Το θέμα είναι πότε νικάς

Και τι έγινε; Προσωπικά με αυτές τις τρεις λέξεις θα περιέγραφα την χθεσινή ήττα του Ολυμπιακού από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα. Ενός Ολυμπιακού εντελώς άδειου από κίνητρα, πλην του γοήτρου, μιας ομάδας που πριν από μία εβδομάδα επισφράγισε την κατάκτηση του τίτλου. Και μόνο το γεγονός ότι στην ομάδα του Πάμπλο Γκαρσία πανηγύρισαν αυτό το 2-0 με τέτοιο τρόπο κι ας βρίσκονται στο -22 στη βαθμολογία, δείχνει πόσο έχει ανοίξει η ψαλίδα με τους “ερυθρόλευκους”.

ΝΑ ΤΟΥΣ ΜΑΛΩΣΟΥΜΕ;

Για να είμαι ειλικρινής, δεν περίμενα πολλά περισσότερα από τους πρωταθλητές στο συγκεκριμένο παιχνίδι. Μπήκαν με φόρα και αέρα στο ματς, έχασαν δύο – τρεις πολύ καλές ευκαιρίες για να προηγηθούν, δεν το κατάφεραν κυρίως λόγω των κακών επιλογών του -γενικά δραστήριου- Μπρούμα. Όσο περνούσε η ώρα, έδειξαν να χαλαρώνουν και τελικά ηττήθηκαν από έναν αντίπαλο που είχε και βαθμολογικό και ψυχολογικό κίνητρο. Ήταν νίκη – οξυγόνο για τον ΠΑΟΚ η συγκεκριμένη, αλλά μέχρι εκεί. Μην τρελαθούμε. Τα ματς που έπρεπε να πάρει ο Ολυμπιακός τα πήρε όταν η μπάλα έκαιγε. Καθάρισε τον ΠΑΟΚ με 3-0 στο Φάληρο, στάθηκε όρθιος στη ρεβάνς (1-1), έδειξε την ανωτερότητά του όταν έπρεπε.

Να τους μαλώσουμε; Να ζητήσουμε ευθύνες επειδή ζήτησαν μια μέρα παραπάνω ρεπό και ο Πέδρο τους έκανε το χατίρι, μετά από τόσο κόπο, τόση προσπάθεια κι ενώ αποδείχθηκαν σε όλη τη διάρκεια της σεζόν πρώτοι μάγκες; Να κατηγορήσουμε τον Αβραάμ που δεν έδιωξε σωστά στη φάση του 1-0 και έδωσε την ευκαιρία στον Ζίφκοβιτς να σκοράρει; Να βάλουμε τιμωρία τον Μπρούμα επειδή στις ευκαιρίες που του παρουσιάστηκαν ενήργησε επιπόλαια; Όχι εγώ…

ΤΟ ΔΑΣΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ

Αυτός ο Ολυμπιακός έχει κάνει (και) φέτος περήφανο τον κόσμο του. Αυτή είναι η γενική εικόνα. Αυτό είναι το δάσος. Όποιος θέλει να δει το δέντρο, κινδυνεύει να μείνει… ξύλο απελέκητο. Έπαιξε στην Τούμπα πειραματική τριάδα στο κέντρο της άμυνας, με τον Αβραάμ να επιστρέφει μετά από ενάμιση μήνα, χωρίς Σεμέδο και Μπα, ενώ ο Χολέμπας επιλέχθηκε για αριστερός στόπερ.

Είναι γεγονός ότι στο πρώτο μέρος οι “ερυθρόλευκοι” έβγαλαν ένταση, ενέργεια, πάτησαν καλύτερα, ουσιαστικά δεν απειλήθηκαν, ενώ στο δεύτερο μέρος είχαν εικόνα αγγαρείας. Το κατανοώ απόλυτα. Αίσθησή μου είναι πως αλλού βρίσκεται η ουσία. Και εξηγούμαι… Ο Πέδρο Μαρτίνς εδώ και αρκετό καιρό έχει αποφασίσει να δουλέψει το 3-4-3 για την επόμενη σεζόν. Όχι για όλα τα ματς, αλλά για εκείνα της Ευρώπης και ενδεχομένως κάποια ντέρμπι εντός των συνόρων.

ΤΟ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΡΩΤΗΜΑ

Εκείνο που δεν ξέρω και περιμένω να το πει ο ίδιος είναι πόσο ικανοποιημένος έχει μείνει συνολικά από αυτό το νέο κοστούμι που προσπαθεί να φορέσει στην ομάδα του. Επίσης, θεωρεί ότι έχει τα κατάλληλα εργαλεία για να το ράψει στο επιθυμητό επίπεδο; Χωράνε σε αυτό το νέο σύστημα παίκτες – κλειδιά όπως ο Φορτούνης και ο Βαλμπουενά; Αποδίδει ή θα αποδώσει καλύτερα με αυτή την προσέγγιση ο Ολυμπιακός από τα πιο δοκιμασμένα 4-2-3-1 ή 4-3-3; Τι άλλο θα χρειαστεί η ομάδα για να μπορέσει ο κόουτς να εφαρμόσει σωστά όσα έχει στο μυαλό του;

Αυτές οι ερωτήσεις περιμένω να απαντηθούν όχι απαραίτητα μέσα στο καλοκαίρι, αλλά και στο ξεκίνημα της επόμενης περιόδου, με τον Ολυμπιακό να πέφτει ξανά στη μάχη των προκριματικών προσδοκώντας πρόκριση στους ομίλους του Champions League για άλλη μια χρονιά. Επειδή ο Μαρτίνς είναι επίμονος περιμένω ότι θα συνεχίσει τη σκληρή δουλειά γι’ αυτό που έχει στο μυαλό του. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι στα τελευταία ματς έχει αφήσει στον πάγκο όχι μόνο τους δύο “μαέστρους”, αλλά και τον Μαντί Καμαρά, ο οποίος δεν ξέρουμε αν θα βρίσκεται στο αθλητικό κέντρο του Ρέντη μέχρι το τέλος του καλοκαιριού. Είναι κι αυτή μια παράμετρος που μπορεί να γυρνά από τώρα στο μυαλό του προπονητή.

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΓΗΠΕΔΟ

Θεωρώ λάθος το να μπει ο οργανισμός του Ολυμπιακού σε οποιασδήποτε μορφής αντιπαράθεση επικοινωνιακή ή άλλη, με τις υπερβολές που μπορεί να ακουστούν από Θεσσαλονίκη μεριά για το χθεσινό ματς. Το ποια είναι η πραγματική διαφορά των “ερυθρολεύκων” από τους παραδοσιακούς αντιπάλους του, το “φωνάζει” η βαθμολογία. Θα έχουμε ίσως την ευκαιρία να πούμε πολλά περισσότερα και στον τελικό του Κυπέλλου αν φτάσουν οι δύο χθεσινοί “μονομάχοι” κι ας μιλάμε για ένα παιχνίδι, στο οποίο θεωρητικά όλα μπορούν να συμβούν.

Το κίνητρο παίζει τεράστιο ρόλο σε όλα. Ανάμεσα σε μια ομάδα με τεράστιο κίνητρο και σε μία με ανύπαρκτο κέρδισε η πρώτη. Όσο ο Ολυμπιακός είχε κίνητρο είδαμε πως αντιμετώπισε τα παιχνίδια του με πολύ πρόσφατα τα παραδείγματα των αγώνων με την ΑΕΚ στο ΟΑΚΑ και τον Παναθηναϊκό στο Φάληρο. Σε τελική ανάλυση είναι πολύ άσχημο για τον ΠΑΟΚ να περιμένει ένα τέτοιο παιχνίδι για να αποδείξει ότι μπορεί να ορθώσει ανάστημα απέναντι στον Ολυμπιακό. Κι ο νοών νοείτω.

Από την άλλη πλευρά και μέχρι τον τελικό και οι “ερυθρόλευκοι” οφείλουν να παραμείνουν σοβαροί και συγκεντρωμένοι. Δεν δικαιούται κανείς να το κλείσει το μαγαζί πριν από το τέλος της σεζόν ή τουλάχιστον μέχρι να ολοκληρωθούν οι υποχρεώσεις στο Κύπελλο. Το χθεσινό ματς θα ξεχαστεί γρήγορα, αρκεί ο Ολυμπιακός να είναι ο εαυτός του εκεί που πρέπει και να μη δίνει δικαιώματα να ανοίγουν στόματα και να βγαίνουν γλώσσες...

Photo Credits: Eurokinissi