Με την ίδια συνταγή. Στα ίσια. Χωρίς να δεχθεί γκολ, ενώ έχει πετύχει 5 σε τρία ματς. Αυτός είναι ο φετινός Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς. Επαγγελματίας κίλερ. Με άμυνα γρανίτη, μυαλό, ξεκάθαρους ρόλους, καλή χημεία, πολύ τρέξιμο και ουσία, έχει από χθες στο χέρι το εισιτήριο των playoffs του Champions League, για να το σφραγίσει την ερχόμενη Τρίτη στο Φάληρο. Μετάφραση; Φέρτε του την Πόρτο!

Κυνικός, αποτελεσματικός, ψυχρός, ρεαλιστής, έτοιμος για όλα. Έτοιμος να διορθώσει ακόμη και τα λάθη του. Όπως έκανε ο Σα στις καθυστερήσεις, στο ανόητο πέναλτι - χέρι του Μπρούνο. Η είσοδος του "εκτός τόπου και χρόνου" Βραζιλιάνου ήταν και το μοναδικό λάθος του Πέδρο Μαρτίνς σε ένα άρτιο σχέδιο που εφάρμοσαν με επιτυχία οι παίκτες του.

Ο πρώην παίκτης του Ατρομήτου που προτιμήθηκε από τον Σουντανί για τον πάγκο, μπήκε στο 83’ στη θέση του Μασούρα και σε 12 λεπτά μαζί με τις καθυστερήσεις λίγο έλειψε να τα τινάξει όλα στον αέρα. Με απλωμένα χέρια στην πρώτη διεκδίκηση, φάουλ εκτός περιοχής και κίτρινη. Πάλι με ανοικτά χέρια πέντε λεπτά αργότερα και μάλιστα εντός περιοχής!

Πέναλτι από το πουθενά και πάλι καλά που καθάρισε ο "Αγιος" Σα, όπως είχε βαφτίσει κάποτε ο Μίτσελ τον Ρομπέρτο. Θα ήταν κρίμα κι άδικο να μουντζουρωθεί μια νίκη και θα ξεθωριάσει μια πρόκριση, από τη λάθος χρησιμοποίηση ενός εντελώς ανέτοιμου παίκτη. Σε αυτό το επίπεδο, τέτοια λάθη απλά απαγορεύονται!

Σε ένα γήπεδο που δεν συγκέντρωσε περισσότερους από τρεις χιλιάδες θεατές, οι "ερυθρόλευκοι" μπήκαν άνετοι στο γήπεδο. Δεν εισέπραξαν πίεση από την εξέδρα κι αυτό ενδεχομένως επηρέασε σε έναν βαθμό την αυτοσυγκέντρωσή τους, καθώς πέρα από τη γενικότερη οργάνωση της ομάδας, υπήρξαν αρκετά ατομικά και αβίαστα λάθη. Σχεδόν απ' όλους τους αμυντικούς. Ακόμη και από τον "βράχο" Σεμέδο, ο οποίος καθάρισε δύο δύσκολες φάσεις στα ίσια και με περίσσια ψυχραιμία, αλλά κάποια στιγμή επέτρεψε σε αντίπαλο να τον κοντράρει και να ξεκινήσει αντεπίθεση.

Γενικά η τακτική του Ολυμπιακού απέδωσε σωστά στο πιο μεγάλο μέρος του αγώνα. Μόνο στα κομμάτια που οι γηπεδούχοι πρέσαραν συντονισμένα έξω από την περιοχή και μάζεψαν δεύτερες μπάλες, δημιούργησαν άγχος στην εστία του Σα, αλλά και πάλι καθαρή ευκαιρία δεν έφτιαξαν. Ό,τι έγινε, έγινε από το λάθος του Πορτογάλου κίπερ που πήγε να γλιτώσει ένα κόρνερ, από μια δύο κακές εκτιμήσεις του Ομάρ κι από ορισμένες λάθος πάσες στον άξονα.

Τον έλεγχο του αγώνα, πάντως, ουδέποτε τον έχασαν οι φιλοξενούμενοι. Έβαλαν κάτω τη μπάλα, τη γύρισαν σωστά, έψαξαν την αδύνατη πλευρά, κοντρόλαραν το ρυθμό, ισορρόπησαν στην κατοχή μπάλας (54-46), είχαν περίπου τις ίδιες επισκέψεις στα αντίπαλα καρέ (8-6) στο πρώτο μέρος. Αυτό που δεν είχαν στα πρώτα 45' ήταν έναν πιο ορεξάτο Ποντένσε και φυσικά τον... Φορτούνη, τον παίκτη που μπορεί με την ποιότητά του να κάνει το απρόβλεπτο, έστω κι αν ο Βαλμπουενά πάλεψε πολύ.

Ο έμπειρος Γάλλος είχε ρυθμό και διάθεση, έβγαλε ένταση, κράτησε σωστά τη μπάλα, την μοίρασε, αλλά του έλειψε αρχικά η έμπνευση που θα έβαζε δύσκολα στην άμυνα της Μπασάκ, ενώ και ο Γκερέρο στην επίθεση δεν φάνηκε ιδιαίτερα, πλην μιας επικίνδυνης κεφαλιάς από σέντρα του Τσιμίκα που ανάγκασε τον Σετζού να διώξει προ της γραμμής.

Η τουρκική ομάδα με πολλούς ποιοτικούς παίκτες στη διάθεσή της, ζητούσε τη μπάλα, έβγαλε συνεργασίες και τρίγωνα σε μικρό χώρο, αλλά από ουσία και από ένταση, έμεινε στα πολύ ρηχά. Οι σωστές τοποθετήσεις των παικτών του Πέδρο Μαρτίνς και οι μικρές αποστάσεις, δεν επέτρεψαν στους γηπεδούχους να πατήσουν περιοχή, ενώ όταν έχαναν τη μπάλα, επιχειρούσαν χοντροκομμένα φάουλ, με αποτέλεσμα να μετρήσουν τέσσερις κάρτες σε ένα ημίχρονο.

ΜΕ ΠΑΤΗΜΕΝΟ ΤΟ ΓΚΑΖΙ

Όλα αυτά μέχρι την ανάπαυλα. Από τα αποδυτήρια μετά το... μασάζ του Μαρτίνς βγήκε άλλος Ολυμπιακός. Πολύ καλύτερος. Αποφασισμένος όχι μόνο να περιμένει, ούτε απλά να κρατήσει μπάλα, αλλά να επιτεθεί. Με την ίδια διάταξη, αλλά περισσότερη ορμή. Κι όταν αυτό συνέβη δέκα λεπτά ήταν αρκετά για να γίνει η δουλειά.

Ο δαιμόνιος Βαλμπουενά είδε με την άκρη του ματιού του την κίνηση του Μασούρα στο 2ο δοκάρι, του την έστειλε συστημένη και ο διεθνής ακραίος την έστειλε σαδιστικά με κεφαλιά... μοιρογνωμόνιο στο απέναντι πλαϊνό δίχτυ. Τόσο απλό, τόσο υπέροχο.

Όπως στη ρεβάνς με την Πλζεν, έτσι και στην Πόλη, το γκάζι κατέβηκε με το ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και το χρυσό γκολ ήρθε με συνοπτικές διαδικασίες. Από τα πόδια του μικρόσωμου αλλά θαυματουργού Ματιέ, μάλιστα, γεννήθηκε το πρώτο γκολ, όπως και στον επαναληπτικό με τους Τσέχους. Πολλή βενζίνη δεν έχει στο κοντέρ, αλλά όση έχει ο πολυμήχανος Βαλμπουενά ξέρει πώς να την ξοδέψει και να την αξιοποιήσει μέχρι την τελευταία σταγόνα.

Από το μπλοκάκι του Μαρτίνς ήταν βγαλμένο λες και το δεύτερο μέρος. Με έναν Ολυμπιακό κυριαρχικό, μυαλωμένο, σοβαρό. Μετά το 70' που μπήκε και ο Καμαρά, πρώτη αλλαγή όπως και στα δύο προηγούμενα παιχνίδια, η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε νωρίτερα.

Κάπου εκεί, όμως, ήρθε η απότομη χαλάρωση. Ακόμη και κόντρα σε δέκα παίκτες, μετά την αποβολή, οι "ερυθρόλευκοι" έχασαν κατά διαστήματα την αυτοσυγκέντρωσή τους κι έδωσαν δικαιώματα με τον Μπρούνο να επιχειρεί... χαρακίρι, αλλά ευτυχώς το σταμάτησε ο Σα.

Ο Βραζιλιάνος εξτρέμ ήταν τόσο εκτός κλίματος που ακόμη και σε μία αντεπίθεση με το μισό γήπεδο άδειο μπροστά του, δεν κατάφερε να στείλει τη μπάλα απέναντι στον ολομόναχο Ποντένσε, παρά σημάδεψε τα πόδια του μοναδικού αμυντικού που είχε μπροστά του. Σε αυτό το επίπεδο, οι ευκαιρίες δεν είναι πολλές. Ή τις αρπάζεις και προχωράς, ή τις χάνεις και βγαίνεις από το κάδρο.

Λίγο έλειψε με τις χοντράδες του Μπρούνο να χαθεί η νίκη, η μισή πρόκριση, η τόση προσπάθεια όλης της ομάδας. Πάλι καλά δηλαδή που ο Θεός κι ο Σα είχαν αντίθετη γνώμη και γλίτωσαν την... αυτοκτονία. Κι όλα αυτά χωρίς ο Ολυμπιακός να πιάσει μεγάλη απόδοση. Απλώς το σωστό σχέδιο και η συνολική δουλειά κάλυψαν όχι μόνο τις αρετές της Μπασάκ, αλλά και τα ατομικά λάθη των περισσότερων.

Πολύ καλή δουλειά, πλην του σπουδαίου Σα, έκαναν οι δύο μπακ, Ομάρ και Τσιμίκας, ήρεμη δύναμη ο Γκιλιέρμε στον άξονα, πολύ ουσιαστικός ο Μασούρας, πολύτιμος όσο άντεξε ο Βαλμπουενά, άνετοι και ωραίοι Σεμέδο - Μεριά και πάμε παρακάτω...