Να μιλήσουμε και για την άμυνα του Ολυμπιακού
Η διάτρητη άμυνα του Ολυμπιακού έγινε συμπαγής, ο Αναστασίου ήταν απρεπής προς όλους, ενώ ο Μήτρογλου ζει σε ένα... παράλληλο σύμπαν.
Πολλά ακούσθηκαν και γράφηκαν για το ντέρμπι, αλλά αυτό που δεν σχολιάστηκε είναι ότι η ...διάτρητη και διαμπερής άμυνα του Ολυμπιακού δεν δέχτηκε γκολ για δεύτερο συνεχόμενο σπουδαίο ματς, κι αν την πρώτη φορά κρατήθηκε από τον ...batman Ρομπέρτο, την Κυριακή ο Ισπανός ήταν θεατής γιατί ο Μίτσελ έδεσε χειροπόδαρα τον Αναστασίου, που προσπάθησε να "γαντζωθεί" από τον διαιτητή, διαμαρτυρόμενος από το πρώτο δευτερόλεπτο.
Το περσινό πάθημα έγινε μάθημα για τον Μίτσελ, που έδειξε ότι ξέρει να στήνει επιθετικά , αλλά και συντηρητικά τον Ολυμπιακό, ανάλογα με τις ανάγκες του παιχνιδιού. Κι αφού διαπίστωσε ότι το πρόβλημα της άμυνας του είναι οι μπαλιές στην πλάτη του Αμπιντάλ και του Μποτία, φρόντισε να τις περιορίσει και να τις εκμηδενίσει. Ο Ισπανός τεχνικός δεν παρασύρθηκε από την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που ζητούσε εκδίκηση για το περσινό 0-3, αφού ξέρει πολύ καλά ότι όποιος θέλει τα πολλά χάνει και τα λίγα.
Με δεδομένη την κούραση του ματς με τη Γιουβέντους(σε χειρότερη μοίρα ο Παναθηναϊκός που έπαιξε μια ημέρα αργότερα και μάλιστα στο εξωτερικό) , δεν ρίσκαρε, δεν άφησε τους Καρέλη , Ατζακούν να εκμεταλλευτούν την ταχύτητα τους, είχε την κατοχή της μπάλας και τέσσερις-πέντε παίκτες πίσω από αυτήν. Έτσι περιόρισε τον αντίπαλο σε παθητικό ρόλο και ευτύχησε να έχει απέναντι του έναν προπονητή, τον Αναστασίου, που δεν έκανε κάτι να αλλάξει τη ροή του παιχνιδιού, αφού στηρίχτηκε στο άλλοθι της κακής διαιτησίας και φρόντισε να αποβληθεί, για να το παίξει ήρωας. Ο περσινός Αναστασίου με τον εφετινό έχουν τεράστια διαφορά, καθώς ο Αρτινός προπονητής δεν άντεξε στην πίεση της μεγάλης ομάδας και πέφτει από λάθος σε λάθος. Αστείες δικαιολογίες όταν χάνει, με κερασάκι τη διαιτησία και σιγά-σιγά αρχίζει να γίνεται αντιπαθής και στους οπαδούς του ΠΑΟ, που εκτίμησαν πέρυσι τη δουλειά του. Τεράστια απρέπεια η αποχώρηση του από τη συνέντευξη Τύπου και τα ειρωνικά λόγια του "καλή επιτυχία στον Ολυμπιακό και το ελληνικό ποδόσφαιρο", αλλά και η άστοχη τοποθέτηση του "πήραμε το μήνυμα από την Τετάρτη", αναφερόμενος στον Βαγγέλη Μαρινάκη που ζήτησε , όπως ήταν αναμενόμενο, τη νίκη στο ντέρμπι. Καλά υπάρχει πρόεδρος που να ζητάει την ισοπαλία ή την ήττα; Κι όλα αυτά όταν ο Μίτσελ δεν έχανε την ευκαιρία να τον εκθειάζει για τη δουλειά του. Τον περσινό Αναστασίου βέβαια, όχι τον εφετινό.
Ο Ολυμπιακός δεν άρεσε, από τις 22 τελικές με τον Εργοτέλη έπεσε στις 6 με τον Παναθηναικό, αλλά και από τις 17 της κρητικής ομάδας , έριξε το "τριφύλλι" στο μηδέν. Ίσως είναι η πρώτη φορά σε ντέρμπι, όπου η μια από τις δυο ομάδες δεν έχει ούτε μια ευκαιρία. Κι αντί να ψαχθούν στον Παναθηναικό για το πρόβλημα τους, είχαν έτοιμη τη μόνιμη επωδό για το φταίξιμο της διαιτησίας. Έχουν κουράσει πραγματικά, γιατί εθελοτυφλούν και δεν βλέπουν ότι με ένα σούπερ εύκολο πρόγραμμα βρίσκονται ήδη 9 βαθμούς πίσω από τον ΠΑΟΚ. Ας μας πουν ένα ματς που έχασαν , χωρίς να φταίει η διαιτησία.
Ο Ολυμπιακός λοιπόν κράτησε για δεύτερο παιχνίδι το μηδέν στην άμυνα, γιατί αμύνθηκε όλη η ομάδα, καλύπτοντας τις αδυναμίες των Μποτία, Αμπιντάλ, που δεν έγιναν ξαφνικά καλύτεροι και ωραίοι. Απλά όλη η ομάδα έπαιξε με στόχο να μη δεχθεί γκολ, καλύπτοντας τους διαδρόμους, με δεύτερη σκέψη το γκολ που ήρθε και στα δυο ματς...Και όσοι γκρινιάζουν ότι ο Ολυμπιακός δεν πήρε ρεβανς για το 0-3, ας σκεφτούν ότι κάθε νίκη φέρνει 3 βαθμούς, πολλές φορές "ο σκοπός αγιάζει τα μέσα" και ότι σε 5 ημέρες η ομάδα τους κέρδισε 1-0 τη Γιουβέντους και τον Παναθηναικό. Πέρυσι έπαιξε με την Παρί το καλύτερο ημίχρονο της δεκαετίας, αλλά έφυγε με βαριά ήττα και μηδέν βαθμούς. Ποιά από τις δυο καταστάσεις προτιμούν;
ΥΓ: Για τον Μήτρογλου γράφτηκαν τόσα πολλά κι εμείς απλά θα επισημάνουν ότι το παιδί ζει σε ένα παράλληλο σύμπαν. Μετά το ματς, δεν κατάλαβε την ανοησία του και ζήτησε συγγνώμη για το πέναλτι που έχασε και όχι για το γεγονός ότι αγνόησε για δεύτερη φορά σε σύντομο χρονικό διάστημα τις εντολές του προπονητή του. Ακόμη και ο οξύθυμος Τσόρι, δεν είχε το κουράγιο και τη διάθεση να τσακωθεί μαζί του. Κατάλαβε ότι το παιδί δεν... παίζεται και λούφαξε μέχρι να αναλάβει , όπως οφείλει, δράση ο προπονητής του. Μπορεί ο Μίτσελ να ειρωνεύτηκε τον Μήτρογλου και για τα κιλά του "δεν θα του δώσουμε γλυκό, κι αυτό θα του κάνει καλό" , αλλά αυτός κρίνει, ζυγίζει και αποφασίζει για όλους τους παίκτες. Σχεδίασε βέβαια την ομάδα με Μπενίτες, Πουλίδο, Μήτρογλου, Διαμαντάκο και έμεινε με τους δυο τελευταίους. Να δούμε τι θα πράξει όταν επιστρέψει ο Παραγουανός...