Με χίλια πρόσωπα ο Ολυμπιακός
Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος γράφει για τον Ολυμπιακό που δεν σταματά να εξελίσσεται, να βελτιώνεται, να δυναμώνει, να πετυχαίνει τριάρα με τριάδα στην άμυνα, αλλά και για το μήνυμα που δεν πρέπει να ξεχάσει κανείς!
Υπήρξε κάτι πολύ πιο σημαντικό από τα 90 λεπτά του αγώνα ανάμεσα στη Λάρισα και τον Ολυμπιακό. Το μήνυμα ζωής που θέλησαν να περάσουν οι δύο σύλλογοι ενισχύοντας την ενημέρωση για τη δωρεά μυελού οστών. Όσοι δεν έχουν μπει σε αυτή τη διαδικασία, πιθανόν να μην τους νοιάζει, να μην ενδιαφέρονται.
Για ορισμένους μια σοβαρή αιματολογική ασθένεια (κακοήθεια) που δυστυχώς μπορεί να συμβεί στον καθένα χωρίς καμία διάκριση ηλικιακή ή άλλη, αντιμετωπίζεται με το να χτυπήσει ξύλο και να φτύσει τον κόρφο του! Μακάρι να ήταν τόσο απλή η προσέγγιση...
Η αλήθεια, όμως, είναι διαφορετική και με αφορμή ό,τι συνέβη στον άτυχο αδερφό του Βαγγέλη Μόρα, θα πρέπει να ευαισθητοποιήσει όλους μας. Η δωρεά μυελού οστών είναι δωρεά ζωής. Για κάποιους συνανθρώπους μας, ακόμη και σε μικρά παιδιά, η μεταμόσχευση μυελού οστών μπορεί να είναι η μοναδική ελπίδα, αλλά και πολύ σοβαρό ενδεχόμενο για να κρατηθούν στη ζωή.
Μπροστά σε μια τέτοια προοπτική και με δεδομένο ότι οι πιθανότητες να βρεθεί συμβατός δότης είναι μία στις 10 χιλιάδες, το να μπει κανείς στη διαδικασία να δώσει μια στάλα αίμα ή λίγο σάλιο για την απαραίτητη συλλογή δείγματος, δεν είναι απλά ανάγκη, είναι υποχρέωση.
Ανεξάρτητα, λοιπόν, απ' ότι είδαμε στο χορτάρι του "AEL FC Arena", η προσπάθεια του Βαγγέλη Μόρα ( www.savemoras.com) και τόσων άλλων ιδρυμάτων ή σωματείων που έχουν σκοπό να διαδώσουν, να ευαισθητοποιήσουν και να προωθήσουν την δωρεά μυελού των οστών, πρέπει να έχει συμπαραστάτες όλους μας.
Όλους όσους μπορούν να χαρίσουν ζωή σε έναν άλλο άνθρωπο, μέσα από μία πολύ απλή διαδικασία παρόμοια με εκείνη της αιμοδοσίας. Είναι τόσο απλό να χαρίσει κανείς ζωή κι όταν αυτό συμβεί, δεν πληρώνεται με όλα τα λεφτά του κόσμου! Πιστέψτε με, πιστέψτε το...
Συμπαθάτε με αν σπατάλησα το χρόνο σας, όμως, εκείνοι που έχουν / έχουμε βιώσει τέτοιου είδους καταστάσεις και δυσκολίες, κατανοούν, καταλαβαίνουν και είμαι σίγουρος πως προσυπογράφουν. Αυτό το ματς αφορά όλους και πρέπει να είμαστε όσο γίνεται περισσότεροι για μια νίκη πολύ πιο σημαντική από κάθε άλλη!
ΣΚΗΝΗ ΑΠ' ΤΑ ΠΡΟΣΕΧΩΣ
Πάμε τώρα και στο ποδόσφαιρο. Είναι σαφές ότι ο Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς βελτιώνεται, ωριμάζει, προοδεύει. Ο Πορτογάλος δεν κάθεται σε ησυχία. Προσπαθεί διαρκώς να προσθέσει νέες πινελιές στο όμορφο κάδρο της φετινής σεζόν.
Η απόφασή του να παρατάξει τους "ερυθρόλευκους", για πρώτη φορά με 3-5-2 έμοιαζε με σκηνή από τα προσεχώς. Άφησε στη ντουλάπα το πολυφορεμένο, δοκιμασμένο και επιτυχημένο 4-2-3-1, για να δοκιμάσει κάτι εντελώς διαφορετικό. Κάτι που όμως, όπως φάνηκε στην εξέλιξη του αγώνα, έχει δουλευτεί ήδη σε ικανοποιητικό, μάλιστα, βαθμό στις εγκαταστάσεις του Ρέντη.
Μεριά, Αβραάμ και Σισέ που σχημάτισαν την τριάδα από δεξιά προς τα αριστερά, δεν χάθηκαν στο νέο οργανόγραμμα. Μοίρασαν σωστά το χώρο, είχαν σωστές αλληλοκαλύψεις, ήξεραν πού να πασάρουν τη μπάλα. Δεν έψαχναν μόνο την κοντινή μεταβίβαση στους αμυντικούς μέσους, αλλά έπαιξαν και κάθετα μπροστά τους, με τους Χασάν και Σολδάνο να κάνουν κίνηση προς τα πίσω στην πτέρυγα, δεξιά και αριστερά αντίστοιχα, για να δώσουν στήριγμα.
"ΔΑΙΜΟΝΕΣ" ΟΜΑΡ ΚΑΙ ΤΣΙΜΙΚΑΣ
Ομάρ και Τσιμίκας στις πτέρυγες μοίρασαν εξαιρετικά τις δυνάμεις τους παίζοντας σε ολόκληρη την πλευρά. Ανέβηκαν σωστά στην επίθεση, πάτησαν περιοχή, ο Ελαμπντελαουί πέτυχε κι ένα υπέροχο γκολ με το αριστερό. Τούρμπο πραγματικό, επέστρεψε για τα καλά φέτος και θα είναι ευχής έργο να μείνει για τουλάχιστον έναν χρόνο ακόμη στον Πειραιά, μιας και οι σειρήνες του εξωτερικού άρχισαν ξανά να ηχούν στα αυτιά του. Δικαιολογημένα.
Καμαρά (έφτασε τα 6 γκολ στο πρωτάθλημα, ανεβάζοντας διαρκώς τις μετοχές του) και Ανδρούτσος συνέθεσαν ένα πολύ λειτουργικό δίδυμο στον άξονα, όχι μόνο ανασταλτικά, αλλά και δημιουργικά παίρνοντας τα διαθέσιμα μέτρα προς την επίθεση, ενώ ο Νάτχο, παρότι δεν έχει τη φρεσκάδα του παρελθόντος, όταν παίρνει τη μπάλα στα πόδια μπορεί να την περάσει από την κλειδαρότρυπα.
Η ΑΛΕΠΟΥ ΝΑΤΧΟ ΚΑΙ ΟΙ 20 ΠΑΣΕΣ
Ο "φευγάτος" Ισραηλινός εκμεταλλεύεται και την παραμικρή ευκαιρία για να θυμίζει την μεγάλη του ποιότητα και την υψηλή του κλάση. Δείγμα κι αυτό του ότι είναι μέλος ενός καλοδουλεμένου συνόλου, στο οποίο άπαντες προσπαθούν να κερδίσουν ακόμη κι ένα λεπτό μεγαλύτερης συμμετοχής.
Για όσους δεν το πρόσεξαν στο 0-1 του Χασάν (15 γκολ φέτος) η μπάλα έχει γυρίσει 20 φορές από "ερυθρόλευκα" πόδια πριν καταλήξει στον Αιγύπτιο σκόρερ. Το λες και αποθέωση του build up και είναι κάτι που ονειρεύονται όλοι οι προπονητές για να δημιουργήσουν ομάδες με κατοχή μπάλας.
Μοναδική παραφωνία, για μία ακόμη φορά, ο Αργεντινός Σολδάνο, ο οποίος προσπαθεί, τρέχει, παλεύει, αλλά δεν... υπάρχει πουθενά. Όλο μέλι - μέλι και τηγανίτα τίποτα που λέει και μια ψυχή. Αν πάρει ευκαιρία ο Φράνκο και για την επόμενη περίοδο, αυτό θα γίνει απλά και μόνο ο κόουτς έχει δει κάτι παραπάνω απ’ όλους εμάς. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
ΧΩΡΙΣ ΦΟΡΤΟΥΝΗ, ΓΚΙΛΙΕΡΜΕ, ΠΟΝΤΕΝΣΕ
Τι κι αν δεν έπαιξε για μια ώρα ο Φορτούνης, τι κι αν οι Γκιλιέρμε, Ποντένσε δεν ταξίδεψαν καν για τη Λάρισα. Είπαμε. Στην καλοδουλεμένη μηχανή του φετινού Ολυμπιακού όλοι έχουν μάθει καλά το ρόλο τους. Ξέρουν τι μπορούν να προσφέρουν ως χρήσιμα εργαλεία.
Το "10 στα 10" από τις 10 Φλεβάρη και την ήττα στην Τούμπα μέχρι τώρα, δεν έγινε τυχαία. Αποτελεί απόρροια σοβαρής δουλειάς, αυξημένου κινήτρου, διάθεσης για κάτι παραπάνω, εμπιστοσύνης στο έργο του κόουτς και δίψας για επιστροφή στους τίτλους.
Απέναντι σε μια φιλότιμη ΑΕΛ που δεν είχε, όμως, την ίδια κάψα κι ένταση με τα ματς που κυνηγούσε την παραμονή, οι "ερυθρόλευκοι" επέβαλαν εύκολα το ρυθμό τους έφτασαν σε άλλη μία άνετη και απολύτως δίκαια επικράτηση, ενώ ο Λοντίγκιν χρειάστηκε να επέμβει όλες κι όλες τέσσερις φορές. Το πείραμα με την τριάδα στην άμυνα, κρίνεται ούτως ή άλλως επιτυχημένο και βάζει σκέψεις για την επόμενη μέρα, με την προετοιμασία να ξεκινά στις 10 Ιουνίου...
