Ο Βαλμπουενά... Φορτούνης και μια αγκαλιά που τα λέει όλα

Αναζητώντας τα αίτια του φετινού -εντυπωσιακού- ξεκινήματος του Ολυμπιακού σε όλες τις διοργανώσεις, αρκεί μια εικόνα για να μας αποκαλύψει το μυστικό της επιτυχίας. Το παιχνίδι έχει μόλις τελειώσει, ο Πέδρο Μαρτίνς κατά την προσφιλή του τακτική, μπαίνει στο γήπεδο για να μοιράσει συγχαρητήρια κι ένας από τους πρώτους που αγκαλιάζει είναι ο Λεονάρντο Κούτρης.

Εκτός ευρωπαϊκής λίστας έμεινε ο διεθνής μπακ με τις βραζιλιάνικες ρίζες. Όλο το καλοκαίρι το όνομά του “έπαιξε” δυνατά για μεταγραφή στο εξωτερικό. Η “καλή” πρόταση δεν ήρθε, ενώ σε όλη την προκριματική φάση έβλεπε την πλάτη του Τσιμίκα. Δεν εγκατέλειψε, όμως, την προσπάθεια.

Δεν τα έβαψε μαύρα, ούτε έσκυψε το κεφάλι. Χθες κόντρα στον Βόλο ήταν ένας από τους κορυφαίους με δύο ασίστ. Γιατί; Επειδή ξέρει ότι ο προπονητής του είναι δίκαιος με όλους. Όποιος πρέπει θα παίξει, όποιος δεν παίξει, θα μάθει το γιατί, θα καταλάβει τι περισσότερο πρέπει να κάνει για να πάρει την επόμενη ευκαιρία.

Λίγο πολύ το ίδιο ισχύει και για τον Σουντανί. Ένα 20άλεπτο έπαιξε ο Αλγερινός μεσοεπιθετικός που επίσης έμεινε εκτός για τα ματς του Champions League. Ξέρει ότι έχει μείνει πίσω, λόγω του σοβαρού τραυματισμού του, πως δεν έχει ακόμη διάρκεια στο επιθυμητό επίπεδο και αποδέχθηκε την απόφαση της τεχνικής ηγεσίας.

Εκμεταλλεύθηκε, ωστόσο, το σύντομο διάστημα της παρουσίας του για να υπογράψει το 5-0 και να το πανηγυρίσει με την ψυχή του. Από τις 18 Αυγούστου του 2018, δηλαδή πριν από περίπου 13 μήνες είχε να σκοράρει ο 31χρονος ζογκλέρ, ο οποίος καταλαβαίνει όπως και όλοι οι άλλοι, ότι ένα είναι το αφεντικό κι αυτό αποφασίζει, με τα ίδια, όμως, κριτήρια…

ΠΗΡΑΝ ΚΙ ΑΛΛΟ CREDIT

Το ξέσπασμα του Ολυμπιακού και η πεντάρα επί της συμπαθούς ομάδας του Βόλου που ό,τι είχε να δώσει το έδωσε στο χορτάρι, ήταν ένα επιθυμητό αποτέλεσμα όχι μόνο για τον κόσμο, αλλά και για τη διοίκηση, λόγω των σχέσεων με τον Αχιλλέα Μπέο που βρίσκονται πλέον σε ακραίο επίπεδο.

Τα “θέλω” της διοίκησης, ωστόσο, καθώς και του πάντα απαιτητικού κόσμου πρέπει να υπάρχει και η σωστή ομάδα που θα τα κάνει πράξη στο γήπεδο. Οι “ερυθρόλευκοι” πήραν κι αυτό το credit χωρίς να ξεσηκώσουν με την απόδοσή τους για διάστημα περίπου 60 λεπτών.

Σε έναν μαραθώνιο όπως είναι αυτός του πρωταθλήματος και με την υποχρέωση να κρατηθούν δύο μεγάλα καρπούζια στην ίδια μασχάλη, οι μαθητές του professor Μαρτίνς ήταν συνεπείς. Παρά τις αρκετές αλλαγές στο αρχικό σχήμα και τη συμμετοχή μιας νέας προσθήκης, του πολύ κοντρολαρισμένου και ποιοτικού Μπενζιά που μπήκε προς το φινάλε, έφτασαν στο πιο άνετο τρίποντο εντός των συνόρων τέσσερις ημέρες πριν από τη σεντονάτη αναμέτρηση με την Τότεναμ.

Ο Πορτογάλος τεχνικός, όπως εξήγησε μεσοβδόμαδα και στη συνάντηση που είχε με όσους καλύπτουμε το ρεπορτάζ, ουσιαστικά δουλεύει δύο ενδεκάδες. Μία για το πρωτάθλημα, μία για το Champions League. Ο καθένας, όσο σχετικός ή άσχετος είναι με το αντικείμενο, αντιλαμβάνεται το βαθμό δυσκολίας του εγχειρήματος. Και ο ΠΑΟΚ έχει τρία στα τρία, περνώντας δύσκολα από το Περιστέρι, αλλά οι παίκτες του μεσοβδόμαδα θα βλέπουν... τηλεόραση, κάτι που σημαίνει πως και το έργο τους θα είναι σαφώς πιο εύκολο, με έναν αγώνα από Κυριακή σε Κυριακή.

ΜΙΑ ΣΤΑΣΗ ΕΔΩ: ΜΑΤΙΕ ΒΑΛΜΠΟΥΕΝΑ

Ο Ολυμπιακός έχει σταθεί στο ύψος του και με το παραπάνω -προσωπικά εκτιμώ ότι η πρόκριση μέσα από τρεις προκριματικές φάσεις αποτελεί υπέρβαση- μετράει 9 βαθμούς σε τρία παιχνίδια κι έχει ανταποκριθεί με απόλυτη συνέπεια έως τώρα. Μέσα στις πολύ σημαντικές μονάδες που διαθέτει το ρόστερ, ωστόσο, θεωρώ επιβεβλημένη την στάση στο όνομα του Ματιέ Βαλμπουενά.

Όταν ο Φορτούνης διαγνώστηκε με ρήξη χιαστού, μαζί με το δικό του, κόπηκαν τα... γόνατα όλων των ανθρώπων της ομάδας. Μην ξεχνάμε ότι ο Ματιέ ήρθε στα 34ά του ουσιαστικά για να αποτελέσει τη ρεζέρβα πολυτελείας πίσω από τον Κώστα και τους εξτρέμ. Ο σπουδαίος Γάλλος, ωστόσο, με την τεράστια εμπειρία, τη διάθεση και τα ποδοσφαιρικά του… καρύδια -ας μας επιτραπεί η έκφραση- έχει εξελιχθεί σε νούμερο ένα καταλύτη (μαζί με τον Σεμέδο) της φετινής ομάδας. Δεν υπάρχει παιχνίδι που να μην κάνει τη διαφορά και να μη βάλει το όνομά του δίπλα σε τουλάχιστον ένα ή δύο γκολ. Ασίστ για το 1-0 και εύστοχο πέναλτι το βράδυ της Κυριακής. Παλιά μου τέχνη, κόσκινο.

Μέχρι τώρα μετράει σε 660 λεπτά συμμετοχής, έχοντας παίξει και στα 9 επίσημα ματς, τρία γκολ κι έξι ασίστ. Με απλά λόγια, ένα γκολ ανά αγώνα είναι δικό του, είτε το βάζει, είτε το σερβίρει. Μιλάμε για επιδόσεις… Φορτούνη και είναι σίγουρο πως ο Κώστας πρώτος απ’ όλους θα χαίρεται που στο διάστημα της απουσίας του, βρέθηκε παίκτης να καλύψει τόσο αρμονικά, αλλά κι ουσιαστικά το κενό.

Ο “κοντός” από τη Μασσαλία βγάζει τέτοια ενέργεια, τέτοιο τσαμπουκά και τέτοια ποιότητα στο γήπεδο που μακάρι να συνεχίσει για άλλα πέντε χρόνια. Διψασμένος σαν πρωτάρης, ώριμος σαν το παλιό κρασί, τσιτωμένος λες κι έχει το δάκτυλο στην πρίζα, δεν είναι μόνο ένας υπέροχος οργανωτής.

Είναι κι ένας πολύτιμος συμπαίκτης που ανεβάζει επίπεδο τους γύρω του. Πόσες φορές στη διάρκεια του παιχνιδιού δεν γύρισε δίπλα του για να μιλήσει, να συμβουλέψει, να γκαζώσει τους συμπαίκτες του. Ανεξάντλητος σε ιδέες και ορμή, ανταποκρίνεται τέλεια στον κομβικό ρόλο του.

ΤΑ ΚΑΝΕΙ ΟΛΑ Ο ΓΚΙΛΙΕΡΜΕ

Κάτι αντίστοιχο ισχύει και στον τεράστιο Γκιλιέρμε, ο οποίος σκοράρει, πασάρει, μαρκάρει, λες και είναι βγαλμένος από βιντεοπαιχνίδι. Υπέροχο εργαλείο, τα κάνει όλα και συμφέρει. Αθόρυβος, ουσιαστικός, απλός, είτε έχει δίπλα του τον… ισορροπιστή Μπουχαλάκη, είτε τον Καμαρά που χθες όργωσε το γήπεδο.

Ο Ολυμπιακός είναι φέτος ομάδα με “άλφα” και “ωμέγα”. Σαν μια καλά δουλεμένη παράσταση, με ενδιαφέρον σενάριο, έξυπνο σκηνοθέτη, σωστά δομημένο καστ, από τους πρωταγωνιστές μέχρι τους κομπάρσους. Η συνέχεια και το φινάλε του έργου θα έχει πολλά ακόμη -καλά, αλλά και λιγότερο καλά- κεφάλαια.

Εκείνο που μετράει, ωστόσο, είναι πως βλέπουμε μια ομάδα που έχει απόλυτη ισορροπία σε άμυνα και επίθεση, άριστο πλάνο, μεγάλες αντοχές και πολύ μυαλό. Για να δούμε τι θα γίνει και την Τετάρτη κόντρα στη φιναλίστ της περσινής ευρωκούπας, Τότεναμ.