Το γνωστό σύνθημα " βάλτε ένα γκολ να γίνει της..." έχει γίνει το... αγαπημένο του Ολυμπιακού εδώ και καιρό. Ακόμη και απέναντι στον ουραγό της βαθμολογίας, την ομάδα που δεν έχει κατακτήσει ούτε έναν βαθμό κι έχει κρατήσει ανέπαφη την εστία της στο πρώτο ημίχρονο μόνο απέναντι στον Λεβαδειακό, έσπασαν καρδιές μέχρι το 90' και πάλι καλά.

Γενικά οι "ερυθρόλευκοι" έχουν μάθει να ζουν στον αστερισμό του τελευταίου λεπτού. Έτσι νίκησαν τον Αστέρα Τρίπολης με τον Νάτχο, σε ανάλογο χρονικό σημείο επιβλήθηκαν του Πανιωνίου στη Νέα Σμύρνη με τον Χασάν, το ίδιο έγινε ξανά κόντρα στον Απόλλωνα! Χρειάστηκε να βρει δίχτυα ο Δημήτρης Μάνος, με 15 λεπτά παρουσίας, να χριστεί ως ο 11ος διαφορετικός σκόρερ από το ξεκίνημα για να μπει το τρίποντο στο σακούλι και να επιστρέψουν οι καρδιές στη θέση τους.

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΘΕΜΑ ΦΟΡ

Επιστρέφοντας από το Λουξεμβούργο και την γεμάτη εμφάνιση κόντρα στη Ντουντελάνζ, θα περίμενε κανείς πολύ διαφορετική εξέλιξη. Ο Πέδρο Μαρτίνς επιβράβευσε –δικαίως- τους 9 από τους 11 του νικηφόρου 0-2, μέχρι τον Ζοσέ Σα αντί του Γιαννιώτη κι έριξε στη μάχη τον Ομάρ αντί του Τοροσίδη, ενώ διατήρησε τον Λάζαρο στην κορυφή της επίθεσης

Το ότι ο Ολυμπιακός για μία ακόμη φορά έμεινε μακριά από το γκολ για 90 λεπτά, δεν οφείλεται μόνο στην απουσία του Χασάν και του Γκερέρο. Αυτό είναι η εύκολη και επιφανειακή απάντηση. Οφείλεται κυρίως στο ότι οι γηπεδούχοι άφησαν να φύγει ανεκμετάλλευτο το πρώτο ημίχρονο και δεν ήταν η πρώτη φορά. Δεν πάτησαν το γκάζι, δεν ανέβασαν στροφές, δεν είχαν την απαιτούμενη ενέργεια και ταχύτητα, δεν πίεσαν στο βαθμό που έπρεπε για να δημιουργήσουν ρήγματα και να οδηγήσουν τους φιλοξενούμενους σε λάθη. Αρκέστηκαν σε φλύαρη υπεροχή, με περιορισμένη κίνηση χωρίς τη μπάλα, βιαστικές επιλογές, χωρίς καθαρό μυαλό και εμπνεύσεις.

"ΦΩΝΑΖΕ" ΓΙΑ ΝΑΤΧΟ

Χωρίς καμία διάθεση για υποδείξεις στον κόουτς, αίσθησή μου είναι πως με δεδομένο το πρόβλημα στο γκολ, θα πρέπει να γίνει πιο δημιουργικός ο άξονας. Πιο λειτουργικός στο άμεσο παιχνίδι. Ο παίκτης που φάνηκε να λείπει βρισκόταν στον πάγκο και μπήκε στο 60ό λεπτό. Στον Νάτχο αναφέρομαι, ο οποίος όταν η ομάδα μπλοκάρει έχει και την εξυπνάδα και την εμπειρία και την ποιότητα για να κάνει εύκολα τα δύσκολα. Πλέον είναι καλά και φαίνεται, άρα πρέπει να αξιοποιηθεί.

Φάνηκε στην πρώτη του επαφή με τη μπάλα, με το πού πάτησε το χορτάρι που έδωσε έτοιμο γκολ στον Φετφατζίδη, για τον οποίο ίσχυσε ξανά το " τι ‘χες Γιάννη, τι ‘χα πάντα" . Κρίμα γιατί είναι παικταράς, αλλά δεν το πιστεύει! Με τον "Φέτφα" και τον Ισραηλινό στο χορτάρι, ο Ολυμπιακός πάτησε καλύτερα, έπαιξε πιο γρήγορα, πιο έξυπνα, πήρε μέτρα προς την επίθεση, έβαλε περισσότερους παίκτες μέσα στην αντίπαλη περιοχή. Αν είχε μπει το γκολ του Φετφατζίδη, ο γόρδιος δεσμός θα είχε κοπεί πολύ νωρίτερα, αλλά μπάλα είναι, όλα μπαίνουν κι όλα βγαίνουν...

Η ουσία είναι πως οι "ερυθρόλευκοι" πρέπει να βρουν εναλλακτικούς τρόπους δράσης απέναντι σε διπλές ζώνες άμυνας και ομάδες που λειτουργούν -συντονισμένα- ανασταλτικά στα 30 μέτρα. Με λίγα λόγια, τα ματς με μαντρωμένους αντιπάλους δεν χρειάζονται δύο 6άρια. Ένας φτάνει και περισσεύει όπως έγινε με τον Μπουχαλάκη, μέχρι να βγει κι αυτός για να φορτώσει την περιοχή με έναν ακόμη φορ ο Μαρτίνς.

ΤΟ ΑΓΓΙΓΜΑ ΤΟΥ ΜΑΝΟΥ

Ο Μάνος ακούμπησε τη μπάλα όλες κι όλες τρεις φορές. Την πρώτη έκανε... τσαφ, τη δεύτερη μπερδεύτηκε, η τρίτη ήταν και φαρμακερή. Με σεντερφορίσια ενέργεια, έκανε περιστροφή γύρω από τον άξονά του και εκτέλεσε άψογα για να βγάλει τα κάστανα από τη φωτιά. Βέβαια, για να φτάσουμε σε αυτό το περιπετειώδες 1-0, χρειάστηκε η παλικαρίσια ενέργεια του Λάζαρου, ο οποίος κατέβασε τη μπάλα ανάμεσα σε δύο αντιπάλους την έβαλε μέσα στην περιοχή, προσπάθησε να πάει μέχρι τέλους, για να τελειώσει τη δουλειά ο Μάνος. Μαγκιά του Λάζαρου που συνέχισε όταν οι άλλοι είχαν σταματήσει...

Είναι γεγονός ότι η επιλογή του Ναουέλ δεν δικαίωσε τον κόουτς στο σκέλος της δημιουργίας. Ο Φετφατζίδης ακόμη και μέσα στην ανασφάλεια, είναι πιο χρήσιμος σε αυτό το ρόλο, ενώ και το ρίσκο να παίξει ο Ολυμπιακός χωρίς 6άρι από το 75’ δεν είναι για χόρταση. Το ρίσκο συνήθως ευνοεί την πιο ισχυρή ομάδα, αλλά απέναντι σε έναν αντίπαλο με καλύτερη ευχέρεια στην κόντρα, θα μπορούσαν να έχουν έρθει και τα πάνω-κάτω...

ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ, ΑΛΛΑ...

Είναι στα υπέρ των "ερυθρολεύκων" ότι δεν παρατούν ποτέ παιχνίδι, παλεύουν μέχρι το τελευταίο λεπτό και αρκετές φορές δικαιώνονται. Πάλι δημιούργησαν 16 τελικές, αλλά έφτυσαν αίμα για να σκοράρουν. Η διαφορά, ωστόσο, σε σχέση με τον αγώνα στο Λουξεμβούργο ήταν στην ένταση. Τη Ντουντελάνζ την άρπαξαν από το λαιμό και δεν την άφησαν να πάρει ανάσα. Ο Απόλλωνας έτσι πιέστηκε για περίπου μισό ημίχρονο, χωρίς και πάλι να υπάρξει σοβαρό αποτέλεσμα...

Εν ολίγοις, όσο είναι εκτός ο Χασάν με τον Γκερέρο ή θα πρέπει να στηριχθεί ο Μάνος με τις ανάλογες βοήθειες από τους διπλανούς για να μην είναι σαν την καλαμιά στον κάμπο, ή να βγάλει η ομάδα περισσότερη ενέργεια για να πνίξει τους αντιπάλους της και να βρει γκολ από τους περιφερειακούς. Ρόλο στις πολλές ημιτελείς προσπάθειες, πάντως, έπαιξαν και οι ενοχλήσεις στον Φορτούνη από τα πρώτα λεπτά, κάτι που φάνηκε ξεκάθαρα όσο περνούσε η ώρα, με τον αρχηγό από ένα σημείο και μετά να μην τρέχει κι απλώς να περπατά. Το να κερδίζει ο Ολυμπιακός 12 κόρνερ, όμως, και να μη γίνεται ένα της προκοπής, όταν υπάρχει ευχέρεια στην αεροπορία, δεν δικαιολογείται!

Για να το κλείσουμε, ο Ολυμπιακός μέχρι να ωριμάσει περισσότερο ως σύνολο, είναι υποχρεωμένος να μπαίνει με το μαχαίρι στα δόντια από το πρώτο λεπτό. Μόνο έτσι γίνεται δουλειά! Όταν το έκανε, κατάπιε τους αντιπάλους του, πλην του αγώνα με τον ΠΑΟΚ που το 0-1 αποτελεί μαγική εικόνα. Όσες φορές οι "ερυθρόλευκοι" το είδαν χαλαρά, μπήκαν σε περιπέτειες όχι μόνο στα δύσκολα ματς, αλλά ακόμη και με ομάδες επιπέδου Απόλλωνα και Λεβαδειακού. Είναι κρίμα να βγάζει τόση ποιότητα, να έχει εκρηκτικά διαστήματα, να κυριαρχεί απόλυτα στο χορτάρι και να μην καθαρίζει εύκολα τα παιχνίδια του. Επίσης, δεν έχει λογική να κινδυνεύει απέναντι σε αντιπάλους που φτάνουν με το ζόρι σε 2-3 τελικές!

Και κάτι ακόμη με μεγάλη σημασία. Οι παίκτες του Ολυμπιακού είναι υποχρεωμένοι να μένουν συγκεντρωμένοι και να μην αφήνουν τα νεύρα να τους επηρεάσουν ακόμη και σε εκνευριστικές διαιτησίες όπως η χθεσινή του Ζαχαριάδη, την ώρα που ο πρώτος βοηθός Χριστάκογλου δεν πέτυχε μία υπόδειξη οφσάιντ. Όσα σήκωσε ήταν λάθος! Του έμεινε απωθημένο, φαίνεται που δεν ήταν σημαιοφόρος σε κάποια σχολική παρέλαση...