Η αλήθεια και το λάθος του Σωκράτη Παπασταθόπουλου

Βγήκε μπροστά και είπε την αλήθεια. Καθαρή χωρίς δικαιολογίες και υπονοούμενα. "Ετσι δεν πάμε πουθενά", ήταν η κεντρική ιδέα μετά το 2-3 από την Αρμενία. Ο Σωκράτης Παπασταθόπουλος δεν έχει μάθει να κρύβεται στην καριέρα του. Η καριέρα του, άλλωστε, έφτασε σε ένα επίπεδο που δεν έχει ανάγκη να αποδείξει τίποτα και σε κανέναν.

Άλλος στη θέση του, μπορεί να μην έλεγε τίποτα. Γιατί να το κάνει; Στην Άρσεναλ παίζει, έχει λύσει χρόνια τώρα το οικονομικό του πρόβλημα, έχει διαγράψει μια πορεία μέσα στα γήπεδα που οι περισσότεροι δεν θα τη δουν ούτε στ' όνειρό τους.

Ως αρχηγός ένιωσε την ανάγκη να βγει και να πει δημόσια την αλήθεια του. Έχοντας δουλέψει στο κορυφαίο επίπεδο κι έχοντας συνεργαστεί με προπονητές επιπέδου Κλοπ, Τούχελ, Έμερι δεν είναι εύκολο να προσαρμοστεί στις παρωχημένες και οπισθοδρομικές τακτικές του Άγγελου Αναστασιάδη. Βγήκε, λοιπόν, ανέλαβε την ευθύνη που του αναλογεί και με το παραπάνω, έθεσε εαυτόν στη διάθεση της ΕΠΟ και ζήτησε να ληφθούν αποφάσεις.

Με 88 συμμετοχές στην Εθνική Ανδρών και πολλές περισσότερες στα μικρότερα κλιμάκια της Εθνικής, είναι δεδομένο ότι την ομάδα την "πονάει" και δεν μπορεί να συμβιβαστεί με αυτό το ποδοσφαιρικό χάλι. Προτίμησε, λοιπόν, τη σύγκρουση, ώστε κάτι να αλλάξει όσο είναι καιρός.

Δεν μίλησε εν θερμώ ή παρορμητικά λόγω της πίκρας από μια οδυνηρή ήττα. Ήταν απολύτως συνειδητοποιημένος. Δεν είπε μια ατάκα εν βρασμώ κι έφυγε. Ήταν απολύτως αποφασισμένος και συνειδητοποιημένος για να πει όσα είπε. Τα επανέλαβε σε δύο κανάλια, μέχρι και τα ακουστικά του ρεπόρτερ φόρεσε για να δεχθεί όσες ερωτήσεις ακολούθησαν τις "βόμβες" που εξαπέλυσε.

ΟΙ ΕΥΘΥΝΕΣ ΤΩΝ ΠΑΙΚΤΩΝ ΚΑΙ Η ΕΜΠΝΕΥΣΗ

Είναι ξεκάθαρο πως και οι παίκτες έχουν μεγάλες ευθύνες. Ο ίδιος ο Σωκράτης την πάτησε σαν πρωτάρης στη φάση του 2ου γκολ που βιάστηκε να πέσει στα πόδια του Γκαζαριάν κι έφαγε μια εύκολη ντρίμπλα πριν γίνει το 0-2. Νωρίτερα, η φάση ξεκίνησε από τη λάθος πάσα του Φορτούνη στο χώρο του κέντρου. Στο 0-1, πουλάει τη μπάλα ο Σάμαρης, ο Παπασταθόπουλος σταματά να κυνηγά, ο Σιόβας αργεί να αντιδράσει, περιμένοντας τον Βλαχοδήμο και... τόμπολα (0-1).

Εν ολίγοις και οι ποδοσφαιριστές φταίνε γι' αυτό το χάλι. Το γεγονός, όμως, ότι δέκα λεπτά πριν από το παιχνίδι εμφανίζονται έτοιμοι να δαγκώσουν σίδερα και με το σφύριγμα της έναρξης "τρεις λαλούν και δυο χορεύουν", αντανακλά στον προπονητή. Είμαι σίγουρος ότι το πρόβλημα του Σωκράτη και του κάθε Σωκράτη δεν περιορίζεται μόνο στις "τρελές" επιλογές του Άγγελου, αλλά στην έλλειψη χημείας, στο γεγονός ότι δεν μπορεί να εμπνεύσει κι αυτό φαίνεται στο γήπεδο.

Δεν είναι τυχαίο ότι στα τελευταία ματς πάμε στο ημίχρονο με δύο γκολ στην πλάτη. Με τη Βοσνία, την Τουρκία (φιλικό), την Ιταλία, την Αρμενία! Το πόσο ισχυρός αντίπαλος είναι η Αρμενία φάνηκε στο γκολ του Φορτούνη που πέρασε τους μισούς κι ακούμπησε τη μπάλα στα δίχτυα λες κι έπαιζε μόνος του. Παικταράς ο Κώστας, αλλά κι άμυνα παιδικής χαράς απέναντί του. Ακόμη, όμως, κι από αυτούς, ήμασταν χειρότεροι. Γιατί; Επειδή δεν υπάρχει χημεία, δεν υπάρχει πειθαρχία, συγκέντρωση, καθαρό μυαλό, ξεκάθαρο αγωνιστικό πλάνο.

Η ΕΞΗΓΗΣΗ ΓΙΑ ΣΙΟΒΑ

Ο Σιόβας έπαιξε κόφτης -λένε- κόντρα στους Ιταλούς επειδή ο Αναστασιάδης ήθελε να έχει στο γήπεδο τρεις στόπερ, ώστε να μπορεί να γυρίσει το σύστημα από 4-3-3 σε 3-5-2 όπως κι έγινε στο β' ημίχρονο. Ότι είχε απέναντί του, όμως, τρεις γρήγορους και δαίμονες χαφ όπως ο Ζορζίνιο, Βεράτι, Μπαρέλα, ο Σιόβας απλά δεν μπορεί να σταθεί στον άξονα, ούτε ως λίμπερο στα στόπερ, όπως ήταν η αρχική σκέψη που αποδείχθηκε καταστροφική.

Για να επιστρέψω στον Σωκράτη, ο Παπασταθόπουλος ανήκει στο ποδόσφαιρο του 2019, έφτασε στον τελικό του Europa με την Άρσεναλ κόντρα στην Τσέλσι και αποφάσισε ότι δεν μπορεί να συνυπάρξει με έναν προπονητή που έχει μείνει στο... 1990 και για κάθε λάθος ή "στραβή" επικαλείται τον Θεό ή την Παναγιά. Δεν είναι, επίσης, τυχαίο ότι ο Σωκράτης επικαλέστηκε τον Μανωλά και τον Τοροσίδη, δύο ακόμη παλιοσειρές της Εθνικής.

Ο Τοροσίδης "τρελάθηκε" όταν έμαθε ότι ο Άγγελος τον "έκοψε" από την Εθνική. Θεωρούσε και με το δίκιο του ότι δεν έχει δώσει ποτέ δικαίωμα στα χρόνια που φορά το εθνόσημο. Ο κόουτς, όμως, άσχετα με το πώς δικαιολογήθηκε, είχε άλλα στο μυαλό του. Ο "Τόρο" των 100 συμμετοχών, θέλει να συνεχίσει να προσφέρει στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα, όπως και ο Σωκράτης και ο Μανωλάς που κάθισε χθες στον πάγκο, αλλά ήταν διαρκώς όρθιος και έτοιμος να μπουκάρει με όσα έβλεπε.

Η ΕΘΝΙΚΗ ΤΟΥΣ ΕΧΕΙ ΑΝΑΓΚΗ

Αυτά τα παιδιά σε τελική ανάλυση δεν έχουν -πλέον- ανάγκη την Εθνική. Η Εθνική τους έχει ανάγκη. Όταν, λοιπόν, φτάνουν στο σημείο να βγαίνουν από τα ρούχα τους και να οδηγούνται σε ρήξεις όπως έγινε το βράδυ της Τρίτης με τον "Πάπα", δεν ξέφυγαν ξαφνικά. Απλά δεν θέλουν να είναι κομμάτι μιας Εθνικής που αντί να πηγαίνει μπροστά κάνει βήματα προς τα πίσω.

Το μοναδικό λάθος του Σωκράτη ήταν ότι έβγαλε το πρόβλημα προς τα έξω. Το δημοσιοποίησε, ενώ θα έπρεπε, ίσως, να μοιραστεί τους προβληματισμούς του εντός των τειχών. Με τους αρμόδιους της Ομοσπονδίας, τους ανθρώπους της ομάδας. Προφανώς έκρινε ότι ο κόμπος έφτασε στο χτένι, θεώρησε ότι ισχύει το "στου κουφού την πόρτα όσο θέλεις βρόντα" κι επέλεξε την μπουνιά στο μαχαίρι.

Καλά έκανε από μια πλευρά, αφού βγήκε μπροστά με το όποιο κόστος, το οποίο δεν αρνήθηκε να αναλάβει και με το παραπάνω, αλλά ακόμη και ο Μέσι ή ο Κριστιάνο Ρονάλντο αν δεν αποδέχονται έναν προπονητή ή τον θεωρούν ανεπαρκή, δεν θα βγουν να το "φωνάξουν". Θα το πουν εκεί που πρέπει κι ας αρέσουν σε όλους εμάς τέτοιου είδους τοποθετήσεις που διευκολύνουν τη δουλειά μας, απ' το να ψάχνουμε πίσω από κλειδωμένες πόρτες ή στόματα ερμητικά κλειστά.

ΤΟ "ΕΓΩ" ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΟ "ΕΜΕΙΣ"

Επίσης, είναι δεδομένο ότι στην Εθνική ομάδα, ορισμένοι βάζουν τον εγωισμό τους πάνω από την ομάδα. Και στο τεχνικό τιμ και από πλευράς παικτών. Αυτό είναι ανεπίτρεπτο, αφού το "εγώ" πρέπει να μπαίνει ακόμη και σε ερασιτεχνικά σωματεία, κάτω από το "εμείς". Για να συμβεί, ωστόσο, κάτι τέτοιο, πρέπει ο επικεφαλής να εμπνέει σεβασμό. Να κερδίσει την εμπιστοσύνη των παικτών, αλλά και των συνεργατών του, κάτι που δεν γίνεται αν κάθε φορά περιμένουμε την επιφοίτηση του Αγίου Πνεύματος!

Με λίγα λόγια, ο Αναστασιάδης είναι "καμένο χαρτί" και δεν φταίει μόνο ο ίδιος, αλλά κυρίως εκείνοι που τον επέλεξαν λες και είναι ο... Μουρίνιο για τη μετά Σκίμπε εποχή. Ο ίδιος ο Βαγγέλης Γραμμένος, ο οποίος τις τελευταίες ώρες λάμπει δια της απουσίας του, πρέπει να αναλάβει το μερίδιο της ευθύνης που του αναλογεί και να διορθώσει το λάθος, καθώς όπως λένε κάποιοι που ξέρουν, ο Άγγελος ήταν προσωπική (!) του επιλογή.

Που καταλήγουμε; Αλλαγή σελίδας τώρα και νέο αίμα. Στα δικά μου μάτια η επιλογή Δέλλα είναι απολύτως συμβατή στην παρούσα φάση. Αρκεί να επιβληθεί και να ξεχάσει πως με κάποιους από τους διεθνείς υπήρξε κάποτε συμπαίκτης και μπορεί να είναι φίλος ακόμη και σήμερα.

Αν τον δουν όλοι ως τον νέο εκλέκτορα, τον εμπιστευθούν και τον στηρίξουν, κάτι καλό θα βγει απ' όλη αυτή τη διαδικασία. Το κακό είναι πως μαζί με τον Άγγελο κινδυνεύουν να "φαγωθούν" και κάποιοι άλλοι άνθρωποι χωρίς να φταίνε στο πλαίσιο του "μαζί με τα ξερά καίγονται και τα χλωρά".

Είναι ψέμα, πάντως, ότι δεν γινόταν ανάλυση των αντιπάλων. Υπάρχει ολόκληρο τιμ στην Εθνική γι' αυτή τη δουλειά και το προϊόν αυτής της δουλείας έφτανε στα χέρια του Άγγελου, αφού προηγουμένως το είχε ελέγξει με κάθε λεπτομέρεια ο Στέλιος Γιαννακόπουλος. Από 'κει και πέρα, ήταν θέμα του Αναστασιάδη το πώς και το αν θα αξιοποιήσει αυτό το υλικό. Για να τα λέμε όλα...