Catch me if you can
O Σταύρος Γεωργακόπουλος γράφει για τον 7ψυχο Ολυμπιακό των 20 τελικών που έχει ακόμη θέματα να λύσει, κυρίως στην άμυνα, απαντά στο αν έπρεπε να ξεκινήσει ή όχι ο Φορτούνης και καταλήγει στο ότι μετά τη –δίκαιη, αλλά στο 93’- ανατροπή, το... σεντόνι θα κουνηθεί ξανά στο «Καραϊσκάκης»!
Στο ποδόσφαιρο είναι καλύτερο να σε κυνηγούν παρά να κυνηγάς. Αυτό ακριβώς κατάφερε χθες βράδυ ο Ολυμπιακός με αντίπαλο μια πολύ συμπαγή και μαχητική ομάδα που τα έδωσε όλα για να μην ηττηθεί στο «Γ. Καραϊσκάκης». Πριν πάμε παρακάτω ας σταθούμε στην ουσία. Οι «ερυθρόλευκοι» με 20 τελικές (τις 12 στο β’ μέρος), 9 από αυτές στο στόχο, έναντι 8 της Ριέκα (μόλις 2 στο β’ μέρος κι άλλες τόσες εντός εστίας συνολικά) θα μπορούσαν να έχουν καθαρίσει το παιχνίδι από το πρώτο ημίχρονο...
Το θέμα είναι ότι οι «ερυθρόλευκοι» παρότι έχασαν πολλές ευκαιρίες να προηγηθούν -κι όχι μόνο με ένα γκολ- στο πρώτο ημίχρονο, δεν τις αξιοποίησαν κι αυτό δεν αποτελεί μόνο θέμα τύχης. Θα ήταν πολύ επιφανειακή μια τέτοια προσέγγιση. Στην πιο καθαρή ευκαιρία βρέθηκε σε ρόλο εκτελεστή ο Σεμπά που απλά δεν μπόρεσε να νικήσει τον αντίπαλο τερματοφύλακα, ενώ στις 5 (!) φορές που εκτέλεσε ο Μπεν υπήρξε το εξής παράδοξο.
Τις τρεις από αυτές η μπάλα του ήρθε στο δεξί και την έστειλε στα... πουλιά και τις άλλες δύο στο κεφάλι. Τι ικανότητα να έχει για να τελειώσει τη φάση με αυτό τον τρόπο ένας παίκτης με μπόι 1.73; Οι Κροάτες τον έκλεισαν σωστά, του άφηναν ελεύθερο τον δεξί διάδρομο κι εκείνος δεν πήρε ούτε μια φορά τη μπάλα στο αριστερό για να σουτάρει με καλύτερες πιθανότητες...
ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ Ο "ΦΟΡΤΟΥ";
Το μεγάλο ερώτημα για τους περισσότερους, ωστόσο, αφορά στον Κώστα Φορτούνη. Δικαίως έμεινε εκτός ενδεκάδας ο πιο ποιοτικός παίκτης του Ολυμπιακού; Αυτός που μόλις πάτησε το πόδι του στο γήπεδο έφερε τα πάνω-κάτω ξεγλιστρώντας στην πλάτη του αμυντικού και δίνοντας έτοιμο γκολ στο Οφόε; Είναι βέβαιος ότι εκ του αποτελέσματος, η πλειοψηφία θα απαντήσει πως ένας τόσο προικισμένος παίκτης δεν πρέπει να βγαίνει από το γήπεδο ούτε στο ημίχρονο...
Η δική μου προσέγγιση, έχει κι άλλον πρωταγωνιστή. Τον Μάρκο Μάριν. Δεν ξέρω αν έκανε σωστά ο Χάσι που θυσίασε τον «Φορτού» για να διατηρήσει στην ενδεκάδα τον Γερμανό σε ρόλο επιτελικού. Όπως είχα γράψει και μετά από το 2-2 με την Παρτιζάν είναι ευχή και κατάρα για κάθε προπονητή οι τέσσερις μπαλάτοι. Όταν βρίσκονται στην ίδια ενδεκάδα Φορτούνης, Καρσελά, Μάριν και Οφόε είναι λογικό να υπάρξει έλλειμμα ανασταλτικά, ιδιαίτερα τώρα που η ομάδα ψάχνει ακόμη υψηλό ρυθμό και ομοιογένεια.
Κάπως έτσι –φαντάζομαι- σκέφτηκε και ο Χάσι κι άφησε έξω τον Κώστα που δεν τα πήγε καλά στη ρεβάνς με τους Σέρβους, έστω κι αν σκόραρε το 2-1. Μήπως, όμως, ο Μάριν είχε πάει καλύτερα; Αν ήμουν στην άκρη του πάγκου, τον Μάρκο θα θυσίαζα, χωρίς δεύτερη σκέψη κι όχι τον Φορτούνη για πολλούς λόγους, αλλά ο προπονητής ίσως ξέρει κάτι παραπάνω. Από την άλλη, μπορεί κανείς να γνωρίζει τι θα έκανε ο «Φορτού» αν ήταν ξανά ενδεκαδάτος; Αν θα έμπαινε με την ίδια ορμή που ήρθε χθες από τον πάγκο; Σε τελική ανάλυση, ο έξυπνος προπονητής πάντα κρατά ένα-δύο καλά όπλα για την εξέλιξη της μάχης. Αυτό επιτάσσει η τέχνη του πολέμου αρκεί να τα διαθέτεις. Όπως παραδέχθηκε και ο Ματίας Κεκ, τεχνικός της Ριέκα, οι αλλαγές του Ολυμπιακού βοήθησαν, της δικής του ομάδας όχι. Ό,τι μπορεί κι ό,τι διαθέτει κανείς... Από την άλλη, χωρίς Φορτούνη στην ενδεκάδα ένα αξιοπρεπές «στημένο» δεν υπήρξε! Ούτε ένα, με τον Μάριν να εκτελεί από αριστερά και τον Σεμπά (!) από δεξιά.
Για να είμαι απολύτως ειλικρινής, η πρωταθλήτρια Κροατίας μού προκάλεσε καλύτερη εντύπωση απ’ ότι περίμενα. Δεν της περισσεύει το ταλέντο, αλλά ό,τι ξέρει, το παίζει με συνέπεια και στο μάξιμουμ. Οργανωμένη ομάδα, δουλεμένη, με εξαιρετικόtransitionκαι αποφυγή του πιεστικού μαρκαρίσματος, ακόμη και του συντονισμένου σε μικρό χώρο. Η εντολή στους «ερυθρόλευκους» ήταν να μη ρισκάρουν να κυνηγούν ψηλά, αλλά στο σημείο που χάνουν τη μπάλα να πιέζουν οργανωμένα για άμεση ανάκτηση, αλλά δεν...
Η ΜΑΓΚΙΑ ΤΟΥ ΚΟΥΤΡΗ
Σε αυτό το σκέλος του παιχνιδιού, οι φιλοξενούμενοι τα πήγαν περίφημα όσο είχαν δυνάμεις και καθαρό μυαλό. Όσες φορές, μάλιστα, βρήκαν ανοικτό γήπεδο, ειδικά ο σκόρερ Χέμπερ ήταν... φωτιά κι αέρας. Τρόμαξε το γήπεδο την ώρα που πέταξε τη μπάλα μπροστά στο12’κι άφησε πέντε μέτρα πίσω τον Κούτρη. Εδώ αξίζει ένα πολύ μεγάλο «μπράβο» στον πιτσιρικά μπακ του Ολυμπιακού όχι επειδή δεν σταμάτησε να προσπαθεί, αλλά επειδή ειδικά στο β’ μέρος ανέβαζε διαρκώς την απόδοσή του, λες κι έχει πίσω του εμπειρία ετών.
Η ομάδα του Χάσι έχει θέματα να λύσει, κυρίως στην άμυνά της. Πάλι δέχθηκε γκολ, πάλι υπήρξαν στιγμές πανικού, άτσαλες αντιδράσεις, κακές αποστάσεις, ασυνεννοησία. Αν το καλοσκεφτεί κανείς, πρόκειται για πειραματική τετράδα στα μετόπισθεν. Με τον «κόφτη» Ρομαό δεξιό στόπερ, τον 19χρονο Ρέτσο –έκανε πολύ καλό παιχνίδι- αριστερό, τον Κούτρη, άλλον έναν άπειρο παίκτη, αριστερό μπακ και τον Ομάρ δεξιά, πολύ μακριά από τον καλό του εαυτό. Εδώ ο Χάσι έκανε λάθος. Ο Φιγκέιρας μπορεί να είναι... τρελοκομείο, απείθαρχος και απρόβλεπτος στις αντιδράσεις του, αλλά στην παρούσα φάση ξεκάθαρα πιο έτοιμος από τον Ελαμπντελαουί!
Πρέπει να βρει τη σωστή συνταγή και τη χημεία ο Ολυμπιακός στην άμυνα. Ήταν λογική η σκέψη απέναντι σε μια ομάδα που παίζει στην κόντρα να μην ρισκάρει ο προπονητής με τον «βαρύ» Βούκοβιτς, αλλά αυτή η τετράδα δεν παρέχει ασφάλεια, ούτε εμπιστοσύνη κι ας είχε μπροστά της έναν «άρχοντα» και «πανταχού παρόντα» Ζιλέ κι έναν χαρισματικό Οφόε που έτρεξε πολύ, έπαιξε κάθετα, έβγαλε εμπνεύσεις και φαντασία, έστω κι αν μπήκε ανέτοιμος στην ενδεκάδα με μισή προπόνηση.
Στην άλλη πλευρά του γηπέδου, οι πρωταθλητές έχουν ποιότητα στο δημιουργικό σκέλος. Ο Καρσελά 4-5 φορές πήρε σωστά τη μπάλα στο πρώτο ημίχρονο και δημιούργησε προϋποθέσεις για ευκαιρία. Εξακολουθεί να έχει νεκρά διαστήματα, αλλά την κάνει... κομπολόι, έστω κι αν τις περισσότερες φορές δεν παίζει απλά. Όταν παίζει κι απλά, με μία ή δύο επαφές, είναι άλλη κλάση. Παίκτης που κάνει διαφορά και ομορφαίνει το παιχνίδι.
Για να μην το πάμε πολύ μακριά, ο Ολυμπιακός στο τρίτο του επίσημο ματς απέναντι σε μια ομάδα που έδωσε χθες το 9, τα πήγε αρκετά καλά και δικαίως νίκησε έστω και με καρδιοχτύπι. Το λες και κατάθεση ψυχής. Έπεισε πως ακόμη και με τις αδυναμίες του, είναι καλύτερος από αυτή τη Ριέκα και πρέπει να περάσει. Από τη στιγμή, μάλιστα, που δεν σήκωσε το πόδι από το γκάζι μετά την αποβολή κι έφτασε στο 2-1, αναγκάζει τους Κροάτες να επιτεθούν για το γκολ που τους... λείπει. Με δικούς του τους κενούς χώρους, λοιπόν, στην κόντρα μπορεί να καθαρίσει στη ρεβάνς ακόμη πιο εύκολα. Όπως πριν από λίγο καιρό στο Βελιγράδι... 
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
