Ολυμπιακός: Λίγο πριν την απογείωση
Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος σχολιάζει την παραδοχή του Πέδρο Μαρτίνς για τη μία και μοναδική αδυναμία του Ολυμπιακού που αν βελτιωθεί θα προκαλέσει έκρηξη.
Ο κάθε άνθρωπος που αγαπά τον Ολυμπιακό από τον Βαγγέλη Μαρινάκη έως τον τελευταίο φίλαθλο έχει το δικαίωμα να τον ονειρεύεται με τον δικό του τρόπο. Όταν αγαπάς, περιμένεις και απαιτείς πάντα το καλύτερο. Είσαι αυστηρός στο λάθος, απαιτητικός, μέχρι και το "μπράβο" θα είναι μαζεμένο, προσδοκώντας ακόμη καλύτερες μέρες.
Η ουσία είναι πως έστω και στο 87' οι "ερυθρόλευκοι" την έκαναν τη δουλειά απέναντι στον Ερυθρό Αστέρα και παραμένουν ο μοναδικός ελληνικός σύλλογος με ευρωπαϊκή παρουσία και τον Φλεβάρη, επίτευγμα που πέτυχαν και πέρυσι μέσα από τον όμιλο του Europa League.
Ίσως κάποιοι να ξεχνούν τι χρειάστηκε για να φτάσει ο Ολυμπιακός στους χθεσινούς πανηγυρισμούς. Λησμονούν ίσως το καυτό καλοκαίρι, των τριών προκριματικών γύρων, μέσα από τους οποίους οι "ερυθρόλευκοι" ως "αδύναμοι" και στις τρεις κληρώσεις, ύψωσαν λάβαρο επανάστασης και νίκησαν διαδοχικά Πλζεν, Μπασακσεχίρ, Κράσνονταρ για να εξασφαλίσουν θέση στην κορυφαία των συλλόγων διοργάνωση.
Κάποιοι άλλοι ίσως να ξεχνούν ότι με τον Πέδρο Μαρτίνς στο τιμόνι, σε αυτή τη διαδρομή ενάμιση χρόνου, ο Ολυμπιακός μετράει ως τώρα 7 προκρίσεις, επίτευγμα που θα ζήλευαν πολλοί κόουτς σε παγκόσμιο επίπεδο και με πιο βαρύ βιογραφικό από τον Πορτογάλο. Ανήκω στην κατηγορία εκείνων που ζηλεύουν τον 49χρονο τεχνικό, αλλά για διαφορετικό λόγο. Υποκλίνομαι όχι μόνο στη δουλειά και το προφίλ του, αλλά και στο ότι ποτέ μα ποτέ δεν έψαξε για δικαιολογίες.
ΔΕΝ ΕΨΑΞΕ ΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΙΕΣ
Ουδέποτε στάθηκε σε απουσίες παικτών, ουδέποτε έστησε κάποιον στον τοίχο για ένα λάθος, όσο χοντρό κι αν ήταν, ουδέποτε έψαξε άλλοθι σε απουσίες. Και είναι πολύ σημαντικές οι ρημάδες. Χωρίς Φορτούνη και Βαλμπουενά έπαιξε και νίκησε, έστω και με το φτωχό, αλλά αρκετό 1-0, τον μαχητικό Ερυθρό Αστέρα. Χωρίς τα δύο πρώτα του βιολιά, ο Ολυμπιακός έφτιαξε χθες 27 τελικές. Οι παίκτες του κράτησαν τη μπάλα στα 2/3 του αγώνα (67%).
Ο ίδιος ο Πέδρο Μαρτίνς απαντώντας σε ερώτηση για το πως ένιωσε βλέποντας τον Ελ Αραμπί να σημαδεύει σωστά τρία λεπτά πριν μπούμε στα χασομέρια της αναμέτρησης, παραδέχθηκε ότι “σε αυτό τον πάγκο χάνω χρόνια ζωής”. Πρόσθεσε, ωστόσο, ότι όλη αυτή η πίεση και το άγχος, δεν μετριάζουν την υπερηφάνεια για την καλή και μεθοδική δουλειά των παιδιών του.
Αυτό ακριβώς ήταν και το ερώτημα που θέσαμε υπόψη του, στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου λίγα λεπτά μετά το σφράγισμα του εισιτηρίου για τους “32” του Europa League. " Δεν είναι κρίμα, να παίζει τόσο καλά, να κυριαρχεί, να σκαρώνει τόσες ευκαιρίες, να κολλάει τον αντίπαλο στα σχοινιά, αλλά σε 27 τελικές να πετυχαίνει μόλις ένα γκολ;", ήταν το σχετικό ερώτημα.
ΡΕΑΛΙΣΤΗΣ ΜΑΡΤΙΝΣ
Σα να περίμενε την πάσα ο Πορτογάλος τεχνικός παραδέχθηκε ότι αυτό είναι το σημαντικότερο κομμάτι της πολύ καλής δουλειάς που έχει γίνει ως τώρα στου Ρέντη και χρίζει βελτίωσης: " Να συνεχίσουμε να δουλεύουμε. Είναι το μόνο που μπορούμε να κάνουμε. Σε γενικές γραμμές το παιχνίδι μας είναι ολοκληρωμένο. Είμαστε υπερήφανοι για το ομαδικό πνεύμα. Το δύσκολο είναι να δημιουργείς τόσες ευκαιρίες. Δημιουργούμε 27 τελικές ευκαιρίες, όμως, πραγματικά πρέπει να δουλεύουμε για να βελτιώσουμε αυτό που μας λείπει. Είναι σημαντικό το ότι έχουμε ομαδικό πνεύμα και παλεύουμε έως το τελευταίο λεπτό. Είχε πολλές ευκαιρίες ο Μασούρας, ο Ποντένσε, ο Ελ Αραμπί, ο Καμαρά. Όλοι συμμετείχαν στην επίθεση και αυτό που λείπει είναι στο τελείωμα. Όταν δουλεύεις με αυτόν τον τρόπο, νομίζω ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος για να τα καταφέρεις".
ΔΙΑΦΩΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ;
Μέσα σε εκατό λεξούλες ο σεμνός, ταπεινός, εργατικός, αλλά και ρεαλιστής κόουτς τα είπε όλα. Μίλησε για ολοκληρωμένο παιχνίδι. Ψέματα λέει; Όχι, αν σκεφτεί κανείς συνολικά τον τρόπο που κυριαρχεί ο Ολυμπιακός επί των περισσότερων αντιπάλων του. Ακόμη και κόντρα σε Τότεναμ και Μπάγερν οι “ερυθρόλευκοι” ήταν κυριαρχικοί σε σημαντικά κομμάτια των αγώνων τους, κυρίως εντός έδρας.
Διαφωνεί κανείς ότι ο Ολυμπιακός του Πέδρο Μαρτίνς ξεχειλίζει από ομαδικό πνεύμα; Κι αυτό ισχύει 100%, έστω κι αν μερικές φορές, κυρίως ο Ποντένσε, ξεχνά να τη δώσει δίπλα για να σιγουρέψει το γκολ. Επίσης, είναι μεγάλη αλήθεια ότι στο επιθετικό σκέλος του παιχνιδιού συμμετέχουν οι οκτώ από τους ένδεκα παίκτες της ομάδας. Πλην της επιθετικής τριάδας και των χαφ, είναι έμβολα οι δύο μπακ Τσιμίκας και Ομάρ. Για όσους δεν το πρόσεξαν, το πέναλτι προκαλεί με σέντρα – ξυραφιά ο Ανδρέας Μπουχαλάκης, ενώ ο Καμαρά, έστω και με επιπόλαια σκέψη, πήρε χθες πάνω του τουλάχιστον τέσσερα σουτ εκτός περιοχής.
Αυτό το κάτι που λείπει, λοιπόν, είναι να έρθει πιο κοντά ο αριθμός των τελικών προσπαθειών, με τα γκολ που σημειώνει η ομάδα. Το ίδιο συνέβη και σε άλλα ματς φέτος, όπως στο φετινό με τον ΠΑΟΚ, ή και πέρυσι πάλι με τον ΠΑΟΚ στο Φάληρο, ή στο Κύπελλο με τη Λαμία, ματς που αποτελούν και τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα.
ΕΚΕΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΣΤΙΑΣΕΙ
Ναι, ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να έχει καθαρίσει τον Ερυθρό Αστέρα και την πρόκριση από το πρώτο ημίχρονο. Δεν χρειαζόταν ούτε να γίνει το ματς... ροντέο, ούτε να δει τον χάρο με τα μάτια του έως το 87', ούτε να σκοτώνονται οι παίκτες του για να φτιάξουν 27 τελικές και να βρίσκουν στο φινάλε το γκολ από τα 11 βήματα. Είναι κρίμα κι άδικο για τη συνολική προσπάθεια.
Εκεί, λοιπόν, πρέπει να εστιάσει ο Ολυμπιακός για να βελτιώσει ακόμη περισσότερο την πολύ καλή εικόνα που χτίζει από το καλοκαίρι του 2018 μέχρι σήμερα. Ο Μαρτίνς αποδεικνύει στην πράξη ότι δεν έχει πιάσει ταβάνι όπως δεν έχει πιάσει και η ομάδα του. Η βελτίωση είναι σταθερή, για όποιο θέλει να βλέπει την πραγματικότητα κι όχι να ζει με το όνειρο ή με το συναίσθημα.
Η ομάδα του Πειραιά είναι μέσα σε όλα. Πρώτη στο πρωτάθλημα, έστω και με συγκάτοικο, συνεχίζει στην Ευρώπη από έναν όμιλο που κοίταξε στα μάτια δύο μεγαθήρια. Έκανε αυτό που έπρεπε κι έβαλε ακόμη πιο ψηλά τον πήχη. Ζόρισε και την Τότεναμ και την Μπάγερν στο σπίτι του. Με τους Λονδρέζους πάλεψε κι εκτός, αλλά πλήρωσε τις “λεπτομέρειες”, κατά δήλωση του Μαρτίνς, που κάνουν τη διαφορά σε αυτό το επίπεδο.
ΑΦΗΣΤΕ ΗΣΥΧΟΥΣ ΚΟΟΥΤΣ ΚΑΙ ΟΜΑΔΑ
Με λίγα λόγια, αφήστε τον κόουτς και την ομάδα ήρεμους, να συνεχίσουν την καλή δουλειά. Έχουν αποδείξει ότι μπορούν. Ίσως με μία ακόμη κίνηση τον Γενάρη, έναν πιο “έτοιμο” εξτρέμ, από τους άπειρους Λοβέρα, Ραντζέλοβιτς, Μπρούνο και τον -προερχόμενο από χιαστό- Λάζαρο, να γίνει το έργο ακόμη πιο εύκολο. Αυτό, ας το βρουν διοίκηση – προπονητής.
Η ουσία, ωστόσο, είναι πως μέσα από αυτή την εξελικτική διαδικασία, ο Ολυμπιακός οφείλει να γίνει πιο αποτελεσματικός. Αν το πετύχει, όπως πιστεύει και υπόσχεται ο προπονητής του, η αγωνιστική έκρηξη είναι δεδομένη. Ίδωμεν...
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: