Ολυμπιακός: Κάτι κουρασμένα παλικάρια

Κάτι κουρασμένα παλικάρια. Στο δικό μου μυαλό, με αυτές τις τρεις λέξεις μπορεί κανείς να περιγράψει την εμφάνιση του Ολυμπιακού στο Κίεβο.

Από λάθη; Ένα σωρό, θα τα περιγράψουμε και παρακάτω. Όποιος, όμως, θέλει να δει το δάσος κι όχι το δέντρο, εύκολα θα καταλάβει ότι απλά οι "ερυθρόλευκοι" δεν μπορούσαν πολλά περισσότερα στο "Ολιμπίσκι".

Επαναλαμβάνω, επειδή δεν μπορούσαν, όχι επειδή δεν ήθελαν. Η διάθεσή τους φάνηκε μέχρι τις καθυστερήσεις, όταν πάλεψαν και με την κούραση, αλλά κυρίως με τον δικό τους κακό εαυτό. Όταν βλέπεις σε ένα 90άλεπτο να γίνονται τουλάχιστον 20 λάθος πάσες στα πέντε μέτρα, χωρίς πίεση, αυτό δεν είναι θέμα προπονητή ή τακτικής, αλλά κόπωσης των παικτών. Έλλειψη δυνάμεων και καθαρού μυαλού.

Είχε Γολγοθά να ανέβει ο Ολυμπιακός τον τελευταίο καιρό. Για να μην πάμε μακριά τη βαλίτσα, θεωρώ ότι τώρα θα γνώριζε τον αντίπαλό του στους 16 του Europa, αν τα παιχνίδια με τη Ντινανό δεν είχαν γίνει μεταξύ των ντέρμπι με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ. Οι "ερυθρόλευκοι" άδειασαν στο β' μέρος του ντέρμπι της Κυριακής. Στράβωσε από την αρχή το ματς, τα έδωσαν όλα στη συνέχεια για να μετατρέψουν το 0-1 σε 4-1 και κάπου εκεί σώθηκε η βενζίνη. Ψυχή τε και σώματι.

ΧΩΡΙΣ ΑΝΑΣΕΣ ΚΑΙ ΦΡΕΣΚΑΔΑ

Φάνηκε η ομάδα στο Κίεβο ότι δεν είχε ανάσες. Δεν είχε φρεσκάδα, ρυθμό, ένταση, καθαρό μυαλό. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πιο φρέσκοι ήταν ο Μπουχαλάκης και ο Μασούρας... Η Ντιναμό δεν ήταν καλύτερη, αλλά ήταν πιο "φρέσκια".

Τακτικά, το πλάνο δεν ήταν άσχημο. Συντονισμένη άμυνα στο μισό γήπεδο, σχετική ασφάλεια στα μετόπισθεν, κοντρόλ παιχνίδι. Με 56% κατοχή έκλεισαν οι Πειραιώτες την παρουσία τους στην έδρα της Ντιναμό. Με μοιρασμένες τελικές (11-9).

Για μία ακόμη φορά, όμως, δέχθηκαν ένα πολύ φθηνό γκολ, στην πρώτη τελική των γηπεδούχων, όπως συνέβη με την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ, στο πρώτο ματς με τους Ουκρανούς και δεν συμμαζεύεται. Πριν φτάσουμε στις επιλογές του Μαρτίνς που θα μπορούσαν να είναι διαφορετικές, θα μου επιτρέψετε να διαφοροποιηθώ από πολλούς που αποθεώνουν τον Παπ Αμπού Σισέ.

"ΚΑΡΜΑΝΙΟΛΑ" ΤΑΚΤΙΚΑ Ο ΣΙΣΕ

Στα δικά μου μάτια ήταν και παραμένει ο πιο αδύναμος κρίκος της άμυνας του Ολυμπιακού. Το παιδί είναι "τέρας" της φύσης. Αυτό δεν αμφισβητείται. Τσαμπουκάς, δυνατός, γρήγορος για το ύψος του, μπορεί να σε "καταπιεί" στην καλή του μέρα. Όλα αυτά τον έχουν βοηθήσει να φτάσει κι εδώ που έχει φτάσει. Σε τακτικά κομμάτια, όμως, παραμένει... καρμανιόλα. Με όποιον σοβαρό προπονητή μιλήσει κανείς, το ίδιο θα του πει.

Πέρα από το γεγονός ότι θολώνει όταν κάτι δεν πάει καλά στον αγώνα, με τρανό παράδειγμα το εκτός έδρας παιχνίδι με τη Μίλαν, γενικά δεν είναι εύκολο να μπει σε καλούπι. Ειδικά χθες που ο Μαρτίνς αποφάσισε να τον βάλει αριστερό στόπερ, δεν έκανε μία σωστή πάσα σε όλο το ματς! Ο Πορτογάλος καλά το σκέφτηκε, με τις επιλογές που είχε. Προτίμησε να βάλει στην καλή του θέση τον Μεριά, ο οποίος μπορεί να περάσει την μπάλα κάθετα από την πρώτη ζώνη άμυνας των αντιπάλων και πήρε το ρίσκο με τον Σισέ αντί του Βούκοβιτς.

ΟΛΟΙ ΕΧΟΥΝ ΕΥΘΥΝΗ...

Δεν έχει αριστερό πόδι ο Σενεγαλέζος, για να μην τον αδικούμε κιόλας. Αλλά το να μη μπορεί να μαζέψει το... κεφάλι του και να μείνει ήρεμος στην πίεση του αντιπάλου, να κάνει το ένα λάθος πίσω από το άλλο και οι απομακρύνσεις του να είναι "όπου πάει", δεν δικαιολογείται. Μπορεί στο 1-0 ο Μεριά να έχει χάσει τον Σολ που πρόλαβε, ως πιο γρήγορος, να βάλει το σώμα και να κλέψει τη μπάλα, αλλά εκείνος που στο τελείωμα της φάσης καλύπτει το οφσάιντ του Ισπανού σκόρερ είναι ο Σισέ.

Ασφαλώς κι έχουν όλοι ευθύνες, μικρές ή μεγαλύτερες, για τα εύκολα γκολ που δέχονται οι "ερυθρόλευκοι". Και ο Βούκοβιτς έχει κάνει χοντρές πατάτες. Το ακόμη χειρότερο είναι ότι οι μεγαλύτερες από αυτές είναι σε μεγάλα παιχνίδια. Αυτογκόλ με τον ΠΑΟΚ, πάσα στον Κλωναρίδη της ΑΕΚ στη φάση του 0-1, γκολ που φταίει ακόμη περισσότερο ο Σα, αυτογκόλ με την Ξάνθη στα Πηγάδια. Ο Σέρβος, όμως, παρότι αργοκίνητο καράβι, από πλευράς τακτικής είναι συνεπής. Γι' αυτό και παίζει...

ΣΕ ΚΑΚΟ ΦΕΓΓΑΡΙ Ο ΜΑΡΤΙΝΣ

Πάμε τώρα και στον Μαρτίνς. Έγραψα και πριν από μερικές ημέρες ότι ο Πορτογάλος μοιάζει εγκλωβισμένος. Βρέθηκε σε κακό φεγγάρι η ομάδα του, βρέθηκε και ο ίδιος. Εντελώς λάθος ανάγνωση του αγώνα με τον ΠΑΟΚ και "δώρο" το τρίποντο στον Λουτσέσκου, κακό δεύτερο ημίχρονο με τη Ντιναμό και ισοπαλία, τραγικό πρώτο με την ΑΕΚ, εμφάνιση κατώτερη των προσδοκιών στην Ουκρανία.

Μήπως, όμως, του έπεσαν πολλά μαζεμένα; Μήπως δεν είναι εύκολο να μείνει η ομάδα φρέσκια, μετά από τόση καταπόνηση; Προσωπικά θεωρώ λάθος την επιλογή του Σισέ ως αριστερού στόπερ, όπως διαβάσατε παραπάνω. Δεν καταλαβαίνω γιατί εξαφανίστηκε έπειτα από την Τούμπα ο Κούτρης, παρότι έκανε ένα από τα χειρότερα παιχνίδια του. Δε νομίζω ότι ο Τσιμίκας έχει εντυπωσιάσει στα ματς που βρέθηκε στην ενδεκάδα...

Ο Ποντένσε είναι σκασμένος, γεγονός που επηρεάζει και την αμυντική λειτουργία. Μόλις... κρεμάσει ο Πορτογάλος εξτρέμ και δεν μπορεί να κάνει επιστροφές, οι αντίπαλοι μπακ έχουν εντολή να ανεβαίνουν στην πλάτη του και να κάνουν overlap. Κάπως έτσι δέχθηκε γκολ ο Ολυμπιακός από τη Ντιναμό στο 1-1 του αγώνα στο Φάληρο. Ο Φορτούνης παίζει τόσο καιρό με ένα πόδι και ένεση στην ένεση.

Ο Ζιλ Ντίας μπήκε στην ενδεκάδα με ενοχλήσεις και μισή προπόνηση. Τέτοιες παρατηρήσεις, όμως, με αυτή την επιφανειακή και ίσως καφενειακή προσέγγιση, μπορούμε να κάνουμε μέχρι αύριο...

ΤΟΣΟ ΜΠΟΡΟΥΝ ΧΑΣΑΝ, ΓΚΕΡΕΡΟ

Γι' αυτό ξαναλέω. Έσκασε ο Ολυμπιακός και γι' αυτό είδαμε ό,τι είδαμε στο "Ολιμπίσκι". Ακόμη κι έτσι, όμως, με λίγη τύχη θα μπορούσε όχι απλά να σκοράρει, αλλά να φτάσει και στην ανατροπή-πρόκριση. Χασάν – Γκερέρο, Γκερέρο και Χασάν, αυτό το ταβάνι έχουν. Που καταλήγουμε; Από τώρα πρέπει να ξανανοίξει ενόψει καλοκαιριού και το θέμα του στόπερ-ηγέτη, αλλά και το θέμα του "βαρβάτου" σέντερ φορ. Ένα κι ένα κάνουν δύο. Πιο απλό δεν γίνεται.

Για τους εξτρέμ πολλή κουβέντα δεν μπορεί να γίνει, αφού προέκυψε και ο σοβαρός τραυματισμός του Λάζαρου. Μόνο καλύτερη διαχείριση μπορεί να γίνει και πάνω απ' όλα καθαρό μυαλό. Πρώτα απ' όλα για τον Πέδρο Μαρτίνς και τους συνεργάτες του, μετά για όλους τους υπόλοιπους.

Και κάτι ακόμη. Όταν έχεις στα... ρηχά Φορτούνη, Ποντένσε, Γκιλιέρμε, μεγάλο ματς και μεγάλο αποτέλεσμα, δεν γίνεται. Τέλος. Τα πράγματα είναι όσο απλά φαίνονται. Δεν είναι και πυρηνική φυσική. Για ποδόσφαιρο μιλάμε.