Πολλή κουβέντα έχει σηκώσει από το βραδάκι της Τρίτης η επιλογή του Μπέσνικ Χάσι να αφήσει εκτός αποστολής για το δεύτερο στάδιο της προετοιμασίας του Ολυμπιακού τον Γιάννη Γιαννιώτα και τον Σπύρο Ρισβάνη κατά κύριο λόγο, αλλά και τους Βέργο, Κασάμι, Βιάνα, Ντα Κόστα.

Για τον κάθε έναν από τους προαναφερθέντες ως ξεχωριστή -ποδοσφαιρική- περίπτωση, οι απόψεις διίστανται. Σε τελική ανάλυση γι' αυτό είναι ωραίο το ποδόσφαιρο και κάθε άθλημα, αφού παρέχει τη δυνατότητα να δημιουργηθούν διαφορετικές απόψεις. Όταν, ωστόσο, αναφερόμαστε σε προπονητικές επιλογές και αποφάσεις, θα πρέπει να έχουμε στην άκρη του μυαλού μας ότι υπάρχουν και συγκεκριμένα δεδομένα, τα οποία δεν γίνεται να αγνοηθούν, για να βγάλουμε ασφαλές συμπέρασμα.

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΠΡΟΠΟΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΓΙΑΝΝΙΩΤΑ

Ο Γιάννης Γιαννιώτας, για παράδειγμα, έχει κοπεί τρεις διαφορετικές σεζόν από ισάριθμους προπονητές του Ολυμπιακού. Πρώτος ήταν ο Μάρκο Σίλβα, ακολούθησε ο Βίκτορ Σάντσεθ, για να προστεθεί στη σχετική λίστα και ο Μπέσνικ Χάσι. Ο διεθνής εξτρέμ έχει συγκεκριμένα χαρακτηριστικά στο παιχνίδι του, τα οποία δεν γίνεται να μην βλέπουν οι προπονητές του και να βλέπουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι. Ξέρουν καλά, λοιπόν, ότι και γρήγορος είναι και τσαμπούκι και ικανός στο “ένας με έναν”, διεμβολιστής, καλός ντριμπλέρ. Το ότι ουδείς τον διατήρησε στο ρόστερ, λοιπόν, σημαίνει ότι είδαν ή δεν είδαν κάποια άλλα στοιχεία. Το πόσο καλός, για παράδειγμα, είναι σε επίπεδο τακτικής, αν είναι σταθερός σε απόδοση ακόμη και μέσα από τις προπονήσεις, αν είναι... υπάκουος, αλλά και το πόσες άλλες επιλογές έχουν στη διάθεσή τους.

Ο Χάσι για παράδειγμα, περιμένει τον Καρσελά που θα πάρει στο σπίτι τη μία από τις δύο φανέλες που αφορούν τα φτερά της επίθεσης, ενώ έχει διαθέσιμους για την άλλη, τους Σεμπά, Μάριν, Ελιουνούσι, συν τους πιτσιρικάδες Μανθάτη, Ανδρούτσο. Με άλλα λόγια, έκρινε ότι ο Γιαννιώτας δεν χωρούσε στην εξίσωση, μετρώντας προφανώς και ότι δεν ενθουσίασε στο “κομμάτι” της προετοιμασίας που συμμετείχε, επηρεασμένος και από το άγχος.

Το ότι ο Γιαννιώτας έκανε μια σούπερ σεζόν με τον ΑΠΟΕΛ ή ο Ρισβάνης στον Πανιώνιο, δεν σημαίνει ότι θα πετύχει κάτι ανάλογο με τον Ολυμπιακό. Ένας παίκτης μπορεί να κουμπώσει σε μια ομάδα και να μην κουμπώσει σε μια άλλη. Ο ΑΠΟΕΛ για να μην πάμε μακριά τη βαλίτσα, σε πολλά σημαντικά παιχνίδια έπαιξε στην κόντρα, τομέας στον οποίο ο διεθνής άσος είναι... μανούλα. Κόντρα σε κλειστές άμυνες, ωστόσο, μπορεί οι προπονητές του να θεωρούν πως δεν έχει το ανάλογο “πακέτο” για να κάνει διαφορά. Σε τελική ανάλυση είναι καλύτερα για τον Γιαννιώτα ή τον Ρισβάνη να μείνουν στον Ολυμπιακό για να πάρουν πέντε ή εφτά ματς σε όλες τις διοργανώσεις ή να πάνε κάπου αλλού και να βάλουν στα παπούτσια τους 25-30 συμμετοχές έκαστος;

Κι επειδή κάποιοι μπορεί να πιστεύουν ότι ο Ολυμπιακός “τρώει” κάποια από τα παιδιά του και δη τα ελληνόπουλα, η αλήθεια είναι διαφορετική κατά την ταπεινή μου άποψη. Τον Γιαννιώτα, για παράδειγμα, τον πλήρωσαν 700.000 ευρώ, ώστε να αποκτήσουν τα δικαιώματά του από τη Φορτούνα του Ντίσελντορφ. Αλήθεια, στην Πλατεία Αλεξάνδρας δεν θα ήθελαν να δουν να αποδίδει αυτή η επένδυση όπως άλλες; Από τη στιγμή, όμως, που του έχουν δοθεί όχι μία ή δύο, αλλά τρεις ευκαιρίες σε διαδοχικές προετοιμασίες και τον έχουν κόψει όλοι οι προπονητές της ομάδας, μπορεί αλήθεια να ισχυριστεί ότι αδικήθηκε;

ΑΝΕΤΟΙΜΟΙ ΚΡΙΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΡΙΣΒΑΝΗΣ - ΒΕΡΓΟΣ

Όσο για τον Ρισβάνη, η εικόνα του στην προετοιμασία δεν ήταν ανάλογη των προσδοκιών. Δεν κέρδισε τις εντυπώσεις. Μπορεί να του έπεσε βαριά η φανέλα, μπορεί να ήθελε περισσότερο χρόνο, μπορεί να μην τον βόλεψε και το σύστημα που θέλει να εφαρμόσει ο Χάσι, με την τετράδα της άμυνας ψηλά. Με άλλα λόγια δεν μπορεί να παίξει ψηλά ένας αργός στόπερ, όπως είναι ο Ρισβάνης, τουλάχιστον σύμφωνα με όσα έχει στο μυαλό του ο προπονητής.

Ο Ρισβάνης, ωστόσο, και ο κάθε -ταλαντούχος και εξελίξιμος- "Ρισβάνης" όταν κάθεται στο τραπέζι να μιλήσει με τον Ολυμπιακό, εκείνο που έχει εξασφαλισμένο δεν είναι τόσο ο χρόνος συμμετοχής, αλλά κυρίως τα χρήματα που θα μπουν στον τραπεζικό του λογαριασμό. Όταν βάζει την υπογραφή του σε ένα συμβόλαιο που του προσφέρουν οι Ερυθρόλευκοι ξέρει ότι για τα επόμενα 4-5 χρόνια θα έχει εγγυημένο ένα πολύ καλό ποσό, ανεξάρτητα από το αν θα το πάρει ως παίκτης του Ολυμπιακού, της Σταντάρ Λιέγης, της Κορτράικ ή του ΑΠΟΕΛ...

Το “κόψιμο” του Νίκου Βέργου, ο οποίος επέστρεψε έχοντας κάνει το... αγροτικό του στη δεύτερη ομάδα της “Βασίλισσας” Ρεάλ, επίσης, προκάλεσε ερωτηματικά. Στα 21 χρόνια του, ήταν καλός και στο φιλικό με τη Βάτενς, σκόραρε κιόλας, αλλά το όνειρο της παραμονής έσβησε νωρίς. Κι εδώ υπάρχει εξήγηση. Ο Εμενίκε με τον Ανσαριφάρντ, όσο καλοί στράικερ κι αν είναι, δεν είναι φορ περιοχής. Με λίγα λόγια, ο Ολυμπιακός δεν έχει έναν στράικερ κολώνα στιλ Κοβάσεβιτς ή Μήτρογλου, “κλασικό” 9άρι και αναζητεί έναν με αυτά τα χαρακτηριστικά, ώστε να μπορεί να πλαισιώσει και τους άλλους δύο...

ΚΑΣΑΜΙ-ΝΤΑ ΚΟΣΤΑ-ΒΙΑΝΑ

Για τον Κασάμι, του οποίου η αξία δεν αμφισβητείται, το μόνιμο πρόβλημα είναι το μυαλό και η συμπεριφορά του. Στα καλά του είναι παίκτης που μπορεί να αγωνιστεί σε πολύ υψηλό επίπεδο. Μπορεί, όμως, να... ξυπνήσει στραβά και να είναι όχι άλλος παίκτης, αλλά άλλος άνθρωπος γενικότερα. Κι αυτό δεν είναι καλό για τα αποδυτήρια μιας ομάδας. Πάρτε παράδειγμα την περσινή του πορεία στη Νότιγχαμ. Μέχρι τις 18 του Φλεβάρη είχε παίξει σε 25 ματς της Φόρεστ, τα 19 βασικός. Από εκείνη την ημέρα δεν έπαιξε ούτε λεπτό. Ούτε αλλαγή. Σα να μην υπήρχε στο ρόστερ. Ποια σοβαρή ομάδα θα επενδύσει σε μια τέτοια περίπτωση;

Για τους ίδιους πάνω-κάτω λόγους “κόπηκε”, εδώ και καιρό μάλιστα, και ο Ντα Κόστα, ο οποίος από πλευράς προσόντων είναι καλύτερος από τον Μποτία (τουλάχιστον στους τομείς της ταχύτητας και της τεχνικής), αλλά είναι στον κόσμο του, νομίζει ότι με τη μπάλα στα πόδια είναι ο... Μπεκενμπάουερ γι' αυτό και εμφανίζεται τόσο επιρρεπής στο (αβίαστο συνήθως) λάθος και κάπου εδώ ο κύκλος του κλείνει.

Όσο για τον Βιάνα, τα λόγια είναι περιττά. Τον ήθελε ο Μπέντο, τον έφερε παρέα με τον μάνατζέρ του, ο Ολυμπιακός τους έκανε το χατήρι, για να τους το... κάνει. Τον είδαμε όλοι τον Βραζιλιάνο, καταλάβαμε αν είναι επένδυση της τάξης των 2,5 εκατομμυρίων (σ.σ. τόσο στοίχισε!) κι ώρα καλή στην πρύμνη του. Δεν θα λείψει σε κανέναν...