Είναι πολλά, πάρα πολλά, όσα έχει καταφέρει να πετύχει ο Ολυμπιακός τα τελευταία 2,5 χρόνια με τον Πέδρο Μαρτίνς στο τιμόνι του. Μια ομάδα που χτίστηκε σχεδόν από την αρχή με μπροστάρη τον Πορτογάλο τεχνικό, ο οποίος με τη στήριξη και την εμπιστοσύνη του Βαγγέλη Μαρινάκη, κατάφερε να δημιουργήσει μία από τις κορυφαίες “ερυθρόλευκες” ομάδες όλων των εποχών, για να μην πω την κορυφαία και ίσως φανεί υπερβολική προσέγγιση.

Από το πρώτο παιχνίδι με αυτόν τον προπονητή στον πάγκο, εκείνο απέναντι στη Λουκέρνη, το καλοκαίρι του 2019, είδαμε ένα σύνολο που παρά τα πολλά νέα πρόσωπα, είχε αρχή, μέση και τέλος, ξεκάθαρο πλάνο και κατεύθυνση μέσα στο γήπεδο. Από τότε μπήκαν τα θεμέλια κι έως τώρα βλέπουμε όλο και κάτι νέο να κτίζεται, είτε αφορά κάποια άλλη ιδέα μέσα στο γήπεδο, ή κάποιον άλλον πρωταγωνιστή.

ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟ, ΑΛΛΑ...

Ο πρόλογος απαραίτητος θεωρώ για να μην ξεχνιόμαστε. Αυτός ο Ολυμπιακός έχει φτάσει σε ένα επίπεδο να μην έχει αντίπαλο στην Ελλάδα κι αυτό δεν αλλάζει επειδή έχασε ένα ματς, μετά από 33 εκτός έδρας, από τον Παναθηναϊκό, έστω κι αν η συγκεκριμένη ήττα πονάει κυρίως στο γόητρο. Εχθρός του καλού, ωστόσο, όπως λέει και η παροιμία, είναι το καλύτερο. Κι αν ψάξουμε να βρούμε ένα ψεγάδι σε αυτόν τον πολύ υψηλού επιπέδου Ολυμπιακό είναι τα “καμμένα” ημίχρονα. Με αφορμή και το χθεσινό παιχνίδι, μπορεί κάποιος να ισχυριστεί με σχετική ασφάλεια πως πρόκειται για μία αδυναμία που τείνει να εξελιχθεί σε κακό συνήθειο.

Για το χθεσινό ντέρμπι τα είπαμε και το πρωί της Δευτέρας. Προσωπική άποψη, όπως αποτυπώθηκε και στον τίτλο του σχετικού σχολίου, είναι ότι περισσότερο έχασε ο Ολυμπιακός, παρά νίκησε ο Παναθηναϊκός, χωρίς την παραμικρή διάθεση να απαξιώσω τη δουλειά και τη διάθεση του Λάζλο Μπόλονι και των παικτών του. Εξηγήσαμε σε γενικές γραμμές το σκεπτικό, όμως, εδώ υπάρχει και συνέχεια…

ΣΥΜΠΤΩΣΗ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΗ

Και στον αγώνα της Λεωφόρου και στην Τούμπα και με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ, στα τρία πιο δύσκολα εκτός έδρας παιχνίδια της σεζόν δηλαδή, αλλά και σε αρκετά ακόμη παιχνίδια, οι πρωταθλητές δεν μπαίνουν στο γήπεδο με πατημένο το γκάζι. Περισσότερο παίζουν για να κουράσουν τον αντίπαλο, να τον τρέξουν, να τον εξουθενώσουν και να τον “σκοτώσουν” στο δεύτερο, έχοντας, άλλωστε, πέρα από μια καλοδουλεμένη ομάδα και πληθώρα επιλογών στον πάγκο.

Ο professor Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος στα δικά μου μάτια και όχι μόνο έχει πετύχει περισσότερα κι από τον Ερνέστο Βαλβέρδε, αν δούμε έστω τι μπάτζετ είχε να διαχειριστεί ο ένας και τι ο άλλος, δίνει σε ορισμένα τέτοια παιχνίδια την εντύπωση ότι περιμένει έως την ανάπαυλα για να λειτουργήσει στο 100% από πλευράς κοουτσαρίσματος. Έχει μια λογική γνωρίζοντας ότι ο Ολυμπιακός είναι καλύτερη ομάδα, να ροκανίζει τα πρώτα 45’ και να “κατασπαράζει” στη συνέχεια το “θύμα” της.

ΤΟ ΡΙΣΚΟ

Από την άλλη, αυτή η προσέγγιση, εγκυμονεί πάντα ένα ρίσκο. Ποιο είναι αυτό; Να στραβώσει κάτι μέσα στο παιχνίδι, να μπει ένα γκολ και μετά... τρεχάτε ποδαράκια μου. Αυτό έγινε στο παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ και χρειάστηκε ένα στημένο και το πρώτο επίσημο γκολ του Μπα για να σωθεί η ισοπαλία, ενώ χθες που μετά το πρώτο γκολ του Παναθηναϊκού ήρθε και δεύτερο, δεν έφτανε ο διαθέσιμος χρόνος, όπως αποδείχθηκε, για να γυρίσει πάλι το χαρτί.

ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΣΥΝΗΘΕΙΑ

Στο ξεκίνημα της σεζόν, το να σκοράρει ο Ολυμπιακός στο δεύτερο μέρος ήταν περίπου αναμενόμενο. Αυτό συνέβη στην πρεμιέρα με τον Αστέρα Τρίπολης (3 γκολ από το 60’ και μετά), με την Ομόνοια (2-0, με τα γκολ από το 70’), με τον Παναιτωλικό (το 1-0 στο 48’, τελικό 2-0) και σε αρκετά ακόμη παιχνίδια. Στα Γιάννενα, όμως, που ο ΠΑΣ κατάφερε να προηγηθεί, έμειναν εκεί δύο βαθμοί (τελικό 1-1) επειδή πάλι οι “ερυθρόλευκοι” πάτησαν γκάζι μετά από την ανάπαυλα.

ΤΟ 70% ΤΩΝ ΓΚΟΛ ΣΤΟ Β' ΜΕΡΟΣ

Αν το δούμε συνολικά, ο Ολυμπιακός φέτος, έχει πετύχει το 40% των γκολ του στο τελευταίο τέταρτο των αγώνων, ενώ έχει δεχθεί το 30% των γκολ στο πρώτο τέταρτο. Με άλλα λόγια, σε ένα στα τρία παιχνίδια δέχεται γκολ μέχρι το 15’, επειδή προφανώς οι μηχανές δεν έχουν τεθεί σε σωστή λειτουργία και από την άλλη σκοράρει συνήθως στο φινάλε, ενώ στη διάρκεια των β’ ημιχρόνων έχει πετύχει το 71% των φετινών του γκολ στο πρωτάθλημα!

Δεν είναι κακό για μία ομάδα να φορτσάρει στο δεύτερο ημίχρονο. Ο Ολυμπιακός, εξάλλου, έχει αποδείξει τη συνολική ισχύ του εντός των συνόρων κι αυτό το αποδέχονται ακόμη και οι αντίπαλοι προπονητές στο σύνολό τους πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (σ.σ. ο Πάμπλο Γκαρσία είχε μιλήσει για περίπου ισάξιες ομάδες, πριν από το 3-0 του “Καραϊσκάκη”…).

Η ΑΠΟΥΣΙΑ ΕΜΒΙΛΑ

Το ζητούμενο, όμως, είναι ότι μια ομάδα σε αυτό το επίπεδο και τέτοια πληθώρα επιλογών, δεν θα πρέπει να περιμένει από τους… παγκίτες να έρθουν, όπως χθες ο Βαλμπουενά, για να ανάψουν το φυτίλι της επίθεσης. Στο χθεσινό ντέρμπι, όπως αποδείχθηκε στο γήπεδο, το αρχικό πλάνο με 4-3-3, απόντος του Εμβιλά δε λειτούργησε. Ο Γάλλος “σολίστας” με τον Μπουχαλάκη δίπλα του και τον Καμαρά μπροστά τους, έχουν μοιράσει τέλεια του ρόλους και ξέρουν πως να πνίξουν τον αντίπαλο.

Πρόκειται, άλλωστε, για έναν χαφ με τέτοια τεχνική κατάρτιση που μπορεί από πίσω να σπάσει τουλάχιστον μια ζώνη άμυνας και να μεταφέρει τη μπάλα προς την επίθεση. Κάτι τέτοιο με τρίτο χαφ τον φιλότιμο Τιάγκο Σίλβα δεν έγινε, συν ότι δεν μπήκε καθόλου στο πετσί του ρόλου ο Καμαρά, ο οποίος για κάποιο λόγο είχε πολλά νεύρα όπως και ο Μπα. Λες και δεν έχουν συνηθίσει ακόμη στην ιδέα ότι ο καλός τους φίλος, Παπέ Σισέ, συνεχίζει εδώ και μερικές μέρες την καριέρα του στη Γαλλία και τη Σεντ Ετιέν.

ΘΕΜΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗΣ

Αυτό, ωστόσο, είναι κάτι που μπορεί να συμβεί. Κάποιοι παίκτες να μη βρεθούν σε καλή μέρα. Εδώ είναι θέμα συνολικής λειτουργίας και συγκέντρωσης. Πως γίνεται να παίζει ο Ολυμπιακός σε τόσο υψηλές στροφές όταν το ντεπόζιτο αδειάζει και να μη μπορεί να παίξει καλύτερα, ώστε να “καθαρίζει” ματς από το ξεκίνημα; Είναι γεγονός ότι εδώ ο κόουτς θα πρέπει να επέμβει περισσότερο και να βρει το φάρμακο, όπως έχει βρει τόσα και τόσα σε κάθε αναποδιά που έχει συμβεί στην ομάδα από τότε που πρωτοκάθισε στον πάγκο της.

Για πολύ κόσμο, ο Ολυμπιακός θα έπρεπε χθες από τη στιγμή που ο Εμβιλά προληπτικά έμεινε εκτός, να πάει στη Λεωφόρο με καθαρό 4-2-3-1. Δύο κόφτες (Καμαρά, Μπουχαλάκης), μια τριάδα μπροστά τους αποτελούμενη από Φορτούνη, Βαλμπουενά ή Βρουσάι και Ραντζέλοβιτς και τον Ελ Αραμπί μπροστά τους. Η επιλογή Χασάν, έγινε για τρεις λόγους.

Πρώτον επειδή είναι σε φόρμα. Δεύτερον επειδή το γήπεδο είναι μικρότερων διαστάσεων και η μπάλα θα πήγαινε πολύ στον αέρα, όπως κι έγινε. Κάτι αντίστοιχο είχε επιλέξει ο κόουτς και στη Ριζούπολη. Τρίτον για να έχει φρέσκο τον Γιουσέφ, στο ματς της Πέμπτης. Ήταν μια απόφαση, πάντως, που δεν δικαιώθηκε. Ο Ελ Αραμπί σε αντίθεση με Χασάν, Ανδρούτσο και Μασούρα τη δική του ευκαιρία την έκανε γκολ. Γι’ αυτό είναι κι ένας από τους πιο χαρισματικούς σκόρερ που έχουν φορέσει την ερυθρόλευκη.

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΙ ΣΙΣΕ

Στο μεταξύ, επειδή έχει γίνει πολλή κουβέντα και για την παρουσία του Σωκράτη Παπασταθόπουλου στο αρχικό σχήμα, θα πρέπει να διευκρινίσουμε τα εξής. Ο “Πάπα” έπρεπε να πάρει μια ώρα αγώνα για να ανεβάσει στροφές ενόψει του αγώνα της Πέμπτης με την PSV. Κακός δεν ήταν σε καμία περίπτωση. Σοβαρό λάθος δεν έκανε. Σίγουρα, ωστόσο, είναι ακόμη βαρύς, μιας κι έχει να παίξει σε ροή αγώνων εδώ κι ενάμιση χρόνο. Με τον Σωκράτη στη μηχανή, ο Ολυμπιακός απέκτησε έναν κεντρικό αμυντικό με προσωπικότητα, παραστάσεις, τσαγανό, εμπειρία, εξαιρετική τεχνική και δυναμισμό στο παιχνίδι. Από την άλλη, έχασε τον Σισέ, ο οποίος παρά τις γκέλες του, είναι ένα παιδί πάρα πολύ αθλητικό, με πολύ καλή ταχύτητα για το ύψος του, τέρας της φύσης. Θα χρειαστεί, λοιπόν, χρόνο για να σεταριστεί η άμυνα στα νέα δεδομένα και να αποδώσει τα αναμενόμενα.

Η ΕΠΙΛΟΓΗ ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΥ

Τέλος, η επιλογή Ανδρούτσου, ο οποίος ειδικά στο πρώτο μέρος αντιμετώπισε πολλά αμυντικά προβλήματα, έγινε κυρίως για να είναι φρέσκος ο Κένι Λαλά στο ματς της Πέμπτης, αλλά κι επειδή ο Γάλλος μπακ είναι λογικό να αντιμετωπίζει ακόμη θέματα προσαρμογής. Κι αυτός, όπως και ο Παπασταθόπουλος θα κριθεί τι μπορούν να κάνουν πάνω στο χορτάρι και σε βάθος χρόνου, όταν έχουν πάρει στα πόδια τους μαζεμένα παιχνίδια. Όλα τ’ άλλα είναι προσεγγίσεις καφενείου...

Δείτε πώς σχολίασαν το ντέρμπι οι Παντελής Βλαχόπουλος και Παντελής Διαμαντόπουλος από την αίθουσα σύνταξης του SPORT24:

Photo credits: Eurokinissi