Αν η ήττα από την Μπάμπεργκ ήταν σφαλιάρα, τότε στο Κάουνας έπεσε ο ουρανός στο κεφάλι του Ολυμπιακού , όπως θα έλεγαν και στο γαλατικό χωριό. Για πολλούς και διάφορους λόγους.

Ο βασικότερος είναι ότι ο Ολυμπιακός όλα αυτά τα χρόνια είχε δείξει ότι είναι η ομάδα που ήξερε πως πρέπει να αντιδράσει. Και αντιδρούσε. Τώρα όμως μετά από ένα κακό αποτέλεσμα, έκανε ένα ακόμη χειρότερο παιχνίδι και βρέθηκε ακόμη πιο βαθιά βουτηγμένος στον εξαιρετικά δύσκολο όμιλο του στο Top-16

Το 2-2 από μόνο του δεν είναι πρόβλημα. Αυτό που είναι πρόβλημα είναι οι ήττες από τη Μπάμπεργκ και την Ζαλγκίρις Κάουνας, τις δύο ομάδες που τουλάχιστον στη θεωρία ξεκινούσαν πιο πίσω από τις άλλες σ' αυτόν τον όμιλο του θανάτου. Κι οι "ερυθρόλευκοι" πλέον έχουν χάσει πολύτιμο έδαφος στη μάχη για την πρόκριση, που αποτελεί τον πρωταρχικό στόχο για όλες τις ομάδες. Όσοι μιλούν για πλεονέκτημα (είτε υποστηρίζουν τη Φενέρ, είτε τη Μπαρσελόνα, είτε ακόμη και την ΤΣΣΚΑ) τότε δεν έχουν καταλάβει ακριβώς τι σημαίνει Top-16 και Euroleague.

Ο Ολυμπιακός, λοιπόν, έκανε στο Κάουνας ένα από τα χειρότερα παιχνίδια των τελευταίων ετών . Για την ακρίβεια αυτό το -20 ήταν η 4η μεγαλύτερη ήττα της σύγχρονης εποχής του μετά το -32 της Μόσχας (Top-16 της σεζόν 2011-12), το -30 στο Μιλάνο (Top-16 της σεζόν 2013-14) και το -27 της Κωνσταντινούπολης (κανονική περιόδος της σεζόν 2012-13). Παράλληλα οι 55 πόντοι στην επίθεση αποτελούν την 2η χειρότερη επίδοση της 6ετίας μετά τους 51 απέναντι στην Αρμάνι (2013-14), ενώ το 44 στο ranking είναι και πάλι η 2η χειρότερη επίδοση του μετά το προ διετίας ιταλικό κάζο.

Οπότε ναι είναι ένα από τα χειρότερα του ευρωπαϊκά παιχνίδια , μια από αυτές τις μαύρες ημέρες που τίποτα δεν φάνηκε να λειτουργεί καλά. Κι αν απέναντι στη Μπάμπεργκ υπήρχε το άλλοθι της εξαιρετικής εμφάνισης της ομάδας του Ανδρέα Τρινκέρι, επί λιθουανικού εδάφους συνάντησε έναν αντίπαλο που είχε για όπλο τον ενθουσιασμό και τίποτα περισσότερο.

Προς αποφυγή παρεξηγήσεως η Ζαλγκίρις δεν είναι ένας εύκολος αντίπαλος. Στο γήπεδο της κέρδισε ή έστω πάλεψε (χάνοντας μάλιστα τρία νικητήρια σουτ) όλες τις ομάδες που έχει αντιμετωπίσει ως τώρα. Επί ημερών Σάρας έφτασε μια ανάσα από το "διπλό" στη Μαδρίτη. Κι αν δεν λέει τίποτα αυτό αρκεί να αναφερθεί ότι είναι μια ομάδα που έχει κάποια πολύ δυνατά στοιχεία, όπως είναι το ριμπάουντ, αλλά και η ικανότητα στο ένας-ένας. Είτε από την περιφέρεια (Καλνιέτις, Χάνλαν, Σεϊμπούτις), όσο και μες στο καλάθι τόσο από το "4" (Γιανκούνας), όσο και από το "5" (Βουγιούκας).

Είναι στοιχεία που τη χαρακτηρίζουν και την καθιστούν επικίνδυνη, αν και σε καμία περίπτωση δεν την γιγαντώνουν. Αυτό που κατάφερε να κάνει απέναντι στους "ερυθρολεύκους" ήταν να βγάλει στο παρκέ στο 100% δύο κομμάτια από την τακτική της. Το ένα είχε να κάνει με την επίθεση εναντίον hedge-out (αντιδρώντας εξαιρετικά απέναντι σ' αυτή την άμυνα στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα επιμένοντας να ψάχνει τις ευκαιρίες μακριά από το pick-n-roll) και το άλλο ήταν η pick-n-roll άμυνα. Ακολουθώντας την τακτική που εφαρμόζουν οι περισσότερες ομάδες απέναντι σ' αυτόν τον Ολυμπιακό (κλείνοντας πολύ τους χώρους χρησιμοποιώντας και τους πέντε παίκτες της άμυνας στο pick-n-roll), κατάφερε να εγκλωβίσει τους Πειραιώτες που για δεύτερο παιχνίδι στερήθηκαν δημιουργίας.

Ο Ολυμπιακός μετά τις 10 ασίστ απέναντι στη Μπάμπεργκ έπεσε ακόμη πιο χαμηλά στις 8. Δεν έχει παρατηρηθεί ξανά κάτι τέτοιο. Δύο συνεχόμενες τόσο "φτωχές" επιδόσεις σε ότι αφορά τις τελικές πάσες σε συνεχόμενα παιχνίδια. Και πάλι φάνηκε ότι οι Πειραιώτες χωρίς τον Σπανούλη στα γνωστά του στάνταρ χωλαίνει. Δεν έχει το σουτ για να τιμωρήσει τις άμυνες που κλείνουν (είχε 20% στο τρίποντο απέναντι στους Λιθουανούς), δεν πήρε τους πόντους από τον Πρίντεζη στο post-up, ενώ αντιθέσει με τα άλλα παιχνίδια (πχ αυτό με τη Μπάμπεργκ) ήταν αναποτελεσματικός ακόμη και σε αιφνιδιασμούς με παίκτη παραπάνω.

Και μόνο τυχαία δεν είναι η αναλογία Σπανούλη-απόδοσης. Ο αρχηγός του Ολυμπιακού είχε 11 πόντους, 9 ασίστ και 14 στο ranking απέναντι στη Μπαρτσελόνα και 19 πόντους, 2 ασίστ και 14 στο ranking απέναντι στη Λαμποράλ. Αυτό σημαίνει ότι στα ματς που κέρδισε ο Ολυμπιακός είχε 15 πόντους, 5.5 ασίστ και 14 ranking κατά μέσο όρο. Αντίθετα στα παιχνίδια που έχασε οι επιδόσεις του έπεσαν κατακόρυφα. Είχε 11 πόντους αλλά με 4/14 σουτ και μόλις μια ασίστ απέναντι στη Μπάμπεργκ (5 στο ranking) και 6 πόντους (2/8 σουτ), 3 ασίστ και 4 λάθη απέναντι στη Ζαλγκίρις με 3 στο ranking. Οι μέσοι όροι του δηλαδή έπεσαν στους 8.5 πόντους (με 1/13 τρίποντα), στις 2 ασίστ και στα 3 λάθη με 4 στο ranking.

Αυτή τη στιγμή ο Ολυμπιακός φαίνεται καταρχάς να μην έχει την ίδια ενέργεια από τους παίκτες που παίζουν κοντά στο καλάθι (άμυνα πάνω από τη στεφάνη, ριμπάουντ, περιστροφές στην άμυνα), στοιχεία που αποτελούσαν τη σταθερά του πέρσι. Ο τραυματισμός του Γιανγκ έχει αφήσει ένα μεγάλο κενό, το οποίο δεν έχει καταφέρει να καλύψει μόνος του (λογικό αυτό) ο Οθέλο Χάντερ, από τη στιγμή που ούτε ο Μιλουτίνοφ, ούτε ο Τζέιμς μπορούν ακόμη να ανταποκριθούν στο απαιτητικό αυτό παιχνίδι.

Το δεύτερο -όπως αναφέρθηκε και παραπάνω- είναι το δημιουργικό πρόβλημα. Ο Ολυμπιακός δεν βρίσκει φάσεις όταν η άμυνα είναι τόσο κλειστή. Ειδικά όταν δεν παίρνει τους πόντους του Πρίντεζη με πλάτη στο καλάθι. Οι Χάκετ και Τζόνσον-Όντομ στο συγκεκριμένο παιχνίδι για παράδειγμα δεν κατάφεραν να "φτιάξουν" φάσεις για τους συμπαίκτες τους από τη στιγμή που ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους αποφάσισε το "under" (κάτω από το screen) στα δικά τους pick-n-roll, υποχρεώνοντας τους να παίξουν ένα παιχνίδι εκτέλεσης και όχι δημιουργίας.

Το τρίτο στοιχείο είναι σίγουρο το "μπέρδεμα" των τελευταίων ημερών. Όχι αυτό που επικρατεί εκτός των τεσσάρων γραμμών (με την υπόθεση Παπανικολάου), όσο αυτό εντός. Ο Ολυμπιακός συνεχίζει να κάνει αλλαγές επί αλλαγών. Η ομάδα έχει κάνει τρεις κινήσεις (πέρσι για παράδειγμα έκανε... μισή) και φαίνεται να έχει μπερδευτεί. Παίζουν ρόλοι σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό οι τραυματισμοί (πχ του Πρίντεζη, αλλά και αυτός του Λοτζέσκι), ωστόσο, θα ήταν λάθος κάποιος να εστιάσει στα προβλήματα και να μην αναζητήσει τη λύση.

Αυτό εξάλλου απαιτείται την παρούσα στιγμή από τον Ολυμπιακό που βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Με ρεκόρ 2-2 και ένα δύσκολο πρόγραμμα να ακολουθεί.