Μια στροφή έμεινε για να κλείσει ο κύκλος της φετινής περιόδου. Ο Ολυμπιακός πέτυχε πολλά από το καλοκαίρι μέχρι τώρα, όχι όλα. Έκανε τζακ ποτ στο θέμα του προπονητή, έφτιαξε ομάδα από το μηδέν, με ρόστερ αλλαγμένο σε ποσοστό άνω του 70%, έπαιξε κατά διαστήματα την καλύτερη μπάλα, έχει διαρκώς ανοδική πορεία.

Αυτό αποδεικνύεται από τη διαδρομή... τρένου στη διάρκεια του β’ γύρου, έστω κι αν χάθηκαν –μόλις- δύο παιχνίδια που κόστισαν τα πάντα σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Αναφέρομαι στο ματς πρωταθλήματος της Τούμπας και στη ρεβάνς Κυπέλλου με τη Λαμία. Δύο παιχνίδια «τσάκισαν», πόνεσαν πολύ και «μουτζούρωσαν» τη συνολική εικόνα.

ΕΓΙΝΑΝ ΠΟΛΛΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΑΠ’ ΟΣΑ ΔΕΝ ΕΓΙΝΑΝ

Εν πάσει περιπτώσει, είναι πολλά περισσότερα όσα έγιναν φέτος απ’ όσα δεν έγιναν. Θα πρέπει να είναι κανείς τρελός ή να μην έχει ίχνος ρεαλισμού για να αμελεί ότι ο φετινός Ολυμπιακός δεν έκανε βήματα, έκανε άλματα. Διέγραψε πρωταθληματική πορεία (σ.σ. πέρυσι η ΑΕΚ το πήρε με 70 πόντους, φέτος ο Ολυμπιακός έχει 72 και πάει για 75 αν περάσει νικηφόρα και από την –αδιάφορη πλέον- Λάρισα).

Στα τελευταία του 16 παιχνίδια, νίκησε τα 15, με ωραίο, παραγωγικό, θεαματικό ποδόσφαιρο και με σαφή βελτίωση στις βασικές φετινές του αδυναμίες. Στο «εύκολο» γκολ και στο προβληματικό κέντρο άμυνας. Βέβαια, αυτό είναι το ζουμί στο ποδόσφαιρο. Πόσα γκολ θα βάλεις και πόσα θα φας. Απλά πράγματα. Μπορεί οι «ερυθρόλευκοι» να έσπασαν στη Λαμία την κατοστάρα και να έφτασαν τα 101 γκολ από το ξεκίνημα της σεζόν σε όλες τις διοργανώσεις, αλλά πλήρωσαν τα νεκρά τους διαστήματα. Τις παιδικές ασθένειες που κάθε νέα ομάδα πρέπει να περάσει μέχρι να βρει ισορροπία, ομοιογένεια, αυτοπεποίθηση, ταυτότητα.

ΘΕΤΙΚΟ ΤΟ ΠΡΟΣΗΜΟ, ΑΛΛΑ...

Στη δική μου ζυγαριά, το πρόσημο είναι θετικό από κάθε άποψη. Ο Ολυμπιακός θα μπει στην επόμενη σεζόν ως η ομάδα που έχει τη μεγαλύτερη προοπτική. Όχι ότι ο ΠΑΟΚ δεν έχει καλό ρόστερ. Μια χαρά ρόστερ έχει ο πρωταθλητής «Δικέφαλος», αλλά και μια σαφώς πιο μεγάλη ηλικιακά ενδεκάδα, καθώς και πολύ σοβαρά κενά να καλύψει αν λάβουμε υπόψη τις πολύ σημαντικές απώλειες των Βιεϊρίνια, Μαουρίσιο, Βέρνμπλουμ που κανείς δεν ξέρει πότε θα επιστρέψουν και πώς.

Δεν έχω αμφιβολία ότι ο ΠΑΟΚ θα τα καλύψει τα κενά του. Το ίδιο ελπίζω και πρέπει να κάνει ο Ολυμπιακός για να ξεκινήσει από την ίδια αφετηρία. Συμφωνούμε ότι θέλει έναν Μπεργκ για την επίθεσή του; Ε να τον πάρει. Αδιαπραγμάτευτα. Έναν Μέλμπεργκ για την άμυνα; Επίσης, να τον πάρει κι ας χρειαστεί να γίνει οικονομική υπέρβαση. Τι άλλα κενά πρέπει να καλυφθούν;

Ένας νέος Νάτχο, σίγουρα ένας ή δύο εξτρέμ επιπέδου –καλού- Μιραλάς. Παρεμπιπτόντως ο Βέλγος έκανε πολύ γεμάτη σεζόν στην Ιταλία με τη Φιορεντίνα, το καλοκαίρι θα επιστρέψει στην Έβερτον για να ξαναφύγει και στα δικά μου μάτια, θα ήταν μια χαρά επιλογή. Προσέξτε: Ο Ολυμπιακός φέτος δεν είναι ξέφραγο αμπέλι, όπως πέρυσι που μαζί με τα ξερά κάηκαν και τα χλωρά. Ο Κέβιν στη φετινή ομάδα, θα ήταν άλλος παίκτης, πολύ κοντά σε εκείνον της πρώτης του θητείας.

ΜΙΡΑΛΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΡΕ

Κάθε καλός παίκτης θα κούμπωνε σε αυτόν τον καλοδουλεμένο μηχανισμό. Φανταστείτε σε αυτό το ρόστερ να υπήρχαν Μέλμπεργκ, Μιραλάς και Μπεργκ. Όχι απαραίτητα οι ίδιοι, αλλά τέτοιας ποιότητας παίκτες. Εδώ βάζω την παράμετρο προπονητής. Όπως είδαμε στην περίπτωση Τουρέ, ο προπονητής προτιμά εργαλεία της επιλογής του που βάζουν πάνω απ’ όλα την ομάδα κι όχι την πάρτη τους. Ο Ιβοριανός, ωστόσο, μπορεί να μην είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα, καθώς δεν έδειξε και καμιά τρομερή διάθεση δουλειάς. Ως βετεράνος συμπεριφέρθηκε και βετεράνος εξακολουθεί να είναι, αφού από τότε που κούνησε μαντήλι, παραμένει άνεργος.

ΖΟΣΕ ΣΑ Ή ΡΟΜΠΕΡΤΟ

Επίσης, είναι θεμελιώδες για τον Ολυμπιακό να έχει και την επόμενη περίοδο σταθερή βάση κάτω από τα δοκάρια. Αν ο Ζοσέ Σα θέλει να μείνει και το θέμα είναι οικονομικό που τέτοιο φαίνεται να είναι, πρέπει να βρεθεί η φόρμουλα και να μείνει. Αν όχι, Ρομπέρτο και ξερό ψωμί. Αν επιστρέψει ο Ισπανός, δεν θα γκρινιάξει κανείς που θα φύγει ο Πορτογάλος. Απλά πράγματα.

Υποδείξεις δεν κάνω, ποτέ δεν έκανα, αλλά η άποψή μου είναι ξεκάθαρη. Ούτε προπονητής είμαι, ούτε μπαίνω στο πορτοφόλι κανενός. Ο ίδιος ο Βαγγέλης Μαρινάκης, όμως, υποσχέθηκε -πρόσφατα στη συνέντευξή του- καλύτερη ομάδα ως δώρο προς τον κόσμο που στήριξε αυτή τη νέα προσπάθεια από το ματς με τη Λουκέρνη μέχρι τη Λαμία. Η ομάδα τώρα δεν χρειάζεται μόνο ισορροπία, τεχνογνωσία και μυαλό. Χρειάζεται και παικταράδες που θα κάνουν τη διαφορά. Σε τουλάχιστον πέντε θέσεις. Τέρμα, άξονας (στόπερ, 8άρι, φορ) και φτερά.

Σε μια χρονιά που ανοίγεται χαραμάδα ακόμη και για τους ομίλους του Champions League πρέπει να γίνουν και οι ανάλογες επενδύσεις. Όχι αλόγιστα όπως πρόπερσι που αποκτήθηκαν ένα τσουβάλι μισθοφόροι με συμβόλαια και αγορές εκατομμυρίων που πέρασαν και δεν ακούμπησαν, αφού δεν βρήκαν πού να ακουμπήσουν, αλλά δυνατές κινήσεις εκεί που πρέπει να γίνει η διαφορά.

ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ GAME OF THRONES

Ο Ολυμπιακός έχει μείνει δύο χρόνια μακριά από τη φυσική του θέση. Την κορυφή. Άφησε να χαρούν οι ανταγωνιστές του, αλλά τώρα είναι υποχρεωμένος να αντιδράσει δυναμικά, να απαντήσει, να θωρακιστεί για να επιστρέψει πρωταγωνιστής στο επόμενο Game of Thrones. Τρέλες δεν χρειάζονται όπως δεν χρειάζονται και πειράματα. Είδαμε τι έγινε φέτος στην ΑΕΚ που ουδείς μπήκε στη διαδικασία να αναλογιστεί ότι η περσινή κούπα ήρθε και με μεγάλη δόση τύχης. Με το ρόστερ στα… κόκκινα κι ένα ματς (εκείνο της Τούμπας) που ήρθαν τα πάνω-κάτω.

Τι θέλω να πω; Ο Ολυμπιακός ζητάει 15άρια και 20άρια εκατομμυρίων –και καλά κάνει- για παίκτες που απέκτησε από το μηδέν και τους απογείωσε μέσα σε ένα ή δύο χρόνια ( Σισέ, Κούτρης, Καμαρά). Αν είναι κάποιος ή κάποιοι να πουληθούν σε αυτά τα λεφτά, με γεια, χαρά του και... κορδέλα. Η υπεραξία θα είναι εξωπραγματική. Εκεί, όμως, που πρέπει να τα «χώσει» η διοίκησή του για να ανέβει επίπεδο, πρέπει να το κάνει χωρίς δεύτερη σκέψη.

Φέτος μπήκαν οι βάσεις όχι για ένα πρωτάθλημα, αλλά για τα πέντε επόμενα τουλάχιστον. Η έξτρα ώθηση, όμως, θα γίνει με παικταράδες εκεί που λείπουν κι εκεί που θέλει ο κόουτς. Ε, όλα αυτά τα αυτονόητα όχι μόνο για μένα, αλλά για τον περισσότερο κόσμο, πρέπει να γίνουν, αδιαπραγμάτευτα, για να μετατραπεί η φετινή καλή πορεία σε έκρηξη! Νομίζω ότι κι αυτοί που αποφασίζουν το έχουν καταλάβει και θα κινηθούν ανάλογα. Αν όχι, την επόμενη σεζόν θα στερέψουν και οι δικαιολογίες.

ΣΤΗΡΙΞΗ ΜΕ ΚΑΘΕ ΤΡΟΠΟ

Σε τελική ανάλυση, αυτή η ομάδα με όλα όσα έχει δείξει φέτος, αξίζει να στηριχθεί με κάθε τρόπο. Κι αν ο κόουτς θέλει Χασάν που τον θέλει, δε νομίζω να τον χαλάσει ένας Μπεργκ. Όπως επίσης πιστεύω ότι τα «βαριά χαρτιά» (Φορτούνης, Ποντένσε, Γκιλιέρμε, Ομάρ) δεν πρέπει να κουνηθούν για κανέναν λόγο. Όχι αυτό το καλοκαίρι. Αυτή η ευκαιρία, με όλα όσα έγιναν φέτος δεν πρέπει να χαθεί. Νομίζω ότι καλύτερα απ’ όλους το ξέρει ο Βαγγέλης Μαρινάκης και θα κινηθεί ανάλογα. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.