Η μεταγραφή του στον Ολυμπιακό σήκωσε πολλή… σκόνη. Και πως να μη συμβεί κάτι τέτοιο, όταν πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους Έλληνες ποδοσφαιριστές που αγωνίστηκαν στο εξωτερικό και ήρθε στον Πειραιά χωρίς να έχει προϋπηρεσία με την ερυθρόλευκη φανέλα; Το πιο καλό απ’ όλα αναφορικά με την περίπτωση του Σωκράτη Παπασταθόπουλου, είναι πως όλα όσα του ζητήθηκαν υπό μορφή προσδοκιών, βάλθηκε να τα δώσει στην ομάδα, με ελάχιστο διάστημα προσαρμογής.

ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΤΟΥΣ ΜΠΡΟΣΤΙΝΟΥΣ, ΑΛΛΑ...

Μετά από ένα μεγάλο παιχνίδι όπως ήταν αυτό του ΟΑΚΑ, το οποίο συνοδεύτηκε από μια εμφατική νίκη για τον Ολυμπιακό, λογικό ήταν τα φώτα να πέσουν κυρίως στους μπροστινούς. Σε εκείνους που διαμόρφωσαν το επιβλητικό 5-1, είτε σκοράροντας, είτε δημιουργώντας. Ο (πανταχού παρών) Μασούρας με δύο γκολ, ο (απίστευτος) Ελ Αραμπί με ένα γκολ και μία ασίστ, ο (βιονικός) Καμαρά με ακόμη ένα τέρμα, με σουτ εκτός περιοχής και ο (συνήθης ύποπτος) Κώστας Φορτούνης, λογικά ήταν να στρέψουν τα περισσότερα φλας πάνω τους.

Όχι πως δεν το άξιζαν, αλλά για να φτάσουν οι κύριοι που προαναφέραμε να βρουν τόσο εύκολα το δρόμο προς τα αντίπαλα δίχτυα και με τέτοια ποσοστά ευστοχίας (5 γκολ σε 8 τελικές), θα έπρεπε η αμυντική γραμμή να δουλέψει ρολόι. Και δούλεψε. Παρότι το τελευταίο διάστημα ο Πέδρο Μαρτίνς “πατάει” σε έναν πειραματικό σχηματισμό με τρεις κεντρικούς αμυντικούς, έχει βρει και τη σωστή χημεία και την ισορροπημένη φόρμουλα.

Ο ΚΑΤΑΛΥΤΗΣ ΠΑΠΑΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ

Για να συμβεί όλο αυτό τόσο γρήγορα και τόσο αρμονικά, χρειάστηκε ο σωστός καταλύτης. Δεν είναι άλλος από τον άνθρωπο που μνημονεύσαμε στον πρόλογο, τον Σωκράτη Παπασταθόπουλο. Είναι γνωστό και χιλιογραμμένο ότι ο έμπειρος στόπερ ήρθε… σκουριασμένος στον Πειραιά. Υπό την έννοια ότι ήταν ουσιαστικά ανενεργός από το τέλος της προηγούμενης περιόδου. Τα πρώτα του βήματα στο αθλητικό κέντρο του Ρέντη ήταν βαριά, αλλά πολύ σύντομα όχι απλά πήρε το ρόλο για πλάκα, εξελίχθηκε και σε μεγάλο πρωταγωνιστή.

Το ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι πως δίπλα στον “Πάπα” έκανε τεράστιο παιχνίδι το βράδυ της Κυριακής και ο Ρούμπεν Σεμέδο. Κι ας προερχόταν από τραυματισμό και απουσία ενός μήνα με πρόβλημα στο γόνατο. Από την 1η Μάρτη είχε να αγωνιστεί ο “ράστα”, από το εκτός έδρας παιχνίδι με το Βόλο όταν εγκατέλειψε τραυματίας το τερέν στο 38ο λεπτό. Οι δύο τους στο χορτάρι του “Σπύρος Λούης” ήταν σχεδόν αλάνθαστοι. Κι αν κάποιος δυσκολεύεται να το πιστέψει ή θεωρεί υπερβολική αυτή την προσέγγιση, ας ρίξει μια ματιά στους αριθμούς της opta και θα του λυθούν όλες οι απορίες.

ΟΙ ΔΥΟ ΚΟΡΥΦΑΙΟΙ

Πρώτα απ’ όλα, ο Παπασταθόπουλος δεν έχασε ούτε μία μονομαχία σε έδαφος και αέρα. Τέσσερις έδωσε όλες κι όλες, δείγμα του ότι δεν αισθάνθηκε ιδιαίτερη πίεση, αλλά τις κέρδισε σαν σε προπόνηση. Μπορεί η ΑΕΚ συνολικά να μην έπιασε καλή απόδοση, αλλά ο ίδιος μαζί με τους άλλους δύο στόπερ είχε να αντιμετωπίσει αξιόλογους επιθετικούς, όπως είναι ο Ολιβέιρα και ο Ανσαριφάρντ.

Δεν χρειάστηκε να “σκοτωθεί” ή να “ματώσει”, αλλά εκεί που έπρεπε καθάρισε για πλάκα. Κι επειδή όπως προαναφέραμε αμυντικά δεν ζορίστηκε ιδιαίτερα, φρόντισε να πασάρει σωστά 52 φορές. Ήταν δεύτερος στη σχετική λίστα πίσω από τον Σεμέδο, ο οποίος ήταν κορυφαίος του γηπέδου σε αυτό το σκέλος με 61 επιτυχημένες μεταβιβάσεις. Οι δύο τους ήταν οι καλύτεροι και στον τομέα των ενεργειών με τη μπάλα, καθώς ο “Πάπα” είχε 63 και ο Ρούμπεν 79!

ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ Ο ΣΕΜΕΔΟ;

Κάπου εδώ θα μπορούσε κάποιος εύκολα να αναρωτηθεί για ποιο λόγο δε στεκόμαστε ιδιαίτερα στον Ρούμπεν, αλλά εστιάζουμε κυρίως στην προσφορά του Σωκράτη. Εδώ υπάρχει απάντηση και είναι πολύ συγκεκριμένη. Πέρα από το γεγονός ότι ο Σεμέδο είναι ενάμιση χρόνο στην ομάδα και ο Παπασταθόπουλος κάτι περισσότερο από δύο μήνες, ο πρώην παίκτης της Άρσεναλ, αποτελεί ουσιαστικά και τον καθοδηγητή όλης της αμυντικής ζώνης.

Παίζοντας σε ρόλο κεντρικού, με τον “ράστα” δεξιά και τον Μπα αριστερά, ο “Πάπα” έχει ουσιαστικά τη μεγαλύτερη ευθύνη. Και να δώσει οδηγίες για τις τοποθετήσεις και για να “στήσει” σωστά τους διπλανούς του, ενώ ο ίδιος αποτελεί ουσιαστικά τον τελευταίο… φρουρό μπροστά από τον Ζοζέ Σα.

ΠΑΙΡΝΕΙ ΤΙΣ ΚΡΙΣΙΜΕΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ

Εκείνος θα πάρει συνήθως την πρώτη πάσα, θα διαβάσει την επιθετική ζώνη άμυνας του αντιπάλου, θα πάρει την πρώτη απόφαση για το πού θα πασάρει προκειμένου να ξεκινήσει το χτίσιμο της επίθεσης. Επίσης, θα δώσει το στίγμα με τις τοποθετήσεις του, προκειμένου να σχηματιστεί σωστά η ζώνη του οφσάιντ. Είναι δική του η απόφαση για το πότε η άμυνα θα πάρει μέτρα προς τη σέντρα ή θα οπισθοχωρήσει.

Ο… δαιμόνιος Πέδρο Μαρτίνς τοποθέτησε το μυαλό και την εμπειρία του Σωκράτη στην καρδιά της άμυνας, καθώς ξέρει ότι η δική του παρουσία ελευθερώνει αρκετά όχι μόνο τον Σεμέδο, αλλά και τον Μπα, οι οποίοι εκτός όλων των άλλων είναι και αρκετά γρήγοροι για τα κυβικά τους. Με άλλα λόγια, ο Σωκράτης είναι “δύο σε ένα” στον Ολυμπιακό. Επιτρέπει στον προπονητή του να αφαιρέσει έναν παίκτη από τα μετόπισθεν και να τον τοποθετήσει πιο μπροστά. Από εκεί που επέλεγε συνήθως τριάδα στον άξονα με ισάριθμα κεντρικά χαφ (Εμβιλά, Καμαρά, Μπουχαλάκη), τώρα έχει τη δυνατότητα να την μεταφέρει στην άμυνα και να κερδίσει έναν παίκτη στην επίθεση.

ΑΠΟ ΤΗ ΠΡΕΜΙΕΡΑ 14 ΜΑΤΣ

Από τις 7 Φλεβάρη που έκανε… σεφτέ με την ερυθρόλευκη, ο Καλαματιανός διεθνής έχει αγωνιστεί σε 14 παιχνίδια. Με συγκομιδή δέκα νίκες, μία ισοπαλία, τρεις ήττες, οι δύο στην Ευρώπη. Το πόσο σημαντικό τον θεωρεί ο κόουτς για να καθιερώσει το 3-4-3, αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι οι παρτενέρ του έχουν αλλάξει, εκείνος ποτέ. Πλάι του έχουν παίξει πλην των δύο που τον πλαισίωσαν κόντρα στην ΑΕΚ και ο Χολέμπας (στο Λονδίνο) και ο Εμβιλά, ακόμη και ο Μπουχαλάκης για μερικά λεπτά.

Ουδέποτε, ωστόσο, ο Ολυμπιακός έπαιξε φέτος με τρεις στην άμυνα χωρίς τον Παπασταθόπουλο στην καρδιά της. Αυτό και μόνο καταδεικνύει το πόσο χρήσιμη είναι αυτή η προσθήκη, όχι μόνο στην ενδεκάδα της ομάδας, αλλά σε ολόκληρο το οικοδόμημα, μιας και ο Σωκράτης είναι σταθερή κολόνα και στα αποδυτήρια. Κι αυτό είναι εξίσου σημαντικό...

Photo Credits: Eurokinissi