Έγινε πολλή κουβέντα στη διάρκεια της προηγούμενης εβδομάδας για τα πλάνα του Πέδρο Μαρτίνς και του Αμπέλ Φερέιρα ενόψει του κυριακάτικου ντέρμπι που τελικά βρήκε τις δύο ομάδες ισόπαλες ( 1-1). Ήταν ένα αποτέλεσμα που προκάλεσε χαμόγελα στον ΠΑΟΚ και δικαιολογημένη τσαντίλα στον Ολυμπιακό όχι μόνο για τις φάσεις που χάθηκαν, αλλά και για τις λανθασμένες αποφάσεις του διαιτητή.

Αν εξετάσει κανείς ποδοσφαιρικά την όλη ιστορία, ο Πορτογάλος κόουτς των “ερυθρολεύκων” παρέταξε σωστά την ομάδα απέναντι στον συμπατριώτη του, ο οποίος, επίσης, απάντησε με “καθρέφτη” στη διάταξη των γηπεδούχων. Οι δύο τεχνικοί που μίλησαν με πολύ καλά λόγια ο ένας για τον άλλο, ενώ ο κόουτς του ΠΑΟΚ παραδέχθηκε ότι θαυμάζει τον συνάδελφό του για τη δουλειά του, έπαιξαν πρώτα για το “μηδέν” και μετά για τη νίκη.

Κι εξηγούμαι. Ο Πέδρο Μαρτίνς ζήτησε από τους παίκτες του να μπουν δυνατά και να κυριαρχήσουν, αλλά είχε βάλει και γκέμια σε συγκεκριμένους παίκτες. Συγκεκριμένα, είχε δώσει εντολή σε Τσιμίκα και Ομάρ να μην κάνουν αλόγιστα overlap αν δεν έχουν κάλυψη στην πλάτη, επειδή φοβόταν τις μπούκες του Λημνιού και του Μπίσεσβαρ.

Αυτός ήταν και ο λόγος που ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε στο πρώτο ημίχρονο να απλώσει το παιχνίδι στην επίθεση να βγάλει συνδυασμούς από τις πτέρυγες και μετά το 15ο λεπτό να μπλοκάρει εντελώς επιθετικά, από τη στιγμή που οι φιλοξενούμενοι πίεζαν συντονισμένα πίσω από τη μπάλα. Ανάλογη εντολή, ωστόσο, είχαν και οι εξτρέμ. Ο Μασούρας να προσέχει τον Μάτος και ο Ποντένσε τον Γιαννούλη. Αντίστοιχες εντολές είχαν δοθεί και από την άλλη πλευρά.

ΓΥΡΙΣΕ Η ΚΑΤΟΧΗ ΜΠΑΛΑΣ

Κάπως έτσι κι ενώ η κατοχή μπάλας στο πρώτο 20άλεπτο είχε φτάσει στα επίπεδα του 71-29%, στη συνέχεια και μέχρι το 40' γύρισε στο 40-60%. Σε αυτό το διάστημα, ο δικέφαλος βρήκε και το γκολ, από ένα ανόητο φάουλ εκτός περιοχής, από κακή αντίδραση των στόπερ στη ζώνη, την ώρα της εκτέλεσης του Μίσιτς και την κουταμάρα του Σα, ο οποίος για δεύτερο σερί παιχνίδι ευθύνεται και στερεί βαθμούς από την ομάδα του. Ο Πορτογάλος είναι σπουδαίος κίπερ, αλλά η ασφάλεια του αναντικατάστατου ίσως να έχει προκαλέσει και μια χαλάρωση που τελευταία πληρώνει η ομάδα.

Το 0-1 και το γενικότερο μπλοκάρισμα στο επιθετικό κομμάτι από τη στιγμή που έπεφταν δύο και τρεις αντίπαλοι στον Γκιλιέρμε που έπαιρνε στην πρώτη πάσα ή στον Βαλμπουενά που πάλευε ανάμεσα στα θηρία, προκάλεσε την άμεση αντίδραση του Μαρτίνς, ο οποίος στη συνέντευξη Τύπου έκανε λόγο για έλλειψη ιδεών στο επιθετικό σκέλος. Τη μισή αλήθεια είπε. Ναι μεν δεν υπήρχε φαντασία και σωστές επιλογές, με αποτέλεσμα να υπάρξει σωρεία λαθών, από την άλλη, ήταν ξεκάθαρο πως ο Ολυμπιακός σε εκείνο το κομμάτι έπεσε σε έναν πολύ καλά οργανωμένο κι έξυπνο αντίπαλο.

ΤΟΛΜΗΣΕ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΘΗΚΕ

Ο Πέδρο Μαρτίνς, ένιωσε μετά από το 0-1 έντονη την πίεση και πηγαίνοντας κόντρα στη δική του φιλοσοφία και συνήθεια, αποφάσισε να παρέμβει πριν βγει το πρώτο ημίχρονο. Η είσοδος του Σουντανί προκάλεσε ορμή επιθετικά, ένα δεύτερο κορμί στην αντίπαλη περιοχή και έξτρα πίεση στους αμυντικούς του ΠΑΟΚ. Με το 4-4-2 ο Πέδρο Μαρτίνς ουσιαστικά πήρε ένα ρίσκο απέναντι σε έναν αντίπαλο που ούτως ή άλλως έπαιξε πρώτα για να μη χάσει. Ο ΠΑΟΚ ουσιαστικά δεν άλλαξε στα δύο ημίχρονα. Ο Ολυμπιακός μεταμορφώθηκε όταν ο προπονητής του αποφάσισε να λύσει τα γκέμια και να τα παίξει όλα για όλα.

Από τη στιγμή που δόθηκε εντολή να ελευθερωθούν οι δύο μπακ και να επιτεθεί ο Ολυμπιακός με τον τρόπο που γνωρίζει και με όλα του τα όπλα στο χωρό, το ματς γύρισε σαν τραπουλόχαρτο. Ανέβηκε η ένταση, ο ρυθμός, έσφιξε η μέγγενη και ήρθαν τα πάνω κάτω. Πέναλτι που δεν δόθηκε ούτε μέσω VAR, πέναλτι που δόθηκε, καπάκι τεράστια ευκαιρία του Σουντανί, απίστευτο τετ α τετ του Ελ Αραμπί, καθολική υπεροχή, μονότερμα. Κι όλα αυτά με έναν διαιτητή ο οποίος πέρα από τα όποια λάθη του σε συγκεκριμένες φάσεις έκοβε διαρκώς και τον ρυθμό του Ολυμπιακού. Κέρδιζαν φάουλ οι “ερυθρόλευκοι”, προσπαθούσαν να παίξουν γρήγορα και ο Ισπανός έφερνε τη φάση πίσω κόβοντας διαρκώς το ρυθμό. Αυτό ενόχλησε περισσότερο και τον Μαρτίνς, όπως επισήμανε στη συνέντευξη Τύπου

Με λίγα λόγια, μόλις ο Πέδρο Μαρτίνς έγινε πιο τολμηρός, δεν κοίταξε πως θα φρενάρει τον ΠΑΟΚ, αλλά πως θα κάνει τη δική του ομάδα πιο επιθετική είδαμε άλλο ματς. Μετά το 1-1, μάλιστα, και χωρίς τον μαέστρο Βαλμπουενά στο τερέν, οι “ερυθρόλευκοι” παρέμειναν κυρίαρχοι, παρότι έπαιζαν ουσιαστικά με τρεις επιθετικούς (Γκερέρο, Σουντανί, Αραμπί). Κάτι λέει κι αυτό για τη δυναμική της ομάδας, ανεξάρτητα από το ποιοι ήταν στο τερέν. Το θέμα είναι γιατί δεν συνέβησαν όλα αυτά από την αρχή κι όχι στο β' μέρος. Έχουν ασφαλώς ευθύνη και οι παίκτες που από το 46' μασούσαν σίδερα και δεν έχασαν ούτε μία μονομαχία, αλλά την πιο μεγάλη ευθύνη τη φέρει εκείνος που χαράζει τη στρατηγική.

ΠΕΔΡΟ ΜΠΟΡΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ

Δεν είμαι από εκείνους που θα στήσουν στον τοίχο τον κόουτς του Ολυμπιακού. Ανήκω στην κατηγορία εκείνων που εκτιμούν τη δουλειά του από την πρώτη πέτρα και δεν ξεχνώ τι παρέλαβε και τι έφτιαξε από το καλοκαίρι του 2018 μέχρι σήμερα. Αυτό δεν σημαίνει πως δεν κάνει λάθη ή δεν έχει αδυναμίες. Όπως ορθά παραδέχθηκε, ωστόσο, στις δηλώσεις του μετά το σφύριγμα της λήξης “ το ποδόσφαιρο είναι απρόβλεπτο. Κάτι μπορεί να μην πάει καλά και να το αλλάξεις στη διάρκεια του αγώνα. Κανείς δεν ξέρει πως θα κυλήσει ένα ματς και πρέπει να είναι προετοιμασμένος για όλα τα ενδεχόμενα”. Άδικο έχει; Δεν έχει, αλλά η ομάδα του για δεύτερη στη σειρά χρονιά δεν μπορεί να κερδίσει τον μεγάλο της αντίπαλο στην έδρα της. Κι αυτό έχει σημασία, έστω κι αν έχουμε διανύσει μόνο τα πρώτα βήματα αυτού του μαραθωνίου...