Αναλύοντας τους "νέους" του Ολυμπιακού
Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος αναλύει την εμφάνιση, το ρόλο και την απόδοση των νέων παικτών του Ολυμπιακού στο τουρνουά της Τουρκίας και συγκεκριμένα στα φιλικά παιχνίδια απέναντι στην Εφές και στη Φενέρμπαχτσε/Ούλκερ.
Το "Two Nations Cup" ήταν ένα καλό τεστ για τον Ολυμπιακό (αλλά και τον Παναθηναϊκό), καθώς αντιμετώπισε δύο ομάδες του υψηλότερου επιπέδου κι είχε τη δυνατότητα να δοκιμάσει τη νέα του φιλοσοφία, καινούργια στοιχεία τακτικής, αλλά και τα νέα πρόσωπα.
Διαβάστε και τη χθεσινή γενικότερη ανάλυση για τους δύο "αιώνιους".
Αυτά θα μας απασχολήσουν σε αυτό το άρθρο. Πως παρουσιάστηκαν οι... φρέσκοι "ερυθρόλευκοι"; Θα ακολουθήσει, δηλαδή, μια ανάλυση με τη βοήθεια βίντεο του ρόλου, αλλά και του τρόπου παιχνιδιού των τριών ξένων (Χάινς, Λούκας, Χάουαρντ), των κοινοτικών Γκετσεβίτσιους-Άντιτς, αλλά και του Λάζαρου Παπαδόπουλου.
Λάζος ο... πλέι-μέικερ
Ο "Λάζος" ξεκίνησε και τα δύο παιχνίδια και γενικότερα χρησιμοποιείται για συγκεκριμένο διάστημα. Όταν βρίσκεται στο παρκέ οι Πειραιώτες ακολουθούν συγκεκριμένο πλάνο στην επίθεση, αλλά και στην άμυνα, ώστε να εκμεταλλευτούν την ικανότητα του στην επίθεση, αλλά και να κρύψουν την αδυναμία του να "κυνηγήσει" στην άμυνα.
Με τον Παπαδόπουλο στο "5" ο Ολυμπιακός προσπαθεί να του δώσει τη μπάλα, ακόμη και σε καταστάσεις δευτερεύοντος αιφνιδιασμού, θέλοντας να "πάρει" από αυτόν τόσο σκορ, όσο και δημιουργία.
Στο παρακάτω βίντεο βλέπουμε την αποτελεσματικότητα του Παπαδόπουλου, που σε αρκετές φάσεις παίρνει τη μπάλα από τον "4", προκειμένου να έχει τους περιφερειακούς σουτέρ "έτοιμους" στην αδύνατη πλευρά.
Αυτό που θέλει περισσότερο ο Ολυμπιακός από τον Παπαδόπουλο (πέρα από κάποια "σίγουρα" καλάθια, ή φθορά του αντιπάλου) είναι η δημιουργία από το low-post, από "μέσα προς τα έξω" όπως λέγεται χαρακτηριστικά. Και με δεδομένη την ικανότητα του με πλάτη στο καλάθι, το τεχνικό τιμ περιμένει τις αντίπαλες άμυνες να δοκιμάζουν απέναντι του "double-team", αφήνοντας του την άνεση να πασάρει στον αμαρκάριστο.
Γενικά, πάντως, ο βετεράνος σέντερ είναι ένας εξαιρετικός πασέρ ακόμη κι όταν βρίσκεται μακριά από το καλάθι, όπως αποδείχτηκε χαρακτηριστικά:
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα κόντρα στην Εφές όταν μέσα σε λίγες μόνο φάσεις έδωσε τρία τρίποντα-καρμπόν (εύστοχα και τα τρία) στον Μαρτίνας Γκετσεβίτσιους.
Χάινς ο... δυναμίτης
Ο παίκτης που κέρδισε τις εντυπώσεις ήταν δίχως άλλο ο Κάιλ Χάινς, ο "δυναμίτης" του Ολυμπιακού μες στη ρακέτα. Ο Αμερικανός, παρότι στερείται ύψους, κερδίζει τις προσωπικές μονομαχίες με τη δύναμη, την εκρηκτικότητα και την ταχύτητα του, δημιουργώντας ένα μεγάλο... πονοκέφαλο στους αντιπάλους. Κι αυτό γιατί δημιουργεί πρόβλημα σε βαρύτερους αντιπάλους με τον τρόπο που αγωνίζεται. Κι επειδή είναι παίκτες που προσφέρει σε πολλούς διαφορετικούς τομείς θα αναλυθεί με περισσότερα βίντεο.
Ο Χάινς είναι ένα πολύ καλός σκρίνερ και για αυτό πρωταγωνιστεί στις περισσότερες συνεργασίες δύο παικτών με τον Βασίλη Σπανούλη. Επιθετικά περισσότερο τελειώνει φάσεις μετά από ασίστ και λιγότερο παίζει με πλάτη, ενώ ένα μεγάλο του προσόν είναι να ξεκινάει από μακριά και να "περνάει" τον αντίπαλο του στα πόδια, κάτι που φαίνεται χαρακτηριστικά στο παρακάτω βίντεο. Σε αυτό μπορείτε να διαπιστώσετε και την ικανότητα του στην πάσα.
Με τον Χάινς και τον Άντιτς στο σχήμα ο Ολυμπιακός μοιάζει να παίζει με πέντε περιφερειακούς, καθώς έχουν όλη τη δυνατότητα να ντριμπλαρουν και να πασάρουν. Ο Αμερικανός, δε, αρέσκεται συχνά μετά από αμυντικό ριμπάουντ να κατεβάζει ο ίδιος τη μπάλα! Και το κάνει τόσο καλά, που μοιάζει σαν... περιφερειακός, δίνοντας ένα τεράστιο αβαντάζ στην προσπάθεια των "ερυθρολεύκων" να παίξουν γρήγορα. Ιδού και το... πειστήριο.
Τέλος είναι ένας εξαιρετικός αμυντικός: χρησιμοποιεί τη δύναμη του και κυρίως την ταχύτητα του για να καλύψει το μειονέκτημα του ύψους. Στο βίντεο που ακολουθεί υπάρχουν τέτοιες φάσεις που κάνει κλεψίματα, ή βάζει καλά το σώμα του για να σταματήσει τον αντίπαλο. Μάλιστα ο Ολυμπιακός, όταν τον χρησιμοποιεί στο "5", συνηθίζει να "αλλάζει" στα σκριν, καθώς έχει τη δυνατότητα και τα αθλητικά προσόντα να μαρκάρει "κοντούς" μακριά από το καλάθι. Το κάνει, δε, τόσο καλά, που ξεπερνά και τους... περιφερειακούς!
Γκετσεβίτσιους ο "εκτελεστής"
Ο ρόλος του Μαρτίνας Γκετσεβίτσιους είναι ίδιος με αυτόν που είχε πέρσι ο Γιοτάμ Χαλπερίν. Είναι κι οι δύο δηλαδή παίκτες που βασίζονται στο περιφερειακό σουτ. Ο Λιθουανός θα είναι ο "εκτελεστής" των Πειραιωτών, είτε μέσω σκριν, είτε "περιμένοντας" στημένος στην αδύνατη πλευρά.
Στην Κωνσταντινούπολη έδειξε ότι έχει καλό σουτ, αλλά δεν ήταν σταθερός. Χρειάζεται βέβαια δουλειά σε ότι αφορά τις επιλογές του (το πότε πρέπει να σουτάρει δηλαδή), ενώ παράλληλα σε ότι αφορά το κομμάτι της δημιουργίας έπαιξε κάποια πλαϊνά πικ-εν-ρολ προσπαθώντας να φτάσει κοντά στο καλάθι, αν και φαίνεται ότι αυτό δεν είναι το δυνατό σημείο του.
Στο παρακάτω βίντεο βλέπουμε τον Γκετσεβίτσιους επί τω έργω
Χάουαρντ ο "εξολοθρευτής"
Ο Ματ Χάουαρντ δεν έχει εγκλιματιστεί ακόμα. Για αυτό και δεν είχε και πολύ χρόνο συμμετοχής. Ίσως ο Ντούσαν Ίβκοβιτς να ήθελε να δώσει περισσότερο χρόνο στον Πέρο Άντιτς, που είναι λιγότερο καιρό και χρειάζεται να μπει άμεσα στο παιχνίδι της ομάδας.
Ο Χάουαρντ ξεκίνησε βασικός και στα δύο ματς και κατάφερε να δείξει την ικανότητα του στην άμυνα, τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και σε ομαδικό. Στο παρακάτω βίντεο περιλαμβάνονται ορισμένα περιφερειακά σου που δοκίμασε, προσπάθειες με πλάτη στο καλάθι και κυρίως κάποιες πολύ καλές αμυντικές φάσεις, όπως η βοήθεια που έδωσε στον Μπογκντάνοβιτς και πρέπει να... διδάσκεται σε σεμινάρια.
Drive με τον... Κέιλιν Λούκας
Σίγουρα δεν είναι εύκολο για ένα "κολεγιόπαιδο" να προσαρμοστεί άμεσα στα ευρωπαϊκά πρότυπα, πολύ περισσότερο όταν αγωνίζεται στη θέση του πλέι-μέικερ. Ο Λούκας, πάντως, έχει δείξει καλά σημεία και είχε πολλές εκλάμψεις. Αυτό που του λείπει είναι η σταθερότητα, ο περιορισμός του λάθους και να απειλεί με συνέπεια από μακριά.
Ενδεικτικό της... ηλικίας του κάποια φθηνά λάθη που έκανε σε συνεργασίες, κάποια παρορμητικά σουτ που επιχείρησε, αλλά και ορισμένα αχρείαστα φάουλ.
Κατά τα άλλα έχει μεγάλη ικανότητα στη διείσδυση, αλλά και στην πίεση της μπάλας όπως φαίνεται χαρακτηριστικά στο παρακάτω βίντεο.
Δεν είναι κακός σουτέρ, αλλά σίγουρα θα πρέπει να σταθεροποιήσει τα ποσοστά του και κυρίως να τελειοποιήσει τις επιλογές του.
Ο "άμεσος" Άντιτς
Για τον Πέρο Άντιτς η προσαρμογή ήταν μάλλον εύκολη. Έχει άλλωστε την εμπειρία, αλλά και τη φόρμα (προέρχεται από μεγάλες εμφανίσεις στο Ευρωμπάσκετ) για να ενσωματωθεί στο σύνολο και να παίξει με αυτοπεποίθηση. Ο Ντούσαν Ίβκοβιτς τον χρησιμοποίησε αρκετά και προτίμησε να τον πλαισιώνει με τον Κάιλ Χάινς, σε ένα σχήμα που έμοιαζε να είναι το "καλό" αυτή τη χρονική στιγμή.
Ο Άντιτς έπαιξε κυρίως μακριά από το καλάθι, ειδικά όταν βρισκόταν στο παρκέ ως "3" ο Γιώργος Πρίντεζης, με τον οποίο ουσιαστικά άλλαζαν θέσεις (ο Έλληνας φόργουορντ έπαιζε στη ρακέτα).
Κατά τα άλλα έδειξε την ικανότητα του στο σουτ, την έφεση του στην πάσα αλλά και στην διείσδυση μετά από προσποίηση που είναι από τα δυνατά του σημεία.
Στο παρακάτω βίντεο υπάρχουν χαρακτηριστικές φάσεις από τις επιθετικές, αλλά και αμυντικές φάσεις του Σκοπιανού φόργουορντ.