Λίγες ώρες πριν από την έναρξη του ντέρμπι στο ΟΑΚΑ (1-1) επιχειρώντας μια προσέγγιση στους παράγοντες που θα το καθορίσουν από πλευράς Ολυμπιακού, υπογραμμίσαμε ότι μεγαλύτερος αντίπαλος και από την ΑΕΚ είναι ο κακός εαυτός των πρωταθλητών. Μετάφραση; Έπρεπε να περιοριστούν τα ατομικά λάθη κάτι που δεν έγινε σε συγκεκριμένους τομείς του παιχνιδιού, με αποτέλεσμα να πεταχτούν δύο πολύ σημαντικοί βαθμοί στην τάφρο του “Σπύρος Λούης”.

ΑΛΛΟ ΜΑΤΣ ΜΕ ΜΑΕΣΤΡΟ ΦΟΡΤΟΥΝΗ

Σε ένα από τα χειρότερα ντέρμπι από πλευράς θεάματος και ποιότητας, εξαιτίας και του κάκιστου αγωνιστικού χώρου, οι “ερυθρόλευκοι” χωρίς να φορτσάρουν και χωρίς να ρισκάρουν, έφεραν το παιχνίδι στα μέτρα τους από τη στιγμή που μπήκαν στο γήπεδο ο Κώστας Φορτούνης και ο Μαντί Καμαρά.

Ο Πέδρο Μαρτίνς πιστός στην αρχή “ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει”, διατήρησε στο αρχικό σχήμα ως επιτελικό μέσο και δεύτερο επιθετικό, τον Τιάγκο Σίλβα. Πήγε καλά στη Λαμία ο Πορτογάλος και ο κόουτς δεν θέλησε να του κόψει τη φόρα. Από δική του ενέργεια προήλθε και η κάρτα στον Σιμόες, από πίσω και με πρόθεση, με τον Λετονό ρέφερι να μην κρίνει “βίαιη” την παράβαση, ώστε να αποβάλλει απευθείας τον αρχηγό και μετέπειτα σκόρερ των γηπεδούχων.

ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΒΓΗΚΕ Ο ΤΙΑΓΚΟ

Ο πρώην παίκτης της Νότιγχαμ παρότι ήταν δραστήριος και είχε ενέργεια, δεν κατάφερε να ξεχωρίσει στο πρώτο μισό του παιχνιδιού, διάστημα στο οποίο παίχθηκε εκατέρωθεν ποδόσφαιρο μιας άλλης εποχής. Ήταν και θέμα χημείας, καθώς δεν μπόρεσε να βρει το σωστό χώρο δράσης την ώρα που έκανε ανάποδη κίνηση ο Αραμπί για να μπει σε παιχνίδι συνεργασιών.

Καμία από τις δύο ομάδες, πάντως, δεν μπορούσε να αλλάξει περισσότερες από τρεις πάσες, κυρίως στο πρώτο μέρος. Από ένα σημείο και μετά είχαμε διαγωνισμό ποιος θα τη στείλει πιο μακριά, αφού λόγω της αδυναμίας να γίνει κοντρόλ και άμεσο παιχνίδι, οι περισσότεροι προτίμησαν την ασφάλεια του “διώχνω να έχω το κεφάλι μου ήσυχο”.

Σε αυτό το κομμάτι του παιχνιδιού, πάντως, ήταν ξεκάθαρη και η πρόθεση των δύο τεχνικών να μη ρισκάρουν. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Πέδρο Μαρτίνς κράτησε “καρφωμένο” τον Ραφίνια πίσω από τη σέντρα με το ένα μάτι διαρκώς πάνω στον Λιβάγια, προκειμένου να μη βρει ελεύθερη σπιθαμή γηπέδου για να διανύσει ο Κροάτης. Με αυτή την επιλογή, ο Ολυμπιακός δεν πήρε σχεδόν τίποτα επιθετικά από τη δεξιά του πτέρυγα, την ώρα που στην αριστερή ο δραστήριος Χολέμπας έτρωγε τα… μουστάκια του με τον Λιβάι Γκαρσία.

ΤΟ ΔΙΣ ΕΞΑΜΑΡΤΕΙΝ

Φάνηκε από το πρώτο μέρος πως και οι δύο ομάδες έψαχναν τρόπο να απειλήσουν κυρίως από τα στημένα. Ιδιαίτερα η ΑΕΚ σε όλο το ματς πλην μιας πολύ καλής στιγμής με τον Τάνκοβιτς στο 90’, δεν βρήκε άλλο τρόπο να αγχώσει τον Σα.

Στο ανοικτό γήπεδο, οι παίκτες του Καρέρα δεν δημιούργησαν άλλη τελική προσπάθεια. Εκείνο που φώναζε από μακριά ήταν ότι μοναδικός κίνδυνος είναι τα κόρνερ και δη εκείνα από δεξιά λόγω του φαρμακερού αριστερού ποδιού του Λιβάι Γκαρσία. Στο πρώτο μέρος, ο Εμβιλά έσωσε πάνω στη γραμμή το απευθείας κόρνερ του εξτρέμ της ΑΕΚ, αλλά δεν κατάφερε να σώσει τη δεύτερη λάθος εκτίμηση του συμπατριώτη του κίπερ στο 80’, οπότε και προήλθε το γκολ της ισοφάρισης.

Είναι απορίας άξιο, ωστόσο, πως ενώ γνώριζαν οι “ερυθρόλευκοι” ότι μόνο έτσι μπορεί να τους απειλήσει η Ένωση παραχώρησαν 9 κόρνερ και τελικά το πλήρωσαν ακριβά, κυρίως λόγω των κακών απομακρύνσεων του Παπ Σισέ, αλλά και της κάκιστης εκτίμησης του Σα. Ο Σενεγαλέζος στόπερ παρότι δεν νικήθηκε σε καμία μονομαχία, έβγαινε γρήγορα και πρώτος στις διεκδικήσεις, αλλά τις περισσότερες φορές που χρειάστηκε να διώξει, λόγω και του τερέν, το έριξε στις... διπλοπενιές.

ΚΡΙΜΑ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΔΩΡΑ

Είναι κρίμα, ο Ολυμπιακός να κυριαρχεί απόλυτα στο τερέν στο μεγαλύτερο κομμάτι του β’ μέρους με πρωτομάστορα τον Φορτούνη που τέτοια παιχνίδια τα έχει συνήθως ψωμοτύρι, να πετυχαίνει γκολάρα με τον Βρουσάι, από ασίστ του πολύ φορμαρισμένου Μπουχαλάκη και να μη μπορεί να διαχειριστεί το υπόλοιπο διάστημα ή έστω να κλειδώσει το τρίποντο.

Καλές ευκαιρίες χάθηκαν και στο 66-67’ από Αραμπί και Φορτούνη, αλλά και η ΑΕΚ δεν παραδόθηκε, με αποτέλεσμα να φτάσουμε σε μια ισοπαλία που θα ξεχαστεί γρήγορα. Προηγήθηκε άλλη μία σημαντική ευκαιρία στο 52’ με Φορτούνη, Βρουσάι και Εμβιλά να αλλάξουν κινηματογραφικά τη μπάλα, αλλά το σουτ του Αραμπί στην κίνηση έστειλε τη μπάλα ψηλα.

Σε μια πιο ψύχραιμη και ρεαλιστική προσέγγιση, για τον Ολυμπιακό δεν είναι μεγάλη η ζημιά αν υπολογίσουμε ότι παραμένει πρώτος, ανοίγοντας τη διαφορά στους τρεις βαθμούς από τον Άρη, στους 5 από τον ΠΑΟΚ, ενώ κράτησε στους 6 τους “κιτρινόμαυρους”. Από την άλλη, πλευρά με άλλους δύο πόντους που οι “ερυθρόλευκοι” έβαλαν στην τσέπη στη διάρκεια του ματς, αλλά άφησαν να τους ξεφύγουν θα είχαν κάνει από τώρα παράσταση νίκης για τον δεύτερο σερί τίτλο.

ΔΕΝ ΤΟ ΚΛΕΙΔΩΣΕ

Απέναντι σε μία ομάδα που έπαιζε πάρα πολλά και ήταν δεδομένο ότι θα πουλήσει ακριβά το τομάρι της, οι παίκτες του Μαρτίνς έδωσαν δικαιώματα και το πλήρωσαν, φεύγοντας τελικά από το γήπεδο απογοητευμένοι, την ώρα που οι αντίπαλοί τους ήταν μάλλον ανακουφισμένοι… Για να μην αδικούμε την προσπάθεια, ο Ολυμπιακός και με τσαμπουκά έπαιξε και με σωστή οργάνωση και με κοντρόλ στο ρυθμό του παιχνιδιού.

Μόλις ήρθε και το νέο αίμα από τον πάγκο ήρθε και το γκολ. Εκεί το ματς έπρεπε με τον έναν (ένα 2ο γκολ) ή με τον άλλο τρόπο (απαραβίαστη εστία) να τελειώσει. Δεν έγινε τίποτα από τα δύο, απέναντι σε μια πολύ αγχωμένη ΑΕΚ. Είναι ενδεικτικό ότι ο πάγκος της Ένωσης ήταν διαρκώς στον αέρα με διαδοχικές εντολές σε όλους τους παίκτες. Δείγμα κι αυτό του πόσο κομβικό ήταν αυτό το παιχνίδι, κυρίως για τους γηπεδούχους που τελικά απέφυγαν το μεγαλύτερο “κακό”.

Από την άλλη πλευρά, υπάρχουν παράπονα και γκρίνια, όχι μόνο για το γήπεδο που θύμιζε χωράφι ή για το χρώμα της κάρτας προς τον Σιμόες στο 35’, αλλά και για το ότι διαιτητής και βοηθός χρειάστηκε το VAR για να δουν ότι σκόραρε νόμιμα ο Βρουσάι, παρότι ο νεαρός διεθνής καλυπτόταν τουλάχιστον ένα μέτρο από τον Μιτάι. Ο Ζοζέ Σα, πάντως, προς τιμήν του παραδέχθηκε το λάθος του στο γκολ της ισοφάρισης και την κακή του εκτίμηση. Ουδείς αλάνθαστος ειδικά αυτός ο πολύ σπουδαίος τερματοφύλακας.

Πλην του Φορτούνη, έκαναν πολύ καλό παιχνίδι οι δύο κεντρικοί μέσοι Εμβιλά και Μπουχαλάκης, πολύ καλή δουλειά, θράσος και γκολ από τον Βρουσάι, ενώ ο Σεμέδο στην άμυνα έπαιζε και για τον εκτός τόπου και χρόνου σε αρκετές φάσεις Σισέ. Ο Καμαρά βοήθησε στις δεύτερες μπάλες και στην κατοχή, ο Χολέμπας έχασε μόλις μία φορά τον πιο επικίνδυνο της ΑΕΚ, Λιβάι Γκαρσία, αλλά σε γενικές γραμμές στάθηκε στο ύψος του. Αντίθετα ο Ραφίνια, ναι μεν εξουδετέρωσε τον Λιβάγια, αλλά επιθετικά βοήθησε ελάχιστα.

ΠΡΩΤΟΣ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ, ΑΛΛΑ...

Έπειτα από 11 στροφές ο Ολυμπιακός είναι πρώτος και καλύτερος, αλλά εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Και σε ματς όπως αυτό με την ΑΕΚ, ο στόχος είναι η νίκη με κάθε τρόπο κι αυτό οι “ερυθρόλευκοι” δεν κατάφεραν να το εξασφαλίσουν. Η ΑΕΚ κατάφερε να κλέψει την καλή μπουκιά από το στόμα των νταμπλούχων. Με συγκομιδή, ωστόσο, 9 νίκες και δύο εκτός έδρας ισοπαλίες μέχρι τώρα, η ομάδα του Πειραιά, έχει θέσει γερά θεμέλια για ένα ακόμη πρωτάθλημα. Αν υπάρξει βελτίωση στις λεπτομέρειες και τα ατομικά λάθη που έχουν στοιχίσει σε κάποια ματς και η εικόνα θα γίνει καλύτερη και η αποτελεσματικότητα θα εκτοξευθεί. Ως επίλογο, είναι ξεκάθαρο ότι είδαμε ένα ντέρμπι που θα ξεχαστεί πολύ γρήγορα από κάθε άποψη...