Τέλος εποχής για τους … δεινόσαυρους
Κραυγές απόγνωσης ακούγονται από τις Ομοσπονδίες για τις περικοπές 40% που έγιναν σε όλους τους προϋπολογισμούς, αλλά ήρθε επιτέλους ο καιρός οι "μόνιμοι" παραγοντοπατέρες να αποχωρήσουν, αφού δεν μπορούν να ευθυγραμμισθούν στις ανάγκες της εποχές.
Το μαχαίρι έπεσε παντού και φυσικά δεν θα άφηνε αναίμακτο τον αθλητισμό σοβιετικού τύπου που ευδοκιμεί εδώ και χρόνια στην Ελλάδα και είναι ίσως το τελευταίο κάστρο της παλιάς εποχής, του κρατισμού.
Η Πολιτεία πρέπει και οφείλει να ενισχύει τον αθλητισμό, αλλά ποιόν αθλητισμό;
Την ανάπτυξη και τις εθνικές ομάδες. Μόνο αυτές και όχι τα πρωταθλήματα και τις δημόσιες σχέσεις των ισόβιων προέδρων των ομοσπονδιών.
Ως τώρα ο κάθε πρόεδρος έπαιρνε τα λεφτά από τη ΓΓΑ και έκανε τον καμπόσο. Έφτασε όμως η ώρα να βγουν στην αγορά , να βρουν λεφτά , κι αν δεν μπορούν ας παραχωρήσουν τη θέση τους σε νεότερους και ικανότερους.
Με κρατικά λεφτά ο καθένας μπορεί να κάνει τον πρόεδρο και τον σύμβουλο, αρκεί να έχει περάσει το κατώφλι του ΠΑΣΟΚ ή της Νέας Δημοκρατίας, ανάλογα με την εποχή.
Όπως ακριβώς οι λαϊκιστές βουλευτές και υπουργοί, έτσι και οι καρεκλοκένταυροι πρόεδροι, το μόνο που έχουν να επιδείξουν είναι μια θητεία στην κομματική νεολαία των μεγάλων κομμάτων. Αυτήν εξαργυρώνουν και οι μόνιμοι παράγοντες των ελληνικών ομοσπονδιών.
Καλώς η κακώς βιώνουμε τον καπιταλισμό και το κρατικό χρήμα δεν μπορεί πλέον να συντηρεί τον αθλητισμό. Για να υπάρξουν πρωταθλήματα, πρέπει να υπάρξουν και λεφτά από τον ιδιωτικό τομέα, κάτι που γίνεται στη γειτονική Τουρκία, όπου πρόεδροι είναι επικεφαλής μεγάλων τραπεζικών ομίλων, νοσοκομειακών τραστ, τηλεπικοινωνιακών εταιρειών.
Και κάθε πρωτάθλημα έχει τον δικό του χορηγό. Και από τις ελληνικές ομοσπονδίας πέρασαν βέβαια κατά καιρούς τέτοιοι χορηγοί, αλλά λόγω ανικανότητας , κακού σέρβις, κακοδιαχείρισης και την ποδηγέτηση των προέδρων, έφυγαν κακήν κακώς.
Από σήμερα θα χυθούν τόνοι δακρύων και θα γραφούν άρθρα για τον… θάνατο του ελληνικού αθλητισμού. Κι όμως τώρα είναι η ευκαιρία να αναδειχθούν οι δραστήριοι, οι ικανοί και οι ευέλικτοι παράγοντες. Οι υπάρχοντες δεν μπορούν να εξελιχθούν, τώρα που κόβεται ο ομφάλιος λώρος από το κρατικό ταμείο και αναμένεται να εξαφανισθούν όπως οι δεινόσαυροι.
Η χώρα προσπαθεί να αλλάξει σελίδα, αν και οι περισσότεροι υπουργοί (πλην τριών) σαμποτάρουν την προσπάθεια γιατί αυτοί προκάλεσαν την κρίση και είναι φυσικά ανίκανοι να την ξεπεράσουν. Ε, ας αλλάξει σελίδα και ο αθλητισμός.