Πάνω στον καλύτερο φετινό Ατρόμητο έπεσε ο Ολυμπιακός. Ποιος είδε την ομάδα του Γιώργου Κορακάκη και δεν τη φοβήθηκε στο πρώτο ημίχρονο της αναμέτρησης. Έβγαζαν φλόγες οι… φενταγίν του Περιστερίου και δημιούργησαν τεράστια προβλήματα στους πρωταθλητές που όχι μόνο αιφνιδιάστηκαν, αλλά δεν βρήκαν και τρόπο να αντιδράσουν.

Το πολύ ορμητικό ξεκίνημα των γηπεδούχων και η έξυπνη εντολή για πίεση ψηλά από την πρώτη πάσα, χάλασε το ρυθμό των «ερυθρολεύκων» και τους οδήγησε σε αβίαστα λάθη.

Ήταν πραγματικά Ατρόμητοι οι παίκτες του Κορακάκη, οι οποίοι έπαιξαν με απίστευτο… θράσος κόντρα στους πρωταθλητές, μπήκαν πολύ δυνατά στις προσωπικές μονομαχίες, κέρδισαν τη συντριπτική πλειοψηφία και άγγιξαν το γκολ.

Πέρα από τις αποφάσεις του Δελφάκη και των βοηθών του που σηκώνουν πολλή συζήτηση και πολλά ριπλέι, είναι γεγονός πως οι γηπεδούχοι κυριάρχησαν, έβγαλαν τρομερή ενέργεια και δεν άφησαν τον Ολυμπιακό να πάρει ανάσα. Αντίθετα, ανάγκασαν τους παίκτες του Πάουλο Μπέντο να κάνουν πολλά λάθη, τα οποία για καλή τους τύχη δεν τα πλήρωσαν.

Βέβαια, για μία ακόμη φορά οι «ερυθρόλευκοι», πέρα από τα σφάλματα των στόπερ που μοιάζουν πλέον με αγαπημένη συνήθεια, είχαν αδύναμη πλευρά, την αριστερή, αυτή που κλήθηκε να καλύψει ξανά ο Παναγιώτης Ρετσος. Ο 18χρονος άσος όσο ταλαντούχος κι αν είναι, όσο φιλότιμες προσπάθειες κι αν καταβάλει, είναι μάλλον αφύσικο να ανταποκριθεί σε έναν ρόλο που δεν γνωρίζει και δεν μπορεί να υπηρετήσει.

Όλα αυτά είναι εύκολο να τα διαβάσει και να προσπαθήσει να τα εκμεταλλευθεί ένας έξυπνος προπονητής, όπως ο Γιώργος Κορακάκης, ο οποίος στη διάρκεια του πρώτου μέρους και με τον Βασιλείου, αλλά και με τον Ούμπιδες επιχείρησε να δημιουργήσει από εκεί τα περισσότερα ρήγματα προς την εστία του Καπίνο κάτι που συνέβη ουκ ολίγες φορές.

Ο Ατρόμητος ήταν η ομάδα που άξιζε το γκολ στο πρώτο ημίχρονο. Και θα μπορούσε να πετύχει τουλάχιστον ένα, ίσως και περισσότερα αν ήταν πιο εύστοχος στην τελική προσπάθεια ο Στόιτσεφ, ή αν μετρούσε το γκολ του Λε Ταλέκ, ο οποίος την… πλήρωσε επειδή δίπλα του υπήρχε συμπαίκτης εκτεθειμένος (ο Νίκος Λαζαρίδης, ο οποίος έχει γυρίσει προς τη μπάλα...) σε μια πολύ δύσκολη για τον βοηθό φάση.

Οι «ερυθρόλευκοι» το μόνο που κατάφεραν να κάνουν καλά στο πρώτο μέρος ήταν να κρατήσουν το «μηδέν» στην άμυνά τους και σε αυτό έπαιξαν ρόλο οι σημαντικές επεμβάσεις του Καπίνο. Επιθετικά βγήκαν με αξιώσεις μόνο μία φορά σε ένα γρήγοροtransitionτου Φορτούνη, ο οποίος είναι καθηγητής στο να κατεβάζει γρήγορα τη μπάλα από τη μία περιοχή στην άλλη και να ανοίγει υπέροχα το παιχνίδι στην επίθεση.

Χάρη σε αυτό το μαγικό άγγιγμα του «Φορτού» ήρθαν τα πάνω-κάτω στο δεύτερο μέρος, με την υπέροχη σέντρα –από το αριστερό του παρακαλώ- που μετέτρεψε σε γκολ ο Ιντέγε. Είναι γεγονός ότι πάτησε καλύτερα ο Ολυμπιακός στο δεύτερο μισό του αγώνα, μπήκε περισσότερο υποψιασμένος στο τερέν, δεν επέτρεψε στους γηπεδούχους να τον αιφνιδιάσουν ξανά, ενώ πλησίασε και δεύτερο γκολ.

Παράλληλα, οι πρωταθλητές πλήρωσαν τους αντιπάλους τους με το ίδιο νόμισμα. Από την ίδια πλευρά της άμυνας. Από τη μία οι γηπεδούχοι πήγαν να «χτυπήσουν» τον Ρέτσο, από την άλλη ο Ολυμπιακός να δημιουργήσει ρήγματα στο χώρο ευθύνης του πιτσιρικά Κατράνη. Ο μικρός του Ατρομήτου πάλεψε πάρα πολύ (σ.σ. άρεσε και στους "ερυθρόλευκους"...), αλλά όταν είχε απέναντί του δύο και τρεις αντιπάλους της ποιότητας του Ελιουνούσι ή του Φορτούνη, το έργο του εκ προοιμίου ήταν πολύ δύσκολο.

Δεν θα ήταν υπερβολή να ισχυριστεί κάποιος ότι ο Ολυμπιακός ήταν από νωθρός έως κοιμισμένος στο πρώτο μισό του παιχνιδιού κι ότι τη γλίτωσε πολύ φθηνά. Κι αν την προηγούμενη Κυριακή έπεσε από την Ακρόπολη και βρήκε πορτοφόλι, στο Περιστέρι έπαιξε με τη φωτιά. Βέβαια, επειδή σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση, οι «ερυθρόλευκοι» ακόμη και στις κακές βραδιές τους είναι «ατσάλι».

Έχουν την αύρα και την καρδιά του πρωταθλητή που τους επιτρέπει να συνεχίζουν εκεί που οι άλλοι σταματούν και να νικούν όταν οι άλλοι δεν μπορούν. Ακόμη και στην κακή τους μέρα, ακόμη κι όταν όλα πηγαίνουν στραβά, ακόμη κι όταν δεν βγαίνει τίποτα σωστά στο χορτάρι από το αρχικό πλάνο, το να μπορείς να κερδίζεις είναι τέχνη και μαγκιά. Είναι ικανότητα, είναι απόρροια τσαμπουκά, ποιότητας, βαριάς φανέλας.

Ασφαλώς και οι άνθρωποι του Ατρομήτου έχουν κάθε λόγο να νιώθουν απογοητευμένοι ή αδικημένοι από την ήττα, καθώς η ομάδα τους τα έδωσε όλα και άξιζε πολλά, αλλά η μπάλα δεν είναι πάντα δίκαιη. Δεν είναι τυχαίο, ωστόσο, ότι ο Ατρόμητος είναι ομάδα που σκοράρει κατά μέσο όρο ένα γκολ σε 13 προσπάθειες, ενώ ο Ολυμπιακός ένα στις 5 τελικές, σύμφωνα με τη στατιστική υπηρεσία της «Σούπερ Λίγκα».

Στην οικονομία του πρωταθλήματος, πάντως, ο Ολυμπιακός έχει βγάλει, εύκολα ή δύσκολα, ένα πολύ σημαντικό σερί αγώνων με νικηφόρα αποτελέσματα (ΑΕΚ, Πανιώνιος, ΠΑΟΚ, Ατρόμητος), κάτι που σημαίνει ότι αν πάρει το τρίποντο και στο ντέρμπι της επόμενης εβδομάδας με τον Παναθηναϊκό στο Φάληρο θα κάνει και φέτος πολύ νωρίς… παρέλαση ως πρωταθλητής.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:

Ο Ιντέγε έσωσε τον Ολυμπιακό, 1-0 τον Ατρόμητο στο Περιστέρι

Μπέντο: "Ο Ατρόμητος μας έκανε τις περισσότερες ευκαιρίες"

Στα αποδυτήρια των διαιτητών ο Σπανός

Photo credits: Action images