Σε παιχνίδια όπως το αποψινό ανάμεσα στον Ολυμπιακό και την Αϊντχόφεν στο Philips Stadion (22.00) το καλό κοουτσάρισμα δεν αρκεί να φέρει την πρόκριση. Οι δύο προπονητές πρέπει να αντιμετωπίσουν τη ρεβάνς του 4-2 ως γκραν μετρ στο σκάκι, προκειμένου να σχεδιάσουν όχι μόνο το πλάνο, αλλά και την κάθε κίνηση ξεχωριστά.

Για τη διάταξη και το σχήμα που αναμένεται να παραταχθούν σε μερικές ώρες οι “ερυθρόλευκοι” απέναντι στην ολλανδική ομάδα, σας πληροφόρησε από χθες με κάθε λεπτομέρεια το Sport24.gr. Το 4-3-3 είναι ουσιαστικά μονόδρομος για την τεχνική ηγεσία των πρωταθλητών Ελλάδας απέναντι σε μια ομάδα φύσει επιθετική, αλλά και αλλοπρόσαλλη στο παιχνίδι της. Ικανή να χάνει με 0-2 στο ημίχρονο, αλλά και να νικά με το ίδιο σκορ.

ΟΙ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΣΤΑ ΑΠΟΔΥΤΗΡΙΑ

Στις συζητήσεις που έχουν γίνει το τελευταίο διάστημα μεταξύ του Πέδρο Μαρτίνς και των συνεργατών του, αυτό είναι κυρίως που έχει επισημανθεί. Πως από αυτή την Αϊντχόφεν, δεν ξέρεις ποτέ τι ακριβώς να περιμένεις. Δεδομένα, ωστόσο, πρόκειται για μία ομάδα με πολύ καλές μονάδες και δουλεμένες συνεργασίες στο επιθετικό κομμάτι. Το ερώτημα που τίθεται, λοιπόν, είναι το ακόλουθο. Παίζεις με ένδεκα παίκτες πίσω από τη μπάλα και τους περιμένεις στο μισό γήπεδο; Ή ρισκάρεις, πιέζεις ψηλά και προσπαθείς να τους οδηγήσεις σε λάθη;

ΟΥΤΕ ΠΙΣΩ, ΟΥΤΕ ΜΠΡΟΣΤΑ

Η αλήθεια βρίσκεται κάπου στη μέση. Το να παίξεις παθητικά απέναντι σε μια ομάδα με τέτοια ποιοτικά χαρακτηριστικά είναι σα να την προκαλείς να σε… πετσοκόψει. Αν της δώσεις χώρο και την… προσκαλέσεις κοντά στην περιοχή σου για να αμυνθείς σε εκείνα τα μέτρα, ακόμη και με δύο ζώνες, αντιστοιχεί με απόπειρα αυτοκτονίας. Το να πιέσεις ψηλά, επίσης, ενέχει πολύ μεγάλο ρίσκο. Αν κλέψεις μπάλες και επιτεθείς, θα υπάρξουν ευκαιρίες για γκολ στην άμυνά της που είναι ευάλωτη. Η πίεση ψηλά, ωστόσο, προϋποθέτει και κενούς χώρους πίσω. Ψηλά την άμυνα και δυνατότητα στον αντίπαλο, αν διασπάσει την πρώτη ζώνη, να εκμεταλλευθεί πολλά ελεύθερα μέτρα.

Αυτό έχει εντοπίσει επί της ουσίας και χωρίς πολλές λεπτομέρειες ο κόουτς του Ολυμπιακού και πάνω σε αυτό το σχέδιο έχει καταστρώσει τα πλάνα του. Όχι, δεν θα παρατάξει παθητικά την ομάδα του, με χαμηλωμένες τις γραμμές. Ούτε και θα την τραβήξει στο άλλο άκρο, προκειμένου να κυνηγήσει με μανία τους αντίπαλους αμυντικούς, που σε μια τέτοια περίπτωση μπορεί να πάνε και σε μεγάλες πάσες από τα μετόπισθεν προς την επίθεση. Κάθε μπάλα που διεκδικείται, αφήνει ανοικτά όλα τα ενδεχόμενα. Και για τον αμυντικό και για τον επιθετικό…

ΤΟ ΣΗΜΕΙΟ - ΚΛΕΙΔΙ

Το σχέδιο και συνάμα το “μυστικό” που ο έμπειρος τεχνικός θεωρεί ότι θα αποτελέσει “κλειδί” για την πρόκριση, είναι η ομάδα του να δουλέψει καλά ανασταλτικά, με κοντινές αποστάσεις μεταξύ των γραμμών στο 2ο τρίτο του γηπέδου. Να τραβήξει την αμυντική τετράδα 10-15 μέτρα μπροστά από την περιοχή του Σα, ενώ οι δύο επιθετικοί (τον Ελ Αραμπί στο ανασταλτικό κομμάτι ντουμπλάρει ο Καμαρά, με τη διάταξη στο 4-4-2) να ξεκινούν την πίεση μεταξύ μεσαίας γραμμής και μεγάλης περιοχής της PSV.

Αν αυτό το πλάνο ακολουθηθεί με συνέπεια, προσήλωση και καθαρό μυαλό, η ομάδα του Πειραιά εξασφαλίζει τρία πολύ σημαντικά πλεονεκτήματα. Πρώτον ότι θα παίξει άμυνα σχετικά μακριά από την περιοχή της, άρα θα υπάρχει δυνατότητα να διορθωθεί πιθανό λάθος στο ξεκίνημα της φάσης, είτε από φάση στο “ένας με έναν” είτε από χαμένη διεκδίκηση.

Δεύτερον, η έντονη πίεση στο χώρο του κέντρου, θα βραχυκυκλώσει την κυκλοφορία και το γρήγορο τέμπο που θα επιχειρήσουν να δώσουν οι γηπεδούχοι, ειδικά σε ένα ματς που κυνηγούν το σκορ και η… φούρια τους είναι δεδομένη. Τρίτον, αν οι “ερυθρόλευκοι” μαρκάρουν από εκείνο το σημείο, μεταξύ κέντρου και περιοχής, δώσουν δηλαδή μερικά μέτρα ανάπτυξης στην PSV, θα έχουν την ευκαιρία σε κάθε κλέψιμο, να βγάλουν κόντρα επιθέσεις, χωρίς να χρειαστεί να διανύσουν το... μισό γήπεδο.

Αυτό είναι το βασικό πλάνο προσέγγισης του αγώνα, όπως το έχει εξηγήσει ήδη ο Πέδρο Μαρτίνς, ο οποίος σήμερα σκοπεύει να δείξει στους παίκτες του στιγμιότυπα από το τελευταίο ματς πρωταθλήματος της Αϊντχόφεν με αντίπαλο τη Φίτεσε. Ένα παιχνίδι στο οποίο οι φιλοξενούμενοι προηγήθηκαν (1-0) στο πρώτο μέρος, έχασαν ευκαιρίες για να βάλουν τουλάχιστον άλλα δύο γκολ, αλλά στο τελευταίο 25λεπτο δέχθηκαν τρία γκολ και θα μπορούσαν να δεχθούν άλλα τόσα (τελικό 3-1). Τα δύο τελευταία μάλιστα μέσα σε δύο λεπτά από το 86’ μέχρι το 88’.

“ΟΣΑ ΒΑΛΟΥΜΕ ΚΙ ΟΣΑ ΦΑΜΕ”

Είπαμε, η PSV είναι ομάδα του “όσα βάλουμε κι όσα φάμε”. Κι επειδή είναι πολύ ικανή στο “όσα βάλουμε” κι όχι στο “όσα φάμε”, ο Ολυμπιακός θα πρέπει να είναι έτοιμος σε κάθε γωνιά του γηπέδου. Επίσης, είναι δεδομένο πως δεν επιτρέπεται ο παραμικρός εφησυχασμός, ακόμη κι αν το παιχνίδι φτάσει στο 85’ και είμαστε ακόμη στο 0-0. Τα επιμέρους και τις λεπτομέρειες τα γνωρίζουν ο Πέδρο Μαρτίνς και οι παίκτες του. Εμείς θα τα δούμε στο γήπεδο και μετά θα μπορούμε να πούμε περισσότερα…

Photo Credits: Eurokinissi