Του έδωσε τα κλειδιά
Η μεταγραφική σεζόν έκλεισε για τον Ολυμπιακό με Προτό. Ο Σταύρος Γεωργακόπουλος εξηγεί γιατί ο Μαρινάκης είπε “ναι” σε όλες τις εισηγήσεις του προπονητή, ακόμη και στον πολύπειρο Βέλγο κίπερ και γιατί δεν ήρθε τελικά -ως κερασάκι στην τούρτα- ο Μιραλάς...
Ο Ολυμπιακός έχει κάνει ουκ ολίγες κινήσεις εντυπωσιασμού τα τελευταία χρόνια. Κυνήγησε τα “ονόματα”, τουλάχιστον ένα κάθε καλοκαίρι, αλλά απ' αυτού του είδους τις προσθήκες οι περισσότερες εντυπωσίασαν στα εξώφυλλα και στα αφιερώματα, όχι τόσο στο χορτάρι. Είναι πολύ χαρακτηριστικές οι περιπτώσεις των Αφελάι, Σαβιόλα, Καρντόσο...
Ο κόσμος γουστάρει τους "κράχτες", οι προπονητές όχι τόσο. Προτιμούν εργαλεία που θα τους κάνουν τη δουλειά. Αν έχουν και ποιότητα ακόμη καλύτερα. Κάπως έτσι κινήθηκε φέτος ο Ολυμπιακός. Ο Μαρινάκης δεν εμπιστεύθηκε -έτσι απλά- τον Μπέσνικ Χάσι για τον πάγκο, αλλά του έδωσε και τα κλειδιά αλά... Βαλβέρδε. Στην κυριολεξία.
Πέρασαν όλες, ή σχεδόν όλες οι εισηγήσεις του Κοσοβάρου τεχνικού (σ.σ. δική του ήταν ακόμη και η επιλογή του Εμποκανί, ο οποίος, όμως, κόπηκε στα ιατρικά) από την πρώτη μέρα της παρουσίας του στο τιμόνι της ομάδας μέχρι σήμερα. Και δεν μιλάμε για 2-3 μεταγραφές, αλλά για 14 συνολικά, οι οποίες φέρουν φαρδιά-πλατιά και στη συντριπτική τους πλειοψηφία την υπογραφή του κόουτς.
Για όλους όσους έπιασαν λιμάνι με την υπογραφή του Χάσι, χρειάστηκε να πληρωθούν και οι ομάδες. Ακόμη και για τον Σίλβιο Προτό που τράβηξε τέρμα το σκοινί για να φύγει από την Οστάνδη, παρότι είχε άλλα τρία χρόνια συμβόλαιο με ετήσιες απολαβές στα 700 χιλιάρικα, έφυγαν κάποια χρήματα, προκειμένου η ομάδα του να συναινέσει την τελευταία ώρα των μεταγραφών.
Από 'κει και πέρα, η απόκτηση του Ένγκελς έφτασε στα 7 εκατομμύρια. Των Οφόε, Τζούρτζεβιτς, Καρσελά στα 2,5. 'Αλλα 2 ο Εμενίκε, γύρω 1,5 ο Βούκοβιτς, κάπου εκεί και ο Γκιγιόμ Ζιλέ. Όλοι αυτοί, ωστόσο, στη μεγάλη τους πλειοψηφία κι αυτό έχει μεγάλη σημασία, δεν ήρθαν στον Πειραιά επειδή απλά καλύφθηκαν οι απαιτήσεις τους. Ήρθαν, επειδή ξέρουν καλά τον Χάσι και τον εμπιστεύονται! Είτε είχαν συνεργαστεί μαζί του, είτε μίλησαν μαζί του και πείσθηκαν για το project και το ρόλο τους...
Που καταλήγουμε; Η διοίκηση του Ολυμπιακού προσέγγισε με άκρως ποδοσφαιρική λογική τη σεζόν που μόλις ξεκίνησε. Τοποθέτησε στον πάγκο της τον προπονητή που θεώρησε καλύτερο για να στείλει την ομάδα στα προκριματικά του Champions League, στόχος που επετεύχθη, αλλά του έκανε κι όλα τα χατίρια. Με άλλα λόγια ο Χάσι πήρε ό,τι ζήτησε, αλλά και την ευθύνη των στόχων. Έχει τα υλικά που θέλει για να εφαρμόσει σωστά τη συνταγή. Το πως θα τα συνδυάσει είναι δικός του -αποκλειστικά- λογαριασμός.
Σχετικά με τον Πρότο, είναι σαφές ότι οι "ερυθρόλευκοι" θα βγουν κερδισμένοι από τη στιγμή που αντί για έναν βασικό τερματοφύλακα θα έχουν... δύο. Ανεξάρτητα με το τι έχει συζητηθεί ως τώρα, ανάμεσα στον προπονητή και τους Καπίνο-Προτό, ο 34χρονος Βέλγος πορτιέρε δεν ήρθε για να βλέπει τον Στέφανο να παίζει. Θα δώσει τη μάχη του και από αυτό το συναγωνισμό θα έχει κέρδος η ομάδα από τη στιγμή που ο κόουτς δεν νιώθει ασφαλής με τους Γιαννιώτη, Χουτεσιώτη ως εναλλακτικές επιλογές.
Σχετικά με τον Μιραλάς, το αν έγινε ή όχι παιχνίδι μέχρι την τελευταία στιγμή (σ.σ. ακόμη και την Πέμπτη), είναι περιττό να το συζητάμε. Ο Ολυμπιακός έκανε μεγάλη προσπάθεια για την υπέρβαση, κάθισε στο τραπέζι με την Έβερτον για να εξαντλήσει τα περιθώρια με τη σύμφωνη γνώμη του ποδοσφαιριστή και την πίεση που άσκησε, αλλά η αγγλική ομάδα είχε άλλες προθέσεις. Τελικά, ο Κέβιν έμεινε εκεί, αλλά κάποιοι λένε -με νόημα- ότι ο Γενάρης είναι κοντά και στο ποδόσφαιρο ποτέ δεν ξέρεις τι ξημερώνει...
Σε αντίθεση, πάντως, με αντίστοιχες κινήσεις που έγιναν από άλλες ομάδες στο φινάλε του μήνα, όπως ο ΠΑΟΚ με τον Βιεϊρίνια ή η ΑΕΚ με τον Αραούχο, υπάρχει μια μεγάλη διαφορά. Για τον Ολυμπιακό ο Μιραλάς θα ήταν μια μεγάλη, αλλά έξτρα κίνηση. Στις θέσεις που αγωνίζεται ο Κέβιν το ρόστερ είναι γεμάτο. Ασφαλώς και η παρουσία του θα έδινε το κάτι παραπάνω, δεν το συζητάμε, αλλά και χωρίς τη δική του κλάση, υπάρχουν λύσεις για κάθε γούστο, τόσο στην κορυφή της επίθεσης όσο και στις πτέρυγες.
Δεν ήταν "ανάγκη" ο Κέβιν, αλλά "πολυτέλεια". Ήταν μια κίνηση που ο Μαρινάκης ήθελε να κάνει ως “δώρο” στον κόσμο, αλλά δεν αποδείχθηκε πρόσφορο το... αγγλικό έδαφος. Ωστόσο, προσπάθεια έγινε κι αυτό νομίζω ότι θα το αποτυπώσει και ο ίδιος ο Μιραλάς πολύ σύντομα. Σάββατο πρωί, εκτός απροόπτου, θα έρθει στη χώρα μας με την αποστολή του Βελγίου για το κυριακάτικο ματς με την Εθνική μας ομάδα. Κάτι θα πει στο αεροδρόμιο, αφού όλο και κάποιος θα τον ρωτήσει. Δεν θα πει;