Όταν ο Βαγγέλης Μαρινάκης πρόσφερε ως φίλαθλος του Ολυμπιακού 2 εκατομμύρια ευρώ στον τότε πρόεδρο Σωκράτη Κόκκαλη για να προσλάβει τον Βαλβέρδε, μετά το φιάσκο Ζίκο, οι περισσότεροι πίστεψαν ότι επρόκειτο για επικοινωνιακό τρικ.

Όταν ανέλαβε τον Ολυμπιακό, δεν του …καθόταν καλά ο Λίνεν, αλλά δεν μπορούσε να τον διώξει χωρίς αιτία, αν και δούλευε στο μυαλό του την περίπτωση Βαλβέρδε.

Δεν περίμενε όμως ότι θα χρειαζόταν η … θυσία του αποκλεισμού από τη Μακαμπί για να φύγει ο Γερμανός. Το ήθελε πιο ομαλά, μετά την ήττα στο Ισραηλ όμως ξεχάστηκαν με μιας τα προσχήματα και οι καλοί τρόποι. Η ομάδα χρειαζόταν προπονητή, κι αυτός ήταν ο Βαλβέρδε.

Και για να αποδείξει στον Βάσκο ότι τον ήθελε, τον πίστευε και οραματιζόταν τον Ολυμπιακό με αυτόν στον πάγκο του, πήρε το αεροπλάνο του, πήγε στην Ισπανία και το ίδιο βράδυ συμφώνησε για διετές συμβόλαιο. Όχι για ένα συν ένα, όπως κακώς πίστευε ο κόσμος.

Για να αποδείξει στον Βαλβέρδε ότι τον εμπιστεύεται, αφού ο Βάσκος είχε καεί από το χυλό και φύσαγε και το γιαούρτι.Η πρώτη φορά που κατάλαβε ο Βαλβέρδε πως ο Μαρινάκης ότι λέει το εννοεί, ήταν στην πρεμιέρα στο Καυατζόγλειο με τον Ηρακλή. Τότε που έχασε 2-1, ένα δικό του ματς και οι… συμπολιτευόμενες εφημερίδες έστησαν στο σκαμνί τον Βάσκο γιατί, γιατί, γιατί...

Ούτε μια κακή κουβέντα

Αν τον απέλυε εκείνο το βράδυ θα πανηγύριζαν και θα επαινούσαν τον πρόεδρο που πήρε την κατάσταση στα χέρια του. Ο Μαρινάκης όμως δεν το έκανε, γιατί γνώριζε πολύ καλά ως σοβαρός επιχειρηματίας ότι δεν κρίνεται ένας επαγγελματίας από την πρώτη μέρα.

Όταν ο Ολυμπιακός έχασε από τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα, ξεσάλωσαν οι πάντες. Ο Μαρινάκης όμως απτόητος έλεγε σε όσους τολμούσαν να κάνουν κάποια νύξη «και τι θέλετε να απολύσω τον Βαλβέρδε;»Το ίδιο είπε όταν δεν κέρδισε ο Ολυμπιακός τη Δόξα, κι όταν έχασε από την Ξάνθη.

Εμπιστεύθηκε την επιλογή του και δικαιώθηκε, ενώ είναι χαρακτηριστικό ότι ποτέ δεν είπε έστω και υπο μορφή αστείου κακιά κουβέντα για τον Βαλβέρδε. Δεν τον έχουν ακούσει ποτέ οι φίλοι του να λέει κάτι για τον Βάσκο, ακόμη κι όταν κάποιες επιλογές του φώναζαν από μακριά ότι ήταν λανθασμένες.

Στο θέμα προπονητή ο Μαρινάκης ήταν Άγγλος πρόεδρος. Αόρατος πρόεδρος, που εμφανιζόταν μόνο όταν χρειαζόταν στήριξη ο προπονητής. Κι όλα αυτά χωρίς πολλές πολλές κοινωνικές επαφές , αν και μίλησαν δεκάδες φορές για την ομάδα, μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Άλλες εποχές θα γινόταν πρώτο θέμα η συνάντηση προέδρου του Ολυμπιακού με τον προπονητή του Ολυμπιακού.

Την τελευταία διετία ήταν ρουτίνα. Και ο Βαλβέρδε βέβαια τον αντάμειψε για την εμπιστοσύνη που του έδειξε. Κράτησε τα αποδυτήρια όσο κανένας άλλος, δεν κάμφθηκε από την πίεση του Τύπου για τον Μήτρογλου και της εξέδρας για τον Φετφατζίδη. Έπαιζε όποιος έκρινε , ανεξαρτήτως διαβατηρίου, ότι ταίριαζε στο κάθε παιχνίδι, ενώ όταν έκανε λάθη , δεν είχαν τον χαρακτηρισμό της αδικίας.

Ακόμη κι όταν κάποιοι λίγοι τον αποδοκίμασαν στο ματς κυπέλλου με τον Πανιώνιο, μετά την ήττα από την Ξάνθη συνέχισε το πρόγραμμα του.Και δικαιώθηκε…