Με δύο... πάσες πήρε 30.000.000!
Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος γράφει για τον Ολυμπιακό που έφτιαξε ομάδα Champions League για να παίξει στους ομίλους, το... σακάκι του Μπέσνικ Χάσι, μια ομάδα που γουστάρεις να βλέπεις και τις μεταγραφές που έρχονται...
Το ποδόσφαιρο δεν είναι πυρηνική φυσική. Στηρίζεται σε συγκεκριμένους κανόνες που παρά το απρόβλεπτο του αθλήματος, συνήθως δεν μπορεί να αγνοήσεις. Τις περισσότερες φορές ό,τι πληρώνεις παίρνεις.
Ο Ολυμπιακός πέρυσι πλήρωσε τα λάθη και τις ανορθογραφίες του σχεδιασμού. Φέτος, πλήρωσε... προκαταβολικά κι έφτασε με το σπαθί του (τρεις νίκες, μία ισοπαλία) εκεί που ανήκει το ρόστερ και η φανέλα του: Στους ομίλους του Champions League.
Μετά από το 3-1 του Βελιγραδίου είχα γράψει σε τούτη εδώ τη γωνιά ότι Μπέσνικ Χάσι και Βαγγέλης Μαρινάκης αξίζουν μια... συγνώμη από κάποιους που βιάστηκαν να απαξιώσουν τον κόουτς πριν τον δουν να δουλεύει και από τον πρόεδρο που επέμεινε στην επιλογή του και τη στήριξε για να την οδηγήσει στο σεντόνι.
Στην οικονομία της συζήτησης, θα μπορούσε κανείς να προσεγγίσει το χθεσινό παιχνίδι στη Ριέκα κάπως έτσι. Με δύο πάσες ο Ολυμπιακός έφτασε στη δόξα των ομίλων και στα 30+ εκατομμύρια που του εξασφαλίζει η συμμετοχή στη γιορτή των αστέρων. Ένα κλέψιμο του Καρσελά, ένα πάτημα της μπάλας στον Οφόε και μια τρύπα πάσα του τελευταίου στον Μάριν, 0-1 κι άντε γεια.
Βέβαια, δεν είναι όλα τόσο απλά. Κι εδώ πρέπει να βάλουμε για τα καλά στην κουβέντα τον Μπέσνικ Χάσι, καθώς πολλά άλλαξαν προς το καλύτερο με τη δική του επιρροή. Αρκεί να δει κανείς τη συμπεριφορά των παικτών πριν, αλλά και μετά από το τέλος του αγώνα, για να καταλάβει πως κάτι έχει αλλάξει και ο Ολυμπιακός είναι φέτος ΟΜΑΔΑ με όλη τη σημασία της λέξης.
Όσοι κάθονται στον πάγκο δεν είναι... αναπληρωματικοί ή ρεζέρβες. Παίζουν μαζί με τους υπόλοιπους ένδεκα. Από το ζέσταμα στο οποίο συμμετέχουν πλέον 18 κι όχι μόνο οι βασικοί, μέχρι τους πανηγυρισμούς όπου όλοι γίνονται κουβάρι. Βλέπεις τον Ομάρ να τα λέει πριν από τη σέντρα και να δέχεται τις ευχές του Φιγκέιρας για «καλή επιτυχία». Δύο παικτών που παλεύουν καθημερινά για τα ίδια τετραγωνικά του γηπέδου, διεκδικούν χρόνο στα ίδια 90 λεπτά. Βλέπεις τον Καπίνο, πριν οι δύο ομάδες βγουν στο γήπεδο, να αγκαλιάζει τους αμυντικούς του και να τους δίνει συμβουλές για το τι θα ακολουθήσει. Βλέπεις τον Φορτούνη να μην είναι –όπως και πριν από μία εβδομάδα- στις αρχικές επιλογές και να μπαίνει στο γήπεδο αγόγγυστα για να παίξει γύρω στα δέκα λεπτά και κάτι...
Για όλα αυτά έβαλε το χεράκι του ή μάλλον έθεσε τον δικό του νόμο ο Κοσοβάρος προπονητής. Εκείνος που δύο φορές πέταξε το σακάκι του. Την πρώτη φορά στο ημίχρονο της αναμέτρησης στο "Καραϊσκάκης" με το σκορ 0-1 σε βάρος της ομάδας του και τη δεύτερη χθες με το σφύριγμα της λήξης. Σε όλα τα ματς, ως τώρα, ο 45χρονος κόουτς «παίζει» μαζί με την ομάδα του. Σε όλο το 90άλεπτο δεν κάθεται σε ησυχία. Φωνάζει, δείχνει, παροτρύνει, εμψυχώνει, σκέφτεται την επόμενη κίνηση...
Για μία ακόμη φορά είχε διαβάσει καλά το παιχνίδι και τον αντίπαλο. Μπορεί ο Ολυμπιακός να αντιμετώπισε και δύσκολες καταστάσεις, μπορεί να πιέστηκε αρκετά, μπορεί να γλίτωσε από τουλάχιστον ένα γκολ, αλλά η δουλειά έγινε όπως έπρεπε. Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Κι αυτό δεν έτυχε, πέτυχε, έστω και με τον κυνισμό που απαιτούσε η περίσταση. Υπήρξε προσήλωση στο πλάνο, καλή προσπάθεια από όλους και σε συνδυασμό με την εμφανή διαφορά ποιότητας, όλα πήραν το δρόμο τους...
Ασφαλώς και δεν είναι ακόμη έτοιμος ο Ολυμπιακός. Ασφαλώς κι έχει ζητήματα να λύσει, κυρίως στο ανασταλτικό κομμάτι, αλλά στην παρούσα φάση ποιος ασχολείται από τη στιγμή που ο στόχος επετεύχθη; Η Ριέκα προκρίθηκε με δύο ισοπαλίες από τον τρίτο προκριματικό με αντίπαλο την αυστριακή Ζάλτσμπουργκ (1-1 εκτός, 0-0 εντός). Από τους «ερυθρόλευκους», όμως, έχασε δύο φορές, μέσα-έξω. Οι Κροάτες μέτρησαν χθες 18 τελικές, οι πρωταθλητές Ελλάδας 9. Αμφότερες, ωστόσο, οι δύο ομάδες είχαν από τρεις τελικές στην εστία. Ο Ολυμπιακός το γκολ το βρήκε, ενώ είχε και δοκάρι με τον Βούκοβιτς, οι γηπεδούχοι ακόμη το ψάχνουν...
Η έμπνευση του Χάσι να παίξει με τρεις κεντρικούς μέσους, τους Ρομαό, Ζιλέ ως 6άρια και τον Οφόε μπροστά τους κάτι ανάμεσα σε 8άρι και «ψευτοδεκάρι», βοήθησε στο να ασκήσει ο Ολυμπιακός πίεση ψηλά με 5 κι 6 ποδοσφαιριστές. Ο Οφόε ήταν στήριγμα σε κάθε κίνηση του Μπεν να πρεσάρει, Καρσελά και Μάριν έδωσαν βοήθειες στους μπακ πίσω τους, ο Ζιλέ έτρεξε ξανά περισσότερο απ’ όλους, ο Ρομαό δάγκωνε σε κάθε προσωπική μονομαχία.
Παρεμβάσεις, ωστόσο, και μάλιστα καταλυτικές υπήρξαν από την πλευρά του προπονητή και στη διάρκεια του αγώνα. Ό,τι είδε όλος ο κόσμος το είδε πρώτος αυτός κι έπραξε τα δέοντα. Είδε ότι ο Κούτρης ζορίστηκε όταν οι Κροάτες τον σημάδεψαν κι έβαλε στη θέση του τον πιο γρήγορο και πιο έμπειρο Φιγκέιρας για να κλείσει την τρύπα. Λίγο αργότερα, κάρφωσε μπροστά του και τον Σεμπά για να κόψει την τροφοδοσία στην πτέρυγα. Κάπου εκεί τελείωσε το παιχνίδι. Ή μάλλον τελείωσε οριστικά όταν έκρυψε και τον κουρασμένο Οφόε, τοποθετώντας τον μερικά μέτρα πιο πίσω, με τον φρέσκο Φορτούνη μπροστά του. Με αυτή την κίνηση έδιωξε και το άγχος μήπως πάρει δεύτερη κίτρινη ο πάντα δυναμικός και ολίγον επιρρεπής Ρομαό.
Ο Ολυμπιακός έφτασε στον μεγάλο στόχο επειδή αυτή τη φορά δεν πήγε κόντρα στη λογική. Αντιμετώπισε με σεβασμό και χωρίς έπαρση τη διοργάνωση. Μπήκε «αρματωμένος» στο γήπεδο, όχι με μία, αλλά με... δύο ενδεκάδες. Η δεύτερη έβαλε 4 γκολ στο ρελαντί το βράδυ του Σαββάτου στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος.
Από ‘δω και πέρα, υπάρχει χρόνος για να υπάρξει ενίσχυση στην επίθεση, αφού ο Μπεν (σ.σ. δεύτερος σε χιλιόμετρα πίσω από τον Ζιλέ), όπως στο πρώτο ματς έτσι και χθες ήταν φιλότιμος, πάλεψε πολύ, έτρεξε παντού, όμως, έδειξε ότι δεν του είναι εύκολο να τελειώσει τη φάση με το δεξί (παρότι έτσι άνοιξε το σκορ στο Βελιγράδι), αλλά και μία έξτρα επιλογή για το κέντρο της άμυνας.
Δεν ξέρω αν ο Τζούρτζεβιτς της Παρτιζάν έχει αυτό που λείπει από τον Ολυμπιακό για να γίνει πιο εύκολο το γκολ, αλλά πέρυσι έκλεισε τη σεζόν με 28 τεμάχια και δύο ασίστ σε 34 συμμετοχές, ενώ φέτος σε 9 ματς έχει άλλα 5 και δύο ασίστ. Δεν τα λες και λίγα... Η παρουσία ενός ακόμη γκολτζή, ωστόσο, στο στιλ που γουστάρει ο Χάσι είναι απαραίτητη, παρότι ο κόουτς δήλωσε ότι θα είναι ευχαριστημένος αν έχει και την 1η Σεπτέμβρη, όσους έχει τώρα...
Από τα λόγια του, απορρέει και η πιθανότητα να μην πουληθεί τελικά ο Ρέτσος που έκανε (και) χθες πολύ μεγάλο παιχνίδι, παρά τον χορό εκατομμυρίων που έχει στηθεί στα πόδια του. Ακόμη κι έτσι, ωστόσο, ένας ακόμη γρήγορος κι έμπειρος στόπερ δεν αποτελεί υπέρβαση, αλλά ρεαλιστική προσέγγιση για μια ομάδα που θέλει να πάει καλά και να δείξει τα... δόντια της στους ομίλους της κορυφαίας διοργάνωσης.
Υ.Γ.: Όταν προέκυψαν σενάρια για την απόκτηση κι άλλου τερματοφύλακα, ο πρώτος που ενοχλήθηκε ήταν ο Μαρινάκης, όχι ο Καπίνο. Ο Στέφανος αποτελεί "κεφάλαιο" για τον Ολυμπιακό, όχι μόνο μέσα στο γήπεδο, αλλά κι έξω από αυτό κι ας είναι μόνο 23. Όποιος άκουσε προσεκτικά τι δήλωσε χθες ο Σάββας Θεοδωρίδης που δεν λέει τίποτα τυχαία, έστω κι αν υπερβάλει κάποιες φορές, πρέπει να κατάλαβε...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: