X

Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων. Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία μας και των συνεργατών μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν από τη συγκατάθεσή σας ή να αρνηθείτε να δώσετε τη συγκατάθεσή σας. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αντιταχθείτε σε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις μας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο.

OPINIONS

Εδώ δεν πιάνουν οι κατάρες

Νίκη σε νοκ-άουτ αγώνα μετά το 2009 και σπάσιμο της κατάρας. Της πρώτης γιατί ακολουθεί η Ισπανία. Ο Στέφανος Τριαντάφυλλος γράφει για το αυτονόητο, που είναι και το δύσκολο.

Η Εθνική Ελλάδος δικαιολόγησε τον τίτλο του φαβορί και επικρατώντας στο Βέλγιο προκρίθηκε στους "8". Πλέον είναι μια ανάσα (μια νίκη μακριά για την ακρίβεια στα επόμενα τρία ματς) για να εξασφαλίσει τον μίνιμουμ στόχο της, που είναι η πρόκριση στο προλυμπιακό τουρνουά. Αν και το σημαντικότερο είναι ότι παιχνίδι με το παιχνίδι το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα δείχνει ότι έχει όλα τα φόντα για να φτάσει ακόμη ψηλότερα. Δεν του αρκεί δηλαδή ο μίνιμουμ στόχος.

Θα μπορούσε να πει κανείς ότι απέναντι στο Βέλγιο έκανε το αυτονόητο. (Και) στον αθλητισμό, ωστόσο, το αυτονόητο είναι και το δύσκολο. Οπότε δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να υποτιμήσουμε την εμφάνιση -και τη νίκη φυσικά- σε ένα νοκ-άουτ παιχνίδι. Εξάλλου αγνοούσαμε τη χαρά του θετικού αποτελέσματος σε αγώνα δίχως αύριο από το 2009. Η κατάρα του νοκ-άουτ έσπασε. Σειρά έχει η Ισπανία, με την ευχή να σπάσουμε άλλη μια παράδοση, απέναντι σε έναν κακό μας δαίμονα.

Οι Βέλγοι ήταν μια ομάδα με συγκεκριμένη ταυτότητα, συγκεκριμένες αδυναμίες και συγκεκριμένα πλεονεκτήματα. Οπότε ήταν εξαρχής στο χέρι της Εθνικής μας να θέσει τον τόνο της αναμέτρησης και να βάλει τα πράγματα σε μια σειρά. Όταν αυτό έγινε στο δεύτερο ημίχρονο η νίκη έγινε "εύκολη" και η πρόκριση "χαλαρή". Για να μπει όμως το νερό στ' αυλάκι έπρεπε η Εθνική μας α) να πατήσει πάνω στις αδυναμίες του αντιπάλου β) να απαγορεύσει στο Βέλγιο να κάνει το παιχνίδι του.

Το β) εμπεριέχει όλο το νόημα του σκάουτινγκ και της προετοιμασίας για ένα παιχνίδι. Το πρώτο βήμα έχει να κάνει με τον εντοπισμό των χαρακτηριστικών της ομάδας και το δεύτερο στο να αποτρέψει η ομάδα την άλλη από το να κάνει αυτά που της αρέσουν.

Για παράδειγμα στο πρώτο δεκάλεπτο το Βέλγιο ήταν μες στο ματς γιατί ακριβώς είχε βρει πόντους στο ανοιχτό γήπεδο και είχε ευστοχήσει σε μακρινή σουτ. Όταν η Ελλάδα σταμάτησε να δέχεται τέτοιους πόντους έβαλε τις βάσεις για την επικράτηση. Αναλύοντας ωστόσο την αναμέτρηση θα πρέπει να σταθούμε σε τρία σημεία που έκριναν την αναμέτρηση.

1) Στην περιφερειακή άμυνα

Το παιχνίδι των Βέλγων χαρακτηρίζεται ως περιφερειακό από τη στιγμή που δεν υπάρχει το βαρύ 5άρι και οι ψηλοί λειτουργούν κι αυτοί με τη σειρά τους ως περιφερειακοί. Με αυτόν τον τρόπο κάνοντας συνεχόμενες συνεργασίες και γυρνώντας γρήγορα τη μπάλα προσπαθούν να βάλουν πρόβλημα στον αντίπαλο τους. Για αυτό και το προπονητικό τιμ αποφάσισε από νωρίς να μη ρισκάρει στα σουτ των ψηλών, αλλά αντίθετα να προχωρήσει σε αλλαγές στα σκριν. Όχι για να σταματήσει τόσο τους περιφερειακούς, αλλά και να αποτρέψει τις αμαρκάριστες προσπάθειες των σκρινερ.

Εξου και το σχήμα που είδαμε για πρώτη φορά στο τουρνουά: τρεις κοντοί και ο Αντετοκούνμπο στο "5". Ένα σχήμα που σήμαινε καλύτερη περιφερειακή άμυνα. Από την αρχή εξάλλου τα περισσότερα σουτ των Βέλγων γινόντουσαν με ένα χέρι μπροστά. Όταν σταμάτησαν να μπαίνουν οι λύσεις του αντιπάλου περιορίστηκαν και η διαφορά άρχισε να ανεβαίνει.

2) Στους πόντους μέσα από τη ρακέτα

Δεν είναι τυχαίο ότι οι Μπουρούσης, Κουφός και Πρίντεζης ήταν από τους πρώτους σκόρερ της αναμέτρησης. Ανάμεσα σ' αυτούς και ο Αντετοκούνμπο που πέτυχε αρκετούς πόντους μες στο καλάθι. Η Ελλάδα προσπάθησε με συνέπεια να περάσει τη μπάλα μες στο καλάθι. Όχι μόνο σε φάσεις post-up (είδαμε και ένα καινούργιο play που είχε ως στόχο το να πάρει ο ψηλός τη μπάλα μες στο καλάθι), αλλά και μετά από pick-n-roll, απέναντι στην επιθετική άμυνα των Βέλγων. Ο αντίπαλος μας δεν είχε ούτε το μέγεθος, ούτε την ικανότητα να προστατεύσει τη ρακέτα και αυτό το εκμεταλλευτήκαμε στο έπακρο.

Σ' αυτό το κομμάτι πρέπει να συνυπολογίσουμε και τα ριμπαόυντ (38-29). Η Ελλάδα πήρε 10 επιθετικά ριμπάουντ και πλήγωσε το Βέλγιο εκεί που πονάει.

3) Στην αντίδραση απέναντι στη ζώνη

Προσπαθώντας να αλλάξουν το ρυθμό οι Βέλγοι επιστράτευσαν άμυνα ζώνης. Ήθελαν μ' αυτόν τον τρόπο να "ρισκάρουν" με τα δικά μας ποσοστά στα σουτ και από την άλλη να θωρακίσουν τη ρακέτα τους. Κάτι τέτοιο δεν έγινε όμως διότι το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα προσπάθησε και πάλι να χτυπήσει μες από το καλάθι. Βρήκε πόντους από εκεί στις συνεργασίες των ψηλών και έκαψε ένα ακόμη χαρτί του Βελγίου.

Τα τρία σημεία αυτά έκριναν την αναμέτρηση και εξασφάλισαν τη νίκη της Ελλάδας, η οποία συνεχίζει πλέον με αντίπαλο την Ισπανία. Για την ομάδα του Σέρτζιο Σκαριολο, όμως, θα ακολουθήσει όμως ανάλυση τη Δευτέρα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ