Άσε με να κάνω φάουλ

Ο Ολυμπιακός έπαιξε καλά την Μ. Πέμπτη απέναντι στη Ρεάλ. Σε καμία περίπτωση "οσο καλά χρειαζόταν", αφού δεν κέρδισε, αν και το πρώτο ημίχρονο των Μαδριλένων γέννησε μια άλλη απορία: "ο καλός Ολυμπιακος, μπορεί να νικήσει την καλή Ρεάλ". Θα πρέπει να περιμένουμε την τρίτη αναμέτρηση των δύο ομάδων, σε διαφορετικές συνθήκες καθώς η σειρά μεταφέρεται στο ΣΕΦ, για να πάρουμε τις απαντήσεις μας.

Από το 2ο ματς της σειράς προκύπτουν πάντως αρκετά χρήσιμα συμπεράσματα:

- Ο Ολυμπιακός έχει πρόβλημα στις βολές. Για τρίτο συνεχόμενο ευρωπαϊκό παιχνίδι σουτάρει με κακό ποσοστό. Με τον Παναθηναϊκό δεν το πλήρωσε γιατί κέρδισε, στο πρώτο ματς δεν ήταν αυτό το μοναδικό του πρόβλημα, αλλά τώρα του στοίχισε. Ειδικά στο 3ο δεκάλεπτο όταν οι Πειραιώτες είχαν "σταματήσει" τη Ρεάλ έχαναν την ευκαιρία να πλησιάσουν ακόμη περισσότερο στέλνοντας τις βολές στο σίδερο (4/11).

- Ο Ολυμπιακός όχι μόνο πάλεψε το παιχνίδι, αλλά απέδωσε καλά. Για να κερδίσει κάποιος βέβαια τη Ρεάλ εκτός έδρας, θα πρέπει να κάνει το παραπάνω, όπως είπε και ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Θα πρέπει, δηλαδή, να έχει καλά ποσοστά και να βάλει τα μεγάλα σουτ. Όπως αυτά του Λοτζέσκι από τη γωνία, ή του Μάντζαρη από τα 6.75 στο 2ο ημίχρονο, που θα είχαν αλλάξει την εξέλιξη της αναμέτρησης, βάζοντας έξτρα πίεση στη Ρεάλ. Είδαμε, όμως, την ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα τουλάχιστον επιθετικά να βγάζει καλές φάσεις, να δημιουργεί ανοιχτά σουτ, να φτάνει μέχρι το καλάθι, να παίρνει επιθετικά ριμπάουντ (17), να κάνει τα σωστά πράγματα. Κι όλα αυτά χωρίς να έχει -παρά μόνο σε μικρό βαθμό με τον Πρίντεζη- το στοιχείο του low-post στο παιχνίδι του. Η επιστροφή του Περπέρογλου θα δώσει σίγουρα το κάτι παραπάνω, ειδικά στις φάσεις που θα παίζει με πλάτη τον αντίπαλο του.

- Στο πρώτο δεκάλεπτο οι "ερυθρόλευκοι" μπήκαν με τον σωστό επιθετικό προσανατολισμό: μετά την πάσα του Σπανούλη προσπαθούσαν να δημιουργήσουν νέο ρήγμα στην άμυνα και από εκεί και πέρα να βρουν τον αμαρκάριστο συμπαίκτη ή να εκτελέσουν. Το έκανε για παράδειγμα ο Λοτζέσκι κερδίζοντας τέσσερα φάουλ στο πρώτο ημίχρονο, το έκανε και ο Μάντζαρης τον οποίο είδαμε να σκοράρει με ενδιάμεσο σουτ μετά από ντρίμπλα, επιλογή που δεν επιχειρεί αρκετά συχνά. Είναι το κυρίαρχο στοιχείο που πρέπει να έχει στο ρεπερτόριο του ο Ολυμπιακός, που κάθε φορά που θα αντιμετωπίζει τέτοιες άμυνες θα αναπολεί τον Έισι Λο. Στο δεύτερο ημίχρονο οι Πειραιώτες ήταν λιγότερο επιθετικοί και αυτό θα πρέπει να ψάξουν ακριβώς: περισσότερα ρήγματα.

- Για δεύτερο παιχνίδι ο Ολυμπιακός τα πήγε αρκετά καλά στο μαρκάρισμα του Σέρχιο Ροντρίγκεθ. Η pick-n-roll άμυνα του Ολυμπιακού είναι αρκετά καλή και στα δύο αυτά ματς. Είναι ένα στοιχείο που πρέπει να κρατήσει. Είδαμε, βέβαια, στο δεύτερο ημίχρονο μια διαφορετική τακτική αντιμετώπιση (περισσότερες αλλαγές) κάτι που λειτούργησε υπέρ των "ερυθρολεύκων", οι οποίοι άλλωστε κέρδισαν τα δύο τελευταία δεκάλεπτα.

- Το μεγαλύτερο αμυντικό πρόβλημα του Ολυμπιακού έχει να κάνει με την ατομική άμυνα στην περιφέρεια, η οποία (μετά τον τραυματισμό του Λο) είναι η αχίλλειος πτέρνα των "ερυθρολεύκων". Αν παρατηρήσει κάποιος στις περισσότερες φάσεις που οι "ερυθρόλευκοι" δέχονται καλάθι, υπάρχει μεγάλη απόσταση (και άρα μηδενική πίεση) στον περιφερειακό παίκτη, είτε αυτός δέχεται σκριν στη μπάλα, είτε σκριν μακριά από τη μπάλα. Έτσι μειώνεται ο βαθμός δυσκολίας και η πιθανότητα κακής επιλογής ή λάθους από τον αντίπαλο, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια ξεκάθαρη φάση για τον ίδιο, η για τους συμπαίκτες του.

Πώς λύνεται αυτό; Με περισσότερες επαφές. Οι παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα δεν θα γίνουν ξαφνικά πιο γρήγοροι ή πιο εκρηκτικοί από τους αντίστοιχους της Ρεάλ. Θα πρέπει να παίξουν πιο δυνατά και πιο σκληρά από αυτούς. Να χρησιμοποιήσουν το σώμα τους και τα χέρια τους και να πάνε το παιχνίδι στις επαφές, στις μάχες σώμα με σώμα. Όπως αναφερόταν και στη χθεσινή SuperBasketball για αυτό το μπάσκετ είναι το πιο ωραίο άθλημα του κόσμου, γιατί μπορούν να το παίξουν όλοι: αδύνατοι, δυνατοί, γρήγοροι, αργοί, ψηλοί, κοντοί, χοντροί κτλ Και η φύση του παιχνιδιού είναι η μια ομάδα να εκμεταλλευτεί το πλεονέκτημα της και από την άλλη να μην αφήσει τον αντίπαλο να εκμεταλλευτεί το δικό του.

- Σε συνέχεια του προηγούμενου δηλαδή: ο Ολυμπιακός δεν πρέπει να αφήσει ξανά τη Ρεάλ να κάνει το παιχνίδι της. Πάλι στη Super BasketBall ο Σπύρος Καβαλιεράτος το έθεσε με τον καλύτερο τρόπο: "Στο πρώτο ημίχρονο βλέπαμε ένα ματς της ACB, ενώ στο δεύτερο ένα ματς ελληνικού πρωταθλήματος". Και έτσι είναι. Αν το παιχνίδι πάει σαν το δεύτερο ημίχρονο και στο ΣΕΦ (σημειωτέον ο Ολυμπιακός κέρδισε το 2ο ημίχρονο) η σειρά θα έχει αρκετό ψωμί ακόμα.

- Οπότε που καταλήγουμε: στη σημασία που έχουν τα φάουλ σε ένα παιχνίδι μπάσκετ. Ο Ολυμπιακός στο πρώτο μέρος δεν έκανε φάουλ, είτε αυτό οφείλεται σε έλλειψη συγκέντρωσης, είτε σε έλλειψη αποφασιστικότητας (το πιθανότερο), είτε επειδή απλά δεν... προλάβαινε να κάνει ούτε αυτό. Στο δεύτερο δεκάλεπτο, όμως, ο Μάρντι Κόλλινς έδωσε στο στίγμα με τα τρία δυνατά φάουλ που έκανε στον Ρούντι Φερνάντεθ. Και οι υπόλοιποι συνέχισαν. Για παράδειγμα στην επανάληψη ο Μάντζαρης έκανε ξανά φάουλ για να σταματήσει τον Ρούντι στον αιφνιδιασμό και στη συνέχεια όλη η ομάδα κατάφερε να εκμεταλλευτεί το μπόνους όχι μόνο για να φορτώσει τον αντίπαλο, αλλά και για πάει στις βολές. Ανεξάρτητα που δεν μπήκαν αυτές. Η ουσία, όμως, είναι ότι ο Ολυμπιακός πηγαίνοντας συνέχεια στη γραμμή των προσωπικών κατάφερε (σε συνδυασμό με την άμυνα του) να "παγώσει" τον ρυθμό της Ρεάλ. Και παράλληλα να βγάλει εκτός παιχνιδιού τον Μίροτιτς, τον οποίο έβγαζε ο Λάσο αρκετά νωρίς κάθε φορά, δείχνοντας πως δεν θέλει να πάρει το παραμικρό ρίσκο και να μην τον έχει στα τελευταία λεπτά.

Από την άλλη στο 4ο δεκάλεπτο μέσα σε 54'' ο Ολυμπιακός έκανε αμέσως τρία φάουλ, προσπαθώντας να γλιτώσει τρεις κακές άμυνες. Η Ρεάλ εκμεταλλεύτηκε αυτό το μπόνους και ουσιαστικά καθάρισε το παιχνίδι όταν πλησίασε ο Ολυμπιακός με δύο κερδισμένα φάουλ και βολές. Όχι, βέβαια ότι η Ρεάλ πήγε πίσω. Είδαμε με τι αποφασιστικότητα έκαναν σκληρά φάουλ κάτω από το καλάθι για να αποτρέψουν τα γκολ-φάουλ των φιλοξενούμενων.

Τα φάουλ στα φύλλα αγώνα αναγράφονται και σημειώνονται ως "Σφάλματα". Σφάλμα... Γιατί στο σύγχρονο μπάσκετ δεν αποτελούν μόνο λάθη ή κακές επιλογές. Γιατί υπάρχουν και τα καλά φάουλ, που χρειάζονται και ισοδυναμούν καμιά φορά με τρίποντα και καρφώματα, γιατί συχνά στέλνουν και μήνυμα.