Έχουμε διανύσει ήδη τέσσερις αγωνιστικές στη νέα Euroleague, έχοντας γνωρίσει την εμπειρία της πρώτης "διπλής" αγωνιστικής. Αν και το δείγμα είναι μικρό μπορούμε να βγάλουμε ορισμένα (πρώιμα) συμπεράσματα βάσει της στατιστικής για το πως ανταποκρίνονται οι ομάδες στις νέες συνθήκες.

Ποιες είναι αυτές; Α) Ένα ανταγωνιστικότερο πρωτάθλημα από το οποίο απουσιάζουν οι "σάκοι του μποξ" Β) Ο νέος κανονισμός του αντιαθλητικού Γ) Η διεξαγωγή δύο αγώνων με 48 ώρες διαφορά.

Η σύγκριση θα γίνει με τις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές της περσινής σεζόν: τόσο της κανονικής περιόδου, όσο και του Top-16, γιατί αν μη τι άλλο παρουσιάζεται διαφορά στα νούμερα (κατά μέσο όρο) λόγω της διαφοράς δυναμικότητας, που είναι μεγαλύτερη στην regular season.

Συμπέρασμα πρώτο: Οι ομάδες σκοράρουν περισσότερο

Ο μέσος όρος των πόντων έχει ανάβει κατακόρυφα. Συγκεκριμένα οι ομάδες την φετινή σεζόν σκοράουν κατά μέσο όρο 81,2 πόντους. Το αντίστοιχο νούμερο στις τέσσερις πρώτες αγωνιστικές του Top-16 ήταν 78.4, ενώ αντίστοιχα αυτό της κανονικής περιόδου είναι 75,9.

Ας δούμε και τις θεωρίες που μπορούν να προκύψουν από αυτό το στοιχείο: α) οι ομάδες τρέχουν περισσότερο β) οι ομάδες είναι καλύτερες. Το α) όμως καταρρίπεται διότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν σημαντικές διαφορές σε κατοχές και αιφνιδιασμούς (βλέπε παρακάτω), οπότε καταλήγουμε περισσότερο στο δεύτερο συμπέρασμα. Λιγότερες ομάδες, σημαίνει καλύτερες ομάδες. Σημαίνει καλύτεροι παίκτες, βαθύτερα ρόστερ, μεγαλύτερη ποιότητα και επομένως περισσότεροι πόντοι.

Συμπέρασμα δεύτερο: Οι ομάδες τρέχουν "ελαφρώς" περισσότερο

Η αίσθηση που έχει προκύψει έχει να κάνει με την αγωνιστική στροφή που έχει πάρει το μπάσκετ, με τον αυξημένο ρυθμό και τις περισσότερες κατοχές. Ένα συμπέρασμα που βγαίνει για παράδειγμα από την μετάλλαξη του Ολυμπιακού. Πλέον το up-tempo παιχνίδι της ΤΣΣΚΑ, της Ρεάλ, της Μπασκόνια, της Εφές και της Μακάμπι είναι ο κανόνας και όχι η εξαίρεση. Αν και υπάρχουν ομάδες που προσπαθούν να ελέγξουν το τέμπο και να εκμεταλλευτούν την καλή τους λειτουργία στο μισό γήπεδο, όπως είναι η Μπαρτσελόνα και η Μπάμπεργκ. Αλλά και η Ζαλγκίρις που προσπαθεί να κρατήσει το τέμπο χαμηλά, γιατί δεν έχει την ποιότητα να ακολουθήσει τις άλλες ομάδες.

Ως μονάδα μέτρησης στη σύγκριση έχει χρησιμοποιηθεί η εξής φόρμουλα: δίποντα + τρίποντα + λάθη + κερδισμένα φάουλ. Είναι μια απλή καταγραφή των κατοχών, που προκύπτει από τη λογική ότι η επίθεση μιας ομάδας μπορεί να καταλήξει είτε σε σουτ εντός πεδιάς (δίποντα ή τρίποντο), σε κερδισμένο φάουλ ή σε λάθος.

Με αυτή τη μέθοδο προκύπτει ότι οι ομάδες φέτος κάνουν κατά μέσο όρο 95,1 κατοχές! Ελαφρώς περισσότερες από το περσινό Top-16 (94,7), αλλά λιγότερες από την κανονική περίοδο (95.3), αν και αυτό έχει να κάνει -όπως αναφέρθηκε παραπάνω- με τη διαφορά δυναμικότητας.

Συμπέρασμα τρίτο: Το νέο αντιαθλητικό είναι non-factor

Ειδικά στα πρώτα παιχνίδια οι διαιτητές έδειξαν μια υπερβολή στην χρέωση του αντιαθλητικού φάουλ στον αιιφνιδιασμό. Μέχρι στιγμής, όμως, ο νέος κανονισμός δεν έχει αποδώσει. Τουλάχιστον σε ότι αφορά τον αριθμό των αιφνιδιασμών.

Μια ομάδα της Euroleague κατά τη διάρκεια της περσινής σεζόν (σε όλες τις φάσεις) εκτελούσε 8,3 αιφνιδιασμούς. Φέτος εκτελεί 8,6. Πέρσι μια ομάδα της Euroleague κέρδιζε 9,7 πόντους από το ανοιχτό γήπεδο. Φέτος κερδίζει 10,1. Ναι μεν παρουσιάζεται μια αυξητική τάση, αλλά μέχρι στιγμής η διαφορά είναι πολύ πολύ μικρή.

Το ίδιο σε ότι αφορά τον καταλογισμό των φάουλ, αλλά και τον αριθμό των βολών που εκτελούνται, στατιστικές κατηγορίες που αφορούν το νέο αντιαθλητικό. Οι ομάδες φέτος κερδίζουν 20,9 φάουλ ανά παιχνίδι. Ελαφρώς περισσότερα από ότι πέρσι: 20,8 στο Top-16 και 20,7 στην κανονική περίοδο. Το ίδιο και σε ότι αφορά τις ελεύθερες βολές. Φέτος ο μέσος όρος ανέρχεται στις 18,8. Πέρσι στο Top-16 ήταν 20,3 και στην κανονική περίοδο 17,5.

Φάση	Πόντοι	Φάουλ	Βολές	Κατοχές
Κανονική περίοδος 2016-17	81.2	20.9	18.8	95.1
Κανονική περίοδος 2015-16	75.9	20.7	17.5	95.3
Top-16 2015-16	78.4	20.8	20.3	94.7

Συμπέρασμα τέταρτο: είναι νωρίς να μιλήσουμε για την "διπλή" αγωνιστική

Έχουμε μικρό δείγμα σε ότι αφορά την πρώτη "διπλή" αγωνιστική, στην οποία οι ομάδες κλήθηκαν να δώσουν δύο παιχνίδια σε 48 ώρες, το ένα εκ των οποίων ήταν εκτός έδρας. Σε αυτές τις δύο ημέρες (την 3η και την 4η) θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το γεγονός ότι την 3η αγωνιστική είχαμε τέσσερα διπλά, ενώ την τέταρτη είχαμε πέντε. Κάτι που έχει να κάνει φυσικά και με τη δυναμική των ομάδων. Παίζει ρόλο με άλλα λόγια ποια ήταν η ομάδα που έπαιζε εκτός έδρας την κάθε αγωνιστική.

Πάντως αυτό που θα πρέπει να μπει στη ζυγαριά είναι από τη μια η κούραση από τα δύο παιχνίδια σε δύο ημέρες και από την άλλη το γεγονός ότι λόγω των συνεχόμενων υποχρεώσεων δεν υπάρχει περιθώριο για καλή προετοιμασία για τον αντίπαλο, κάτι που τελικά ευνοεί την επίθεση.

Η πλάστιγγα ως τώρα γέρνει προς το δεύτερο. Αυτό το βλέπουμε από τα υψηλά νούμερα στα δίποντα. Οι ομάδες είχαν υψηλότερο ποσοστό 56% (έναντι 55%) ευστοχώντας παράλληλα σε 23,1 έναντι των 21,6 που είχαν το προηγούμενο διήμερο. Κι αυτό την ώρα που οι ασίστ και το ranking "έπεσε". Μια εξήγηση μπορεί να έχει να κάνει με το πόσο εύκολα μπόρεσαν επομένως να εκτελέσουν σ' αυτό το παιχνίδι, ή αλλιώς πόσο "χειρότερη" ήταν η άμυνα του αντιπάλου.

Αγωνιστική	Δίποντα	%	Τρίποντα	%	Ασίστ	Λάθη	Ranking
3η αγωνιστική	22/39	55%	8/22	39%	18.6	13.0	92.7
4η αγωνιστική	23/41	56%	9/24	36%	17.3	12.1	91.8

Συμπέρασμα: Θα πρέπει να εξετάσουμε όλες τις παραπάνω παραμέτρους εκ νέου όταν θα έχουν "τρέξει" περισσότερα παιχνίδια. Προκύπτει, όμως, ότι η φετινή Euroleague έχει καλύτερο επίπεδο, μεγαλύτερη ποιότητα και καλύτερες επιθέσεις.