Στο ίδιο έργο θεατές. Ο Παναθηναϊκός ακόμη μια φορά έφερε στα μέτρα του ένα εκτός έδρας παιχνίδι. Για ακόμη μια φορά, όμως, το έχασε . Οι "πράσινοι" που παρέδωσαν αμυντικό σεμινάριο στο πρώτο ημίχρονο (19 πόντοι), επέτρεψαν 30 πόντους στην τέταρτη περίοδο και ηττήθηκαν στο Κάουνας. Με αυτό το αποτέλεσμα πέταξαν ουσιαστικά και την τελευταία ευκαιρία που είχαν να διεκδικήσουν το πλεονέκτημα έδρας (μετά και την γκέλα της Φενέρμπαχτσε από τη Μπασκόνια) και πλέον μπαίνουν σε περιπέτειες ενόψει συνέχειας.

Η πρόκριση μπορεί να είναι ακόμη στο χέρι τους, δεδομένου ότι μόνο η Νταρουσάφακα μπορεί να τους απειλήσει. Και με τους Τούρκους οι "πράσινοι" έχουν ακόμη έναν αέρα τριών παιχνιδιών. Έχουν 14 νίκες έναντι 12 της ομάδας του Ντέιβιντ Μπλατ, που έχει να παίξει έξι ματς, ένα παραπάνω, εκ των οποίων τα δύο είναι το σημερινό στο ΣΕΦ και κόντρα στην ΤΣΣΚΑ στη Μόσχα. Επί της ουσίας ο Παναθηναϊκός αν πάρει δύο νίκες (έχοντας να παίξει εντός με το Μιλάνο, εκτός με την Μακάμπι την τελευταία αγωνιστική και ενδιάμεσα με ΤΣΣΚΑ-Ρεάλ στο ΟΑΚΑ και Μπασκόνια), θα πρέπει να περιμένει τον κόσμο να έρθει ανάποδα και την Νταρουσάφακα να κάνει 5/6 για να τον αφήσει εκτός.

Τι γίνεται όμως με το καλύτερο δυνατό πλασάρισμα; Πλέον ο Παναθηναϊκός -με το δύσκολο πρόγραμμα του- δεν είναι το αφεντικό, εκτός αν καταφέρει να γίνει με διπλό στη Βιτόρια, ματς το οποίο εξελίσσεται σε κομβικό. Ο Ερυθρός Αστέρας που είναι αυτή τη στιγμή 5ος έχει 14 νίκες και ένα ματς λιγότερο. Θα παίξει στη Μαδρίτη (σήμερα) και έχει ευκολότερο έργο με το Μιλάνο (εκτός), την Ούνιξ (εντός), τη Μπαρτσελόνα (εκτός) και την Νταρουσάφακα στην Κωνσταντινούπολη την τελευταία αγωνιστική. Όσο για την Μπασκόνια; Θα υποδεχτεί ΤΣΣΚΑ, Παναθηναϊκό και Ζαλγκίρις, ενώ έχει να παίξει με δυο αδιάφορες ομάδες εκτός, τη Μπάμπεργκ και την Γαλατάσαραϊ. Τέλος, η Εφές έχει στο πρόγραμμα της: Μπάμπεργκ (μέσα), Μακάμπι (μέσα), Ζαλγκίρις (έξω), Φενέρμπαχτσε (μέσα), Ολυμπιακό (μέσα) και Ρεάλ (έξω). Έχει δηλαδή 4/6 στο γήπεδο της. Αν μη τι άλλο ο Παναθηναϊκός θα χρειαστεί να πάρει δύο ή και τα τρία ματς που έχει στο ΟΑΚΑ (εκτός αν πάρει διπλό στην Βασκονία) για να ξεκολλήσει από την 7η και την 8η θέση.

Ως τότε, όμως, έχουμε δρόμο. Και στόχος του Παναθηναϊκού θα είναι η βελτίωση, ειδικά τώρα που επέστρεψε ο Τζέιμς Γκιστ και αναμένεται να βοηθήσει αμυντικά και επιθετικά, κάνοντας τον ψηλό που έλειπε τόσο πολύ για pick-n-roll στο πλευρό του Καλάθη. Γιατί αν οι "πράσινοι" δεν φτιάξουν την εικόνα τους, ειδικά στο επιθετικό κομμάτι που είναι και το μεγάλο πρόβλημα ως τώρα, δύσκολα θα μπορέσουν να διεκδικήσουν "μπρέικ" στα πλέι-οφς. Αυτό φαίνεται από το αδύναμο ως τώρα εκτός έδρας πρόσωπο τους: έχουν πάρει μόνο τρία "διπλά", όλα με ομάδες από την 12η θέση και κάτω (Γαλατά, Μπάμπεργκ και Μιλάνο).

Όσο για το ματς με τη Ζαλγκίρις; Το "τριφύλλι" έδειχνε να ελέγχει το ματς, τουλάχιστον για 30 λεπτά. Το κατάφερε χάρις στην καλή του άμυνα, η οποία ήταν προσαρμοσμένη πάνω στο παιχνίδι των γηπεδούχων. Οι παίκτες του Γιασικεβίτσιους αρέσκονται στο λεγόμενο drive-and-kick παιχνίδι, δηλαδή στη διείσδυση και πάσα έξω. Ο Παναθηναϊκός με την άμυνα αλλαγών και κατά κύριο λόγο με την συμπεριφορά όσων βρισκόντουσαν μακριά από τη μπάλα, υποχρέωσαν τη Ζαλγκίρις να παίζει ένας-εναντίον-ενός και όχι να πασάρει στον αμαρκάριστο. Επί της ουσίας δεν υπήρχε αμαρκάριστος. Οι Πάνγκος και Λεκαβίτσιους επί της ουσίας εξαφανίστηκαν από το παρκέ. Ειδικά ο βραχύσωμος Λιθουανός πλέι-μέικερ που είχε 14 πόντους και 4.5 ασίστ μέσο όρο στα τελευταία τέσσερα παιχνίδια, τέλειωσε την αναμέτρηση άποντος και με μόλις μια τελική πάσα.

Με αυτή την τακτική οι γηπεδούχοι είχαν βγει εκτός ρυθμού. Το αποτέλεσμα; Να είναι άστοχοι ακόμη και στα ανοιχτά σουτ που έβρισκαν αραιά και που, εκτελώντας παράλληλα με χαμηλά ποσοστά προσπάθειες υπό πίεση. Εξ ου και η μεγάλη διαφορά στα δίποντα κατά τη διάρκεια του ημιχρόνου: ο Παναθηναϊκός είχε 62% και η Ζαλγκίρις 27%. Επί της ουσίας η μοναδική πραγματική απειλή ήταν ο Λίο Βέστερμαν. Ο Γάλλος με το ύψος του κατάφερε να βρει ρυθμό στο τέλος της δεύτερης περιόδου, όταν οι "πράσινοι" αποφάσισαν να αλλάξουν αντιμετώπιση. Με το ύψος του είδε τις πάσες πάνω από το hedge-out (λόγω της παρουσίας του Μπουρούση ο Τσάβι Πασκουάλ αποφάσισε να αλλάξει άμυνα) και υπογράφοντας 8 πόντους έδωσε το σύνθημα για αντεπίθεση.

Επί της ουσίας, όμως, το αρχικό κρεσέντο του Βέστερμαν δεν ήταν αρκετό. Έπρεπε να μπουν σουτ με ντρίμπλα (Βέστερμαν-Πάνγκος) για να αναθαρρήσουν και να βρουν ξανά τον ρυθμό τους. Τελικά ευστόχησαν σε 9 τρίποντα, βρίσκοντας φάσεις με διείσδυση και πάσα, αλλά και κάποιες στο ανοιχτό γήπεδο, κάνοντας το ποσοστό από τα 6.75 να παίξει καθοριστικό ρόλο. Επί της ουσίας ήταν και το μοναδικό στατιστικό στοιχείο στο οποίο το "τριφύλλι" υστέρησε σε αυτό το παιχνίδι. Σούταρε με 16% την ώρα που οι Λιθουανοί είχαν 39%.

Το "έχασε από το σουτ", όμως, είναι μια πρόταση που δεν λέει όλη την αλήθεια. Ο Παναθηναϊκός δεν κατάφερε σε κανένα σημείο του αγώνα να έχει καλό επιθετικό ρυθμό, έχοντας σε κακή βραδιά παίκτες-κλειδιά όπως είναι ο Καλάθης, ο Τζέιμς και ο Σίνγκλετον. Ειδικά ο Αμερικανός, που είναι ο σταθερότερος παίκτης της ομάδας από την αρχή της σεζόν, έκανε τρία καθοριστικά λάθη στο τελευταίο 5λεπτο. Με τους "καταλύτες" του σε off βραδιά, χωρίς χημεία και ρυθμό έμεινε στις καλές στιγμές του μαχητικού Παππά και στο καλό του αμυντικό πρόσωπο των τριών δεκαλέπτων.

Το διαφορετικό σχήμα και το φρέσκο rotation της αρχής (Καλάθης - Παππάς - Νίκολς στην περιφέρεια) έδωσε λύσεις και εξυπηρέτησε την άμυνα αλλαγών, αλλά στο δεύτερο μέρος δεν υπήρχε η ίδια διάρκεια και ισορροπία. Και εντέλει συνεχίζει να ψάχνει το σχήμα που θα τελειώνει τα ματς και επομένως την "ιεραρχία" του. Όσο πλησιάζουμε στο τέλος της σεζόν και στα νοκ-άουτ ματς, οι πειραματισμοί γίνονται η εξαίρεση και οι σταθερές είναι ο κανόνας. Αλλά ο Παναθηναϊκός ακόμη ψάχνεται και ψάχνει τον τρόπο να κερδίζει εκτός έδρας στο τέλος.