Αν οι μεταγραφές είναι λαχεία, τότε αυτή του Μάρκους Μπέργκ για τον Παναθηναϊκό, είναι δύο Τζακ Ποτ σε ένα. Το να βρει μια ομάδα έναν σέντερ φορ που έχει την ικανότητα να πετύχει μια επίδοση της τάξης των 16 - 17 - 18 γκολ (κάπου τόσα θα φτάσει) σε 34 ματς και παράλληλα να έχει μια άλλη εξίσου σπουδαία επίδοση, αυτή των ασίστ που θα αγγίξει ή και θα ξεπεράσει το 50% των τερμάτων που θα πετύχει, είναι πραγματικά σπάνια περίπτωση.

Είναι άγνωστο τι ακριβώς είχαν κατά νου εκείνοι που τον εμπιστεύτηκαν και τον επέλεξαν, αλλά το σίγουρο είναι πως έχει ήδη ξεπεράσει τις προσδοκίες των περισσότερων. Διότι ο Μπεργκ ήταν όντως ένα στοίχημα, καθώς προερχόταν από αγωνιστική αποχή, από τραυματισμό και έμεινε έξω από το πλήρες πρόγραμμα της μισής προετοιμασίας.

Ωστόσο αυτή την εποχή είναι ο κορυφαίος επιθετικός του ελληνικού πρωταθλήματος, όχι μόνον επειδή σκοράρει, αλλά διότι μπορεί και είναι σημείο αναφοράς στο παιχνίδι της ομάδας του. Ο Παναθηναϊκός «πατάει» το επιθετικό του παιχνίδι, εκτελεστικά και δημιουργικά πάνω στον Μπεργκ και είναι η μόνη ομάδα από αυτές της πρώτης πεντάδας που διαθέτει αυτή την πολυτέλεια. Ειδικά μετά τον τραυματισμό και την μεταγραφή του Μήτρογλου, ο Σουηδός είναι ό,τι καλύτερο κυκλοφορεί σε φορ στη Λίγκα. Υπερέχει δε του νυν επιθετικού της Φούλαμ στη δημιουργία.

Αν δούμε τα δύο τελευταία ματς του Παναθηναϊκού, θα διαπιστώσουμε πως αυτός που αποτέλεσε το μεγάλο στήριγμα στο παιχνίδι του, κάτω από τη σέντρα ήταν ο Σουηδός. Στο «Γ. Καραϊσκάκης» σέρβιρε το πρώτο γκολ στον Πράνιτς και πέτυχε το δεύτερο, τελειώνοντας ουσιαστικά το ματς, ενώ με τον Άρη πέτυχε τρία και δημιούργησε το τέταρτο, που ήταν δεύτερο στη σειρά των «πράσινων» γκολ και ουσιαστικά το καθοριστικό διότι έγινε το 2-1. Μπορεί σωστά η πάσα να πιστώνεται στον Ζέκα (το άλλο σημείο αναφοράς του παιχνιδιού του Παναθηναϊκού), αλλά η ενέργεια που ξεκλείδωσε την άμυνα του Αρη ήταν του Μπεργκ.

Πέρα από τα προσόντα του, την εκτελεστική του ικανότητα και τον ποδοσφαιρικό αλτρουισμό, ο Μπεργκ έχει δύο ακόμα χαρακτηριστικά που τον κάνουν ξεχωριστό και αξιόπιστο. Το ένα έχει να κάνει με το γεγονός πως η μπάλα που παίζει ξεκινάει από το κεφάλι του. Μέσα από το κεφάλι όχι… απέξω. Είναι φορ με μυαλό «δεκαριού». Το άλλο χαρακτηριστικό είναι πως πληροί τον όρο «Σκανδιναβός επαγγελματίας ποδοσφαιριστής». Εχει παιδεία και νοοτροπία τέτοια που τον καθιστούν αξιόπιστο στην παρουσία του, συνολικά, ακόμα και στις μέρες που δεν είναι στα καλύτερά του.

Στο ατομικό και ομαδικό παιχνίδι του Σουηδού προσωποποιείται η πρόοδος που έχει κάνει ο Παναθηναϊκός, αγωνιστικά, από την αρχή της σεζόν ως τώρα, με όλα τα πάνω και τα κάτω του ως ομάδα, που δεν αποκλείεται να ξαναεμφανιστούν προσεχώς. Το πρόσημο όμως είναι ήδη θετικό.

Δεν ήταν άγνωστος ο Μπεργκ στο ευρωπαϊκό ποδόσφαιρο, κάθε άλλο. Ηταν όμως κατά κάποιον τρόπο ξεχασμένος. Ότι ξαναβγαίνει στο προσκήνιο είναι κατόρθωμα δικό του, αλλά και αυτών που τον διαχειρίζονται καθημερινά στις προπονήσεις και τους αγώνες. Αν συνεχίσει έτσι και στην επόμενη σεζόν και με βάση τα χαρακτηριστικά που δείχνει στο γήπεδο, δεν θα είναι απλά μια από τις καλύτερες επιλογές φορ για τον Παναθηναϊκό, αλλά θα αρχίσει να γίνεται κουβέντα για το πόσο ψηλά κατατάσσεται κάτω από την «σταθερά Βαζέχα» - όχι ως μακροχρόνια προσφορά, αλλά ως προς τα χαρακτηριστικά μέσα στο παιχνίδι.