Εθνική... Ολλανδίας
Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος γράφει για τη φρέσκια, γεμάτη ενέργεια και με ολλανδικό πλάνο Εθνική του Φαν Σιπ και για τους Χατζηδιάκο, Παυλίδη που ήδη μπήκαν στο μάτι των "μεγάλων"...
Όπως στη ζωή έτσι και στο ποδόσφαιρο ισχύει στο 100% η παροιμία "μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις". Πάνω στο χορτάρι "οι τυφλοί είδαν και οι μουγκοί μίλησαν" που έλεγε και μια ψυχή.
Ποιος αλήθεια το περίμενε ότι θα δούμε τέτοια μπάλα από το νέο αίμα της Εθνικής, δημιούργημα ενός προπονητή που ως παίκτης ήταν ιδιαίτερα χαρισματικός, αλλά ως κόουτς τίποτα περισσότερο από ένας γυρολόγος.
Κακά τα ψέματα, ο Τζον Φαν Σιπ, γνήσιο τέκνο της μεγάλης του Άγιαξ σχολής, ήταν τεράστιος ποδοσφαιριστής, αλλά ως τεχνικός δεν έχει να επιδείξει κάτι ιδιαίτερο. Στην Αυστραλία και το Μεξικό έβγαλε το ψωμί του, καθισμένος στους πάγκους, πέρα απ' την όποια δουλειά στην πατρίδα του, στα τμήματα υποδομής του Αίαντα και την Τζβόλε.
ΩΡΑΙΑ VERSION, ΞΕΖΟΥΜΙΣΜΕΝΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ
Αυτός ο ευγενικός και μετρημένος τύπος, λοιπόν, κατάφερε να παρουσιάσει μια ομάδα που είχαμε χρόνια να δούμε. Προσωπικά δεν θυμάμαι το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα ούτε τότε που κατέκτησε το Euro, ούτε στις παρουσίες του σε Μουντιάλ να έχει παρουσιάσει τόσο θεαματικό ποδόσφαιρο με 25 τελικές και τόσο νέο αίμα στη σύνθεσή της. Πριν πάμε παρακάτω, ωστόσο, και για να μην τρελαθούμε, μια απαραίτητη επισήμανση.
Η νέα και ωραία version της Εθνικής, έκανε φύλλο και φτερό μια ξεζουμισμένη Βοσνία. Μια ομάδα σαφώς ποιοτική, έμπειρη και σκληρή, αλλά εμφανώς κουρασμένη, χωρίς ενέργεια και ιδέες. Ό,τι δεν είχε η παρέα του Πιάνιτς που ακόμη και χθες έδωσε ρεσιτάλ στο παιχνίδι της μιας επαφής, το είχε και με το παραπάνω η ανανεωμένη σε πρόσωπα, πλάνο και διάθεση γαλανόλευκη.
Είναι σαφές ότι ο Φαν Σιπ πιστός σε αυτό που έχει μάθει τόσα χρόνια στο ποδόσφαιρο και ίσως με άγνοια κινδύνου, πόνταρε στον ενθουσιασμό, τη φρεσκάδα και το κίνητρο, για να δικαιωθεί πανηγυρικά μέχρι την επόμενη πίστα. Άρεσε πολύ αυτό που είδαμε στο χορτάρι του ΟΑΚΑ. Μια ομάδα με διάθεση να πατήσει στο ολλανδικό μοντέλο. Όλοι στην άμυνα, όλοι στην επίθεση. Με τη μπάλα κάτω, γρήγορες εναλλαγές, παιχνίδι στο χώρο, χωρίς τίποτα περιττό και ατελείωτο τρέξιμο απ' όλους, πλην Πασχαλάκη.
COMPACT ΟΜΑΔΑ
Δεν χρειάζεται να είναι κανείς προπονητής για να καταλάβει ότι ο Ολλανδός παρέταξε μια compact Εθνική. Χωρίς ψηλά κορμιά, με παίκτες ως επί το πλείστον γρήγορους, κοντρολαρισμένους, με ικανότητα οι περισσότεροι να παίζουν σε περισσότερες από μια θέσεις. Η επιλογή του Σταφυλίδη ως αριστερό στόπερ συζητήθηκε πιο πολύ από κάθε άλλη. Και δικαίως.
Η σκέψη του κόουτς ήταν λογική, αλλά ήθελε και τόλμη. Ελλείψει του τανκ που ακούει στο όνομα Τζέκο, ο Φαν Σιπ προτίμησε έναν γρήγορο και κοντρολαρισμένο στόπερ. Η αλήθεια είναι πως ο Σταφυλίδης δεν πάτησε καλά στο ξεκίνημα έκανε ορισμένες λάθος πάσες παίζοντας παράλληλα, έδειχνε έξω από τα νερά του, αλλά τελικά το βρήκε. Έστω κι αν στη φάση του 1-1 έφυγε από τη θέση του, χαλώντας την ισορροπία της τετράδας πριν γίνει η ασίστ από αριστερά.
Αν εξαιρέσουμε την κακή συνήθεια του Πασχαλάκη σε κάποιες εξόδους να διώχνει με... μανσέτα και συχνά – πυκνά να πασάρει σε αντίπαλο (σ.σ. ας είναι καλά ο Χατζηδιάκος που έδιωξε πάνω στη γραμμή) όλα λειτούργησαν από καλά έως εξαιρετικά για το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα. Οι ίδιοι οι διεθνείς μίλησαν για "πάθος" έπειτα από το σφύριγμα της λήξης κι αυτό δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο, μιας και αποδέκτες έγιναν έμμεσα κάποιοι πρώην συμπαίκτες του στην Εθνική που έδειχναν να κάνουν αγγαρεία.
ΕΧΟΥΜΕ ΧΑΤΖΗΔΙΑΚΟ, ΠΑΥΛΙΔΗ;
Για να εφαρμόσει σωστή τη συνταγή ο κόουτς, πόνταρε και σε δύο παιδιά που έχουν γαλουχηθεί στο ολλανδικό πρωτάθλημα, άρα το έργο το ξέρουν καλά. Ο Χατζηδιάκος παρότι δεν είναι πρώτο μπόι (1.83), θεωρώ δεδομένο πως ακόμη και τον Γενάρη ή το καλοκαίρι θα απασχολήσει τους μεγάλους του δικού μας πρωταθλήματος. Κοντρολαρισμένος, έξυπνος, δυναμικός, ξέρει να κάνει παιχνίδι από πίσω με ψυχραιμία, χωρίς περιττές ενέργειες και με ουσία.
Ειλικρινά, αν το καλοσκεφτεί κανείς, τέτοιο Έλληνα στόπερ δεν διαθέτει καμία από τις ομάδες του Big-4, ό,τι αυτό συνεπάγεται... Το ξαναγράφω και θα με θυμηθείτε. Αυτός ο 22χρονος αμυντικός που γαλουχήθηκε στην Άλκμααρ, θα μας απασχολήσει ξανά και πολύ σύντομα. Όπως και ο μάνατζέρ του, ο πολύς Μίνο Ραϊόλα.
Το ίδιο ισχύει πάνω – κάτω και για τον Βαγγέλη Παυλίδη. Επιθετικός ετών 20, πληθωρικός, μαχητής, σκυλί του πολέμου, έβαλε γκολάρα, μάρκαρε μέχρι τη σέντρα, πάσαρε με τη μία, είτε κατά μέτωπο, είτε παίζοντας με πλάτη, γενικώς έβγαλε μάτια.
Αυτοί οι δύο Έλληνες παίκτες, είναι βέβαιο ότι στη χώρα μας δεν θα έβρισκαν ούτε το χρόνο, ούτε τη γνώση, πιθανότατα ούτε την φροντίδα για να αναδειχθούν. Αντίθετα αναδείχθηκαν στην Ολλανδία σε ομάδες όπως η Άλκμααρ και η Βίλεμ. Εκεί έχουν υπομονή, εδώ δεν έχουμε, με πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα και την εντυπωσιακή βελτίωση του Τσιμίκα όσο έπαιξε στις Κάτω Χώρες.
Κουρμπέλης και Γαλανόπουλος μοίρασαν τον άξονα λες και παίζουν χρόνια πλάι – πλάι. Ήξεραν πότε να μείνει ο ένας πιο πίσω, να χωθεί ανάμεσα στους στόπερ για να πάρει την πρώτη πάσα και να την κατεβάσει. Πότε να ορμήξουν στο μαρκάρισμα για άμεση ανάκτηση, πότε να πασάρουν, πότε να πλαισιώσουν ο ένας τον άλλο.
Ο ΠΙΟ "ΕΛΑΦΡΥΣ" ΜΠΑΚΑΣΕΤΑΣ
Προσωπικά δεν θυμάμαι να έχω δει πιο "ελαφρύ" Μπακασέτα. Με ατελείωτη ενέργεια, σωστές επιλογές, πολλές κερδισμένες μάχες, έξυπνες τοποθετήσεις σε ρόλο ψευτοεννιαριού. Η μετακίνηση στην Τουρκία και ο νέος αέρας, φαίνεται πως του έκανε καλό. Στην τελική προσπάθεια τα χάλασε, όταν η μπάλα του στρώθηκε 2-3 φορές με καλές προϋποθέσεις, αλλά τα σουτ που είναι η σπεσιαλιτέ του, δεν ήταν ανάλογα.
Ο Γιαννούλης -αέρινος- περισσότερη ώρα ήταν πάνω από τη σέντρα, στήριγμα του Μάνταλου που έδωσε την ασίστ στο 1-0, αλλά έχασε δύο τεράστιες ευκαιρίες να σκοράρει, την πρώτη από σούπερ ευνοϊκή θέση στο φινάλε του α' μέρους, παρά στην άμυνα. Γι' αυτό και από την πλευρά του δημιουργήθηκαν δύο ρήγματα στο πρώτο μισό, αλλά στο δεύτερο, προσαρμόστηκε άψογα στις απαιτήσεις.
Όσο για τον Λημνιό είναι κλασικός εξτρέμ, τούρμπο με το πού παίρνει τη μπάλα στα πόδια, άπιαστος στο ένας με έναν, αλλά ακόμη άπειρος στην τελική προσπάθεια. Λογικό... Όσο για τον Μπακάκη ήταν συγκινητική η προσπάθειά του. Κρίμα που έχει ταβάνι στο επιθετικό σκέλος και δεν μπορεί να αξιοποιήσει όλη αυτή την ενέργεια που ξοδεύει πάνω - κάτω στη δεξιά πλευρά.
ΕΠΤΑ ΤΕΛΙΚΕΣ ΣΕ ΜΙΣΗ ΩΡΑ
Ακόμη πιο χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Γιώργου Μασούρα, ο οποίος ήρθε από τον πάγκο στο 60' και μέσα σε 34 λεπτά μαζί με τις καθυστερήσεις, είχε 7 τελικές, μεταξύ των οποίων κι ένα δοκάρι. Πυρακτωμένος ήρθε από τον πάγκο κι αυτό είναι κυρίως θέμα διάθεσης, όχι ικανότητας. Με διάθεση να μην αφήσει τίποτα να πάει χαμένο πάτησε χορτάρι και ο "ταύρος" Κουλούρης, ενώ ο "Φέτφα" μία ενέργεια χρειάστηκε να κάνει και την έκανε σωστά, έστω και με βοήθεια της τύχης.
Όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία. Η τριάδα της επίθεσης φρεσκαρίστηκε σωστά και την κατάλληλη στιγμή. Το γκολ της νίκης έπρεπε να έρθει νωρίτερα κι όχι από πόδι αντιπάλου, αλλά ακόμη κι έτσι ήρθε. Το λες και απόδοση -ποδοσφαιρικής- δικαιοσύνης. Επίσης, όποιος είδε τους πανηγυρισμούς στον πάγκο και το τερέν με το σφύριγμα της λήξης, κατάλαβε πως πιο πολύ απ' όλους είχαν ανάγκη αυτή την τόσο γεμάτη εμφάνιση, αυτά τα παιδιά που υποσχέθηκαν κιόλας ότι θα ξαναγεμίσουν τις άδειες εξέδρες.
Που καταλήγουμε; Όπως πρώτα οι ίδιοι οι διεθνείς επισήμαναν "τα κεφάλια μέσα". Μια καλή παράσταση δεν φέρνει... Όσκαρ, ούτε σε τοποθετεί στο κόκκινο χαλί. Υπάρχει, όμως, και φλόγα και ρυθμός κι όπως φαίνεται η σωστή συνταγή. Για να συμβούν όλα αυτά έπρεπε ο κόουτς να εμπνεύσει, να πείσει, να δώσει σωστές κατευθυντήριες εντολές...
Μέχρι τα επόμενα παιχνίδια, λοιπόν, και για να δούμε πως θα εξελιχθεί αυτό το νέο και ελκυστικό ξεκίνημα, χρειάζεται υπομονή, καθώς και ψυχραιμία. Οι Βόσνιοι που ο ίδιος ο Πιάνιτς χαρακτήρισε -δικαίως για μένα- μέτρα ομάδα, δεν είχαν το κουράγιο από ένα σημείο και μετά όχι να παρακολουθήσουν τον τρελό ελληνικό ρυθμό, αλλά να μην κάνουν ούτε φάουλ για να φρενάρουν την ισοπεδωτική υπεροχή της δικής μας Εθνικής.
Αυτά και πάμε παρακάτω με την υποσημείωση ότι στις επόμενες κλήσεις θα υπάρξουν άλλες δύο περιπτώσεις Χατζηδιάκου/Παυλίδη. Λεπτομέρειες από αύριο...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ:
