Τον Μίτσελ τον εκθειάσαμε όταν κέρδιζε τη Γιουβέντους και την Ατλέτικο Μαδρίτης, για τον τρόπο που έστησε τον Ολυμπιακό στο Τορίνο, αλλά τώρα πρέπει να τον κριτικάρουμε , γιατί δείχνει να μην αντιλαμβάνεται τις ιδιαιτερότητες και τις ανάγκες του ελληνικού πρωταθλήματος.

Έχουμε ξαναγράψει ότι ο εφετινός Ολυμπιακός στήθηκε για το Τσάμπιονς Λιγκ, όπου είχε θαυμαστά αποτελέσματα, αλλά στην Ελλάδα δεν έχει εντυπωσιάσει σε κανένα από τα 13 ματς , όπου κέρδισε εύκολα μόνο τον Πανθρακικό και την Κέρκυρα.

Ο Μίτσελ είναι δυο χρόνια στην Ελλάδα. Αρχικά πήρε την ομάδα του Ζαρντίμ και διαδικαστικά κέρδισε το πρωτάθλημα που είχε κατακτήσει ο Πορτογάλος, πέρυσι με δική του ομάδα διακρίθηκε στο Τσάμπιονς Λιγκ και κέρδισε περίπατο το πρωτάθλημα, ενώ φέτος έκανε καλές εμφανίσεις στην Ευρώπη, όχι όμως και στην Ελλάδα.

Ο Ισπανός τεχνικός γνωρίζει πολύ καλά ότι στα 25 από τα 34 ματς οι αντίπαλοι θα τον παίξουν κλειστά στο μισό γήπεδο, αλλά και στο ένα τρίτο, σε αγώνες που ο Ολυμπιακός θα έχει κατοχή 60-70%. Ως γνώστης πλέον της ελληνικής πραγματικότητας, έπρεπε να βρει το αντίδοτο με τους παίκτες που διαθέτει, γιατί κακά τα ψέματα ο ίδιος τους επέλεξε, όπως απέρριψε τους Ρομπίνιο, Καρντόσο, Βόσεν και απαίτησε τον Μήτρογλου.

Η ομάδα δεν είναι νέα, αφού δουλεύει από τις αρχές Ιουλίου με κάποιες προσθήκες στη συνέχεια και έπρεπε να βρει ισορροπία, ένα μόνιμο σχήμα στην Ελλάδα και αυτοματισμούς, βρε αδελφέ. Αντί αυτού, βλέπουμε διάφορες ενδεκάδες και διάφορα σχήματα και στην επαρχία έχει κερδίσει 3 ματς, τα 2 με γκολ του Μήτρογλου στις καθυστερήσεις. Ο Ολυμπιακός παίζει με τη φωτιά και κάλλιστα θα μπορούσε να έχει 4 βαθμούς λιγότερους

Απορούμε λοιπόν γιατί ο Μίτσελ δεν βλέπει αυτά που βλέπει όλος ο κόσμος, ότι ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα πρέπει να παίζει με εξτρέμ, να παίζει σε πλάτος για να ανοίγει τις αντίπαλες κλειστές άμυνες.

Για να το πράξει αυτό στη Λιβαδειά πέρασαν 45 λεπτά, προκειμένου να βάλει τον Ντοσεβί και 63΄για να ρίξει στο τερέν τον Αφελάι, που δεν έπαιξε με τα Γιάννινα και χρησιμοποιήθηκε μισό ημίχρονο με τη Μάλμε. Άρα δεν ήταν κουρασμένος. Σαν να μην έφτανε αυτό έβαλε δυο μπακ από την αριστερή πλευρά (Γιαννούλη, Μαζουακού), λες και είχε να αντιμετωπίσει τον Ρονάλντο. Κάτι που δεν έπραξε στη Μαδρίτη όταν έκανε πάρτι η Ατλέτικο από την αριστερή πλευρά του Ολυμπιακού.

Ίσως βέβαια ήθελε να φωνάξει προς τη διοίκηση ότι δεν έχει αριστερό εξτρέμ, αλλά εκτέθηκε με την απόδοση του Αφελάι, ενώ και ο Νοσεβί που ήταν... τσαπατσούλης, βοήθησε να ανοίξει σε πλάτος ο Ολυμπιακός. Γιατί λοιπόν δεν ξεκινάει με δυο καθαρόαιμα εξτρέμ το ελληνικό πρωτάθλημα, αφού αυτό το σχήμα είναι αποτελεσματικό;

Απορούμε λοιπόν με τον Μίτσελ, επειδή είναι γνώστης του ποδοσφαίρου και έξυπνος προπονητής. Ίσως βλέπει και γνωρίζει κάτι που δεν αντιλαμβανόμαστε εμείς. Αλλά τι;

Και στις συνεντεύξεις Τύπου που ακολουθούν, παίρνει θέση ως σχολιαστής και όχι ως μέρος του προβλήματος. Της κακής εικόνας του Ολυμπιακού στο πρωτάθλημα. Λέει για παράδειγμα ότι η ομάδα έχει διαφορετική νοοτροπία στην Ελλάδα και στην Ευρώπη, δεν βρίσκει όμως τον τρόπο να λύσει το πρόβλημα. Αυτή είναι δουλειά του , είναι ο προπονητής και όχι ο παρατηρητής της κατάστασης.

Απορούμε με τον Μίτσελ, γιατί δεν είναι άνθρωπος με εμμονές όπως έχει αποδείξει κατ επανάληψη.

ΥΓ1: Όσο για τον κέντρο της άμυνας, για μια ακόμη φορά ο Ολυμπιακός δέχθηκε γκολ μετά από κεφαλιά αντιπάλου που βρισκόταν ανάμεσα στα στόπερ-αγάλματα και απαιτείται άμεσα ένας παίκτης να καθαρίζει αυτές τις φάσεις, που είναι βούτυρο στο ψωμί ενός ικανού και έμπειρου αμυντικού.

ΥΓ2: Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι ο Μίτσελ ενδιαφέρεται μόνο για την ευρωπαϊκή εικόνα του, επειδή έτσι θα ανοίξουν οι πόρτες στην Ισπανία. Στη χώρα του δεν παρακολουθούν το πρωτάθλημα μας, όπως το Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά για να ξανακουνήσει το σεντόνι ο Ισπανός, πρέπει να πάρει το πρωτάθλημα. Και το ξέρει καλά.