυτό, όμως, ξέρει πότε και πως να το κάνει. Καθάρισε φάσεις κι έκλεψε τόσες μπάλες στα ίσια που προκάλεσε το ζεστό χειροκρότημα της εξέδρας λες και μπήκε γκολ. Μπορεί προς το τέλος να χαλάρωσε απότομα και να έκανε δύο επιπόλαιες πάσες, αλλά η συνολική του απόδοση με κερασάκι το γκολ, ήταν σεμιναριακού επιπέδου.

Δίπλα του ο Μεριά, ήταν αλάνθαστος. Ούτε ένα λάθος, με γρήγορες αντιδράσεις, ψυχραιμία με τη μπάλα, σωστό μοίρασμα των αποστάσεων. Τους έβλεπες μαζί κι ένιωθες ότι παίζουν χρόνια πλάι – πλάι. Την ίδια στιγμή, οι μπακ έβγαιναν με το μίνιμουμ ρίσκο στην επίθεση για overlap. Πάντα ο ένας, ποτέ και οι δύο. Δεν ήταν τυχαίο ότι ανέβηκε περισσότερο ο Τσιμίκας. Αυτή ήταν η εντολή. Και τηρήθηκε με θρησκευτική ευλάβεια. Με δύο κουβέντες, πρώτη φορά ο Ολυμπιακός είχε άμυνα μπετόν αρμέ. Με τις δύο συμπληγάδες στη μέση κι ελάτε να περάσετε...

ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ ΔΙΔΥΜΟ ΓΚΙΛΙΕΡΜΕ - "ΜΠΟΥΧΑ"

Μπροστά τους ο Γκιλιέρμε με τον Μπουχαλάκη, συνέθεσαν ένα άρτιο δίδυμο. Ο πρώτος που ανέβασε κατακόρυφα την απόδοσή του συγκριτικά με το πρώτο ματς, δεν πρόσφερε μόνο τα δύο γκολ. Η συμπεριφορά του συνολικά ήταν βγαλμένη από κομπιούτερ. Οι διαγώνιες καλύψεις που έδωσε στους μπακ και δη στον Ομάρ, υποδειγματικές.

Με τη μπάλα, ήξερε τι να κάνει πριν γίνει κάτοχος. Στα στημένα ήταν εκεί που έπρεπε για να βρει δίχτυα δύο φορές. Τι άλλο να ζητήσεις; Δίπλα του ο Μπουχαλάκης, ιδανικός παρτενέρ. Μάζεψε πολλές "δεύτερες" μπάλες, πάσαρε με τη μία, πήρε τα διαθέσιμα μέτρα σε κάθε του ενέργεια, έπαιξε μυαλωμένα, σίγουρα, αποτελεσματικά, με δυναμισμό σε κάθε διεκδίκηση.

Στην τριάδα μπροστά τους, έχω την αίσθηση ότι εκείνος που δεν έδωσε τα αναμενόμενα ήταν ο Ποντένσε. Είχε καλές στιγμές, αλλά όχι την ουσία και τις περσινές εμπνεύσεις. Σα να θέλει λίγο ακόμη χρόνο για να ρολάρει.

Ο Μασούρας σταθερή αξία, τρέχει σε κάθε ματς για δύο, πατάει περιοχή, από τα δικά του πόδια προήλθαν οι καλές εκτελέσεις κόρνερ που προκάλεσαν το 3ο και 4ο γκολ. Ο Βαλμπουενά ήταν συγκινητικός για 65 λεπτά. Πάτησε παντού, γύρισε να πάρει μπάλα, να την αλλάξει, να την σπρώξει, να στήσει συνδυασμούς, να κινηθεί όπου έπρεπε για να δημιουργήσει υπεραριθμία.

Όσο για τον "σκύλο" Γκερέρο που έβγαλε τα συκώτια των αμυντικών, ένα γκολ μπήκε με ατομική ενέργεια και ήταν ο σκόρερ. Σεντερφορίσιο γκολ, τσαμπουκαλίδικο, το άξιζε με τη συνολική του εικόνα και προσπάθεια. Όση λάμψη του λείπει, τόση δουλειά κάνει.

ΠΑΡΤΙ ΜΕΤΑ ΤΟ 1-0

Είχαμε αναφέρει και πριν από το παιχνίδι ότι ο Πέδρο Μαρτίνς περίμενε πως το 1-0 θα ανοίξει τους Τσέχους όπως κι έγινε. Δεν είναι τυχαίο ότι το 1-0 έγινε 4-0 με συνοπτικές διαδικασίες, όπως, επίσης, δεν είναι τυχαίο ότι από τη στιγμή που μπήκε στα χαφ ο Καμαρά, με φρεσκάδα κι ενέργεια, χάθηκε το τόπι. Όλα αυτά δεν έτυχαν, πέτυχαν. Ήταν προαποφασισμένα στη σκακιέρα και οι κινήσεις έγιναν μία – μία στο σωστό τάιμινγκ.

Τι δεν είχε ο Ολυμπιακός; Έναν παίκτη να του δώσει το "εύκολο" γκολ. Αυτό που του έλειψε και πέρυσι σε κάποια πολύ σημαντικά ματς. Ο Ελ Αραμπί μπαίνοντας παρότι ακόμη ανέτοιμος κάτι που φάνηκε στα κοντρόλ του και σφαίρα είναι στο ανοικτό γήπεδο και μπάλα ξέρει. Θα δώσει σίγουρα πράγματα ο διεθνής Μαροκινός μόλις μπει 100% στο πετσί του ρόλου του.

ΘΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΠΟΛΥ Ο ΜΠΕΝΖΙΑ

Είναι δεδομένο, επίσης, ότι ο Γιασίν Μπενζιά ο οποίος όπως όλα δείχνουν θα "κλείσει" σήμερα- αύριο θα βοηθήσει πολύ στο δημιουργικό κομμάτι. Τα λέγαμε και τις προηγούμενες μέρες, ο Αλγερινός είναι... Φορτούνης και αυτό θα φανεί πολύ σύντομα στο γήπεδο, έστω κι αν δεν γίνεται να καλύψει απόλυτα το μεγάλο κενό του Κώστα.

Αυτό που θα έρθει για να κάνει, πάντως, θα το κάνει, επειδή και τεχνική υψηλού επιπέδου διαθέτει και αέρινος είναι στην κίνηση, ξεμαρκάρεται με ένα άγγιγμα, βλέπει γήπεδο, έχει φαντασία, παίζει και με τα δύο πόδια, άρα έχει ανεπτυγμένο και το απρόβλεπτο στο παιχνίδι του.

Χωρίς διάθεση υποτίμησης της Μπασακσεχίρ που έχει πολύ μεγαλύτερο ειδικό βάρος και πολύ πιο ποιοτικούς παίκτες από την Πλζεν, εκτιμώ πως ο Ολυμπιακός με την ίδια συνέπεια στο ανασταλτικό κομμάτι και λίγο περισσότερη τύχη, μπορεί να προκριθεί ίσως κι ακόμη πιο εύκολα, έστω κι αν θεωρητικά το έργο είναι ακόμη πιο δύσκολο...