Έπαιξαν και για τον "Μίλι"

Στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου ο Πάουλο Μπέντο απέφυγε με ντρίμπλα να σχολιάσει την απόδοση του Αλεξί Ρομαό στον πρώτο του αγώνα ως αντι-Μιλιβόγεβιτς στο πρωτάθλημα. Έπλεξε ξανά το εγκώμιο του Σέρβου χαφ και απάντησε γενικόλογα ότι "όλοι οι παίκτες που έχουμε είναι επαγγελματίες, με διαφορετικά χαρακτηριστικά και θα προσπαθήσουμε ομαδικά να καλύψουμε το κενό του".

Λίγο νωρίτερα είχε ξεκαθαρίσει ότι «το πρωτάθλημα δεν έχει τελειώσει και ότι θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να... υποφέρουμε», μιας και πλησιάζουν πολύ δύσκολα παιχνίδια για την ομάδα του. Παράλληλα, το άνετο 3-0 δεν τον άφησε ιδιαίτερα ικανοποιημένο, αφού εξέφρασε παράπονα και για την επιθετικότητα των παικτών του στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, αλλά και για τα αβίαστα λάθη που έγιναν μετά από το 3-0 και ήταν απόρροια χαλάρωσης. Προσέχει για να έχει...

ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΕΞΑΡΙ Ο ΡΟΜΑΟ

Είναι σαφές ότι στα μάτια του Πορτογάλου κόουτς ο Ρομαό δεν είναι Μιλιβόγεβιτς και δεν θα γίνει. Όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο, πάντως, ή παρακολούθησαν τον αγώνα από την τηλεόραση, διαπίστωσαν ότι ο Γάλλος άσος είναι κανονικό 6άρι και μπορεί να υπηρετήσει τη θέση, έστω χωρίς την ίδια λάμψη και την ίδια ποιότητα.

Είναι «σκυλί του πολέμου» ο Ρομαό. Δεν θα τον θαυμάσεις για τα τεχνικά του χαρίσματα, αλλά τον αντίπαλο θα τον «δαγκώσει». Θα μπει με όλη του τη δύναμη στη φάση, ως άλλος Σεμπά, θα βάλει τα πόδια του στη φωτιά, δεν θα διστάσει να ρίξει και την κλωτσιά του. Θα τον αισθανθείς. Ή η μπάλα ή ο παίκτης που λένε και οι παλαιότεροι...

Με τη μπάλα στα πόδια, το ρεπερτόριό του είναι περιορισμένο. Δεν είναι άτεχνος, δεν θα τρελάνει κόσμο με τις εμπνεύσεις του. Σπάνια θα παίξει κάθετα, συνήθως θα τη μοιράσει στα πλάγια, αν και αρκετές φορές άλλαξε παιχνίδι κάτι που είχε ψωμοτύρι ο Σέρβος προκάτοχός του.

Με λίγα λόγια, στο πρώτο του παιχνίδι ως βασικός στο πρωτάθλημα, ο πρώην παίκτης της Μαρσέιγ έδειξε ότι δεν έβγαζε τσάμπα το παντεσπάνι του ως «κόφτης» τόσα χρόνια στο «Σαμπιονά». Έχει και την εμπειρία και τις ικανότητες να σταθεί και να αντεπεξέλθει, έστω κι αν οι διπλανοί του θα πρέπει να τρέξουν λίγο περισσότερο μιας και ο «Μίλι» πέρα απ’ όλα τα’ άλλα ήταν και τέρας φυσικών δυνάμεων. Μπορεί να τρέχει για 180 λεπτά στο ίδιο τέμπο κι όχι μόνο για 90. Ο Ρομαό ακόμη δεν έχει ούτε αγωνιστικό ρυθμό, ούτε συνοχή με τους γύρω του. Λογικό.

Αίσθησή μου είναι πως η παρουσία του Ελιουνούσι στην ενδεκάδα, αντί του Μάριν που βλέπαμε τελευταία στις αρχικές επιλογές, έχει να κάνει κυρίως με αυτό. Ο Μπέντο θέλει να θωρακίσει περισσότερο ανασταλτικά τον άξονά του, τώρα που δεν έχει τον Λούκα και προτίμησε τον φιλότιμο Νορβηγό από τον βιρτουόζο Γερμανό.

Είναι αλήθεια πως περά από τα όποια δικαιολογημένα παράπονα του κόουτς σχετικά με τη διάρκεια που είχε η ομάδα του σε υψηλό τέμπο, ο Ολυμπιακός δούλεψε αρκετά καλά στο σκέλος της πίεσης, στο σημείο που χανόταν η μπάλα, ώστε να μην πέσει όλη η δουλειά στα –βαριά ακόμη- πόδια του Ρομαό.

Κι επειδή πολλοί πιστεύουν ότι ο αγώνας ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα, απέναντι σε έναν αντίπαλο με περιορισμένες δυνατότητες και δεινή βαθμολογική θέση, καλό είναι να θυμηθούμε τι έχει κάνει ως τώρα ο «Γηραιός» απέναντι στους άλλους «μεγάλους».

Απέσπασε ισοπαλία από την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ. Ηττήθηκε με 1-0 από τον ΠΑΟΚ έπειτα από πολύ κόντρα και παράπονα για τη διαιτησία, ενώ έχασε 2-0 από τον Παναθηναϊκό, αλλά τέσσερις ημέρες νωρίτερα του είχε πάρει ισοπαλία στη Λεωφόρο για το Κύπελλο.

Ο Ολυμπιακός το δικό του παιχνίδι, το έκανε εύκολο. Όχι επειδή ο Ηρακλής έχει χαμηλό ταβάνι, αλλά επειδή οι «ερυθρόλευκοι» μπήκαν αποφασισμένοι να καθαρίσουν από το πρώτο ημίχρονο, διάστημα στο οποίο έβαλαν δύο γκολ και λίγα ήταν (7 τελικές όλες στο στόχο). Δεν είναι τυχαίο ότι και στη Βέροια την προηγούμενη εβδομάδα έβαλαν δύο γκολ μέχρι την ανάπαυλα, κάτι που επανέλαβαν για μία ακόμη φορά back to back.

Δεν ήταν μόνο θέμα ποιότητας ήταν και θέμα προσπάθειας. Όταν ο Φορτούνης φτάνει στο σημείο να παίρνει –δικαίως- κάρτα στο κόρνερ για τάκλιν πάνω σε αντίπαλο (σ.σ. λίγο πριν την ανάπαυλα), καταλαβαίνει κανείς ότι οι πρωταθλητές μπήκαν στο γήπεδο με το μαχαίρι στα δόντια. Δεν έπαιξαν εντυπωσιακή μπάλα, αλλά στάθηκαν στο ύψος τους και σε ατομικό επίπεδο και σε ομαδικό.

Έβγαλαν ενέργεια, είχαν διάθεση, υπήρξαν καλές συνεργασίες. Ο Σεμπά για μία ακόμη φορά ξεχείλιζε από ενέργεια, έβγαλε και τις ντριμπλίτσες του, ο Φορτούνης υπήρξαν φάσεις που χόρευε τους αντιπάλους του, η μεσαία γραμμή δούλεψε σε γενικές γραμμές καλά. Ίσως έχει σημασία, ίσως όχι, αλλά πολλά πειράματα από τον Μπέντο δεν είχαμε αυτή τη φορά. Η ενδεκάδα δεν είχε κανέναν από τους πιτσιρικάδες. Το σχήμα που επιλέχθηκε ήταν πιο έμπειρο, πιο μπαρουτοκαπνισμένο.

Στη διάρκεια του β’ μέρους, πήραν χρόνο οι Ανδρούτσος, Μανθάτης, οι οποίοι για μία ακόμη φορά κράτησαν ψηλά το ρυθμό και έτρεξαν παντού. Είναι σαφές ότι ο Μπέντο από εδώ και πέρα θα πάει περισσότερο στα σίγουρα. Έρχονται δύσκολα παιχνίδια και στις τρεις διοργανώσεις και οι μέρες εκπαίδευσης των πιτσιρικάδων θα περιοριστούν, μιας και οι απώλειες πρέπει να ελαχιστοποιηθούν.

Αν ο Ολυμπιακός, πάντως, καταφέρει τα χθεσινά του καλά διαστήματα να τα διατηρήσει και να τα απλώσει σε μεγαλύτερο κομμάτι του 90άλεπτου, λειτουργήσει πιο καλά και συντονισμένα στο ομαδικό σκέλος, θα ανεβάσει σημαντικά τη συνολική του απόδοση. Είναι ξεκάθαρο, όπως συνέβη και στα ντέρμπι του πρώτου γύρου με ΑΕΚ και Παναθηναϊκό, πως αν η ομάδα λειτουργήσει με μεγαλύτερη τακτική συνέπεια θα τα πάει πολύ καλύτερα...

Υ.Γ.: Έβαλε το γκολάκι του ο Βιάνα και πήρε –δικαιολογημένα- το χειροκρότημα της εξέδρας. Καιρός ήταν. Με τον Μποτία δίπλα του, πάντως, απέφυγε τα αβίαστα λάθη που μας έχει συνηθίσει. Όλα παίζουν το ρόλο τους.