Ο Ολυμπιακός πρόσθεσε στο δυναμικό του τον Έρικ Γκριν , κάνοντας μια οικονομική υπέρβαση από τον αρχικό του σχεδιασμό. Είναι μια κίνηση που ταιριάζει απόλυτα στις ανάγκες των "ερυθρολεύκων" και παράλληλα μπορεί να θεωρηθεί ως μια μικρή ρελάνς στις διαδοχικές μεταγραφικές κινήσεις του "αιώνιου" αντιπάλου.

Ο Έρικ Γκριν, με τη μικρή ευρωπαϊκή εμπειρία, έκανε μια εξαιρετική σεζόν στο NBDL και γενικότερα είχε εντοπιστεί από τα ραντάρ των περισσότερων ομάδων της Euroleague. Κυρίως λόγω των αγωνιστικών του χαρακτηριστικών, τα οποία "κουμπώνουν" ιδανικά με ότι ζητούσε και ο Ολυμπιακός.

Έχει ύψος 1.93 και είναι 25 ετών. Αγωνίζεται και στις δύο θέσεις των γκαρντ, αν και επί της ουσίας είναι scoring guard. Δεν είναι δηλαδή ο παίκτης που μπορεί να αναλάβει το δύσκολο ρόλο να "τρέξει" την ομάδα. Είναι όμως από τους παίκτες που μπορούν να δημιουργήσουν το δικό τους σουτ. Επί της ουσίας αυτό ζητούσε και ο Ολυμπιακός, που έψαχνε περισσότερο ένα επιθετικό σημείο αναφοράς πέρα από τον Βασίλη Σπανούλη, παρά έναν "άσο", δεδομένης της παρουσίας του Ντάνιελ Χάκετ και του Βαγγέλη Μάντζαρη.

Ο Γκριν προέρχεται από το κολέγιο Βιρτζίνια Τεκ, το ίδιο πανεπιστήμιο που "έβγαλε" και ο Μάλκομ Ντιλέινι, με τον οποίο μάλιστα συνυπήρχαν για δύο σεζόν. Έγινε ντραφτ στο Νο46 του Draft του 2013 από τους Jazz, αλλά τελικά κατέληξε στους Nuggets. Δεν έπαιξε εκεί, αλλά αντίθετα πέρασε τη ρούκι χρονιά του αγωνιζόμενος στη Σιένα. Με τους Ιταλούς είχε 10.8 πόντους, 1.5 ριμπάουντ και 1.1 ασίστ. Ήταν η τελευταία χρονιά της Σιένα στο προσκήνιο, στην οποία μάλιστα η Μοντεπάσκι διεκδίκησε τον τίτλο απέναντι στο Μιλάνο.

Ο Γκριν εκείνη τη σεζόν είχε πολλές καλές στιγμές, αλλά όχι σταθερότητα. Στην Euroleague για παράδειγμα είχε 11.1 πόντους (με 34% στο τρίποντο), 1.7 ριμπάουντ και 1.0 ασίστ σε 10 παιχνίδια. Στην κανονική περίοδο είχε όμως αγώνες με 2 ή 5 πόντους, αλλά και αγώνες με 20 πόντους (στη Μάλαγα) ή 28 (στο ΣΕΦ).

Μετά τη σεζόν στη Σιένα επέστρεψε στην Αμερική διεκδικώντας μια θέση στο ΝΒΑ. Υπέγραψε 3ετές συμβόλαιο, αλλά δεν στέριωσε. Πέρασε τους περισσότερους μήνες στο NBDL, όπου πέρσι έκανε εξαιρετικές εμφανίσεις, κερδίζοντας μια θέση στην καλύτερη 5άδα της D-League. Είχε 25.5 πόντους (43% στο τρίποντο), 4.3 ριμπάουντ και 4.0 ασίστ.

Τα αγωνιστικά του χαρακτηριστικά

Η πιο εύκολη σύγκριση που μπορεί να γίνει είναι αυτή με τον Έι Τζέι Σλότερ του Παναθηναϊκού, σε ότι αφορά το αγωνιστικό στυλ. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι οι Πειραιώτες είχαν στη λίστα τους τον Σλότερ ως οικονομική λύση για αυτό που έψαχναν, αλλά τελικά αποφάσισαν να κάνουν την υπέρβαση και να αποκτήσουν τον Γκριν, που σε σχέση με τον πρώην παίκτη του "τριφυλλιού" και της Μπάνβιτ είναι πιο δυνατός. Τα κοινά τους σημεία είναι η ικανότητα να σουτάρουν μετά από ντρίμπλα, αλλά και η τάση τους να εμπιστεύονται περισσότερο το αριστερό τους χέρι όταν διεισδύουν.

1) Εξαιρετικός σουτέρ

Το κυρίαρχο στοιχείο στο παιχνίδι του είναι το σουτ. Παρότι έχει έναν ασυνήθιστο τρόπο εκτέλεσης είναι πολύ αποτελεσματικός, τόσο στο στατικό σουτ, όσο και στο σουτ μετά από ντρίμπλα. Στοιχεία που ταιριάζουν απόλυτα στον Ολυμπιακό, που ψάχνει έναν εκτελεστή, αλλά και έναν δημιουργό. Ο Γκριν για παράδειγμα την περσινή σεζόν είχε 1.302 πόντους ανά κατοχή σε στατιστικά σουτ. Είχε, δηλαδή, την δεύτερη καλύτερη επίδοση μετά τον Αντρέ Ίνγκραμ μεταξύ των παικτών που είχαν περισσότερες από 80 κατοχές. Από τέτοιες στατικές φάσεις σημείωνε 6,1 πόντους ανά παιχνίδι και οι 246 πόντοι που είχε συνολικά τον κατατάσσουν στην 4η θέση μετά τον Σαγκς, τον Ίνγκραμ και τον Γιούμπανκς.

Παράλληλα είχε υψηλά νούμερα σε σουτ μετά από ντρίμπλα (0.854 πόντους ανά κατοχή) και σε συνθήκες pick-n-roll όπου περιλαμβάνεται το σκορ και οι πάσες (1.024 πόντους ανά κατοχή). Ενδεικτικά τα αντίστοιχα νούμερα του Βασίλη Σπανούλη στη Euroleague είναι 0.608 πόντοι ανά κατοχή (dribble jumper) και 0.894 πόντοι ανά κατοχή (Pick-n-roll).

Οι περισσότεροι πόντοι του ερχόντουσαν στο transition (31%), από spot-up σουτ (22%), από συνθήκες απομόνωσης (isolation - 14%) και από pick-n-roll (13%).

Γενικότερα παίζοντας με τη μπάλα στα χέρια του αρέσει περισσότερο να σουτάρει, αλλά μπορεί παράλληλα να διεισδύσει κυρίως αριστερά. Δεν είναι όμως ο παίκτης που ψάχνει την επαφή ή κερδίζει με μεγάλη άνεση φάουλ. Κι αυτό φαίνεται για παράδειγμα από το γεγονός ότι η Σιένα εκτελούσε 1,3 βολές ανά παιχνίδι.

2) Ευρωπαϊκή εμπειρία

Ο Έρικ Γκριν του 2016 δεν έχει σχέση με τον Έρικ Γκριν του 2013, τον Έρικ Γκριν της Σιένα, δηλαδή. Τότε ήταν στη rookie χρονιά του, βιώνοντας την πρώτη του εμπειρία στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Αυτό το πέρασμα από μια ομάδα που διεκδίκησε το πρωτάθλημα στην Ιταλία και αγωνίστηκε στην Euroleague, σίγουρα είναι στα συν. Δεν θα έρθει για πρώτη φορά στην Ευρώπη και θα γνωρίζει τις συνθήκες του ευρωπαϊκού μπάσκετ, έστω κι αν θα μπει σε ένα εντελώς διαφορετικό πρόγραμμα. Διότι υπάρχουν αν μη τι άλλο πολύ μεγάλες διαφορές στο μπάσκετ που παίζεται στην Ιταλία και σ' αυτό που παίζεται στην Ελλάδα.Παρόλα αυτά είναι ένας παίκτης που έχει αποκτήσει μεγάλη αυτοπεποίθηση από την περσινή εξαιρετική του σεζόν στο NBDL.

3) Χαρακτήρας

Το μεγαλύτερο του πλεονέκτημα σε ότι αφορά το βιογραφικό του είναι οι περιγραφές για τον χαρακτήρα του. Οι Jazz για παράδειγμα μιλούν με τα καλύτερα λόγια για την εργατικότητα του. Την ίδια άποψη μοιράζονται και οι προπονητές του ιταλικού πρωταθλήματος. Για παράδειγμα προπονητής που τον αντιμετώπισε στην Lega, πλέκει το εγκώμιο του χαρακτήρα του. Θεωρώντας μάλιστα ότι μπορεί πολλές φορές αυτό να λειτουργεί και ως τροχοπέδη, με την έννοια ότι χρειάζεται ορισμένες φορές να πιστεύει περισσότερο στις δυνατότητες του.

Οι πληροφορίες που τον συνοδεύουν οπότε τον θέτουν υποψήφιο για τις αποκαλύψεις της φετινής σεζόν. Αν φυσικά μπορεί να χαρακτηριστεί ως αποκάλυψη ένας παίκτης με τόσο υψηλό κασέ. Παρόλα αυτά φαίνεται εκ πρώτης ότι ο Ολυμπιακός πέτυχε διάνα, καθώς βρήκε έναν παίκτη που ταιριάζει απόλυτα στα "θέλω" του.

Με την προσθήκη του Γκριν ο Ολυμπιακός κλείνει την περιφερειακή του γραμμή που θα αποτελείται από τους Μάντζαρη - Χάκετ - Σπανούλη - Γκριν - Λοτζέσκι - Παπανικολάου - Αθηναίου και Παπαπέτρου. Μένει πλέον μια θέση ανοιχτή στο ρόστερ, αυτή του αναπληρωματικού πάουερ-φόργουορντ, όπου είναι υποψήφιοι παίκτες όπως ο Ντι Νίκολας (ΤΣΣΚΑ) και ο Οκάρο Ουάιτ (Άρης).