Ο ηλεκτρονικός πίνακας του γηπέδου "Γ. Καραϊσκάκης" αγγίζει το 40ό λεπτό. Τέσσερα λεπτά νωρίτερα, ο Εστέμπαν Καμπιάσο έχει προκαλέσει έκρηξη ηφαιστείου. Ο λύκος κι αν εγέρασε που λέει και η παροιμία το τόπι δεν το ξέχασε. Βρέθηκε εκεί που έπρεπε για να "ταρακουνήσει" τις πριμαντόνες του Γιουνές. Με το πού κόπασαν, όμως, οι πανηγυρισμοί και οι οπαδοί βρίσκονταν στον 7Οουρανό, εμφανίστηκε ο… Μπέντο.

Ο Πορτογάλος κόουτς είχε πετάξει λίγες ώρες νωρίτερα για την πατρίδα του. Το ματς μπορεί να μην το είδε ούτε από την τηλεόραση (σ.σ. με τις εμμονές και τα κόμπλεξ που κουβαλάει ο συγκεκριμένος είναι και το πιο πιθανό σενάριο…), αλλά ο κόσμος δεν τον ξέχασε. Ακόμη και τη στιγμή της απόλυτης ηδονής, "στόλισε" κανονικά τον πρώην προπονητή. Του τα είχαν μαζεμένα και με το δίκιο τους…

Ο "τίμιος" Βασίλης Βούζας που ακόμη δεν έχει εξοικειωθεί ούτε απέναντι στις τηλεοπτικές κάμερες, έκανε πέντε απλά πράγματα. Ακόμη κι αυτά τα απλά και βασικά, όμως, είχαν χαθεί από τον Ολυμπιακό εδώ και μήνες. Έβαλε τη μπάλα κάτω. Ζήτησε από τους παίκτες του να παίξουν με κοντινές αποστάσεις. Να μη ρισκάρουν. Να βγουν γρήγορα και με μία πάσα στην κόντρα. Ενεργοποίησε τον Καμπιάσο κι εδώ είναι η πιο μεγάλη του μαγκιά…

Ο "Κούτσου" δεν έχει τα πνευμόνια της νιότης του. Δεν μπορεί να ακολουθήσει σε ψηλές στροφές΄, ούτε να ανεβοκατεβαίνει σα… διάβολος από τη μία περιοχή στην άλλη. Ο υπηρεσιακός κόουτς, όμως, πρόλαβε με τους συνεργάτες του μέσα σε τρεις μέρες, όχι απλά να διαβάσει καλά τη Μπεσίκτας, αλλά και να πάρει το ρίσκο να βάλει βασικό τον πολύπειρο Αργεντινό. Για να κρατήσει μπάλα και χώρο ευθύνης, να ηρεμήσει το παιχνίδι όταν πρέπει και να τη μοιράσει σωστά χωρίς να τρέχει σαν τον… Βέγγο.

Εκείνος ως τεράστια κλάση και προσωπικότητα, τον αποζημίωσε και με ένα γκολ. Ίσως για να… ρεφάρει ένα λάθος που έκανε λίγο νωρίτερα κι έδωσε την ευκαιρία στους Τούρκους να βγουν σε μια καλή κόντρα. Έτσι είναι οι μεγάλοι παίκτες. Το λάθος, τους κάνει πιο δυνατούς, δεν τους αφαιρεί το έδαφος κάτω από τα πόδια…

Ο Ολυμπιακός δεν κατάφερε να νικήσει τη Μπεσίκτας. Μπορεί να φταίει το λάθος του Λεάλι, μπορεί να φταίει και το ότι η ομάδα του Γιουνές έπαιξε "τόσο όσο" να μη χάσει το παιχνίδι και να εξασφαλίσει το πλεονέκτημα για τη ρεβάνς. Στα δικά μου μάτια, η Μπεσίκτας από τη μέση και μπροστά έχει ένα ρόστερ με τέτοια ποιότητα που πολύ θα ήθελα να δω κάποια στιγμή μελλοντικά στην ομάδα του Πειραιά. Ένας κι ένας…

Το να μπορέσουν οι "ερυθρόλευκοι" να κοντράρουν στα ίσια αυτή την ομάδα αποτελεί αναμφίβολα υπέρβαση. Για να μην πλατιάσω, οι δύο από τις τρεις αλλαγές του Γιουνές, ο Οζιακούπ και ο Τοσούν κοστολογούνται μαζί πάνω από 20 εκατομμύρια ευρώ. Ειδικά ο πρώτος από τη στιγμή που μπήκε έκανε και τη διαφορά σε σχέση με το πρώτο ημίχρονο. Μιλάμε για μια ομάδα επιπέδουChampionsLeague(σ.σ. από εκεί ήρθε άλλωστε), την οποία ο Ολυμπιακός με σαφώς πιο κοντό ρόστερ και παρά τις απώλειες δύο εκ των κορυφαίων παικτών του, των Μιλιβόγεβιτς, Ιντέγε, την κοίταξε στα μάτια και λίγο έλειψε να την στείλει… αδιάβαστη στην Κωνσταντινούπολη. Με λίγη τύχη θα μπορούσε να το κλέψει το ματς, αλλά…

Η νίκη έστω και με το 1-0 δεν ήρθε, αλλά και να ερχόταν, την πρόκριση δεν την εξασφάλιζε. Ο Ολυμπιακός, όμως, του Ρέτσου, του Μανθάτη, αλλά και του Καμπιάσο, κέρδισε χθες κάτι πολύ μεγαλύτερο από μία νίκη, ακόμη και από μία πρόκριση στους "8"τουEuropaLeague. Κέρδισε πίσω τον κόσμο του, ο οποίος είδε μια ομάδα κανονική, μια ομάδα με αρχή και τέλος, μια ομάδα που εκμεταλλεύθηκε ό,τι περισσότερο μπορούσε απέναντι σε έναν σαφώς ισχυρότερο αντίπαλο.

ΕΠΑΙΞΕ ΜΠΑΛΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ

Χθες μετά από πολύ καιρό, την παραμονή των γενεθλίων του Ολυμπιακού, έπαιξε μπάλα και ο κόσμος του. Έπαιξε επειδή η ομάδα τον… κάλεσε να παίξει μαζί της. Ο κόσμος είδε προσπάθεια, είδε λογική, είδε μαχαίρι στα δόντια, είδε παίκτες να "ματώνουν" τη φανέλα κι έπαιξε μαζί τους. Στήριξε την απόφαση-μονόδρομο του Μαρινάκη να απομακρύνει τον Μπέντο κι έβαλε πλάτη στον μέχρι πριν από λίγες ημέρες προπονητή της Κ20 και τα παιδιά του.

Η μία ομάδα είχε Κουαρέσμα και η άλλη Μανθάτη. Η μία ομάδα είχε Μπάμπελ και η άλλη Ελιουνούσι. Ε και; Υπήρχαν φάσεις που ο τούρμπο Μανθάτης έφευγε σα βέλος απέναντι στον Αντριάνο (σ.σ. τον πρώην της Μπάρτσα για να μην ξεχνιόμαστε). Μέσα στο γήπεδο, η διαφορά κλάσης δεν κέρδισε τη θέληση, τη σωστή τακτική προσέγγιση και την ατελείωτη μαχητικότητα. Η ομάδα του Ολυμπιακού έβγαλε αντίδραση και ξάφνιασε τους πρωταθλητές Τουρκίας. Ήταν καλά διαβασμένη και περιόρισε τους κινδύνους στην περιοχή της. Δεν άφησε το παιχνίδι να ανοίξει. Όσες φορές αυτό συνέβη και δεν ήταν περισσότερες από τα δάκτυλα ενός χεριού, οι παίκτες της Μπεσίκτας λίγο έλειψε να κρύψουν τη μπάλα.

Ένα γκολ πέτυχαν κι αυτό από «εγκληματικό» λάθος του Λεάλι. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Το είχε κάνει και με την Αστάνα στο ίδιο γήπεδο. Το έχει κάνει και σε άλλα ματς, αλλά όχι με τόσο μεγάλες συνέπειες. Όταν είχε πρωτοέρθει στον Ολυμπιακό, επικοινώνησα με τον Βαγγέλη Μόρα που έχει φάει τα ιταλικά γήπεδα με το κουτάλι και ζήτησα τη γνώμη του. "Έχει τρομερά προσόντα αυτό το παιδί –μου είπε-, αλλά είναι επιρρεπής στο λάθος. Όχι στο νορμάλ λάθος που θα γίνει στη ροή του παιχνιδιού, αλλά στο αβίαστο. Μπορεί να πιάσει τα άπιαστα και κάποια στιγμή να κολλήσει το κεφάλι του και να φάει γκολ μόνος του…". Πόσο μέσα έπεσε…

Δεν είμαι από εκείνους που θα σταθούν αποκλειστικά στο - τραγικό και ανεπίτρεπτο - λάθος του δανεικού από τη Γιουβέντους κίπερ. Ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να δεχθεί γκολ και στη φάση που ο Ρέτσος διώχνει πάνω στη γραμμή ή προς το τέλος του αγώνα όταν ο Ιταλός σταμάτησε και μπράβο του το πλασέ του επελαύνοντα Τοσούν. Εξάλλου, σε λίγες μέρες θα είναι πάλι έτοιμος ο Καπίνο, οπότε θα σταματήσει και το καρδιοχτύπι κάτω από τα δοκάρια.

ΛΕΠΤΗ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

Εκείνο που έχει ακόμη πιο μεγάλη σημασία είναι ότι χωρίς ο άπειρος Βούζας να χαράξει νέους δρόμους στην προπονητική, οι «ερυθρόλευκοι» είχαν οργάνωση, μεθοδικότητα, εξυπνάδα και έβαλαν δύσκολα σε μια ομάδα που νόμιζε ότι θα έρθει, θα πάρει το "διπλό" ξεκούραστα και θα τελειώσει την πρόκριση από το εκτός έδρας παιχνίδι.

Το πρώτο και σημαντικότερο για τον ταλαιπωρημένο φέτος Ολυμπιακό είναι να ζεστάνει ξανά τον κόσμο του. Να τον… βάλει στο γήπεδο όπως έκανε χθες. Να δείξει σφυγμό, να πείσει ότι έχει συνέχεια και δυναμική. Κι αυτό το "φώναξε" με τρόπο εντυπωσιακό. Μπορεί ο Καμπιάσο να έσυρε πρώτος το χορό, αλλά ακόμη και οι πιτσιρικάδες, έδειξαν ότι δεν τους κάνει κάποιος χάρη και τους βάζει στο γήπεδο. Το αξίζουν και αύριο-μεθαύριο δεν θα έχουν να ζηλέψουν ούτε τον πρωταθλητή Ευρώπης Κουαρέσμα, ούτε τα άλλα «αστέρια» της Μπεσίκτας που στο γκολ του Εστέμπαν κοιτούσαν ο ένας τον άλλο λες και τους χτύπησε κεραυνός.

Μπέντο ήταν και πάει. Και με τον Βούζα στο τιμόνι, ο Ολυμπιακός μπορεί να επιστρέψει δριμύτερος και να δείξει πάλι την ισχύ του. Αρκεί η ομάδα να αποκτήσει ξανά αρχή και τέλος. Να ακολουθήσει μια συνταγή που να έχει ποδοσφαιρικό υπόβαθρο κι όχι τα «κολλήματα» ενός ανθρώπου, ο οποίος δεν είχε την παραμικρή διάθεση να μάθει ακόμη κι από τα λάθη του.

Τι άλλο κέρδισε ο Ολυμπιακός; Χρόνο και ηρεμία. Φανταστείτε τι θα είχε γίνει σήμερα που γιορτάζει τα 92 χρόνια της περήφανης ιστορίας του, αν χθες δεν γινόταν σωστή διαχείριση του αγώνα κι ερχόταν καμιά "σφαλιάρα". Ήταν πολύ λεπτή η κόκκινη γραμμή που δεν «έσπασε». Ο χρόνος δεν είναι πολύτιμος μόνο για να βρει η ομάδα το δρόμο της, αλλά και για να γίνει σωστή επιλογή του επόμενου προπονητή, ώστε να μην προκύψει πάνω στη φούρια νέα περίπτωση… Μπέντο.

Photocredits: Eurokinissi