Ολυμπιακός - Παναθηναϊκός: Αλλάζει πίστα

Ποιος είπε ότι ο Παναθηναϊκός των πιτσιρικάδων του Γιώργου Δώνη είναι πιο νέα ομάδα από τον Ολυμπιακό του Πέδρο Μαρτίνς; Όποιος κι αν το είπε ή το πιστεύει, κάνει λάθος. Μια γρήγορη ματιά να ρίξει κανείς στο αντίστοιχο περσινό παιχνίδι του "Γ. Καραϊσκάκης" αρκεί για να το διαπιστώσει.

Από τους 14 που χρησιμοποίησε ο Όσκαρ Γκαρσία σε εκείνο το 1-1 που καθορίστηκε από ένα πέναλτι εκτός περιοχής, πρόκειται να παίξουν μόνο ο Ομάρ με τον Φορτούνη, ο οποίος –σημειωτέον- πέρυσι είχε χρησιμοποιηθεί ως αλλαγή στο τελευταίο μισάωρο.

Αντίθετα, από πλευράς Παναθηναϊκού είναι τουλάχιστον 5-6 από εκείνους που έπαιξαν στις 4 του Μάρτη, οι οποίοι θα πάρουν ξανά θέση στη σέντρα του "Γ. Καραϊσκάκης" (Κουρμπέλης, Ινσούα, Κολοβέτσιος, Γιόχανσον, Δώνης, Κουλιμπαλί).

Πολύς κόσμος δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμη ότι αυτό που έχει πετύχει ο Ολυμπιακός φέτος είναι περίπου ακατόρθωτο. Χωρίς διάθεση υπερβολής, ελάχιστοι βάζουν ως βάση συζήτησης το γεγονός ότι οι ερυθρόλευκοι έχουν αλλάξει τα 9/11 της ενδεκάδας και πάνω από τα 2/3 του ρόστερ συνολικά.

ΓΡΗΓΟΡΗ ΩΡΙΜΑΝΣΗ

Το ότι η κόκκινη ομάδα με νέο προπονητή και τόσα καινούργια πρόσωπα, έστω κι αν υπήρξαν σημαντικές επιστροφές, έχει καταφέρει να διαγράψει αυτή την πορεία σε Ελλάδα και Ευρώπη αποτελεί υπέρβαση. Μικρή ή μεγάλη ο καθένας μπορεί να το κρίνει.

Εδώ δεν μιλάμε για το βάρος της φανέλας ή το –διαχρονικά- πρωταθληματικόDNA, αλλά το πόσο εύκολο είναι για ένα τόσο φρέσκο σύνολο να ωριμάσει τόσο γρήγορα.

Η καλή δουλειά, τα γερά θεμέλια και η δικαιοσύνη του Πορτογάλου, ο οποίος έχει κάνει πολλά περισσότερα απ’ όσα του πιστώνουν οι πλέον απαιτητικοί, βοήθησαν τον Ολυμπιακό να ωριμάσει μέσα σε λίγους μήνες. Να αποκτήσει ξανά ταυτότητα, πνεύμα νικητή, νοοτροπία πρωταθλητή. Όλα όσα εννοούνται δεν είναι πάντα εύκολα...

Όπως κάθε τι νέο έτσι και ο Ολυμπιακός πρέπει να περάσει τις παιδικές ασθένειες. Αυτές που φάνηκαν στα προηγούμενα ντέρμπι με ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, προκαλώντας ζημιά.

Πρόκειται για δύο παιχνίδια που οι ερυθρόλευκοι μπορούσαν να πάρουν. Τα έφεραν στα χέρια τους, δεν τα κράτησαν σφιχτά. Κόντρα στον "δικέφαλο του Βορρά" έπαιξαν μονότερμα, δημιούργησαν 23 τελικές, δέχθηκαν τέσσερις κι ένα γκολ που έβαλαν μόνοι τους...

ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΠΙΣΤΑ

Στο ΟΑΚΑ έπαιξαν πιο μυαλωμένα, πιο συντηρητικά, προηγήθηκαν με γκολάρα, αλλά δεν διαχειρίστηκαν σωστά το χρόνο. Δέχθηκαν το γκολ απέναντι σε μια ΑΕΚ που έμοιαζε ανήμπορη να αντιδράσει, αλλά αντέδρασε. Κόντρα στον Παναθηναϊκό ο Ολυμπιακός καλείται να αλλάξει πίστα. Να κάνει ό,τι χρειάζεται για να νικήσει μια ομάδα που δεν έχει "πρέπει"!

Κανένα άγχος δεν έχουν οι παίκτες του Παναθηναϊκού. Και να χάσουν δεν πρόκειται κανείς να τους ζητήσει (σοβαρές) ευθύνες. Ο καθένας μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει για μια ομάδα να μπαίνει χωρίς άγχος στο γήπεδο. Να παίζει ό,τι μπορεί όπως μπορεί κι ό,τι γίνει. Αν τα καταφέρει χειροκρότημα, αν δεν τα καταφέρει "δεν πειράζει, πάμε".

Αντίθετα, ο Ολυμπιακός έχει όλα τα "πρέπει" με το μέρος του. Πρέπει να νικήσει επειδή είναι γηπεδούχος, επειδή διαθέτει πιο ακριβό και γεμάτο ρόστερ, επειδή έχει πιο ψηλό ταβάνι, επειδή κανένα άλλο αποτέλεσμα δεν επιτρέπεται. Πρέπει να νικήσει απλά επειδή είναι ο Ολυμπιακός.

ΑΛΛΗ ΜΙΑ ΥΠΕΡΒΑΣΗ

Οι παίκτες και ο προπονητής του, λοιπόν, καλούνται να κάνουν άλλη μία υπέρβαση. Υπέρβαση δεν είναι να νικήσουν τον Παναθηναϊκό των τόσων περιορισμένων λύσεων και των ελάχιστων ποιοτικών επιλογών. Υπέρβαση είναι ότι θα πρέπει οι Πειραιώτες να ξεπεράσουν τον εαυτό τους σε ένα ακόμη παιχνίδι-μονόδρομο. Για εκείνους δεν υπάρχει δικαιολογία, όπως δεν υπήρχε και στα δύο ματς με τη Ντουντελάνζ. Η νίκη είναι υποχρέωση, το στραβοπάτημα καταστροφή.

Το πιο σημαντικό απ’ όλα, όμως, στην οικονομία της συζήτησης και της σεζόν είναι ότι ο Ολυμπιακός εξελίσσεται. Μαθαίνει από τα λάθη του κι επιστρέφει δριμύτερος. Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και ξανά προς τη δόξα τραβά. Έχει τεράστια δυναμική, παίκτες διψασμένους για νέες κατακτήσεις κι ας μην ξέρουν οι περισσότεροι τι σημαίνει πρωτάθλημα.

ΔΑΓΚΩΜΑ ΣΤΟ... ΣΒΕΡΚΟ

Ο Πέδρο Μαρτίνς, πάντως, περιμένει πολλά κι απόψε. Ό,τι καλό είδαμε στα προηγούμενα ντέρμπι κι ακόμη παραπάνω. Περιμένει από την ομάδα του να μπει στο γήπεδο με τέρμα το γκάζι όπως έκανε την Πέμπτη στο 5-1 τουEuropa. Περιμένει να μη χαθεί άλλο ημίχρονο, όπως έγινε σε πολλά φετινά ματς και κατέληξαν σε θρίλερ. Περιμένει συνέπεια, προσπάθεια, ψυχή και δάγκωμα στο... σβέρκο.

Ποντάρει σε δυναμικό α λα "Βικελίδης" ξεκίνημα, αλλά με περισσότερη ουσία και ακόμη μεγαλύτερη διάρκεια. Περιμένει ακόμη δυναμισμό στις μονομαχίες και θέληση. Στα ντέρμπι των "αιωνίων" διαχρονικά δεν νικούσε ο καλύτερος, αλλά εκείνος που άφηνε κάτι παραπάνω στο χορτάρι. Εκείνος που το ήθελε πιο πολύ, που μοχθούσε περισσότερο.

Σε ένα ματς που ο αντίπαλος, δίνει ό,τι έχει και δεν έχει, ο Ολυμπιακός δεν αρκεί να είναι καλύτερος, πρέπει να δώσει ακόμη πιο πολλά στα 90 λεπτά, έστω κι αν μεσολάβησε ένα ακόμη παιχνίδι τρεις μέρες πριν. Είπαμε, δικαιολογίες δεν υπάρχουν, ούτε στα αυτονόητα όταν μιλάμε για τον Ολυμπιακό που υποδέχεται τον Παναθηναϊκό.

Υ.Γ.: Αν πόνταρα σε έναν ποδοσφαιριστή ως ρυθμιστή της αποψινής αναμέτρησης αυτός δεν θα ήταν ο συνήθης ύποπτος Κώστας Φορτούνης, αλλά ο Ντανιέλ Ποντένσε. Το γιατί θα το αναλύσουμε μετά το ματς. Τα υπόλοιπα θα τα δούμε στο γήπεδο...

Υ.Γ.2: Πάμε για ενδεκάδα "Βικελίδης". Με Γκιλιέρμε.