Κάπως έτσι πρέπει να είναι τα πράγματα στον Παναθηναϊκό, σύμφωνα με την εικόνα που καθημερινά παρουσιάζεται στα Μέσα.

Συμβαίνει κάτι που όλοι περίμεναν, αλλά απλά δεν ήταν σίγουροι για την έκταση, την ένταση και το βαθμό των “διπλωματικών διεργασιών” που γίνονται, για να ξεκαθαρίσει το τοπίο ως προς την επόμενη μέρα στα διοικητικά της ΠΑΕ.

Με τον τίτλο του πρωταθλητή δεδομένο, με κείνον του κυπελλούχου να είναι ο επόμενος, κοντινός στόχος, θα περίμενε ίσως κανείς το όλο “σύστημα” του Παναθηναϊκού να είναι πιο ήρεμο. Δεδομένο όμως είναι πως το διοικητικό ζήτημα είναι μπροστά, με εκδοχές, σενάρια, αγωνία και σχετικά λίγες δημόσιες τοποθετήσεις.

Το όλο σκηνικό είναι τόσο “τεντωμένο” που μια λέξη, μια φράση ή μια ενδεχόμενη ερμηνεία των όποιων δηλώσεων, δημιουργεί αναταραχή.

Ο Νικόλας Πατέρας είπε πως ό, τι έχει να πει θα το πει στο Δ.Σ., ως νυν πρόεδρος, μέτοχος αλλά και εν δυνάμει υποψήφιος να μείνει στο πόστο του.

Ο εκ των μεγαλομετόχων Ανδρέας Βγενόπουλος, εμφανίζεται ως “γεφυροποιός” μεταξύ της πλευράς Βαρδινογιάννη και εκείνη του Πατέρα, με μότο πως “είναι περισσότερα αυτά που μας ενώνουν από κείνα που μας χωρίζουν”.

Μίλησαν και οι έχοντες διοικητικά πόστα, δηλαδή οι Αντιπρόεδροι Αντώνης Αντωνιάδης και Γιάννης Βεκρής. Ήταν ήπιοι, καθησυχαστικοί, με έμμεσες θέσεις του στιλ “οι πετυχημένες συνταγές δεν αλλάζουν”, όπως είπε ο πρώτος και “όλα θα πάνε καλά”, όπως ανέφερε ο δεύτερος.

Οι δηλώσεις που εξ ορισμού είχαν βαρύνουσα σημασία ήταν αυτές του Παύλου Γιαννακόπουλου. Και είχαν σημασία διότι είναι αυτός που είναι, έχει το δικαίωμα να μιλάει όταν θέλει χωρίς να του ζητάει κανείς το λόγο, διότι μαζί του “ομιλούν” η τεράστια προσφορά του στον Σύλλογο και η ανεπανάληπτη αυτοκρατορία που έχει δημιουργήσει σε Ελλάδα και Ευρώπη με την ομάδα μπάσκετ.

Χωρίς να πει κάτι διαφορετικό από όσα γράφουν οι εφημερίδες και λένε οι ρεπόρτερς στα ραδιόφωνα, μέτρησε το γεγονός ότι τα είπε ο συγκεκριμένος άνθρωπος. Ό, τι δηλαδή μπορεί να τεθεί θέμα προέδρου, ότι θα αποφασίσουν οι μέτοχοι και πως τον ίδιο δεν τον ενδιαφέρουν οι καρέκλες. Για κάποιους εννοούσε περισσότερα από όσα ανέφερε, ενώ για άλλους απλά παρουσίασε γνωστά πράγματα και περιέγραψε, χοντρικά, την κατάσταση. Μάλιστα σε μια προσπάθεια να κάνει σαφή τα λόγια του, δέχθηκε να βγει τρεις φορές στον “αέρα”.

Η πλευρά που δεν έχει τοποθετηθεί δημόσια, είναι αυτή του μεγαλομετόχου Γιάννη Βαρδινογιάννη. Αυτό δημιουργεί μεγαλύτερη ασάφεια στο κοινό, διότι απλά θα ήθελε να ξέρει.

Υπάρχει όμως και η μυστική διπλωματία. Αυτή που γνωρίζουν μεταξύ τους. Το αποτέλεσμά της θα φανεί τις παραμονές του Δ.Σ. και φυσικά μέσα στο Δ.Σ. Είτε θα πάνε “σκοτωμένοι”, είτε (προ)συνεννοημένοι. Έως τότε το σύστημα θα παραμένει ταραγμένο, με μια πιθανή ύφεση ενόψει του τελικού του Κυπέλλου.

Μέχρι να διαπιστωθεί τι λέγεται, αλλά δεν γίνεται και τι είναι να γίνει αλλά δεν λέγεται, υπάρχει μια πιο λαϊκή ρήση για την κατάσταση: “Όταν σπρώχνονται οι ελέφαντες, μην πάς κοντά, αλλά περίμενε να καθίσει η σκόνη”.

Προς το παρόν, κανείς από τους γύρω και τους απέξω δεν μπορεί να “καταθέσει” κυριολεκτικά, πως “έχω δει με τα μάτια μου τους ελέφαντες να σπρώχνονται”. Τη σκόνη όμως τη βλέπουν και προσπαθούν να την ερμηνεύσουν.