Το τι έγινε χθες και ο Ολυμπιακός ηττήθηκε από την -γεμάτη νέα πρόσωπα- Πόρτο το είδαμε. Όπως είδαμε και τι μεσολάβησε προκειμένου οι "ερυθρόλευκοι" να κλείσουν με τρεις βαθμούς και μόλις δύο γκολ την παρουσία τους στο όμιλο του Champions League. Είναι πολύ σημαντικό ότι ο στόχος της ευρωπαϊκής συνέχειας επετεύχθη χάρη και στην… αγγλική βοήθεια, αλλά ακόμη σημαντικότερο είναι να δούμε τι δεν πήγε καλά και τι θα χρειαστεί για τη συνέχεια.

Η ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς ειδικά στο χθεσινό παιχνίδι έδειξε να μπάζει… νερά. Δεν είχε καμία σχέση με όσα μας έχει συνηθίσει ως τώρα από τότε που την ανέβαλε ο Πορτογάλος κόουτς. Έμοιαζε ξεζουμισμένη, χωρίς φρεσκάδα, ενέργεια, τρεξίματα, αποθέματα δυνάμεων. Δεν είναι τυχαία όλα αυτά, ούτε προέκυψαν ξαφνικά. Είναι απόρροια όλων όσων έχουν συμβεί από πέρυσι μέχρι τώρα και εξηγούμαι…

ΥΠΕΡΒΑΣΗ ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΒΑΣΗ

Αυτό που έκαναν πέρυσι οι νταμπλούχοι Ελλάδας μοιάζει με θαύμα. Τόσα πολλά παιχνίδια σε τρεις διοργανώσεις, κόντρα σε προβλήματα, απουσίες, κούραση, αλλά και όσα προκάλεσε ο Covid 19, ξεπεράστηκαν μέσα από την καλή δουλειά, την προσπάθεια όλων και τις στέρεες βάσεις του συνόλου. Πλέον, όμως, είναι φύσει αδύνατον να συμβεί κάτι ανάλογο, αν δεν υπάρξει μετάγγιση φρεσκάδας και ενέργειας.

Ο κόουτς μίλησε για ατομικά λάθη. Θα συμφωνήσω. Όταν η μπάλα στήνεται τρεις φορές στην άσπρη βούλα, μέσω VAR, από δύο χέρια κι ένα ανόητο μαρκάρισμα, ασφαλώς κι έχουν ευθύνη οι παίκτες για την αβάσταχτη ελαφρότητα που λειτούργησαν. Τα λάθη, όμως, ακόμη κι αν είναι ατομικά, δεν έρχονται από μόνα τους. Σχεδόν πάντα είναι απόρροια κόπωσης κι έλλειψης καθαρού μυαλού.

ΔΕΝ ΒΟΗΘΗΣΑΝ ΟΙ ΝΕΟΙ

Ο φετινός Ολυμπιακός δεν έχει Ποντένσε, όπως δεν έχει και τις "σαΐτες" Ομάρ και Τσιμίκα στις πτέρυγες. Σε αυτούς οφείλεται ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της περσινής επιτυχίας. Το ότι έφυγαν είναι κάτι που δεν αλλάζει. Έχουμε εξηγήσει το γιατί. Ούτε ο Ποντένσε με τον "Τσίμι" μπορούσαν να πουν "όχι" στις προτάσεις από Γουλβς και Λίβερπουλ αντίστοιχα, ούτε ο Ελαμπντελαουί στα 2 εκατομμύρια ευρώ "καθαρά" το χρόνο που του πρόσφερε η Γαλατά. Γι’ αυτές τις απουσίες, ο σύλλογος κινήθηκε. Έφερε αντικαταστάτες.

Γνωρίζοντας το βαθμό δυσκολίας, τα περσινά βουνά που η ομάδα κλήθηκε να ανέβει, το ρόστερ γέμισε. Ήρθαν αξιόλογοι παίκτες, παντρεύτηκαν έμπειροι με νεότερους, αυξήθηκε ο αριθμός όχι μόνο σε ποιοτικό, αλλά και σε ποσοτικό επίπεδο. Κι εδώ φτάνουμε στην ουσία. Ο Ολυμπιακός ως τώρα δεν έχει πάρει πολλά, από τους περισσότερους παίκτες που αποκτήθηκαν το καλοκαίρι για να δώσουν ανάσες στους υπόλοιπους και εξτρά λύσεις στον προπονητή.

ΣΤΑ ΚΟΚΚΙΝΑ ΟΙ ΠΑΛΙΟΙ

Ο Ραφίνια με τον Χολέμπας στα 36 τους, δεν μπορούν να παίζουν σερί και με φουλ μηχανές Τετάρτη – Κυριακή. Ο Ντρέγκερ, ωστόσο, στη δεξιά πτέρυγα και ο Βινάγκρε στην αριστερή δεν έχουν πείσει ότι μπορούν να πάρουν φανέλα βασικού. Ειδικά ο Πορτογάλος, λόγω και των τραυματισμών που τον επηρέασαν, δεν έχει δώσει ως τώρα το παραμικρό και μιλάμε για παίκτη που κοστολογείται πάνω από 20 εκατομμύρια ευρώ. Αυτός ήρθε για να είναι ο βασικός και ο Χοσέ μια ποιοτική ρεζέρβα. Οι δύο πολύπειροι μπακ είναι στα πρόθυρα της υπερκόπωσης. Ο Μπουχαλάκης με τον Καμαρά, επίσης. Ο Μαντί παίζοντας σερί στα τελευταία ματς, χθες αντικαταστάθηκε πριν από το ημίχρονο επειδή είχε ξεμείνει από δυνάμεις. Ήταν φανερό.

Στον άξονα, αν εξαιρέσουμε την προσθήκη του πολύ ποιοτικού και δυναμικού Εμβιλά, ο Πέπε δεν υπάρχει από την ημέρα που πάτησε το πόδι του στη χώρα μας. Το παραδέχθηκε και ο ίδιος στη συνέντευξη Τύπου της Τρίτης. "Δεν έχω δείξει αυτά που μπορώ", δήλωσε με ειλικρίνεια. Και μέσα σε όλα αυτά λείπει ο Βαλμπουενά, ο οποίος ακόμη και στα 36 του αποτελεί φάρο φωτεινό και παράδειγμα για όλους.

Ο Μπρούμα που ήρθε για να γεμίσει το ένα φτερό της επίθεσης, επίσης. Κάθε τρεις και λίγο τραυματίας. Ο Μασούρας μέσα σε ενάμιση χρόνο κοντεύει να φτάσει στις 70 συμμετοχές. Μετράει 69 με τη χθεσινή που μπήκε στο γήπεδο με πρησμένο μάτι. Ο Ελ Αραμπί επέστρεφε από κορονοϊό και έπαιξε σε τέσσερα ματς μέσα σε 10 μέρες, λόγω του αντίστοιχου προβλήματος που αντιμετωπίζει ο Χασάν. Ο Φορτούνης παίζει σερί το τελευταίο διάστημα, χωρίς ανάσα…

Τα επισημαίνω όλα αυτά, για να φτάσουμε σε μια λογική εξήγηση του τι φταίει και φτάσαμε ως εδώ, αλλά και του τι πρέπει να γίνει στη συνέχεια. Η ομάδα είναι φοβερά επιβαρυμένη από πέρυσι, οι παίκτες κάθισαν όλες κι όλες δέκα μέρες το καλοκαίρι για να επανέλθουν προκειμένου να παίξουν στον τελικό Κυπέλλου. Για να τσουλήσει η χρονιά όπως πρέπει και να σταματήσουν οι χαμηλές πτήσεις, κυρίως στο υψηλό επίπεδο της Ευρώπης, χρειάζεται άμεσα μετάγγιση νέου αίματος.

Ο ΣΤΟΧΟΣ ΕΠΕΤΕΥΧΘΗ

Όσοι ήρθαν και ακόμη δεν τους είδαμε, πρέπει επιτέλους να μπουν στην εξίσωση. Οι βασικοί χρειάζονται ανάσες και πρέπει να τις πάρουν. Δεν γίνεται αλλιώς. Ο Ολυμπιακός χτίστηκε το καλοκαίρι για να έχει δύο ισάξιες ενδεκάδες και δεν τις έχει. Δεν χωράει κουβέντα ότι πρέπει να γίνει καλύτερη διαχείριση, να πάρουν χρόνο και όλοι όσοι ως τώρα δεν έχουν βοηθήσει, αλλά και οξυγόνο εκείνοι που έχουν ήδη φτάσει στα κόκκινα. Μέσα σε όλα τα άλλα, υπάρχει κι ένα γενικότερο ξενέρωμα, καθώς οι παίκτες ξέρουν ότι μπορούσαν ακόμη και την πρόκριση στους "16" της διοργάνωσης. Δεν ήταν χειρότεροι στα ματς, πλην των δύο με τη Σίτι. Τις λεπτομέρειες πλήρωσαν, αλλά πολύ ακριβά. Ωστόσο, ακόμη κι αυτό δείχνει να τους έχει "αδειάσει" ψυχολογικά.

Η φετινή σεζόν δεν είναι όπως οι άλλες. Ειδικά στο θέμα του covid 19 το πρόβλημα μπορεί να δημιουργηθεί από το πουθενά. Όση διάθεση κι αν υπάρχει το ντεπόζιτο κάποια στιγμή αδειάζει και μέσα από αυτή τη διαδικασία, η κόπωση δημιουργεί λάθη. Τα λάθη φέρνουν ήττες και απώλειες βαθμών. Αλυσίδα πάει η δουλειά.

Το τέλος στο φετινό Champions League δεν ήταν αυτό που ήθελαν οι "ερυθρόλευκοι", όλα πήγαν λάθος χθες, αλλά ο στόχος επετεύχθη. Ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα από τη φετινή Μαρσέιγ και η καλύτερη ομάδα συνεχίζει στους "32" του Europa League, έστω και με... ξένη χείρα βοηθείας. Άρα τίποτα δεν έχει χαθεί. Ο δρόμος είναι ανοικτός και μακρύς σε όλες τις διοργανώσεις. Η ομάδα του Μαρτίνς έχει δείξει τι μπορεί να πετύχει στην Ελλάδα και την Ευρώπη, αρκεί να είναι καλά. Και για να είναι καλά, θα πρέπει να έχει φρεσκάδα και περισσότερες λύσεις.

Εκεί είναι όλο το ζουμί της ιστορίας. Το καμπανάκι που χτύπησε χθες, πρέπει να γίνει αντιληπτό από όλους και να υπάρξουν οι ανάλογες κινήσεις που θα εξασφαλίσουν την καλύτερη δυνατή συνέχεια. Και κάτι ακόμη. Ο Ολυμπιακός είναι μαγαζί γωνία. Ευκαιρίες δεν υπάρχουν πολλές. Όποιος μπορεί συνεχίζει, όποιος δεν μπορεί πάει κάπου αλλού πού μπορεί κι έρχεται ο επόμενος. Ο Γενάρης είναι κοντά...