Από τη Σιλά στο... SuleiMan-to-man
Το τηλεοπτικό μενού δεν έχει μόνο Σιλά και Σουλεϊμάν. Έχει Εφές και Μπεσίκτας. Και πολλά καυτά ερωτήματα, όπως το αν υπάρχει ζωή μετά το πικ-εν-ρολ για τον Παναθηναϊκό ή το αν ο Ολυμπιακός μπορεί να παίξει καλά στο ΣΕΦ. Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος επιχειρεί να απαντήσει.
Η ελληνική τηλεόραση πλέον παίζει τούρκικα και με τη... Βούλα. Όχι την κυρά-Βούλα που δεν χάνει επεισόδιο για επεισόδιο, αλλά την άλλη που δείχνει επισημότητα. Γιατί το επόμενο διήμερο δεν έχει μόνο Σιλά και Σουλεϊμάν. Έχει Εφές και Μπεσίκτας. Και πολλά ερωτήματα. Άλλωστε για τα άλλα (των σίριαλ) τα έχει απαντήσει με επικό του κείμενο ο Θοδωρής Δημητρόπουλος.
Ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός ρίχνονται εκ νέου στη μάχη του Top-16 σε μια κοινή ελλητουρκική κόντρα, όπου το εύκολο και το δύσκολο γίνονται δυσδιάκριτα. Και θα κληθούν να απαντήσουν σε δύο ερωτήματα και συγκεκριμένα στο "αν υπάρχει ζωή μετά το pick-n-roll" και στο αν "υπάρχει τελικά καλή ήττα".
Ο Παναθηναϊκός...
"Να κερδίσουμε τη Ζαλγκίρις και βλέπουμε..." αυτό έλεγαν στον Παναθηναϊκό πριν την πρεμιέρα της νέας φάσης, υπογραμμίζοντας με αυτόν τον τρόπο τις δυσκολίες του συγκεκριμένου αγώνα. Αυτό ήταν το κρίσιμο ματς, καθώς ήταν πρεμιέρα, έπαιζαν με μια πολύ καλή (ειδικά εκτός έδρας) ομάδα και είχαν και για αντίπαλο το χρόνο, δεδομένου ότι πρόσθεσαν νέους παίκτες (χωρίς να έχουν το διάστημα να τους εντάξουν ομαλά και μεθοδικά στο πνεύμα) και είχαν δύο βασικούς (Σχορτσιανίτης, Διαμαντίδης) ανέτοιμους.
Οπότε η νίκη -έστω και με ένα πόντο- αποδείχτηκε χρυσάφι για τον Παναθηναϊκό, που εκμεταλλεύτηκε ότι του έδωσε τη Ζαλγκίρις και έκανε ένα πολύ καλό πρώτο ημίχρονο. Οι "πράσινοι" άφησαν πολύ καλές εντυπώσεις στο πρώτο μέρος, με διάθεση να πασάρουν, υψηλά ποσοστά, με πολύ καλή κίνηση στην αδύνατη πλευρά της άμυνας, με καλές αποστάσεις, δεδομένη κυριαρχία στα ριμπάουντ και συμπαγή άμυνα η οποία (σχηματικά) ξεκινά από τον Μπανκς και τελειώνει στον Λάσμε.
Στο δεύτερο ο ρυθμός των "πρασίνων" έπεσε, κάτι που είναι λογικό. Με δύο τραυματίες και δύο καινούργια πρόσωπα (Καπόνο, Γκιστ) που ουσιαστικά ακόμη μαθαίνουν το παιχνίδι της ομάδας, η διάρκεια είναι κάτι πολύ δύσκολο. Είναι κάτι εξάλλου που τόνισε πριν το παιχνίδι με την Εφές και ο Ρόκο Ούκιτς λέγοντας "πρέπει να μεγαλώσουμε τα καλά μας διαστήματα μέσα σε ένα παιχνίδι". Ο Παναθηναϊκός θέλει δηλαδή να παίζει καλά για περισσότερο. Κι οι προσθήκες ουσιαστικά αυτό το ρόλο θα έχουν: να βελτιώσουν το βάθος και την ποιότητα του rotation που θα μπορεί να κάνει ο Αργύρης Πεδουλάκης.
Για την ιστορία και επειδή ο Παναθηναϊκός δεν... έπαιζε μόνος του την Παρασκευή, σημαντικό ρόλο στην ανατροπή των δεδομένων έπαιξε και η αλλαγή στην τακτική της Ζαλγκίρις, η οποία σταμάτησε τις δυναμικές αντιμετωπίσεις στη μπάλα και το overhelping, επιλογές που οδηγούσαν σε πολλές περιστροφές, βαθιές βοήθειες και τους περιφερειακούς του Παναθηναϊκού να σουτάρουν λες και βρίσκονται στο πρωινό shoot around.
Αυτό εκμεταλλεύτηκε και ο Καπόνο που σούταρε το ένα αμαρκάριστο σουτ μετά το άλλο απέναντι στον Κουζμίνσκας. Ο 31χρονος σουτέρ επιβεβαίωσε την ικανότητα του στην εκτέλεση, σκοράροντας 14 μαζεμένους πόντους σε ένα και μόνο πέρασμα από το παρκέ και απέδειξε ότι έχουν δίκιο οι προπονητές του που μιλούν για έναν εξαιρετικά έξυπνο παίκτη. Σε σημείο που η υπερβολή τον θέλει να είναι καλύτερος πασέρ, από ότι είναι σουτέρ...
Υπάρχει ζωή μετά το pick-n-roll;
Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, πάει άνετος στην Τουρκία. Έχει κάνει το 1-0 και ταξιδεύει χωρίς Διαμαντίδη και... άγχος. Το παιχνίδι απέναντι στη δύσκολη ομάδα (και στη δύσκολη έδρα) είναι συνήθως το εύκολο για μια ομάδα. Τουλάχιστον σε ότι αφορά την πνευματική προετοιμασία για ένα τέτοιο παιχνίδι.
Διότι -κακά τα ψέμματα- στο συγκεκριμένο γήπεδο ο Παναθηναϊκός θα έχει δύσκολο έργο. Στο ίδιο παρκέ η Εφές διέλυσε τον Ολυμπιακό, υπερθεματίζοντας τι μπορεί να κάνει, όταν φέρει τον αντίπαλο εκεί που θέλει. Είναι μια γνήσια ομάδα ρυθμού, που παίζει με μεγάλη ταχύτητα (ακόμη και στο μισό γήπεδο), έχει πολλούς δημιουργούς και αναλώνεται αποκλειστικά σε ένα περιφερειακό στυλ παιχνιδιού.
Επιθετικά "χτυπάει" στον αδύνατο αμυντικό της αντίπαλης περιφερειακής γραμμής με κοντά σχήματα (με τρεις εκ των Φάρμαρ, Λούκας, Τουντσερί, Γκιουλέρ, Μπαλμπάι) ή με παιχνίδια που περιέχουν σκριν για τους σουτέρ (Βούγιασιτς και Σιπ).
Ή δύο βασικές επιθετικές επιλογές είναι ο Φάρμαρ (είτε με σκριν στη μπάλα, είτε με ένας-εναντίον-ενός φάσεις) και οι συνεργασίες πικ-εν-ρολ, με τους Ερντέν, Γκονλούμ κυρίως να ρολάρουν δυνατά στο καλάθι και τον Σαβάνοβιτς να ανοίγει το γήπεδο. Και κρίνοντας από το παιχνίδι της στο ΣΕΦ, το κλειδί για την εξουδετέρωση της είναι η καλή άμυνα στη μπάλα, αυτή δηλαδή που αποτελούσε πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό στην αρχή της χρονιάς και έχει βελτιωθεί κατά πολύ με τον χρόνο που παίρνουν οι Μπράμος και Μπανκς.
Παράλληλα στην επίθεση ο Παναθηναϊκός αναμένεται -χωρίς Διαμαντίδη- να κινηθεί σε διαφορετικά επιθετικά μοτίβα πέρα από το πικ-εν-ρολ, θέλοντας παράλληλα να εκμεταλλευτεί το μέγεθος των περιφερειακών του (ακόμη και ο Καπόνο στην πρώτη επίθεση της ευρωπαϊκής του καριέρα έπαιξε... post-up) και να αποφύγει τον Ερντέν, που βάσει στατιστικής είναι ο καλύτερος αμυντικός σέντερ στο σκριν στη μπάλα. Οπότε εδώ κολλάει το ερώτημα αν υπάρχει τελικά ζωή μετά το πικ-εν-ρολ...
Ο Ολυμπιακός...
Επιστρέφει στο γήπεδο του με 0-1 και μετά από μια απότομη προσγείωση που ακολούθησε το 7-0 στην Ευρωλίγκα και το 16-0 σε όλες τις διοργανώσεις. Ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε καλά στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα με την Κάχα Λαμποράλ, την πάτησε γιατί άφησε την Κάχα Λαμποράλ να βρει ρυθμό, πλήρωσε την κακή εμφάνιση των ψηλών του και αντιμετώπισε ξανά πρόβλημα απέναντι σε ομάδα που έχει ψηλό σουτέρ (Λάμπε).
Από την άλλη ποτέ στο παρελθόν μια ήττα δεν έμοιαζε τόσο... ταιριαστή. Οι "ερυθρόλευκοι" μπορούν να την κάνουν ανώδυνη, αν την αναγάγουν σε ένα απλό ηλεκτροσόκ, ένα απαλό χαστούκι σε μια αγουροξυπνημένη μούρη. Αυτό, βέβαια, προαπαιτεί τη νίκη στο ματς με τη Μπεσίκτας, το οποίο αν και απέναντι σε ευκολότερο αντίπαλο (σε σχέση με αυτόν του Παναθηναϊκού) φαντάζει πιο το πιο "δύσκολο" από τα δύο. Κι αυτό γιατί πλέον υπάρχει η πίεση του αποτελέσματος και η επιστροφή στο... ΣΕΦ.
Στον πρώτο γύρο ο Ολυμπιακός έκανε (με εξαίρεση το ματς με την Εφές) τα καλύτερα του παιχνίδια μακριά από το Φάληρο, παίζοντας -άμαθοι σε τέτοιες καταστάσεις- και με αντίπαλο το στρες.
Αγωνιστικά, βέβαια, οι "ερυθρόλευκοι" είναι σε καλή κατάσταση και αυτό δεν αλλάζει από ένα κακό παιχνίδι ή ένα άσχημο αποτέλεσμα. Και δεν είναι τόσο η Μπεσίκτας (με την αδύναμη αμυντικά φροντ-λάιν) το ερώτημα, όσο το α) αν όντως παίζει καλύτερα μακριά από το ΣΕΦ και β) αν όντως η ήττα στη Βιτόρια θα του κάνει καλό.
Οι απαντήσεις θα δοθούν Πέμπτη και Παρασκευή βράδυ αντίστοιχα. Μέχρι τότε διάλογος στα σχόλια και στο Twitter.