Παιχνίδια όπως το αποψινό στο Λονδίνο ανάμεσα στην Τότεναμ και τον Ολυμπιακό μένουν συνήθως στη μνήμη, είτε για καλό, είτε για κακό. Στο δικό μου μυαλό Πέδρο Μαρτίνς και παίκτες έναν στόχο πρέπει να έχουν απέναντι στα λαμπερά αστέρια του Ζοζέ Μουρίνιο. Να φύγουν από το γήπεδο έχοντας αποσπάσει το θερμό χειροκρότημα του κόσμου τους. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.

Όπως στο φινάλε του πρώτου αγώνα στο Γ. Καραϊσκάκης εκεί όπου βρέθηκαν με την πλάτη στον τοίχο, αλλά δεν λύγισαν, δεν το έβαλαν κάτω και έφεραν στα ίσια το 0-2 με επική επιστροφή. Πόσο εύκολο είναι άραγε να επαναλάβουν κάτι τέτοιο σε μερικές ώρες; Καθόλου είναι η ρεαλιστική απάντηση, αλλά γι' αυτό είναι κορυφαίο άθλημα το ποδόσφαιρο. Επειδή ο Δαυίδ μπορεί να κοιτάξει στα μάτια τον Γολιάθ. Καμιά φορά και να τον ξαπλώσει στο χορτάρι.

Δεν είναι εύκολο, αλλά δεν είναι και απίθανο. Αρκεί την ώρα που θα βγουν στο γήπεδο να κοιτάξουν προς την πλευρά που θα βρίσκονται 5.000 και πλέον οπαδοί της ομάδας. Αυτή τη φλόγα να αρπάξουν από την εξέδρα και σίγουρα δεν θα έχουν τίποτα να φοβηθούν. Την ώρα που όλοι οι άλλοι θα βρίσκονται καθισμένοι στον καναπέ και θα παρακολουθούν, οι ερυθρόλευκοι θα είναι μέσα στο γήπεδο. Την ιστορία την γράφουν πάντα οι παρόντες.

Το κίνητρο είναι τεράστιο. Τα οφέλη ανυπολόγιστα σε ομαδικό και ατομικό επίπεδο. Πόσα εκατομμύρια μάτια θα είναι καρφωμένα πάνω τους; Θα συμβιβαστούν με την ιδέα του κομπάρσου όπου πολλοί νομίζουν ή θα δοκιμάσουν το κοστούμι του πρωταγωνιστή; Στο χέρι τους είναι. Να το πιστέψουν, να κάνουν το παιχνίδι τους κι όλα γίνονται…

Η ιστορία έχει διδάξει ότι ο Ολυμπιακός αντιδρά όταν βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο. Η "σφαλιάρα" της Νέας Σμύρνης πόνεσε. Πόνεσε πολύ. Όσοι επιλεγούν απόψε, ωστόσο, είναι υποχρεωμένοι να διαλέξουν. Ποιος Ολυμπιακός τους εκφράζει; Αυτός που με υπεροψία πέταξε δύο βαθμούς απέναντι στον Πανιώνιο ή ο Ολυμπιακός του καλοκαιριού που έκανε πάρτι σε τρεις προκριματικούς γύρους και πήρε περήφανα το εισιτήριο για τους ομίλους του Champions League;

Η ΑΤΑΚΑ ΤΟΥ ΜΙΤΣΕΛ

Η απάντηση είναι μάλλον αυτονόητη, αλλά θα πρέπει να δοθεί στο γήπεδο. Για να είμαι ειλικρινής, δεν μπορώ να εκτιμήσω με ασφάλεια ποιες θα είναι οι επιλογές του κόουτς. Αν θα παρατάξει την ομάδα του πάσει δυνάμει ή κάπου θα σκεφτεί και το επερχόμενο ντέρμπι με τον ΠΑΟΚ την Κυριακή. Ο Μίτσελ έλεγε πριν από μερικά χρόνια ότι το καλύτερο τονωτικό για μια ομάδα είναι οι νίκες. " Οταν νικάς, δεν σκέφτεσαι την κούραση", ήταν τα λόγια του έπειτα από μια μεγάλη επιτυχία του Ολυμπιακού στην ίδια διοργάνωση κι ενόψει ενός σημαντικού ματς που ακολουθούσε για το πρωτάθλημα. Δεν έχει άδικο…

Όποιοι κι αν παίξουν απόψε, έχουν μπροστά τους μια τεράστια ευκαιρία να κάνουν τη βραδιά τραγούδι στα χείλη των οπαδών, όπως κάποτε στο Τορίνο με τη Γιουβέντους. Να έχουν μια ιστορία από το Λονδίνο να εξιστορούν στα παιδιά και τα εγγόνια τους. Έχει σημασία, λοιπόν, το πως θέλουν να φύγουν από το υπέροχο γήπεδο της Τότεναμ. Με ψηλά το κεφάλι, ή με χαμηλωμένο βλέμμα; Από τους ίδιους εξαρτάται.

Ο Μουρίνιο φαίνεται να τους περιμένει με ανοιχτά χαρτιά. Με την ίδια ενδεκάδα. Νίκησε στην πρεμιέρα και δεν αλλάζει ο Πορτογάλος Special One. Για να κάνει την έκπληξη ο Ολυμπιακός, βέβαια, δεν χρειάζεται μόνο ένας αλλά και οι 14 να είναι "special". Ο Πέδρο Μαρτίνς συνήθως διαβάζει καλά τα παιχνίδια. Το θέμα είναι αν θα διαβάσουν καλά το μάθημα και οι παίκτες του.

Η Τότεναμ διανύει τελευταία καλό φεγγάρι, αλλά έφαγε κι 7 από τη Μπάγερν, για να μην ξεχνιόμαστε. Έχει σπουδαίους άσους στη σύνθεσή της, αλλά δεν πείθει ότι έχει την ίδια ισχύ με πέρυσι που έφτασε ως τον τελικό. Ο Ολυμπιακός πριν από μερικά χρόνια με έναν άλλο Πορτογάλο κόουτς στον πάγκο, τον Μάρκο Σίλβα, έφυγε με ένα τεράστιο διπλό από την ίδια γειτονιά. Με 3-2 επί της Άρσεναλ. Δεν γίνονται θαύματα κάθε μέρα, αλλά όταν είσαι αποφασισμένος να πουλήσεις ακριβά το τομάρι σου, τίποτα δεν απαγορεύεται…

ΤΟ 4-3-3 ΚΑΙ Ο ΜΑΤΙΕ

Το ρεπορτάζ λέει ότι είναι πιθανό κι απόψε το 4-3-3. Το είδαμε και στο Μόναχο, αλλά δεν προκάλεσε ενθουσιασμό. Ο Βαλμπουενά είναι καλά, όπως είδαμε και το Σάββατο και θέλει να παίξει. Από το ξεκίνημα. Ο Ποντένσε τέτοια ματς περιμένει για να πείσει ότι δίκαια έφτασε στην εθνική της χώρας του. Το ίδιο και ο Σεμέδο με τον Σα. Ο αρχηγός Ομάρ που έχει περάσει και από την Premier League έχει μπροστά του ή μια πλουσιοπάροχη ανανέωση με τον Ολυμπιακό ή μια σπουδαία μεταγραφή ως ελεύθερος το καλοκαίρι. Ο Τσιμίκας με τον Μπουχαλάκη και τον Μασούρα έχουν την ευκαιρία να αποδείξουν ότι μπορούν ακόμη πιο ψηλά. Ο Γκιλιέρμε με τον Ελ Αραμπί ονειρεύονταν τέτοιες προκλήσεις όταν αποφάσισαν να ρίξουν άγκυρα στον Πειραιά. Τα κίνητρα περισσεύουν για όλους...

Σε τελική ανάλυση με μια μεγάλη εμφάνιση απόψε, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, αφού παίζουν και οι αντίπαλοι, θα στείλουν κι ένα μήνυμα κυριαρχίας εντός των συνόρων. Αν ορθώσουν ανάστημα απέναντι στην Τότεναμ και μάλιστα μέσα στο σπίτι της, πόσο δύσκολο θα είναι να το κάνουν και την Κυριακή απέναντι στον ΠΑΟΚ στο κατάμεστο δικό τους; Σε λίγες ώρες θα έχουμε όλες τις απαντήσεις. Πίστη, πάθος, ενέργεια από την εξέδρα και λίγη τύχη χρειάζεται για να μιλήσει… ερυθρόλευκα όλη η Ευρώπη. Και τέτοιες ευκαιρίες δεν παρουσιάζονται κάθε μέρα στη ζωή του ποδοσφαιριστή. Ας την αρπάξουν, λοιπόν, από τα μαλλιά για τον εαυτό τους, τη φανέλα και τον κόσμο. Αυτές οι νύχτες μένουν...