Θέατρο σκιών με καραγκιόζηδες
Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος γράφει για τον αγώνα του Βόλου, εκεί όπου έγιναν -χωρίς ίχνος ντροπής- όλα όσα δικαιώνουν εκείνα που φωνάζει εδώ και μήνες ο Ολυμπιακός.
Ο Ολυμπιακός πήγε στον Βόλο με τα προβλήματά του. Τα δικά του. Ανέτοιμος ο Ποντένσε κι εκτός 18άδας (δεν ήθελε να πάρει ρίσκο ο Μαρτίνς στο βαρύ τερέν), εκτός μάχης ο Βαλμπουενά, το ίδιο ο Γκιλιέρμε. Όλα αυτά τα διαχειρίστηκε. Κι ας έχασε τον Μπρούνο και τον Σουντανί. Το ματς ( 0-0) μπορούσε κι έπρεπε να το πάρει.
Δεν τον άφησαν. Ετσιθελικά. Ότι στα δικά του προβλήματα θα του φόρτωναν κι άλλα, ήταν δεδομένο. Τα όμορφα μπλόκα, όμορφα στήνονται. Ο παίκτης που καλύπτει τον Σουντανί, είναι στα τρία μέτρα από τον βοηθό. Μπροστά του! Είδε οφσάιντ ο επόπτης. Οφσάιντ είδαν και οι VARίστες.
Δεν μπήκε καν στον κόπο ο Ευαγγέλου να πει του διαιτητή να ξαναδεί τη φάση. Μήπως, όμως, και το πέναλτι στον Ελ Αραμπί που το είδε, έγινε κάτι διαφορετικό; Σετ πάει η δουλειά. Κόβει ο μέσα στο γήπεδο, ράβει ο απ' έξω. Όπως στην Ξάνθη.
Βγήκε στον αέρα του Sport24 Radio 103,3 ο ίδιος ο κίπερ της Ξάνθης, ο Ισπανός Αμπάντ και παραδέχθηκε δημόσια πως είχε επαφή με τον Ελ Αραμπί στη φάση που ζήτησε πέναλτι ο Ολυμπιακός. Ο ρέφερι Διαμαντόπουλος δεν το είδε. Ο VARίστας Ζαχαριάδης, θαμώνας -οικογενειακώς- στις εξέδρες της Τούμπας στα καλοκαιρινά προκριματικά του ΠΑΟΚ, επίσης. Κάπως έτσι, δύο και δύο, τέσσερις βαθμοί στην πιο κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος, κάνουν φτερά.
Στο ντέρμπι Ολυμπιακού - ΠΑΟΚ, στα δύο πέναλτι σε βάρος του Ποντένσε σφυρίζεται το δεύτερο. Αντίθετα, στο ντέρμπι Παναθηναϊκός - Ολυμπιακός, οι "πράσινοι" παίρνουν με τη βοήθεια του VAR δύο πέναλτι, για να λήξει κι εκείνο το παιχνίδι ισόπαλο. Συμπτώσεις. Επαναλαμβανόμενες. Στο μυαλό πολλών έχει έρθει η γνωστή παροιμία κι άντε να τους πείσεις για το αντίθετο...
ΠΩΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΚΡΙΤΙΚΗ;
Έχω γράψει κι έχω πει αμέτρητες φορές ότι διαφωνώ με την τάση ορισμένων στον Ολυμπιακό να γκρινιάζουν για ψύλλου πήδημα. Όχι επειδή απαραίτητα έχουν άδικο, αλλά επειδή ο Ολυμπιακός είναι τεράστιο μέγεθος για να ασχοληθεί.
Έχουμε φτάσει, ωστόσο, σε ένα σημείο οι "ερυθρόλευκοι" όχι μόνο να μην παίρνουν φάση στο 50-50, αλλά να αδικούνται και συστηματικά, όταν δεν μπορούν ή δεν τους επιτρέπουν οι συνθήκες να βάζουν 3 και 4 γκολ σε κάθε παιχνίδι...
Τι αγωνιστική κριτική, λοιπόν, να γίνει αν σε ένα παιχνίδι που θα έπρεπε να είναι 0-1 από το 17' και 0-2 από το 45', δεν μπήκε κι άλλο γκολ σ' ένα δεύτερο ημίχρονο με τρία δοκάρια; Σίγουρα θα μπορούσαμε να πούμε διαφορετικά πράγματα, αν βρίσκονταν στο γήπεδο έστω δύο από εκείνους που έλειπαν κι έχουν μεγαλύτερο ειδικό βάρος από τον Μπρούνο ή τον Λοβέρα, παρότι πάλεψε ο μικρός και μπράβο του.
Η ουσία είναι πως με αποκορύφωμα τον αγώνα του Βόλου, έγιναν όλα όσα έπρεπε για να δικαιωθούν οι φωνές του Ολυμπιακού εδώ και καιρό. Υποτίθεται ότι το VAR ήρθε για να λύνει προβλήματα. Αν, όμως, κλείνουμε τα μάτια και στο VAR, απλά δεν υπάρχει σωτηρία.
ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΑΛΛΟΙΩΣΗ
Λένε πολλοί ότι λόγω VAR δεν υποδείχθηκε πέναλτι σε βάρος του Ολυμπιακού στη φάση που τράβηξε o Ελ Αραμπί από τη φανέλα τον Μπαράλες. Δεν θα σταθώ στο ότι τέτοιες φάσεις έχουν γίνει κι άλλες πολλές, σε διάφορα ματς της φετινής σεζόν, χωρίς να ασχοληθεί κανείς. Ακόμη, όμως, κι αν δινόταν αυτό το πέναλτι υπέρ του Αστέρα, είχαμε μπροστά μας άλλο ένα 10άλεπτο καθαρού χρόνου συν τις καθυστερήσεις και με το σκορ στο 1-1, αν ήταν εύστοχη η εκτέλεση. Άρα εδώ δεν μιλάμε για αλλοίωση αποτελέσματος. Αυτό συμβαίνει σε περιπτώσεις όπως χθες που μπήκε κανονικό γκολ και δεν μέτρησε! Αυτή είναι αλλοίωση αποτελέσματος, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Το αν ο Πέδρο Μαρτίνς θα μπορούσε να έχει βγάλει πέντε λεπτά νωρίτερα από το γήπεδο τον τραυματία Σουντανί, ενώ έχει κάψει ήδη μια αλλαγή (Μπρούνο-Λοβέρα) λόγω τραυματισμού, ή αν θα μπορούσε να βάλει δέκα λεπτά νωρίτερα τον Λάζαρο που όντως έκανε δύο καλές ενέργειες στο ελάχιστο διάστημα που αγωνίστηκε, προσωπικά τα ακούω βερεσέ. Για να ακριβολογώ, είναι λεπτομέρειες, όχι η ουσία.
Η ουσία είναι ότι σε δύο σημαντικές φάσεις που ο Ολυμπιακός είχε δίκιο, δικαιώθηκε ο Βόλος του -δηλωμένου ως διερμηνέα- Μπέου, κάτι που είμαι βέβαιος δεν θα συνέβαινε ποτέ σε ματς του άλλου διεκδικητή του τίτλου...
Αναρωτιέμαι και για κάτι ακόμη. Αλήθεια όταν Παναθηναϊκός και ΑΕΚ σήκωσαν το λάβαρο της επανάστασης για την περίφημη "εξυγίανση", μαζί με τον ΠΑΟΚ, αυτό που συμβαίνει τώρα, ονειρεύονταν και προσδοκούσαν; Αυτό ήθελαν κι επιδίωκαν για τις ομάδες τους; Απλά να μην παίρνει ούτε κουκούτσι και να αδικείται -σε σειρά αγώνων- ο "κακός" Ολυμπιακός; Τουλάχιστον το VAR ήρθε για τις δύσκολες φάσεις. Ή μήπως όχι;
Κι επειδή εκείνοι πρώτοι λένε και ξαναλένε ότι " κάποτε είχαμε κι εμείς καλές ομάδες, αλλά δεν πήραμε πρωτάθλημα...", τι θα λένε άραγε βλέποντας τον Ολυμπιακό του Πέδρο Μαρτίνς που είναι μέσα στο γήπεδο η καλύτερη, έστω βάσει εικόνας, ομάδα;
ΤΟ ΕΙΡΩΝΙΚΟ ΧΕΙΡΟΚΡΟΤΗΜΑ
Όσο για τον Πορτογάλο κόουτς, το μόνο που έκανε με το σφύριγμα της λήξης, ήταν απλά να χειροκροτήσει ειρωνικά. Μέχρι και ο Κριστιάν Καρεμπέ, ο οποίος επί σειρά ετών ανήκει στην κατηγορία των ποδοσφαιριστών/πρεσβευτών της FIFA, βγήκε από τα ρούχα του και πόσταρε τη φάση του Σουντανί. Ακόμη κι αυτό "κάτι" λέει και μπορεί να φτάσει μέχρι τα κορυφαία σαλόνια του παγκόσμιου ποδοσφαίρου. Το τι θα ακολουθήσει θα το μάθουμε, το αργότερο μέχρι το τέλος της σεζόν. Τότε, θα αλλάξουν πολλά. Μέχρι τότε θα έχει ενδιαφέρον, όμως, το τι θα δούμε. Τα ίδια ή θα ξεκινήσουμε έστω από τη σωστή εφαρμογή του VAR;
Όσο υπάρχουν καραγκιόζηδες και μαριονέτες, το θέατρο σκιών στο ελληνικό ποδόσφαιρο θα συνεχίζεται...